Αποβανιλοποίηση

Εννοώ τον επαναπροσδιορισμό της σημασίας του "ενάρετου" σε αντίστοιξη με του "εσφαλμένου" μάλλον παρά του "κακού" προκειμένου να βρίσκει ο καθένας αυτό που ήρθε να αναζητήσει στον χώρο.

Δίνω ένα ίσως απλοϊκό παράδειγμα του τι εννοώ ώστε να γίνει σαφές ότι δεν αναφέρομαι σε "αξίες". Ο Παβαρότι δεν έπινε κόκα κόλα, ούτε ζεστή ούτε κρύα, επειδή είχε τη γνώμη ότι έκανε κακό στις φωνητικές του χορδές. Ας δεχτούμε εδώ ότι ο Παβαρότι αγαπούσε πάνω απ όλα στη ζωή του να τραγουδάει. Ας δεχτούμε ακόμα ότι θα ήθελε και αυτός, σαν άνθρωπος, να πίνει πότε πότε μια κόκα κόλα με την παρέα του. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα έκαναν τον Παβαρότι να απέχει πράγματι της κατανάλωσης κόκα κόλας εφόσον ο ίδιος είχε κρίνει ότι αυτό θα ήταν εσφαλμένο; Αυτά τα χαρακτηριστικά θα ήταν αρετές στην περίπτωσή του.

 

@gaby @MasterJp

Μπαρδόν για την ετεροχρονισαπάντα, τρέχω σαν αφορδακός γαρ.

(με το τούρμπο ντισκλεμεροτέτοιο οτι όσα λέω αποτελούν τη δική μου οπτική, αφορούν σε τουλάχιστον έμπειρους Κ και δεν φέρω ευθύνη αν τα κάμετε μαντάρα)

Θα διαφωνήσω για τη δεσποζίλα της επικοινωνίας ως εργαλείου αποβανιλοποίησης. Αντιλαμβάνομαι οτι είναι το πολιτικά ορθό να ειπωθεί σε έναν ιστοχώρο που διαβάζουν διάφοροι, αλλά ελέγχεται και τη δαπάνη και τη αποτελεσματικότητι. Με τη μέτρια εμπειρία μου, τα thanassuccess stories αποβανηλάθρας επήλθαν (με μια εξαίρεση) ως αποτέλεσμα σβερκώματος και δοσολογημένης έκθεσης. (Ουχί περιέργως, μιας και αυτό έχει έρεισμα και στην ψυχολογία της μάθησης, αλλά και στην κοινωνική ψυχολογία.) Τα fail ήταν όταν καθόμουν διαρκώς ναι, έλα, να το εσυζητήξομενε, ναι, να σε ακούσω, ναι, σε καταλαβαίνω. Τα δε ημερολόγια τα βρίσκω ελαχίστως cost effective. Αρχούμφ, τέτοιες διαδικασίες περισσότερο δημιουργούν απόσταση από την πράξη και ενισχύουν συμπεριφορές γιουρογκρουποειδείς, να συζητάμε 200 ώρες για να αποφασίζουμε τίποτις.

Συμφωνώ πολύ με το οτι το υ πρέπει να έχει κάνει τη διεργασία ώστε να έχει αφήσει (ή να είναι έτοιμο να αφήσει) τας βανίλλαποσκευάς του στο κατώφλι του θανασσαναλαμβάνεσθαι. Για αυτό δεν χρειάζεται και την άπειρη επικοινωνία. Λίγα λόγια, σταράτα, ουσίας χρειάζεται. Και, αν χρειάζεται την άπειρη επικοινωνία, ενδεχομένως να σημαίνει οτι, ενώ θέλω να φτιάξω σοκολατόπιτα, έχω ως υλικά τσουκνίδες. Γιατί να κοπανιέμαι σαν αλχημοχταπόδιος να σοκολατοποιήσω την τσουκνίδα; Καλλίτερα να την παρκάρω σε κάποιον που αρέσκεται σε τσουκνιδόπιτες, όχι;

Φυσικά, προϋποτίθεται η επικοινωνία, δεν μπορείς να δοσολογήσεις/εκθέσεις τειρεσιοειδώς. Συνελόντι ειπείν, για μένα η επικοινωνία (ως προς την αποβανιλοποίηση και ως προς το σπάσιμο κάποιων ορίων) δεν αποτελεί εργαλείο per se. Είναι μια διαδικασία που λειαίνει την επιφάνεια στην οποία θα μπουν τα πραγματικά εργαλεία.

 

Αποβανιλοποίηση ??? απο το καθημερινό , σε κατι ποιο d/s ? ή M/s ?

 

Σε κάτι πιο σοκολατί υπάρχει  

 

εστω και πραλίνα...

 

Tης μερέντας το κουτάλι μ' έφερε σε αυτό το χάλι.  

 

της μερεντας το κουταλι σε εφερε σε αυτο το χαλι... και εχεις κανει πωπουδακι , ετοιμο για αγριο παρτακι ..

 

Ωωωωωωωωωωω

 

Ο τελευταίος να κλείσει το στόμα του.   

 

ναι μην μπει τίποτα μεσα... πλακιτσα κάνουμε... χαχαχαχαχαχαχ

 

Γιατί το d/s η το M/s δεν μπορεί να είναι καθημερινό ή καθημερινότητα για κάποιους?
Αν καταλαβαίνω σωστά η ερώτηση είναι, ''Αποβανιλοποίηση? απο το πιο οικείο, σε κάτι πιο εναλλακτικό?''

Νομίζω οτι παραπάνω ο Master Jp ανέλυσε πολύ κατανοητά τι θεωρείται αποβανιλοποίηση και οτι μιλούμε για αλλαγή τρόπου σκέψης.
Φυσικά δεν είναι αποδεκτός ο όρος απο όλους, ούτε είναι απαραίτητη διαδικασία για όλους.
Συζήτηση κάνουμε και βλέπουμε απόψεις.