Απιστία;

Σε κάποιο μακρινό γαλαξία, οι άνθρωποι με τους/τις συντρόφους τους τα διαπραγματεύονται όλα.
Δεν τους κρύβουν τίποτε από την στιγμή που η γνωριμία τους αρχίζει να διανθίζεται με ψήγματα συναισθήματος η με ιδέες ότι συναίσθημα θα μπορούσε να είναι.

Σε κάποιο μακρινό γαλαξία, το κρέας το γουστάρουν τρελά, αλλά γουστάρουν και άλλα "πιάτα" και σέβονται τα γούστα όλων.

Σε κάποιο μακρινό γαλαξία, δεν υπάρχουν ηθικολογίες, δεν υπάρχουν δικαιολογίες, μετά από μια ηλικία δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις, όσο και αν η πραγματικότητα πονάει.

Σε κάποιο μακρινό γαλαξία, ξέρουν ότι τα πάντα από έναν άνθρωπο να τα έχουν δεν μπορούν.
Και αν ο πέοντας τους είναι αχόρταγος, αν το γουνί τους είναι διψασμένο, ανοίγουν την πόρτα και φεύγουν, χωρίς φιογκάκια, χωρίς καβάτζες, χωρίς τον φόβο ότι θα μείνουν μόνοι/ες,
η ότι θα χάσουν την οικονομική βολή/συνδρομή που τους προσφέρει ο/η άλλος/η.

Σε κάποιο μακρινό γαλαξία, πριν κάνουν σχέση/παντρευτούν πιάνουν τον άντρα, η την γυναίκα τους σε κάποια πρώιμη φάση ( και πριν χάσει με την παρτη τους το μυαλό, η την καρδιά της/του )
και του/της λένε :

Επειδή σ'ερωτεύομαι/αγαπώ/κτλ κτλ κτλ, πρέπει για μένα να ξέρεις κι αυτό.

Είμαι : Bi, ματάκιας, τραβέλι, σαδιστής/ρια, μαζοχιστής/ρια, ουρολάγνος/η, μαλακολάγνος/α, -λάγνος/α, πολυγαμικός/η κτλ κτλ κτλ.

Τα βάζουν κάτω, η δεν τα βάζουν πουθενά...

Σου κάνει? Μου κάνει?
Πριν προχωρήσουν...Και εννοείται ότι τα πάντα μπορούν ν'αλλάξουν προς το καλύτερο η το χειρότερο...


Εκείνοι οι μακρινοί γαλαξίες είναι κάποιοι/ες από εμάς...Και μας αρέσουν τα ξεκάθαρα και ακόμη και κυνικά πράγματα....
Και δεν γουστάρουμε τα φρου φρου και τα αρώματα...
Γιατί τα θεωρούμε ανούσια και κουραστικά...

Που αν θέλουμε να σκατοπηδιόμαστε με στρατιές, το κάνουμε...
Αλλά δεν το τυλίγουμε με λόγια...
Και όταν νιώθουμε να είμαστε μ' έναν η μια μόνο...
Το κάνουμε πλέον συνειδητά και αποδεχόμαστε όλα τα υπέρ και τα κατά της επιλογής μας...
Και αν την παθαίνουμε κιόλας, ας προσέχαμε και είναι σωστό κι αυτό.
Αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει και να χαιρόμαστε επειδή καλώς η κακώς μας έπιασαν μαλάκες/ισμένες...

Καμία ηθική κρίση στα λόγια μου, επειδή στα "αισθηματικά" ( και όχι μόνο ) ηθική δεν έχω καμία και τ' ομολογώ..
Ο/η καθένας/καθεμία είναι ελεύθερος/η να συμπεριφέρεται και να σκέφτεται όπως γουστάρει.

Αλλά να με πείσουν ότι κάτι που για κείνους είναι σωστό, είναι και για μένα. Η ότι θα τους δώσω άλλοθι, συμφωνώντας μαζί τους...Απλά δεν υπάρχει...

Αυτά.

Καλή συνέχεια της ημέρας σας

 

@Tenebra_Silente , πολύ μακρινός αυτός ο γαλαξίας, βρε παιδί...

 

Εδώ που είμαι εγώ...εκεί που είσαι εσύ...
Έχεις ένα φίλο αληθινό που σε κεινο τον γαλαξία πλέον μοιάζει αρκετά...
Και από εκείνο που ξέρω σε κείνον τον γαλαξία μοιάζεις κι εσύ αρκετά...
Σίγουρα δεν είμαι ο μόνος...ούτε είσαι η μόνη κι εσύ...
Ούτε τόσο μακρινοί γαλαξίες είμαστε...
Όχι για κείνους/ες που σαν γαλαξίες μας μοιάζουν...

Οι "άλλοι" γαλαξίες ας συνεχίσουν την πορεία που γουστάρουν...
Αρκεί να μην πάνε να "συγκρουστούν" με την δική μου...

Εγώ εκτός από την μάπα ( που και που ) και τα πόδια ( όταν δεν βαριέμαι )...
Ξυρίζω πάντα την γλώσσα μου...Δεν μου αρέσει να έχει "τρίχες"...
Και ούτε οι "μαλλιαρές" οι γλώσσες μου αρέσουν...
Και ας με χτυπήσουν, μέχρι να μου σπάσουν τα κόκκαλα... 

 

Με δυο λόγια, είμαστε εξωγήινοι.
Ελπίζω να υπάρχουν και άλλοι πολλοί σαν και εμάς. 

 

Τελικα, στην απιστία ποιό είναι εκείνο που πιο πολύ πονάει;

Η συναισθηματική ή ερωτική απόρριψη; Ο "πληγωμένος"εγωισμός; Η "αγάπη που χάθηκε";

 

Η κοροϊδία.

 

Μηδενική ανοχή στην απιστία.

 

Με εκπλήσσεις ευχάριστα.

 

Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι κάνεις δεν ανήκει σε κανέναν και ότι η αγάπη είναι ελευθερία. Συμφωνώ απόλυτα. Το θέμα είναι στην πράξη τι γίνεται... Κάποιοι τα ξεκαθαρίζουν αυτά από την αρχή και αυτό είναι το πιο σωστό. Αλλά πόσοι είναι αυτοί...; Ελάχιστοι...και αυτό γιατί έχουμε μάθει να εξαρτιωμαστε σε μεγάλο βαθμό από τους άλλους. Έχουμε μάθει να έχουμε συναισθηματικες αναγκες. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα είναι...καλώς ή κακώς...

 

Eγώ προσωπικά θρηνώ την απόρριψη και την απώλεια.

Πληγωμένος εγωισμός =ερωτική απογοήτευση= θλίψη =αυτολύπηση = οργή =θυμός για το γεγονός ότι μας μείωσαν και δεν αναγνώρισαν την αξία μας.

Not for me, είμαι μια καλομαθημένη εγωίστρια.-

 

Όλοι είμαστε γι αυτό και θάλασσες δακρύων και πόνου.

 

Γιατί να προκαλεί έκπληξη το αυτονόητο;
Δέχομαι το γεγονός ότι κάποιους του εκφράζει.
Αυτό δε συνεπάγεται πως και το αποδέχομαι.
Εάν η μονογαμία "λούζεται" με "αλατοπίπερο" κάθε μέρα, μόνο βαρετή δεν είναι.