Απολογισμός..Time to reset or restart

Γενικά μιλώντας ήταν μια θετική χρονιά για εμένα. Όχι απαραίτητα στο θέμα σχέσεων, γενικά μιλώντας.
Κατάφερα κάποιους στόχους που ήθελα, έμαθα νέα πράγματα, απέκτησα περισσότερη σοφία και ωριμότητα σαν χαρακτήρας.
Μου ανέβασε κιόλας την αυτοπεποίθηση ως ένα σημείο, και με έκανε να καταλάβω κάποια πράγματα καλύτερα, και να 'τη δω αλλιώς'.

Στο θέμα ερωτικών συναισθημάτων και σχέσεων η γεύση που μου αφήνει είναι κάπως γλυκόπικρη.
Η χρονιά τελειώνει με εμένα να έχω εκτιμήσει περισσότερο τις δυνατότητες μου και την αξία μου (είχα περάσει μια παρατεταμένη down φάση),
να έχω αποκτήσει άλλο.. αέρα εξωστρέφιας και οικειότητας, αλλά ταυτόχρονα και να καταλαβαίνω καλύτερα τα λάθη που έχω κάνει, και να
κατηγορώ τον εαυτό μου για ευκαιρίες που άφησα να παν χαμένες λόγο άγνοιας και κακής διαχείρισης των υποθέσεων από δικής μου πλευράς.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα να αφήσω γενιάδα, καθότι συμβολίζει τη σοφία, και αυτό το χρόνο έγινα κάτι τις σοφότερος. Ξέρω πλέον καλύτερα τι
ψάχνω, αλλά και τι να αποφεύγω, για να μη μπλέκομαι σε καταστάσεις που να με κάνουν να προσπαθώ να βρω τρόπο πως να ξεφύγω απ' αυτές.
Το 2016 φεύγει με εμένα να είμαι πλέον πιο συνειδητοποιημένος, και να γνωρίζω πλέον τι ακριβώς είναι αυτό που ψάχνω, το οποίο ακόμα το ψάχνω.

 

Περιεργη χρονια..Ξεκινησε μετρια..εγινε σκατα..εγινε ακομα πιο σκατα..εγινε ακομα πιο σκατα...και αλλο σκατα..καπου εκει αναρρωτηθηκα ποσο σκατοτερα να παει..και ομως με διαψευδει, γινεται και αλλο σκατοτερα.....και καπου εκει εφτασα στο σημερα
Ε τωρα ειμαι μια χαρα..οχι οτι αλλαξε κατι..απλα εμαθα να κολυμπαω στα σκατα.
The end.
(τα παραπανω γραφτηκαν με χιουμοριστικη διαθεση προφανως και οποιαδηποτε ομοιοτητα με προσωπα ή καταστασεις ειναι εντελως συμπτωματικη)..
Και για να απαντησω λιγο πιο σοβαρα, για μενα ηταν μια χρονια με τα μεγαλυτερα συναισθηματικα σκαμπανεβασματα..μια χρονια που συμπεριφερθηκα καποιες φορες εντελως παιδικα, παρορμητικα και συναισθηματικα και καποιες φορες σταθηκα στο υψος των περιστασεων και φερθηκα με ωριμοτητα και ορθολογισμο. Ελπιζω αυτη η τελευταια συμπεριφορα να εχει διαρκεια και να μην ειναι ενα φωτογραφικο φλας στην διαρκεια της νυχτας.

 

Η χρονια που φεύγει μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα ...Το πρωτο καλο που μπορω να διακρίνω ειναι πως αποδέχτηκα επιτέλους αυτο που πραγματικά ειμαι (πράγμα δύσκολο για εμενα )...

 

Με μια φράση: "το 2016 κάνει θεαματική έξοδο" .

 

Τελειωνει μια ακομα χρονια..Τι αν ειναι το 2016 η το 2015 η το 2014 ..η ιστορια μας, η ιστορια μου ειναι εννιαια σαν μια κλωστη που δεν εχει κοπει ακομα..ο χρονος δεν εχει σημασια οι εμπειριες ειναι που μετρανε..Και τετοιες ειχα πολλες οι περισσοτερες επιπονες και νοιωθω τυχερος γι'αυτο..Ενα βασικο φετος εχασα το κατοικιδιο μου μετα απο οχτω χρονια..ισως το μοναδικο φιλαρακι μου που ομως καποια στιγμη το απογοητευσα..δε θα μιλησω για ανθρωπους ουτως η αλλως οι ανθρωποι ειναι φτιαγμενοι για να απογοητευουν..Το βασικο ειναι οτι το 2016 κλεινει με υγεια και αυτο ελπιζω για το 2017 οπως και για ολους..τελος το 2016 εγινα μελος αυτου του φορουμ..πολλες αντιπαραθεσεις δε μετανοιωνω για καμμια..απλα με οσους μιλησαμε με εντονο υφος και ειπαμε λεξεις καλη καρδια..
Βγηκα εκτος θεματος μαλλον καλη συνεχεια

 

ούτε reset, ούτε restart...
format χρειάζεται.

 

Κάθε χρόνο συνήθιζα να κανω και εγώ τον απολογισμό της χρονιάς.Οχι ΦΈΤΟΣ δε θα κοιτάξω καν να βρω τι χάθηκε η τι μπήκε μέσα στη ζωή μου .Πιστευω πως όλα όσα αξίζουν έμειναν και όσα πίστευα πως θα φύγουν με διέψευσαν....εμειναν με πείσμα.Ετσι λοιπόν η νέα χρονιά θα με βρει χαρούμενη γιατί τελικά αξίζει σε αυτή τη ζωή να κοιτάμε τι έχουμε και να προχωράμε μπροστά.. με πάθος με δύναμη και αισιοδοξία. Αυτά που αξίζουν είναι όλα όσα μας κάνουν να χαμογελάμε όλα όσα όλοι όσοι με πείσμα μένουν. Καλή χρονιά εύχομαι σε όλους Σ/σας

 

Ξεκινάς με ένα τσουβάλι γεμάτο ανθρώπους.
Άνθρωποι που αποκαλείς γνωστούς, φίλους, συμφοιτητές,
συνάδελφους, κολλητούς, γείτονες, συμμαθητές.

Πόσο γεμάτη ζωή με τόσους ανθρώπους, σκέφτεσαι
και χαμογελάς αθώα.

Προχωράς δυο βήματα και νιώθεις πως το τσουβάλι σα να έχει ελαφρύνει. Ανοίγεις και βλέπεις πως κάποιοι λείπουν, πως κάποιοι έχουν φύγει
ή τους έχεις διώξει και εσύ. Όχι μην ανησυχείς δε σε κακολογούν,
ούτε τους κακολογείς, απλά έτσι είναι οι άνθρωποι, απλά χάνονται,
απλά δε συνεχίζουν, απλά δεν ταιριάζουν.

Κλείνεις το τσουβάλι ανέκφραστα, έχεις τόσους πολλούς
που δε σε νοιάζει.
Προχωράς άλλα τρία βήματα. Κοντοστέκεσαι ξάφνου.
Σα να έχει ελαφρύνει και άλλο το άτιμο. Το ανοίγεις και τι να δεις…
Ούτε οι μισοί. Μα σαν να προστέθηκαν και κάποιοι άλλοι, λίγοι,
όχι πολλοί. Μα τι στην ευχή; Εσύ θα έπαιρνες όρκο ότι κάποιοι
θα ήταν μέσα και κάποιοι άλλοι δε θα έμπαιναν ποτέ.
Κλείνεις συλλογισμένος το τσουβάλι και προχωράς άλλα τέσσερα βήματα.
Μα το τσουβάλι το νιώθεις πιο ελαφρύ από ποτέ, επικίνδυνα ελαφρύ
θα έλεγε κανείς. Σταματάς να δεις μήπως τρύπησε το τσουβάλι
και άδειασε μονομιάς, αλλά μια χαρά το βλέπεις.

Ξεμπλέκεις τα δεμένα κορδόνια του και κοιτάς μέσα.
Μα τους εκατό κλέφτες σκέφτεσαι, τι έχει γίνει;
Που εξαφανιστήκαν όλοι;
Ψάχνεις εδώ, ψάχνεις εκεί, λίγους νοματαίους βλέπεις.
Προχωράς άλλο ένα βήμα μικρό, όχι μεγάλο και πλέον είσαι σίγουρος
ότι το τσουβάλι έχει τρυπήσει. Το κοιτάς από κάτω και όντως είναι τρύπιο. Αναθεματίζεις για ώρα από εδώ και εκεί, μέχρι που προσέχεις πως κάποιοι λίγοι έχουν γαντζωθεί τριγύρω και με κόπο κρατιούνται, αλλά δεν
παραιτούνται. Δεν είναι πολλοί. Μια χούφτα άνθρωποι, οι δικοί σου
άνθρωποι.Τους κοιτάς και τους αναγνωρίζεις. Είναι αυτοί που και
η απουσία τους καμιά φορά ήταν ορατή μόνο στο μάτι, γιατί ήξερες
πως είναι κάπου στο εκεί. Είναι αυτοί που και στο δικό τους τρύπιο
τσουβάλι της φιλίας, είσαι αυτός που γαντζώθηκε, που δεν παραιτήθηκε. Μπαλώνεις χαρούμενος το τσουβάλι, το ρίχνεις στις πλάτες και το προσέχεις σαν τα μάτια σου. Δε φοβάσαι πια μήπως αδειάσει,
αλλά μήπως και γεμίσει, γιατί επιτέλους νιώθεις πιο γεμάτος από ποτέ.

Και αν σου πουν πως φταις εσύ που τους έβαλες όλους στο ίδιο τσουβάλι,
να τους πεις πως το τσουβάλι της φιλίας χωράει πολλούς μα στο τέλος κρατάει λίγους.

Τάμι Γκεκτσιάν

 

Απολογισμός,χμμ...

Θα έλεγα πως ήταν η δυσκολότερη χρονιά της ζωής μου αυτή.
Κέρδισα φίλους,έχασα ανθρώπους,κόντεψα να χάσω κάποιους άλλους..
Αλλαγές.πολλές αλλαγές.επίπονες κάποιες αλλαγές.Αλλά απαραιτητες.
Μέσα στο χάος της κρίσης βρέθηκα με 3 διπλώματα στο συρτάρι να σκονιζονται κ εγώ να δουλεύω σε κατι τελειως αλλο απ αυτό που σπούδασα ή εντέλει γούσταρα να κάνω.
Πολλά σκαμπανεβασματα αυτή η χρονιά.
Πολλές πτώσεις,πολλές δύσκολες στιγμές,πολλές ανακατατάξεις.
Τι κρατάω?
Όλα.Και τα καλά και τα άσχημα.Τα άσχημα γτ με έμαθαν να είμαι αγωνίστρια και τα καλά γτ μου χάρισαν στιγμές απείρου κάλλους!

Do not ever lose your smile my new moto 

 

2016 πραγματικα με λιγα λογια στα τσακιδια και ακομα παραπερα με οσα μου ετυχαν     
τοσες δυσκολιες και αναποδιες σε τακτα χρονικα διαστηματα first time

 

Ευχομαι το 2017 να σε κανει να ξεχασεις τις αναποδιες του 16! Οτι καλυτερο σου ευχομαι!  

 

Ο δικός μου απολογισμός συνεχιζεί σταθερά και φέτος.

View attachment 96591