Αν μ'ακους...

Εχεις χαθει, σε μια σιωπη που μεγαλωνει τη μοναξια μου.. Δε σε θυμηθηκα, απλα δε σε ξεχασα..
Κάποτε,κάποιος θα με αγαπήσει, με τον τρόπο που ήθελα εσύ να με χρειάζεσαι... Κάποτε κάποιος θα πάρει την θέση σου.. Κάποια μέρα θα σε ξεχάσω.. Δεν θα σε πεθυμήσω Κάν.. ..Κάποτε..
Αλλά τώρα.. Ξέρω πως δέν μπορείς να το καταλάβεις πως είμαι χάλια.. Και δεν τα πηγαίνω και πολύ καλά.. Αλλά κάποτε αυτα τα δάκρυα θα στεγνώσουν.. Δεν θα χρειαστεί να κλάψω ξανά... θα μιλησω μονο οταν θα εισαι εκει να με ακουσεις... ως τοτε θα γραφω για ‘σενα..για σενα που τριγυριζεις στο μυαλο μου... δεν θα τα διαβασεις, ισως κανεις να μη τα διαβασει, αλλα και παλι εγω θα ειμαι εδω, να εκθετω τις ψευδαισθησεις μου σε αορατα ματια..
 

 

Εγώ σου εύχομαι, να μην τα διαβάσει ποτέ. Γιατί στιγμές είναι και θα φύγουν. Κανείς και καμία πέρα απ' τον εαυτό μας δεν αξίζει κανένα "χάλι" μας. Κάποια αόρατα μάτια σε διάβασαν.
Κάποια αόρατα μάτια κάποτε ίσως και να ένιωσαν κάτι παρόμοιο. Όταν θα είναι "εκεί" για να σ' ακούσει, εσύ ή θα είσαι "αλλού" ή δεν θα έχεις πια για κείνη φωνή.
Δεν σου γράφω καμία σοφία, τίποτε το καινούριο που ήδη δεν θα γνώριζες. Απλά μια νύχτα να έχεις, εύκολη ή δύσκολη, όμορφη ή άσχημη δεν έχει σημασία, αρκεί να την έχεις.

Να σου αφήσω μια γνώμη κι ας μην την ζήτησες. Θυμήσου τον εαυτό σου και ξέχνα την προβολή του σε κείνη. Ως προς τις ψευδαισθήσεις, χάσιμο χρόνου είναι, τίποτ' άλλο ( αλλά είμαι σίγουρος, ότι γνώριζες ήδη και αυτό ).




...Στην καρδιά μια βουτιά δεν αρκεί.
Τ’ άλλα είναι κοράλλια που ακόμα δεν τα φτάσαμε...

Να είσαι καλά και θα τα φτάσεις τα κοράλλια σου. Όποιος/α δεν βγαίνει απ' τις ράγες του/της ή σε κείνες επιστρέφει, κάποτε τα κοράλλια του/της τα βρίσκει.
Και ίσως τότε να μπορεί κάποια από κείνα, να τα μοιραστεί αληθινά με κάποιον/α άλλο/η...καθώς και του/της άλλου/ης να τα δεχτεί.  

 

Τόσα γιατί και ούτε απάντηση δεν έχω πάρει ακόμα ,έχει περάσει τόσος καιρός και αυτη απλά έχεις διαγράψει το παρελθόν μας, δεν έχει κρατήσει τίποτα απο έμας, ούτε τις πιο όμορφες στιγμές μας! Γιατί..? ουφφφ.. μου ειπε φεύγοντας, πως το γυαλί αν ραγισει δεν ξανακολλάει.. εγω ακομα το κρατάω σφιχτά στα χερια μου.. ακομα ματώνω..

 

όλα στην ζωή μας είναι εμπειρίες.
ζήσε τον πόνο σου στο έπακρο, πέσε στα τάρταρα... μάτωσε όπως λες κι εσυ.
μόλις φτάσεις εκεί θα ξαναψάξεις να βρείς την κορυφή σου.
θα μάθεις να σηκώνεσαι.

 

Το έγραψες μόνος σου...παρελθόν...Τι θα σου άλλαζε, αν δεν το έσβηνε? Αν ευελπιστείς σε μια "επανασύνδεση"...Αν και δεν σε γνωρίζω, σου εύχομαι να μην συμβεί ποτέ.
Γιατί θα ήταν, σαν να σου ευχόμουν τον βάλτο και όχι την θάλασσα. Κάθε πράγμα έχει τον καιρό και τον κύκλο του. Ναι, αν το γυαλί ραγίσει δεν ξανακολλάει, είχε δίκιο.
Και μάλλον είσαι τυχερός, που δεν σου είπε χύμα τα πράγματα. Γιατί μάλλον δεν θα τ' άντεχες. Απαντήσεις σε τι? Εκείνη τον δρόμο της, εσύ τον δικό σου, δεν σου οφείλει πια τίποτε.
Δεν υπάρχει γιατί, όταν τελειώνει η έλξη, όταν τελειώνει τ' όποιο συναίσθημα. Μάλλον έτσι είναι η ζωή, όσο κι αν σου φαίνεται κυνικό ή απλοϊκό.
Ένα τελευταίο σου γράφω ( που έτσι κι αλλιώς, ούτε σ' αυτό θα "σταματήσεις" για ένα λεπτό. Είναι λογικό και καλά θα κάνεις. Σε κανέναν/καμία που θα σου πει, να πας μπροστά, δεν θα δώσεις την παραμικρή σημασία ) και σ' αφήνω στην ησυχία σου.
Ενώ εσύ κρατάς στα χέρια το γυαλί και ματώνεις ( θα έβαζα εισαγωγικά και στο γυαλί και στην αιμορραγία, αλλά δεν το κάνω από σεβασμό. Πόσο μάλλον απ' την στιγμή που δεν σε γνωρίζω καθόλου ), εκείνη δεν αποκλείεται, να έχει προχωρήσει ήδη.
Και να σου πω και κάτι άλλο? Καλά θα έκανε. Είπαμε, έτσι είναι η ζωή και όποιος/α κάνει το λάθος, να βάλει στο επίκεντρο της δικής του/της κάποιον/α άλλο/η, μένει στο τέλος με μια χούφτα μύγες.
Οι άνθρωποι δεν είναι μετοχές, πάνω στις οποίες να επενδύουμε και σίγουρα δεν είναι "υποχρέωση" τους, ούτε να χτίσουν την ευτυχία μας στην θέση μας, ούτε να μείνουν για πάντα δίπλα μας.
Στην καλύτερη μπορούν να συνεισφέρουν, μπορεί και να μας χαρίσουν πράγματα, ίσως και να βρεθεί κάποτε κάποιος/α, που να είναι στο πλάϊ μας μέχρι το τέλος του "ταξιδιού" μας.
Αλλά είναι όλα υπό αίρεση, τίποτε δεν είναι βέβαιο πέρα απ' το μοναδικό και αναπόφευκτο "μακάβριο". Τεσπα, εσύ ξέρεις καλύτερα κι εγώ απλά ένας άγνωστος που είχε αϋπνίες και είπε να σου αφήσει ένα κάρο μπούρδες.
Ότι το καλύτερο σου εύχομαι, ξανά, ίσως επειδή έτσι συνηθίζεται, ίσως επειδή ώρες ώρες θυμάμαι κι εγώ, ότι δεν είμαι τελείως αναίσθητος.  

 

-Έχεις στα χείλια σου απάνο το θυμό κ’ έχω τον καημό βαθιά, βαθιά στα μάτια μου, σαν ένα αστέρι σε μια κουπα αλάτι.... -Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη, Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα. Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού... Δεν θα πάψω ούτε στιγμή ν’ αγωνίζομαι για την αγάπη σου και για τον έρωτα σου.. θα φωνάξω, τα χείλια μου θα ματώσουν απ’ τις φωνές το πρόσωπό μου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω.... Μακουςςςς???

 

ευχαριστώ Tenebra_Silente.. ίσος δεν αισθάνθηκα κατι τοσο δυνατό ωστε να με κανει να ξεχάσω.. να την ερωτευτω.. ακομα ψαχνω απαντήσεις που ίσος κανεις δεν μπορεί να μου δώσει.. όπως ειπες "Δεν υπάρχει γιατί, όταν τελειώνει η έλξη, όταν τελειώνει τ' όποιο συναίσθημα."..

 

Κάνε κουράγιο.. όλα περνάνε.. θα περάσει και αυτό.. δεν ξέρω πόσος καιρός πέρασε εξάλλου ο χρόνος δεν είναι ο καλύτερος γιατρός... ο άλλος άνθρωπος που θα βρεθεί στην ζωή σου θα είναι και γιατρός και γιατρικό και λάβδανο και λυτρωση και ηδονή..μπορεί να περάσουν τρία χρόνια μπορεί και τρεις μέρες κανείς δεν το ξέρει.. δεν κάνει λιγότερο αυτό που ζήσατε το πόσος χρόνος πέρασε.. το ζήσατε..τελείωσε. μην γυρνάς συνέχεια πίσω. Δεν θα βρεις φαΐ ούτε γλυκό. απομεινάρια θα βρεις πάνω σε πιάτα λερωμένα.. πλυντα βαλτα στην άκρη καθαρά και τιμημενα για την ευχαρίστηση που τότε σου πρόσφεραν και πάνε παρακατω.προσοχή! Μην Τα απαξιωσεις γιατί απαξιωνεις και σενα που μαζί τα γευτικατε..και όσο τα απαξιωνεις τόσο θα σε τρώνε μέσα σου τα γιατί και πως.. υπάρχουν και άλλα ζαχαροπλαστεια τριγύρω..


(Τι έγραψα πάλι η ρουφιανα!!!!τι μεταφορά ήταν αυτή με τα γλυκα και τα πιάτα!!!!!!!!!! Ελπίζω να κατάλαβες τι ηθελα να πω! Αλλά και αν αν δεν κατάλαβες χαμένος δεν θα βγεις! Πας σε ζαχαροπλαστειακι παρακάτω τσιμπάς εκλερακι και είσαι αρχηγόπουλο μετα!!!! ) σε φιλώ γλυκα και ας μην σε ξέρω!

 

Πενθεις αυτο κανεις. Οτι ειχατε τελειωσε κ το ξερεις. Απαντησεις να σου δωσει δεν εχουν αξια γιατι δεν υπαρχουν απλα. Για σενα ηταν κατι για εκεινη ηταν τιποτα. Καταστασεις που ολοι λιγο πολυ εχουμε ζησει. Η ζωη προχωραει το ιδιο κ εσυ. Θα σηκωθεις. Κλαψε μιλα φωναξε....ειναι μεχρι να κουραστεις κ να αλλαξεις σελιδα. Γιατι θα αλλαξεις σελιδα κ το ξερεις. Ενα κλικ ειναι κ ξεκιναει απ το μυαλο  

 

Σηκώνεσαι όρθιος ..
Πέφτεις 1η και σηκώνεσαι για 2η φορά, .. , πέφτεις 7η και σηκώνεσαι 8η, .. , πέφτεις   και σηκώνεσαι (n+1) φορές.

Σήκω και πάτα γερά στα πόδια σου.
Να σκέφτεσαι πως τώρα σε έχουν ανάγκη να είσαι όρθιος και δυνατός οι άνθρωποί σου, οι φίλοι και η οικογένειά σου ..
Και αργότερα, θα σε χρειάζονται να είσαι όρθιος και δυνατός εκείνη που θα'ρθει και θα μείνετε μαζί .. και τα αγέννητα παιδιά σας.

Φιλικά ..

 

σας ευχαριστώ! με κάνετε να νιώθω λίγο πιο όμορφα!  Ίσως η αγάπη δεν είναι παρά η ανάγκη να υποφέρουμε.. μερικές φορές, διωχνω συνειδητά κάποιους ανθρώπους από δίπλα μου.. κάποιοι φευγουν εύκολα.. καποιοι δύσκολα.. Καποιοι μένουν με πείσμα.. Αυτούς θέλω κοντά μου.. Τους αγαπώ περισσότερο γιατί μου αποδεικνύουν την αγάπη τους..   υπάρχουν τελικά αυτα τα "αόρατα ματια" και με κανουν να νιώθω καλλίτερα!  

 

hello!! helloooo!!! is it anybody out there??????????????????????