''Αποκαθήλωση''

RE: RE: ''Αποκαθήλωση''

Πέρασα μια επώδυνη διαδικασία αποκαθήλωσης των γονέων μου. Κάθε μέρα που περνούσε να τους κατεβάζω από το βάθρο. Σε ένα βάθρο που κάθε παιδί έχει για τους γονείς τους. Μίσησα τον εαυτό μου μα πιο πολύ μίσησα αυτούς τους ίδιους που με "αναγκάζαν" να τους αποκαθηλώσω.
Όπως μου είπε ένα πολύ αγαπητό μου πρόσωπο αυτή είναι η φάση της ενηλικίωσης;-)
Τολμώ να πω πως το υποτακτικό άτομο έτσι όπως εγώ το έχω αντιληφθεί έχει ανάγκη αρχικώς να βάλει σε βάθρο το κυρίαρχο άτομο. Ίσως και ο κυρίαρχος να φροντίσει, να επιτρέψει να γίνει κάτι τέτοιο ώστε να μπορέσει να "δουλέψει" καλύτερα.
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το θέμα "Η υγιής υποτακτική" του DreamMaster.

Από την στιγμή που ένα υποτακτικό άτομο "κατεβάζει από το βάθρο" τον κυρίαρχο παύει να είναι υποτακτικό, ενηλικιώνεται, μαθαίνει την αντίθετη διαδικασία

Τι λέτε για αυτήν την "αποκαθήλωση";

Αστάρτη

 

Εννοείς πως παύει να υποτάσεται και να αισθάνεται υποτακτικό προς τον συγκεκριμένο Κυρίαρχο? πως παύει να είναι υποτακτικό γενικά?
Να σημειώσω πως χρησιμοποιώ εδώ την διαφορετικότητα των εννοιών υποταγής και υποτακτικότητας. Εάν χρειάζεται διευκρίνηση θα χαρώ να την δώσω.

 

RE: RE: ''Αποκαθήλωση''

Χρησιμοποιώ στοιχεία από το θέμα του DreamMaster, της υγειούς υποτακτικής. Ενός ατόμου που χρειάζεται τον Δάσκαλο και Καθοδηγητή.
Και όταν η υποτακτική ως μαθήτρια πλέον "αποφοιτήσει" κρίνω πως δεν έχει ανάγκη πλέον τον Κυρίαρχο ως Δάσκαλο παρά μόνο ως σύντροφο.
Είναι αυθαίρετες δικές μου σκέψεις έτσι όπως εγώ αντιλαμβάνομαι κάποια θέματα.

Αστάρτη

 

Συγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς Astarty.
Δηλαδή η υποτακτική παύει να είναι υποτακτική και γίνεται βανίλλα?

 

RE: RE: RE: ''Αποκαθήλωση''

1) Η "αποκαθήλωση" ενός κυριάρχου είναι μια άτυχη στιγμή στις σχέσεις, γιατί καποιος απ' τους δυό ή και οι δυό, δεν είναι στη θέση του.

2) Η ευαισθησία και το ευπλαστο μιας υποτακτικής, οταν φθανει στο σημείο να γίνεται συνειδητή πράξη, είναι δείγμα ωριμότητας και όχι παιδικότητας. Δε λένε όλα τα βιβλία "γνωρισε τον εαυτό σου"? "αγαπησε και αποδεξου τον εαυτό σου?". Αυτό κάνει μια συνειδητή υποτακτική.

Εφτασε στο σημείο να γνωρίζει, να αποδέχται και να απολαμβάνει τον εαυτό της. Το επόμενο στάδιο ωριμότητας είναι η "ακόμα βαθύτερη υποταγή", ο καλυτερος συντονισμός του είναι της, με τις πράξεις της (οπως συμβουλευουν όλα τα σοφά βιβλία και αναμασούν και τα περιοδικά).

3) Οι συλλογοι προστασίας κακοποιημένων γυναικών δημιουργήθηκαν για τις vanilla που αποτυγχάνουν στις σχέσεις τους. Οι δικίες μας "κακοποιημένες" γυναίκες απολαμβάνουν τη σχέση τους.

Δε θα επανέλθω.

 

RE: RE: ''Αποκαθήλωση''

Όχι αναφέρομαι καθαρά στην ιδιότητα του κυρίαρχου ως Δάσκαλος. Ο Κυρίαρχος έχει πολλές αρμοδιότητες, υπευθυνότητες. Μια από αυτές και η Διδασκαλία. Αυτή η καθοδήγηση κάποια στιγμή τερματίζεται μιας και η υποτακτική έχει φθάσει εκεί που την ήθελε, εκεί που μπορούσε να φθάσει. Μετά από αυτό το σημείο δεν έρχεται η αποκαθήλωση του Δασκάλου;
Ή μήπως η υποτακτική είναι αιώνια μαθήτρια; Απορία εκφέρω. Μην με σταυρώσετε πάλι;-)

Αστάρτη

 

Αποκαθηλώνεται αλήθεια ποτέ εκείνος που μας δίδαξε στο σχολείο ή στο Πανεπιστήμιο από αυτό που είναι? Δεν λέμε "ο καθηγητής μου στα μαθητικά, στην φιλοσοφία κλπ?"
Ο Κυρίαρχος είναι και δάσκαλος και καθοδηγητής. Φυσικά και η ύλη για εκμάθηση κάποια στιγμή σε όγκο περιορίζεται, αλλά είναι και στην ανθρώπινη φύση να πηγαίνουμε και μερικά βήματα παραπέρα, όπως και να κάνουμε και λάθη που χρειάζονται διόρθωση ή να βρίσκουμε νέες καταστάσεις για να αντιμετωπίσουμε.
Και ακόμα, ο ίδιος Ο Κυρίαρχος δεν έχει στην πορία πράγματα να μάθει καινούρια που θα τα μεταφέρει με την σειρά Του στην υποτακτική Του?

 

RE: RE: ''Αποκαθήλωση''

Εκεί είναι και ο φόβος της αποκαθήλωσης του Δασκάλου. Είναι πρόθυμος να μάθει καινούρια πράγματα ή μένει στάσιμος; Γιατί λογικό είναι πως αν μείνει στάσιμος η σύντροφος του θα αναζητήσει αλλού αυτό που νιώθει να της λείπει σε "γνώση". Το παράδειγμα που έφερες στην επιφάνεια είναι αρκετά καλό για να στηρίξει και τα δικά μου λεγόμενα. Ο καθηγητής μου στο Γυμνάσιο-Λύκειο στα μαθηματικά σαφώς και έχει την θέση του μέσα μου αλλά προχώρησα και αναζήτησα περαιτέρω γνώση στο Πανεπιστήμιο που ο καθηγητής Γυμνασίου-Λυκείου δεν ήταν ικανός να μου την προσφέρει.
Σαφώς και την θέση του πήρε ένας άλλος στο βάθρο.

Θα πρέπει φυσικά να συμφωνήσω με αρκετές από τις απόψεις που παρατέθηκαν σε αυτό το θέμα. Ο κυρίαρχος για μένα είναι παράδειγμα προς μίμηση. Αυτά που απαιτεί από μένα θα πρέπει να μου τα διδάξει με την ζωή του και τις πράξεις του και όχι με τα λόγια του.

Αστάρτη

 

Ευχαριστώ για την υπενθύμιση του θέματος KyriosG αν και δεν πιστεύω πως ξεφεύγουμε ιδιαίτερα αν σκεφθεί κανείς πως η Astarty και εγώ αδυνατούμε να βρούμε σημείο ταύτισης στον λόγο που θα ανεβάσουμε κάποιον στο βάθρο και συνεπώς στον λόγο που θα τον κατεβάσουμε.

Πάντως για να μπω καλύτερα στο θέμα, ένας Κυρίαρχος αποκαθηλώνεται όταν ο υποτακτικός απογοητεύεται για χίλιους δύο λάθους ή σωστους λόγους.
Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου, δεν μπόρεσε τελικά να με κάνει καλά, δεν τα βρήκαμε στις βαθύτερες ανάγκες μας κλπ.

Το ερώτημα είναι, τι ζητάς τελικά? Γιατί καλό είναι να μην ξεχνάμε πως ο Κυρίαρχος που θα θελήσουμε να υποταχθούμε είναι δική μας επιλογή και οφείλουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας προς την επιλογή μας.
Άνθρωποι Ε/είμαστε, λάθη κάνουμε, ανάγκες έχουμε και μέσα σε αυτό το γαιτανάκι πεφτουμε και σηκωνομαστε εμείς και όχι οι επιλογές μας.

Και όπως στο βανίλλα, έτσι και στο D/s, αν επιλέξουμε λάθος μπορούμε απλώς να προχωρήσουμε αντί να μείνουμε στάσιμοι.

 

RE: RE: ''Αποκαθήλωση''

Νομίζω πως αδυνατείτε να βρήτε σημείο ταύτισης στην εννοια της "υποτακτικής".

Αν η υποταγή είναι μια ημιτελης και ανώριμη κατάσταση που η φυσική της εξέλιξη είναι η γνώση, η "αποκαθήλωση" και το ξεπερασμα του Κυρίου της τότε η Ασταρτη έχει δίκιο.

 

Το σίγουρο είναι πως δεν αντιλαμβάνομαι την υποταγή όπως την αντιλαμβάνεστε εσείς που δηλώνετε lifestylers.
Σίγουρα πάντως δεν μιλώ για σχέση "δεκανίκι". Μιλώ για μια διαπροσωπική σχέση που εμπεριέχει στοιχεία θαυμασμού και σεβασμού. Για μια σχέση με έναν σύντροφο που είναι Εμπνευστής, που είναι η Μούσα. Αν και οι δύο δεν μεταλλάσσονται, δεν εξελίσσονται μέσα σε αυτήν την σχέση, θεωρώ φυσικό επακόλουθο την αποκαθήλωση του καθένος ξεχωριστά.

Αστάρτη