''Αποκαθήλωση''

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

Το πρόβλημα dano είναι ότι το ίδιο που έγραψες στο πρώτο σου post, μερικές φορές ισχύει και για τις γυναίκες, μπορεί όχι εδώ μέσα αλλά γενικά, έξω από εδώ...  
Αν αρχίσετε λοιπόν να με γνωρίζετε σιγά σιγά ίσος το πακέτο να νοιώσει άλλος... και αρχίσει να πλήττει όπως και εσύ ή να σιχαθεί όπως ανέφερες.... 
Απλό χιούμορ είναι δεν είμαι τόσο ψώνιο!!!(πολύ παγωμένο... αλλά χιούμορ) 

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

Με αποσυντόνισες τελείως Άννα  
‘’Το πρόβλημα dano είναι ότι το ίδιο που έγραψες στο πρώτο σου post, μερικές φορές ισχύει και για τις γυναίκες, μπορεί όχι εδώ μέσα αλλά γενικά, έξω από εδώ...
Σε αυτό συμφωνώ 
‘’Αν αρχίσετε λοιπόν να με γνωρίζετε σιγά σιγά ίσος το πακέτο να νοιώσει άλλος... και αρχίσει να πλήττει όπως και εσύ ή να σιχαθεί όπως ανέφερες.... ’’
Αυτό δεν το κατάλαβα 
‘’Απλό χιούμορ είναι’’

Αυτό το κατάλαβα 
‘’δεν είμαι τόσο ψώνιο!!!’’
Αυτό δεν το γνωρίζω:lol2:
Καλημέρα σου 

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

Δεν έχω πίστη στον εαυτό μου. Εδώ δεν έχω πίστη στον παππούλη που μας κοιτά από ψηλά..ως εκ τούτου δεν ανέβασα ποτέ τον εαυτό μου σε βάθρο. Άλλους ανέβασα.

Φυσικά και έχω πάρει λάθος αποφάσεις στη ζωή μου και έχω κάνει λάθος επιλογές. Ευτυχώς που είχα τη διορατικότητα, τη δυνατότητα και την ικανότητα να τις αλλάξω. Η αποκαθήλωση του άλλου είναι ένας χρήσιμος εσωτερικός ψυχικός μηχανισμός σε μια τέτοια κατεύθυνση.

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

‘’Αν αρχίσετε λοιπόν να με γνωρίζετε σιγά σιγά ίσος το πακέτο να νοιώσει άλλος... και αρχίσει να πλήττει όπως και εσύ ή να σιχαθεί όπως ανέφερες.... ’’
Αυτό δεν το κατάλαβα 

Για να μην αρχίσω λοιπόν σιγά σιγά να βαριέμαι - σιχαθώ και η ίδια... επειδή για πολλούς άντρες έχω ακούσει... Αλλά μετά όταν αποφασίζεις ότι θέλεις να φύγεις, σου ζαλίζουν τον έρωτα... Και λόγω του ότι δεν θα ήθελα κάτι τέτοια να τα ζήσω και εδώ μέσα... Προτιμώ να μην φαίνομαι και πολύ... Γιατί εδώ τουλάχιστον είναι χώρος που με εκφράζει, πιστεύω, δεν θέλω λοιπόν να με ξενερώσει...  

Λογικό να μην το γνωρίζεις αφού δεν με ξέρεις  
Γι’ αυτό και προσπάθησα να το ξεκαθαρίσω, λόγω της πρότασης που είχα γράψει ακριβώς ποιο πάνω, η οποία ετσι ακριβώς με δείχνει.  
Γενικά αυτοσαρκάζομαι συχνά...(πράγμα το οποίο επίσης δεν γνωρίζεις... το ξέρω) 

Καλή ημέρα να έχουμε όλοι μας dano!  

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

Σωστό , αλλά αναπόφευκτο:icon_no2:
Υγ.Καλό είναι να αυτοσαρκάζεσαι , τουλάχιστον εμένα μ αρέσει:lol3:

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

Αν και το θέμα συζητιέται επί 5 χρόνια (!!!) η προσωπική απάντηση της ds θα ήταν:
Όταν ο Αφέντης της ds πάψει να την Κυριεύει απόλυτα και "χαλαρώσει" (been there, done that, a couple of times, r/l πάντα) τότε έχει αποκαθηλωθεί και είναι ώρα να πέσουν οι τίτλοι του τέλους.
Δεν το κάνει επίτηδες η ds να "ευνουχίζει" άντρες, αλλά δυστυχώς, το έχει αυτό το "κρυφό ταλέντο" ...  

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

Είχα ξεχάσει αυτό το νήμα και ζητώ συγνώμη για την καθυστερημένη επεξήγηση.
Ρωτούσα αν είναι απαραίτητο να συμβεί αποκαθήλωση του Κ ως Κυρίαρχου, αν η σκλάβα δεν τον βλέπει ως ένα μυθικό υπεράνθρωπο.
Καλή ώρα όπως διάβασα πιο κάτω, αν αυτά αναφέρονταν σε σκλάβα βέβαια και όχι σε υποτακτική που θεωρεί πως παραδίδει "δώρο"΄της υποταγής:

Τις απόψεις μου περί ψέματος και κάποια πράματα που είναι on the need to know basis, όπως και για την ανάγκη της υπο να ελέγχει στην ουσία τον Κ μέσα από την και καλά πίεση για "ειλικρίνεια" όπως και την απαίτηση να είναι υπεράνθρωπος που να Κυριαρχεί επί παντός και επιστητού για να μπορεί να έχει την "τιμή" να του "χαρίσει" την υπακοή της και να τον έχει να ασχολείται 24/7 με πάρτη της και με τις αδυναμίες και τα προβλήματα, σαν ένας ιππότης στο άσπρο του άτι που σπεύδει να την σώσει από όλα όσα αρνείται η ίδια να σώσει τον εαυτό της, σαν πληρωμή για το "δώρο" της, τις έχω πολλές φορές αναλύσει εκτεταμένα σε άλλα νήματα.

Αυτό λοιπόν που ρωτώ, είναι:
Αν κάποια δεν πιστεύει σε όλα αυτά, δεν έχει ανάγει τον Κ σε κάτι μυθικό και δεν περιμένει απ αυτόν θαύματα, δεν τον έχει θεοποιήσει, αλλά τον βλέπει γι αυτό που είναι, ένας θνητός, με ελαττώματα και προτερήματα, που κάνει λανθασμένες ενίοτε κινήσεις, παίρνει κακές αποφάσεις κάποτε, μπορεί να τεμπελιάζει και να μην θέλει να διαβάζει 10σέλιδες αναφορές μόνο και μόνο επειδή εκείνη έχει επιθυμία να τις στέλνει, να της πει δεν γουστάρω να μιλήσουμε - όχι επειδή λογαριάζει να κάτσει να σκέφτεται στρατηγικές και τρόπους να της κάνει τον ψυχαναλυτή και να της επιλύσει ότι της κατέβηκε στο κεφάλι (όχι πως δεν μπορεί κάποια βολική για τον ίδιο στιγμή να το κάνει κι αυτό), δεν περιμένει απ Αυτόν να είναι Κυρίαρχος στα πάντα κ.τ.λ. κ.ο.κ. σημαίνει ντε και καλά πως θα Τον αποκαθηλώσει ως Κυρίαρχο στα μάτια της, όταν το μοναδικό κατ εμέ κριτήριο Κυριαρχίας, είναι η ικανότητα να εξουσιάζει και να ελέγχει και να κατευθύνει εκείνη?

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

lara[E-p], με προλαβαίνεις  

έχω σκοπό τις επόμενες μέρες, να ανοίξω νήμα περί σύγκρουσης, επειδή νομίζω ότι είναι μια πιο πιθανή από την αποκαθήλωση αντίδραση σε κάτι που προήθλε από Κυρίαρχο, όταν αγαπάμε και σχετιζόμαστε και επιθυμούμε να σχετιζόμαστε.

Και πάντα νιώθω αγάπη όταν το αδύνατο σημείο του άλλου έρχεται στην επιφάνεια, αυτό που λαχτάρησε αλλά δεν έγινε ποτέ του, αυτό που άγγιξε αλλά δεν γράπωσε, αυτό που τον πονάει, και ούτω καθ εξής.

Όμως, το να μην έχει στην ψυχή της κάποια ή και να αποκυρήσει το δώρο της υποταγής, δηλαδή όχι μόνο να μη θέτει όρους, με λόγια ή με έργα αλλά να αρνείται και το δικαίωμα να θέσει όρους, είναι σκλαβιά; Έστω ότι πραγματικά δεν το έχει αυτό, έπεται ότι έχει ένα απο τα χαρακτηριστικά της σκλαβιάς;

Αντίστροφα, όταν αγαπάει και έστω ότι φτάνει αυτό που δεν μπορεί, έχοντας δώσει αξία σε αυτό επειδή αγαπάει, έπεται ότι δεν είναι σκλάβα;

Η γραμμή που χωρίζει την υποτακτική από τη σκλάβα μου φαίνεται πλεον πιο αόρατη και μπερδεμένη από ποτέ...

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

Συμφωνώ μαζι σου lara [E-p]. Αποκαθηλώνεις εκείνον που κακώς θεοποίησες, και από όσες κουβέντες έχω ανταλλάξει εδώ, βλέπω πως όσο πιο γρήγορα τον θεοποιείς, τόσο πιο απότομα γκρεμίζεται.

Όταν όμως έχεις κοντά σου κάποιον που από την αρχή τον βλέπεις πάνω από όλα σαν άνθρωπο, με τα καλά του και τα κακά του, με τις δυνάμεις του και τις αδυναμίες του, τότε τα πράγματα είναι κατάτι πιο εύκολα και δεν μπορεί να επέλθει "αποκαθήλωση".

Ωστόσο, είναι και η "αποκαθήλωση" μία χρήσιμη εμπειρία στην ζωή. Σε διδάσκει να είσαι πιο προσεκτική και να μην χάφτεις όλες τις μούφες που μπορεί να σου πουλάει ο καθένας. Απλά you learn it the hard way  

sk

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

θα με αποκαθήλωνε η κατινιά και η πουτανιά στην σκέψη του
το ψέμα και η υποκρισία
ο ρατσισμός

η φτώχια στην σκέψη και στον ψυχικό του κόσμο
στον τρόπο που μπορεί να εκφράσει τον εσωτερικό του κόσμο

θα με πάγωνε το να μην θέλει ο ίδιος να δωθεί
το να μην είναι αισιόδοξος και να μην κάνει όνειρα

το να είναι μονόπλευρος
με παρωπίδες...

πάνω κάτω αυτά...

 

Απάντηση: ''Αποκαθήλωση''

στενάχωρα χαρακτηριστικά σε οποιονδήποτε άνθρωπο, όχι απλά σε Κ  

sk

 

H αποκαθήλωση είναι μία αναγκαία πράξη, όταν χαθεί η εκτίμηση προς τον (BDSM) σύντροφό μας, τον οποίο εμπιστευόμασταν με την ζωή μας και τις επιλογές της ζωής μας, για ικανό χρονικό διάστημα. Η αποκαθήλωση αυτή είναι μία επιβεβαίωση της ύπαρξης κριτικής αντίληψης, ευφυίας, εντιμότητας και ακεραιότητας χαρακτήρα. Η καύλα δεν είναι ο βασικός παράγοντας που καθορίζει την κρίση μας - ελπίζω.

Θα θυμίσω δύο παλαιότερα ποστ της αγαπημένης μου soutzoukakia, που υπήρξε Μέντοράς μου για μεγάλο χρονικό διάστημα:

Από τη στιγμή που ο σύντροφος (που ήταν στην θέση του Ισχυρού και του καθοδηγητή μέσα στη σχέση) αποδειχθεί ασυνεπής, έχει χάσει τη θέση του. Ταυτόχρονα, οφείλει το Υ να αποχωρήσει από την δική του, παρά τον συναισθηματικό πόνο, τις τυχόν ενοχές, τον σπαραγμό που προκαλεί το ξερίζωμα από την ήδη εδραιωμένη σχέση εξάρτησης, την ανασφάλεια που απειλεί κάθε συνειδητοποιημένο Υ που ξέρει ότι έχει ανάγκη τον έλεγχο για να μπορεί να απολαμβάνει, να επιβιώνει κλπ.

Ακόμη πιο σημαντικό όμως, επειδή δεν γίνεται εύκολα εμφανές όπως η ασυνέπεια, είναι το εξής: το Υ οφείλει να αποκαθηλώνει τον Κυρίαρχο ο οποίος δεν διατηρεί την ανωτερότητά του vis-a-vis της ίδιας της υποτακτικής του, δηλαδή όταν δεν καταφέρνει να εξελίσσεται το ίδιο γρήγορα όσο κι εκείνη.

Η (πνευματική, και όχι μυική) ανωτερότητα του Κυρίαρχου αποτελεί σαφέστατα προϋπόθεση σε μία ασύμμετρη σχέση. Δεν μιλώ για "γαμώ και δέρνω" σκηνές, οι οποίες αποτελούν ντομάρισμα, τόπινγκ σε μεμονωμένες φάσεις κλπ (δεν είναι κακό, κι εγώ τα κάνω αυτά, και τα φχαριστιέμαι, απλά δεν μπερδεύω τους όρους). Τα S/M παιχνίδια είναι πράγματι αρκετά απολαυστικά, όταν ο παρτενέρ είναι του γούστου μας. Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι οι λέξεις Μάστερ, Κυρίαρχος, σκλάβα και υποτακτική, σημαίνουν πολύ διαφορετικά πράγματα από έναν bottom και έναν top. Όταν λοιπόν μιλούμε για σχέση Κυριαρχίας / υποταγής, δηλαδή για ασύμμετρη (πνευματικά) σχέση, οφείλουμε να παραδεχθούμε το εξής: τη στιγμή που η ανωτερότητα του Κυρίαρχου πάψει να υφίσταται, το Υ οφείλει να αποχωρήσει, εάν διαθέτει συνειδητότητα και διαύγεια σκέψης. Διότι η ασύμμετρη σχέση έχει ήδη καταρρεύσει...

Αυτό απαντάει και στο "δίλημμα" της Astarty. Ο Δάσκαλος δεν αποκαθηλώνεται, παρά μόνο αν δεν φροντίσει να εξελιχθεί παράλληλα με το Υ του. Υπάρχει ενδεχομένως και η σπάνια περίπτωση να προσποιηθεί ότι δεν εξελίχθηκε, για δικούς του λόγους (ατολμίας, ανίας, ρηχότητας, γαμικουλίασης ή απλά γεροντικής άνοιας). Σαφώς, το άλλοθι "μα είναι για το καλό σου" πρέπει να απορρίπτεται ασυζητητί από κάθε νοήμον Υ, ως διανοητική flatulence εκ μέρους του Κυρίαρχου. Οι κατσίκες δεν μασάνε ταραμά, όσο άβουλες κι αν είναι...