Αποβανιλοποίηση

Διαφωνώ και δεν είναι η ζήλια χαρακτηριστικό όλων ή "ανθρώπινο να συμβαίνει". Μπορώ να εξηγήσω γιατί δεν ταιριάζει σε υ και ιδίως σε σ, αν ζητηθεί  

 

Δεν νομίζω οτι αναφέρομαι πουθένα στην εκπαίδευση του υ, ούτε οτι ταυτίζω την εκπαίδευση με την αποβανιλοποίηση εγώ προσωπικά όπως κατανοώ την αποβανιλοποίηση είναι μέρος της εκπαίδευσης αλλα είναι άλλο πράγμα. Εκπαίδευση είναι να έρθει το υ στα μέτρα του Κ( με απλά λόγια ).
Η αποβανιλοποίηση είναι η εξάλειψη, σταδιακή ή μαχαίρι κάποιων βανίλα συμπεριφορών ή στοιχείων που παρεμποδίζουν την d/s σχέση.
Αυτο που ρωτάω εγώ είναι, ποια είναι αυτά τα στοιχεία για τον καθένα, πως κρίνει ποια μένουν και ποια φέυγουν, με ποιο τρόπο γίνεται όλο αυτό;είναι έυκολο;γίνεται τελικά και αν όχι τί σημαίνει αυτό;
Εμπειρίες και προσωπικές απόψεις στα παραπάνω ζητάω.
Αν πέφτω τόσο έξω και δεν στέκει καν ο όρος, αν δεν υφίσταται τέτοιο πράγμα τότε υποθέτω λάθος μου.

 

- Πολύ συναισθηματικές
- Μιλάνε συνέχεια
- Μιλούν με κωδικούς
- «τοξικές» φίλες/ους
- Να λέει «ναι» σ όλους

Φαπ φαπ φαπ.

 

Τα 3 φαπ συνοψίζουν εξαιρετικά την απάντηση στην βανιλιά.

 

Καλά, τώρα το παράκανες. Εδώ δε μιλάμε για βανιλοποιημένη υποτακτική, μιλάμε για
μαλακοπίτουρα Κυρίαρχο.

 

Υπό κανονικές συνθήκες ένας/μια slave δεν έχει το "δικαίωμα" να ζηλέψει. Γενικά, δεν έχει δικαίωμα σε τίποτα. Ομως, μία D/s σχέση έχει δύο μέρη και όπως υποστήριξα χαρακτηριστικά, η ζήλια έχει να κάνει με τον/την Κ της σχέσης.

Πάντως, θα με ενδιέφερε να ακούσω και τη δικιά σας ταπεινή γνώμη, όπως ακούσατε και εσείς τη δικιά μου.

 

Με αφορμή το παράδειγμα της ζήλιας θα προσπαθήσω να εξήγησω ακόμη καλύτερα για να μην υπάρχει μπλέξιμο.

Η ζήλια είναι ενα βανιλίστικο στοιχείο, καθώς έχει βάση τον Εγωισμό! Ζηλέυουμε γιατι θεωρούμε ιδιοκτηρία, ζηλευουμε γιατι δεν θέλουμε να θιχτεί η περηφάνεια μας, ζηλέυουμε γιατι νιώθουμε οτι κάποιος μας τρίβει στη μούρη οτι δεν είμαστε απόλυτα ικανές να τον καλύψουμε. Εγώ, εγώ, εγώ.

Η ζήλια υπάρχει και σε βανίλα σχέσεις και σε bdsm σχέσεις, παραμένει ένα βανιλίστικο στοιχείο κάποιοι δεν το δέχονται καθόλου, κάποιοι το έχουν στο προγραμμα και το χερίζονται ανάλογα τα γούστα τους ( συνήθως ως παιχνιδάκι να ανάβουν τα αίματα) αλλα στην ουσία είναι ελεγχόμενη η ζήλια απο τον Κ και κάποιοι το αφήνουν να τους καταπιεί και εκεί τελειωνει και η σχέση.
Εδώ είναι αυτό που λέμε οτι μια βανιλίστικη συμπεριφορά ανάλογα με τις επιλογές και την κρίση του Κ μπορεί να διατηρηθεί μέσα στη d/s σχέση ή να πάρει πόδι.Δεν πάυει όμως να είναι βανιλίστικη.

Ας μιλήσουμε τώρα γι αυτούς που θεωρούν οτι αυτό το συγκεκριμένο βανίλα στοιχείο δεν έχει χώρο στη d/s σχέση τους. Εδώ πια..μιλάμε για αποβανιλοποιηση, το να διωχτεί ένα απόλυτα ''φυσιολογικό'' για τους περισσότερους ανθρώπους συναισθημα, ένα συναίσθημα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν οτι προέρχεται απο εγωισμό αλλα πολλές φορές το ρίχνουν στην ''αγάπη στον έρωτα'' που νιώθουν για τον άλλον δεν είναι εκπαίδευση, δεν είναι οτι το υ μπαίνει σε διαδικασία να μάθει ή να λειτουργεί με βάση αυτά που θέλει ο Κ ή του έχει πει ο Κ εδώ είναι οτι αν δεν φύγει αυτό το στοιχείο που βασίζεται στον εγωισμό δεν μπορεί να λειτουργήσει καν το σχήμα γιατι το στοιχείο αυτό δεν ανήκει στην υποταγή.

Πως λοιπόν ( αφού πιάσαμε συγκεκριμένα τη ζήλια) φευγει η ζήλια απο το υ; και αν δεν φύγει, δεν είναι υ; το αφήνετε ή το κρατάτε; αντίστοιχα με τη ζήλια τι άλλα τέτοια στοιχεία υπάρχουν;

 

Μα μία/ένας υ δεν είναι ιδιοκτησία ενός/μίας Κ;

 

Μιλούσα απο την πλευρά της υ. Μια/ενας υ που θεωρεί ιδιοκτηρία της τον/την Κ...την πάτησε! να το πω απλά!

 

Προς ζηλιάρες υ/σ:

* Μάθε να ελέγχεις τον εαυτό σου
* Πάτα γερά στην πραγματικότητα
*Αποδέξου πως ζηλεύεις

Το σεξ δημιουργεί ζήλια.;