Αποβανιλοποίηση

Ευχαριστώ @MasterJp πολύ με βοηθήσατε  

Θα με ενδιέφερε πραγματικά νήμα για την επικυριαρχία. Αντιθέτως, για το θέμα διαχείρισης της υποτακτικότητας απουσία Κ θα ήθελα να ξεχάσω και όσα γνωρίζω, αστειεύομαι, όπως καταλαβαίνετε  

 

Λέτε

και μετά λέτε

Κρατώ και συμφωνώ απόλυτα με το κομμάτι

Καθώς θεωρώ οτι είναι όντως κάτι εφικτό να γίνει, πριν το άπειρο υ έρθει καν σε συσχέτιση με κάποιο Κ. Για τους λόγους ότι

α.με το που ανακαλύψει τις διαφορετικές προτιμήσεις του θα μπει αυτόματα σε διαδικασία να σκεφτεί τα παραπάνω, ίσως στην αρχή νιώθοντας '' μη φυσιολογικό'' ή μπορεί και όχι.Π.χ εγώ δεν χρειάστηκε καν να περάσω αυτό το στάδιο ταλάντευσης ,θεώρησα οτι για να το νιώθω και με τους παράγοντες περι παρανομίας, επικινδυνότητας κτλ που αναφέρετε σημαίνει οτι είμαι και φυσιολική.

β.Λίγο να ψαχτεί στα βασικά, στη θεωρία, είναι τα πρώτα πράγματα που θα συναντήσει άρα και θα μπει σε διαδικασία να τα σκεφτεί και να τα αναλύσει μέσα του.

γ.Αν δεν λύσει αυτά, απο μόνο του δεν προχωράει το πράγμα παρακάτω.Τσινάει ο ίδιος ο οργανισμός.

Πέραν λοιπόν των παραπάνω, θα τα ονομάσω βασικά. Υπάρχουν πάρα πολλά βανιλίστικα στοιχεία ( ξαναλέω δεν κρίνω αν είναι κακά η καλά , χρήσιμα η μη) τα οποία αν δεν μπείς έστω σε μια d/s σχέση μπορεί καν να μην σου περάσουν απο το μυαλό. Αδυνατώ παντελώς να καταλάβω πως γίνεται να υπάρχει αποβανιλοποίηση χωρίς να έχει υπάρξει έστω και μια σχέση. Mέσα απο την οποία το υ θα έρθει στην πράξη αντιμέτωπο με καταστάσεις, τον εαυτό του, και κατ επέκταση αυτά τα βανιλίστικα στοιχεία ώστε να τα διακρύνει και στη συνέχεια είτε μόνο του με αφορμή και συνάρτηση τον Κ είτε μαζί με τον Κ να ασχολέιται ενεργά, να μάθει να τα διαχειρίζεται; προς εξέλιξη του Κ/υ πλαίσιου που έχουν θέσει.

Συμφωνώ απόλυτα.

Συγγνώμη αλλά την ίδια ερώτηση δεν κάνω στο νήμα; και μάλιστα λιγότερο γενικευμένα αλλα καθαρά προσωπικά;
Tι ορίζετε ως βανίλα στοιχείο και πως το αντιμέτωπίζετε στις σχέσεις σας; Ο ''ορισμός'' που μου δίνετε περι βανίλα στοιχείου, που τον βρήκα πολύ to the point δεν πάυει να είναι γενικός σε μια ειδική και υποκειμενική ερώτηση που έθεσα.
Τι θεωρεί ο καθένας βανίλα στοιχείο καθώς αναλογα με αυτα που εχει συμφωνησει το υ σου να παραδοσει και αντιστοιχα τι θεωρει βανιλα στοιχειο ενα υ σε συναρτηση με αυτα που εχει συμφωνησει με τον Κ του να παραδοσει;Ποια είναι αυτά τα στοιχεία συμφωνα με προσωπικές εμπειρίες, σχέσεις, βιώματα, που δείχνουν απόπειρα διατήρησης του ελέγχου στα κομμάτια της ζωής του υ που το ίδιο έχει αποφασίσει οτι ανήκουν στο d/s; άρα ποια είναι τα βανιλίστικα στοιχεία που ( εσύ σαν υ, ή εσύ σαν Κ του υ σου ) είδες οτι είναι δύσκολο να αποβάλλει/ς , παρόλο που θέλει να αφήσει τον έλεγχο και το έχει αποφασίσει;

Καταρχάς αυτό το υ Του που έγραψα, και νομίζω στάθηκε εκεί και η @gaby , δεν το έγραψα με τη λογική οτι ''αν δεν κάνει για τον Κ το υ, δεν είναι υ'' και το εξηγώ και σε άλλο ποστ μου στο ίδιο νήμα.Ο λόγος που το έγραψα έτσι είναι γιατί θεωρώ οτι η αποβανιλοποίηση , ακριβώς επειδη εγώ υποστηρίζω οτι γίνεται σε συνάρτηση με τον Κ για τους λόγους που γράφω παραπάνω είναι υποκειμενική για κάθε ζευγάρι, προκύπτει άλλωστε και απο τον ''ορισμό'' σας,περι βανίλα στοιχείου, είναι υποκειμενική γιατι κάθε ζευγάρι αποφασίζει τα κομμάτια ελέγχου που θα παραδώσει.Αν έγραφα για συνειδητοποιημένο υ ( σκέτο και γενικά) τότε θεωρώ οτι θα έκανα το λάθος, να τσουβαλιάσω την αποβανιλοποιήση και τα απανταχού υ που είτε δεν την υφίστανται, είτε δεν την δέχονται σαν όρο,είτε ..είτε..

Τώρα,και κάνω μια παρένθεση εδώ, προσωπικά έχω μια άποψη σχετικά με το υ Του και το υ, και όντως εγώ πιστέυω οτι αν δεν πληρώ τις προυποθέσεις που μου έχουν παραθέσει, και εγώ έχω επιλέξει ( στεγνά χωρίς τον παράγοντα του υπερβολικού ενθουσιασμού, ή του έρωτα) να δεχτώ ώς σωστές/ιδανικές για εμένα, δεν είμαι υ και πρέπει να πάρω χρόνο και να επαναπροσδιορίσω.Αυτή όμως είναι τελείως προσωπική βλέψη, καμία σχεση με το νήμα, δεν την χρησιμοποιησα πουθενά στο νήμα, και μόνο αν θέλετε θα την αναλύσω παραπάνω.

Iσως γιατί το υ αυτό δεν χρειάζεται το Κ αλλα το επιλέγει; γιατι το κάνει χαρούμενο;καλύτερο;πιο δυνατο; γενικά πιο..!;
Γιατι ένα υ που καταλαβαίνει τι του προτείνεται , που καταλαβαίνει τι του συμβαίνει και επιλέγει να το κάνει να πρέπει να συναγωνιστεί για τον έλεγχο;Mήπως δεν θα ήταν υ αν το ενδιέφερε ο έλεγχος;

Οπως κατανοώ εγώ το locus of control στο υ και στο d/s δεν έχει να κάνει με το να χειρίζεται εκείνο τον έλεγχο, έχει να κάνει με το
α.να κατανοεί εκείνο το ίδιο τις επιλογές του και οτι θα ευθύνεται για τις επιλογές του,σχετικά με τα πεδία ελέγχου που θα αποφασίσει να παραδόσει.( μιλώ πάντα για ειλικρινή, ειλικρινέστατη παρουσίαση του εκάστοτε Κ, αλλιώς το υ δεν φέρει ευθύνη)
β.να μπορεί να διαχειριστεί και να δουλέψει το ίδιο αυτά για τα οποία θα έχει πάρει γραμμή να κάνει χωρίς να χρησιμοποιεί συνεχώς και να εξαντλεί τη δύναμη του Κ.Εχω γράψει και σε άλλο νήμα πως θεωρώ Κ και υ ισάξια σε δύναμη, με διαφορετική έκφραση αυτής της δύναμης. ( Δεν θα αναλύσω το ρόλο του Κ εδώ, δεν θα γνώριζα άλλωστε και τι να πω ακριβώς και κατανοητά)

Μα ..απο τη στιγμή και μόνο που η παράδοση του ελέγχου μου ναι μεν με κάνει χαρούμενη, πιο ολοκληρωμένη αλλά εμπνέεται φουντώνει ή σβήνει ανάλογα τον άνθρωπο που έχω απέναντι μου φυσικά και χρειάζεται η παρουσία του ατόμου αυτού.

Για να αναλογιστώ πράξεις πρέπει να υπάρχουν ή να υπήρξαν πράξεις.Θεωρητικά, μόνη μου εκ του ασφαλούς δεν έχω πράξεις, έχω σκέψεις.

Δεν ξέρω αν έχει παρερμηνευτέι η τοποθέτηση μου .Ενα υ που βρίσκεται μόνο του αυτή τη περίοδο αλλά έχει υπάρξει με Κ, φυσικά και μπορεί να κάνει τα παραπάνω που λέτε, γιατί έχουν υπάρξει πράξεις που του έδωσαν το έναυσμα.
Η δική μου τοποθέτηση ώς προς την ύπαρξη Κ, δεν έχει να κάνει με τη δεδομένη στιγμή, αλλά με κάποια στιγμή τουλάχιστον μια φορά.

Θα θέλατε να μου εξηγήσετε που υπάρχει απο πλευράς μου το μπέρδεμα;

Μα μίλησα σε όλους, συγκεκριμένα. ήθελα γνώμες απο συγκεκριμένα Κ, υποκειμενικές γνώμες.Το εξηγώ πλήρως νομίζω και παραπάνω.
Και επείδη κάπου εδώ πραγματικά μπερδέυτηκα,στον ορισμό του βανίλα στοιχείου που δίνετε, και ξαναλέω δέχομαι και βρίσκω και πολύ to the point μιλάμε για υποκειμενικότητα εδώ με το ''βανίλα τρόπο'' που λέτε το κάνετε πιο γενικό. Ο βανιλα τρόπος δεν είναι συγκεκριμένες συμπεριφορές με βάση τα πεδία ελέγχου που κινείται ο καθένας;
Και έρχομαι να συμπληρώσω ''Είτε ανήκει σε κάποιο Κ τη δεδομένη στιγμή, είτε οχι.''

Αν οι ανασφάλειες δημιουργούν ανάλογα προβλήματα με τον εγωισμό τότε δεν είναι και αυτές major no no στο d/s?

 

@MasterJp
Κατ’ αρχάς, να σας ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου για το αναλυτικότατο post. Συμφωνώ με όσα έχετε γράψει, έχω, όμως, μία ένσταση, ως προς τη διαφωνία σας μαζί μου  

Δεν ήταν η άποψή μου ότι η μη αποδοχή της ζήλιας (με συνέπεια το ενδεχόμενο εισαγωγής τρίτου ή περισσοτέρων προσώπων στη σχέση) είναι πρόφαση για την επιβολή ενός kink, και θα ήθελα να σας ρωτήσω από πού συνάγεται αυτό από το post μου.

Επειδή, όμως, ίσως δεν ήταν σαφές αυτό που έγραψα, θα προσπαθήσω να διευκρινίσω τι εννοούσα ακριβώς   :

Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά νομίζω ότι υπάρχουν μονογαμικά ζευγάρια με επιτυχημένες σχέσεις D/s. Εγώ η ίδια υπήρξα σε μονογαμική σχέση με στοιχεία D/s. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι η συμμετοχή τρίτων στο παιχνίδι ή στη σχέση είναι ένας τρόπος να βιώσει το ζευγάρι καλύτερα την ασυμμετρία στη σχέση, όπως έχει πει η @gaby . Δεν έχω κανένα θέμα με αυτούς που επιλέγουν και αυτόν τον τρόπο να βιώσουν την ασυμμετρία της σχέσης τους. Απλώς, θεωρώ ότι δεν είναι απαραίτητος αυτός ο τρόπος για να υπάρξει ασυμμετρία ή για να βιωθεί αυτή η ασυμμετρία. Μπορεί να υπάρξει και να βιωθεί ικανοποιητικότατα και χωρίς τη συμμετοχή τρίτων στο παιχνίδι.

Δεν έχω εμπειρία από συμμετοχή τρίτων στο παιχνίδι, οπότε μόνον υποθέσεις μπορώ να κάνω. Δεν εννοούσα ότι ο υποτακτικός έχει οπωσδήποτε λόγο για το ποιοι και πώς/πότε. Ο υποτακτικός ενδέχεται να μην έχει κανέναν λόγο για τα πρόσωπα και τον τρόπο συμμετοχής τους στο παιχνίδι. Όλα εξαρτώνται από το βαθμό του ελέγχου που θα παραδώσει, συμφωνώ μ’ αυτό απολύτως. Αλλά αν η συμμετοχή των τρίτων είναι ένα kink που το ζευγάρι θέλει να εξερευνήσει, τότε ο Κυρίαρχος έχει τον πρώτο λόγο. Αν ο υποτακτικός δεν έχει παραδώσει όλο τον έλεγχο ως προς αυτό οπότε επιλέγει μόνον ο Κ, τότε, φαντάζομαι, χωρίς να έχω άμεση γνώση κι εμπειρία, ότι οι όροι μπορούν να κινούνται σε γενικές γραμμές σε κάτι σαν «μόνον πρόσωπα που γνωρίζω/δεν γνωρίζω», «όχι χωρίς προειδοποίηση», «όχι αυτή η συγκεκριμένη δραστηριότητα με τρίτους», «όχι χωρίς την παρουσία του Κ» ή κάτι παρόμοιο.

Θα έλεγα ότι ο υποτακτικός δεν μπορεί να θέσει ως όρο «αυτό το άτομο μόνον και αυτή τη δραστηριότητα μόνον», γιατί τότε δεν αφήνει κανένα περιθώριο να επιβληθεί η βούληση του Κυριάρχου και τότε δεν βιώνεται η ασυμμετρία αλλά περνάμε σε swinging. Απλή γνώμη είναι βέβαια , και χωρίς προσωπική εμπειρία.

Η αντίληψη "εγώ ως υ κάνω ό,τι θέλεις με όποιον θέλεις (γιατί το απολαμβάνω), αλλά εσύ ως Κ έχεις μόνο εμένα (γιατί το απαιτώ εγώ)", μου φαίνεται ότι κάπου χωλαίνει. Δεν βλέπω ουσιαστικά κάποια παράδοση ελέγχου εδώ, αφού στο πλαίσιο του ίδιου kink ο υποτακτικός φροντίζει να κρατήσει μόνον τα ευχάριστα για κείνον αποκλείοντας αυτά που θεωρεί ότι θα του ήταν δυσάρεστα. Επίσης, θεωρώ ριψοκίνδυνο να προσπαθήσεις να είσαι πολυγαμικός με μονογαμικά άτομα (ή να είσαι μονογαμικός με πολυγαμικό άτομο). Κάποιος θα πληγωθεί άσχημα από αυτό κι ίσως όχι μόνον μεταφορικά.

Δεν εννοούσα ότι η μη αποδοχή της ζήλιας είναι πρόφαση για την επιβολή ενός kink. Αυτό που στηλιτεύω είναι συμπεριφορές κατά τις οποίες κάποιος παρουσιάζει το δικό του kink ή τη δική του φαντασίωση ως απαραίτητη για να υπάρξει D/s, στηρίζει, δε, αυτήν του την άποψη με αφορισμούς «αν δεν το κάνεις αυτό είσαι βανίλα», «αυτό είναι βανιλίστικη συμπεριφορά/σκέψη», «αν δεν το κάνεις αυτό δεν είσαι υποτακτικός/ή».

Αφορά όλα τα kinks αλλά ειδικά ως προς τη συμμετοχή τρίτων στο παιχνίδι ή στη σχέση, έχω βρεθεί πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση να πιέζομαι να απολογηθώ γιατί είμαι μονογαμική απέναντι σε φράσεις και δηλώσεις που κυμαίνονται από έκπληκτες έως έντονα αποδοκιμαστικές για τη στάση μου και όλες ενέχουν αμφισβήτηση ως προς το αν είμαι πραγματική υποτακτική, "αφού η συμμετοχή τρίτων στο παιχνίδι είναι διαδεδομένη στο χώρο του bdsm".

Για να γίνω σαφής έχω ακούσει φράσεις όπως «κατά βάθος όλοι θέλουν να το κάνουν και στο χώρο παίζει πολύ», «περίεργο υποτακτική να μην της αρέσει αυτό, μήπως είναι λίγο στενός ο τρόπος σκέψης σου;», «το τι θα κάνεις και με ποιον είναι θέμα του Κυριάρχου δεν σου πέφτει λόγος, αλλιώς δεν είσαι υποτακτική», «η σεξουαλικότητα της υποτακτικής ανήκει στον Κυρίαρχο». Έχω ακούσει, επίσης, τη μνημειώδη ατάκα με μια αύρα λύπησης προς το πρόσωπό μου «Κοίταξε να δεις, το τρίο και τις παρτούζες, ειδικά γυναίκα με γυναίκα, το ζητάνε πολύ στο bdsm. Εσύ που δεν το θέλεις, περιορίζεις πολύ την καθοδήγηση που μπορεί να σου δοθεί».

Δεν έχω πρόβλημα με το τι διαλέγει καθένας να κάνει, δεν είχα ποτέ την αντίληψη “my vice is ok. Yours is not”. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε όλοι συμβατοί μεταξύ μας. Έχω, όμως, μεγάλο θέμα με όσους προσπαθούν με χειραγώγηση να με πείσουν να αλλάξω κάτι που τους ξεκαθαρίζω εξ αρχής ότι είναι αυτό και δεν το αγγίζουμε. Μια χειραγώγηση που συχνά οδηγεί σε αμφιβολίες τύπου «είμαι πράγματι υποτακτική;» ή «ίσως δεν έχω και πολλά να προσφέρω σε έναν Κυρίαρχο, αφού είμαι μονογαμική».

Λοιπόν, με συγχωρείτε, αλλά προς όλους όσους έχουν χρησιμοποιήσει τέτοιες μεθόδους χειραγώγησης, αυτό που έχω να τους πω είναι το εξής: τρίχες κατσαρές.

Σε «Κυρίαρχο» που μου δήλωσε ότι αν δεν πάω με περισσότερους δεν είμαι υποτακτική κι ότι, ειδικά αν δεν πάω με γυναίκες «δεν του κάνω» (λες και τον ρώτησα), έκανα ένα πείραμα. Του είπα μετά από μερικές μέρες ότι με έβαλε σε σκέψεις κι ότι ίσως τελικά να έχει δίκιο και να μην είμαι υποτακτική. Κι αυτός τι έκανε; Άλλαξε τακτική και από κει που το επιχείρημά του ήταν ότι δεν είμαι υποτακτική, μετά ήταν βέβαιος ότι είμαι υποτακτική, απλά ίσως δεν είμαι ακόμα σε στάδιο να παραδεχτώ την επιθυμία για τις γυναίκες.
Καταλαβαίνετε ότι στο τέλος κατέληξα να γελάω με την κατάντια αυτού που είχα απέναντί μου.

Δεν εννοώ, βέβαια, σε καμία περίπτωση ότι ο υποτακτικός πρέπει να μουλαρώνει σε κάτι και να μην κάνει ούτε μπρος ούτε πίσω. Αλλά η διαπραγμάτευση ενός ορίου, θεωρώ, δεν μπορεί να γίνεται στη βάση του «τι κάνουν οι πολλοί στο χώρο του bdsm» ή «αν δεν κάνεις αυτή τη δραστηριότητα είσαι βανίλα/δεν είσαι υποτακτικός», με σκοπό μάλιστα να καταρρακωθεί η ψυχολογία του υποτακτικού για να γίνει πειθήνιος.

Εγώ έχω ζήσει αυτή τη συμπεριφορά ως υποτακτική, αλλά πιστεύω ότι σίγουρα την έχουν ζήσει και οι Κυρίαρχοι, δεν το περιορίζω στο status. Έχω ακούσει κατά καιρούς για εμπειρίες Κυριάρχων που συνάντησαν υποτακτικούς που προσπάθησαν να επιβάλλουν το kink (ή τη συμπεριφορά) που τους αρέσει με αφορισμούς τύπου «τι Κυρίαρχος είσαι αν δεν κάνεις αυτό;».

Και σ’ αυτούς τους υποτακτικούς το ίδιο θα πω. Τρίχες κατσαρές.

Η χειραγώγηση είναι βανίλα τακτική και βανίλα τρόπος σκέψης και για Κ αλλά και για υ (δεν βλογάμε τα γένια μας εδώ). Η ασυμβατότητα είναι απλώς αυτό. Ασυμβατότητα.

Τέλος είπα

Μπορεί να είναι και ζήλια ή εγωισμός, μπορεί να είναι ανασφάλεια, μπορεί να είναι ανάγκη, μπορεί να είναι επιλογή. Μπορεί να είναι άρνηση να παραδώσει ο υποτακτικός αυτό το πεδίου ελέγχου. Μπορεί να είναι κάτι άλλο, για τον καθένα ξεχωριστά. Πρέπει να διαλυθούμε ψυχολογικά για να ενταχθούμε στα cool παιδιά; Σημαίνει αυτό ότι δεν είμαστε ανοιχτόμυαλοι; Σημαίνει αυτό ότι έχουμε βανιλίστικη συμπεριφορά; Είμαι της άποψης ότι δεν είναι όλα για όλους. Αν ήταν, θα κάναμε όλοι TPE 24/7 M/s με extreme S/M.

Δεν ξέρω αν τώρα αποσαφήνισα την άποψή μου 

Εγώ προσωπικά θα ήθελα να επεκταθείς πάνω σ' αυτήν την άποψη, εδώ ή σε άλλο νήμα, αν θεωρείς ότι δεν είμαστε στο θέμα  

 

@Janine

O Κ με την υ είναι δύο διαφορετικά "πράγματα". Ο Κ είναι κατ' εξοχήν πολυγαμικός, σε αντίθεση με την υ, η οποία είναι μονογαμική έως ότου δώσει εντολή ο Κυρίαρχος να γίνει πολυγαμική. Παράλληλα, η υποτακτική δεν έχει όρια, είναι έρμαιο στα χέρια του Κ. Αυτός θα καθορίσει πόσα ψηλά θα μπει ο πήχης. Η υ πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να σπάσει τα όριά της και τους φόβους της, προκειμένου να ικανοποιήσει τον Κ της. Αλλωστε, αυτό είναι όλο το νόημα του BDSM.

Αρα, όπως το θέτεις εσύ, ΝΑΙ είναι βανιλίστικη η συμπεριφορά σου, γιατί στόχος του Κ είναι να σε εξελίξει, να φτάσεις στην απόλυτη ηδονή παραδομένη στα χέρια του. Ουσιαστικά, λοιπόν, δεν τίθεται θέμα χειραγώγής σου. Είναι τρόπος για να σπάσεις τα όριά σου και να δοκιμάσεις και άλλα πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα δοκίμαζες ούτε στα όνειρά σου.

Οσον αφορά στο τελευταίο σκέλος της τοποθέτησής σου. Ναι, αυτό που νιώθεις είναι ζήλια. Πιστεύεις ότι ο Κ σου ανήκει, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εσύ του ανήκεις και εσύ οφείλεις να αποδέχεσαι και να εκτελείς τις διαταγές του. Αυτό "επιβάλλει" η φιλοσοφία του BDSM, είτε είσαι υποτακτική, είτε είσαι σκλάβα (δύο διαφορετικές έννοιες, αλλά με ένα κοινό παρονομαστή: τον Κ). Είσαι παραδομένη ολοκληρωτικά, δεν μπορείς να παραδώσεις μόνο το χέρι σου ή το πόδι σου. Στο BDSM και ως υ, είναι σίγουρο ότι θα διαλυθείς. Ολες το έχουμε νιώσει. Αυτό όμως δεν είναι για κακό σου, θα σε βοηθήσει να ανοίξεις τους ορίζοντές σου και να σπάσει τα όριά σου. Εγώ προσωπικά έχω σπάσει πολλά από τα όριά μου. Εφαγα τα μούτρα μου, αλλά εξελίχθηκα. Εφτασα σε σημείο, που ούτε εγώ πίστευα ότι μπορώ.

P.s Κίνκυ είσαι στο Μπρούκλιν, στο bdsm ειναι καβλώστρα..

 

Διάβασα πολύ προσεκτικά την τοποθέτησή σου @Janine και είναι φως φανάρι, ότι ο συγκεκριμένος Κ που αναφέρεις με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που υποστηρίζεις ότι έχει και με βάση τις ενέργειές του ανήκει στην κατηγορία των ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ Κ. Δεν αξίζει. Πρόκειται για κάποιον που απλά έψαχνε τρόπο να κάνει τρίο με δύο γυναίκες. Για μένα ο Κυρίαρχος θα πρέπει να εμπνέει το υ. Αυτό είναι όλο το μυστικό και η μαγεία...

 

Συμφωνώ απόλυτα

 

@Janine ευχαριστώ για την παράθεση των εμπειριών και σκεψεών σου. Μου είναι ιδιαίτερα ευχαριστο και χρήσιμο.
Καποια στιγμη που θα έχω χρόνο και όρεξη, θα ανοίξω νημα σχετικά με το σκεπτικό μου περί υ Του, απλά επειδή είναι ενα "δύσκολο" θέμα θέλω να το γράψω με ηρεμία και προσοχή ωστε να μην παρερμηνευτεί η θεωρηθεί οτι προσπαθω να κάνω γενικές υποδείξεις.

 

Όοοοχι, ο Κ είναι ό,τι θέλει, όπως νιώθει και ό,τι του αρέσει.
Κατόπιν, κάτι αντιλήψεις που βλέπω πως κυκλοφορούν του στυλ, επειδή είμαι τόσο καλή έχει μόνο εμένα ή τον χώνει μόνο σε εμένα εις ελάχιστον γελοίες.
Το τι, πως, πόσο αξίζει η υ στα μάτια του Κ της δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με το αν θα είναι η μόνη ή αν θα έχει κι άλλες υ ή μη υ.
Μπορεί να βαριέμαι βρε αδερφέ να ασχολούμαι με και με άλλες και να έχω μόνο εσένα, μην το παίρνεις και πάνω σου.

Όοοοοχι, η υ είναι αυτή που είναι πριν έρθει σε επαφή-γνωριμία-σχέση με τον Κ της, μπορεί να είναι μονογαμική, μπορεί πολυγαμική.
Από εκεί και πέρα λειτουργεί ξεκάθαρα σύμφωνα με τις εντολές του Κ της, όποιες κι αν είναι αυτές. (Τώρα το πως, με τι κριτήρια δίδει ο Κ της όποιες εντολές, είναι άλλη και μεγάλη συζήτηση)

Όοοοχι, η υ είναι αυτή που είναι πριν έρθει σε επαφή-γνωριμία-σχέση με τον Κ της, όμως από την στιγμή που θα μπει σε μία επαφή - σχέση με έναν συγκεκριμένο Κ θα πρέπει να είναι έτοιμη να ξεπεράσει τα όριά της ή να ετοιμάζεται για να τα ξεπεράσει προσεχώς σε περίπτωση που συγκρούονται με αυτά του Κ.

Καθώς εκφράζεις την προσωπική σου γνώμη, επ' ουδενί δεν μπορώ να διαφωνήσω.
Με αφορμή αυτήν, και σε ένα γενικότερα πλαίσιο ο Κ όχι δεν πρέπει.
Ο Κ είναι, άμα δεν εμπνέεται το υ ας βρει τρόπο να εμπνευστεί, ας πάει σε άλλον ή έστω πιπίλα, γάλα με βανίλια, μπιμπερό και στον ζεστό καναπεδάκο της.

Τέλος μην τρώτε τόσο ζόρι με τα τρίγωνα, καθώς υπάρχουν κι άλλα βλέπε δανεισμούς, bukkake idols, ganbgang slut, whoring, εκπόρνευση της υ κτλ κτλ.
Have fun!

 

@Noardos νομίζω είναι ξεκάθαρο από τα λεγόμενα της @Madeleine Rk ότι μιλάει για την υ σε ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ με τον Κ. Το τι κάνει προτού μπει στο χώρο, προτού γνωρίσει τον εκάστοτε Κ είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Από εκεί και πέρα, το γεγονός ότι κάποιος Κ δεν είναι για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια πολυγαμικός - αφού μας αναφέρεις ότι μπορεί να βαριέται - ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι είναι μονογαμικός ο ρόλος του. Ο Κ στο 99,9% των περιπτώσεων είναι πολυγαμικός.

Για το τελευταίο που αναφέρει συμφωνώ...

P.s: Δεν είναι όλα για όλους..

 

Μεσιε, τα φαινόμενα απατούν, η ποσότητα ποτέ δεν ήταν ποιοτικό κριτήριο.
Ο Κ είναι ό,τι είναι. Μονογαμικός ή και (κατά διαστήματα ή μη) πολυγαμικός.

Πράγματι, όπως λέει και ο @MasterJp, σε κάποιες περιπτώσεις η πολυγαμικότητα του Κ μπορεί να αποδεικνύει επί μέρους το κατά πόσο πράγματι επιβάλει την κυριαρχία του, και το κατά πόσο η υ, είναι πράγματι υ.
Μην πάμε όμως από εκεί, να βγάλουμε κανόνα και να ισχύει και στο 99% Too much.

Γιατί σα που μας τα λες, άμα δεν είναι πολυγαμικός η πιθανότητα να είναι Κ είναι κάπου στο 0,1%  
Και θα σου πιάσω κάτι φιλοσοφιές (αν σε ενδιαφέρουν ψάξε το) περί του ότι το πραγματικό αρσενικό είναι μονογαμικό και θα χάσουμε και την μπάλα και το γήπεδο.
Καθώς όλα αυτά ισχύουν υπό συνθήκες, δεν είναι γενικοί κανόνες και σχετίζονται άμεσα με το περιβάλλον και τα υποκείμενα.

 

Από πού προκύπτει αυτό το ποσοστό;
Απ'τις σουλεϊμανιόρες;