Αποριες προς κυριαρχους

Re: Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

Συμφωνώ. Δύο άτομα πραγματικά κυριαρχικά δεν μπορούν επί μακρόν να υπάρξουν. Και οι δύο έχουν ανάγκη να επεκτείνονται και να κυριαρχούν. Αρχικά, επειδή πράγματι ο έρως αδιαφορεί για στάτους και το κυριότερο για τον άλλον, ουσιαστικά ερωτευόμαστε τον εαυτό μας μέσω του άλλου, τα δύο κυριαρχικά πρόσωπα θα προσπαθήσουν να ισορροπήσουν στα υψηλά σημεία. Θα κρατήσει ο καθένας τον προσωπικό τόπο του, σεβόμενος τον τόπο του άλλου. Οι τόποι αυτοί μάλλον ποτέ δε θα γίνουν κοινοί. Αν βρεθεί ο κοινός τόπος, τότε θα επέλθει η συγκρουση. Οι κυριάρχοι πρέπει να καταλάβουν, να κατακτήσουν τον κοινό τόπο. Για μακρό διάστημα φυσικά, και αρχικά θα νομίζουν ψευδώς ότι ο ένας κυριαρχεί πάνω στον άλλον ή ότι ο ένας δεν προσπαθεί να κυριαρχήσει στον άλλον και ότι ο ένας σέβεται τη φύση του άλλου. Η κυριαρχία άλλωστε δεν επέρχεται πάνταμε την επιβολή. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να επιτευχθεί αυτό.

Το ίδιο και με δύο πραγματικά υποτακτικά άτομα αντίστροφα. Απλά νομίζω ότι τα υποτακτικά άτομα αναγνωρίζουν καλύτερα το υποτακτικό μέρος του χαρακτήρα τους και τα όρια αυτού από ότι τα κυριαρχικά.

 

Ενισχύοντας και επικροτώντας τα όσα πολύ σωστά έγραψε η DominaArsAmatoriaΑugusta, θα έλεγα ότι οι ισότιμες σχέσεις μεταξύ ατόμων κυριαρχικού χαρακτήρα, είναι οι πιο επαναστατικές σχέσεις, που δεν έχουν αρχή και τέλος.
Είναι ένας θεμιτός και αστείρευτος συναγωνισμός, που εμπεριέχει ένα συνεχές αλληλοσκούντημα και αφύπνιση, που αν μη τι άλλο όπως είναι φυσικό, διεγείρει το μυαλό των συμμετεχόντων στην σχέση, ανεβάζοντας τον πήχη και την έμπνευση τους σε ψηλά επίπεδα.
Αν υπάρχει έλξη και χημεία εταξύ τους, τότε η σχέση εκ των πραγμάτων οδεύει προς το κάτι καινούργιο, στην νέα πραγματικότητα της, στην αναμέτρηση μεταξύ ευσεβών, στην αποκάλυψη των μυστικών που μοιράζονται μεταξύ τους και στους συμφεροντολογικούς και ανιδιοτελείς πόθους τους.

Αυτού το είδους οι σχέσεις, μαθαίνουν μέσα από την ελευθερία και την δημοκρατία που υιοθετούν. Καλλιεργούν τις αξίες τους, ξεχνούν τις φοβίες τους και το σύνδρομα ανωτερότητας και υπεροχής, δεν κάνουν άστοχους χρησμούς και φάλτσες σκέψεις, δεν χρησιμοποιούν ποτέ, άνανδρους τρόπους επιβολής των θέλω τους.

Οι μικροσυναισθηματισμοί, η μοναξιά και η αδυναμία, εξαφανίζονται μέσα στην δράση της καθημερινότητας και απορροφώνται από την σκέψη και από αυτήν την ίδια την δύναμη της σχέσης. Οι πράξεις αποφασίζονται από κοινού και επί ίσοις όροις, ανάλογα με τις ανάγκες της σχέσης και φυσικά αυτές των ιδίων των ατόμων.

Γνώμη Μου είναι ότι μόνο οι ανώριμοι, οι αδύναμοι και οι ανασφαλείς, αντιμετωπίζουν αυτές τις σχέσεις ισοτιμίας με καχυποψία και με φόβο, επιθυμώντας αποκλειστικά το να κηδεμονεύουν ή να διαφεντεύουν.

 

Ο μόνος που δεν έχει ανασφάλειες και αδυναμίες είναι ο θεός.

 

Δεν ξέρω αν έχει ή αν δεν έχει ο Θεός ανασφάλειες και αδυναμίες.
Κάποτε που πήγαινα συχνά να τον βρω και να τον γνωρίσω,
αυτός μου έκλεισε την πόρτα του κατάμουτρα.
Αγενής σίγουρα είναι....

Όμως ας μην φιλοσοφήσουμε το θέμα σε αυτό το υπερφυσικό επίπεδο elfcat.
Γνωρίζω πολύ καλύτερα τους ανθρώπους και γι αυτούς έχω άποψη και ομιλώ...

Αν είναι να εκθειάσουμε τα δυνατά στοιχεία του Θεού εδώ...
τότε μάλλον δεν είμαι η κατάλληλη μια που εδώ και κάποια λίγα χρόνια πριν,
έχω τις ενστάσεις Μου ως προς την συμπεριφορά του!

 

Δεν μίλησα για το θεό αλλά για τις ανθρώπινες αδυναμίες και ανασφάλειες... που διακατέχουν όλους μας (κυρίαρχους, υποτακτικούς κλπ)... ουδείς ξεφεύγει από αυτές. Το ό,τι κάποιοι μπορεί να έχουν μια άλλη γνώμη για ένα θέμα δεν τους καθιστά αυτόματα ανώριμους, ανασφαλείς και αδύναμους...
Χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης 

 

Re: Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

και το αντίστροφο.. κατά πόσο θα μπορούσαν να έχουν σχέση δυο υ μεταξύ τους,όταν θα είχαν και οι δυο την ανάγκη της κυριαρχίας? οπότε εδώ συμφωνώ με τον MindMaster

 

Σύντροφοι εν αμαρτίαις, πραγματικά με τρομάζετε! Το να μην καθορίζεται ποτέ ένα πλαίσιο αναφοράς μέσα στο οποίο θε εκφράζονται οι απόψεις και θα εξετάζονται τα πράγματα είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστικό και ενδεχομένως οδηγεί σε ατελεύτητες αντιπαραθέσεις άνευ ουσίας. Κοινώς : ας υποτάξουμε το μακρύ και το κοντό μας στο θέμα - αλλιώς δεν μιλάμε για τίποτα ... και αφού λύθηκε το διαδικαστικό ... επί προσωπικού...
Ποιός από εδώ μέσα μου τολμά να μειώσει πχ το τι αισθάνομαι για μια κυρία επειδή η διάθεση της είναι επίσης κυρίαρχη; και το εγώ εδώ είνια παράδειγμα - είμαι σίγουρος ότι αφορά πολύ περισσότερους αυτη η αποκοτιά
Ποιός τολμά να ανατάμει το συναίσθημα και να αποφασίσει ότι οι σχέσεις κυρίαρχης / υποτακτικού έχουν πέρας ενώ οι άλλες δεν έχουν;
Ποιός αναιδής τολμά να κατατάξει τις ανθρώπινες σχέσεις σύμφωνα με την -ατελή - ιδέα που έχει για το συναίσθημα δύο (ή περισσότερων) ανθρώπων;
Ποιός τολμά να ευτελίζει τον οποιονδήποτε δεσμό ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, πόσο μάλλον τον βουδουσουμου δεσμό, τρέποντας τον σε επιβεβαίωση status;

Αυτές οι αποκοτιές μόνο σε συναισθηματικά ακρωτηριασμένους μπορούν να συμβούν - οπότε προτιμώ να πιστεύω ότι το νήμα έχει εκτραπεί και οι απαντήσεις είναι εκτός θέματος (εφαρμοσμένη αισιοδοξία ο δικός σου! )

Όλα τα άλλα, λόγια να γεμίζουμε σελίδες

Διατελώ υμέτερος - έκπαλαι

 

Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

Υμέτερε, αντί να επιμένεις διαρκώς να κριτικάρεις (στείρα) όλους τους υπόλοιπους, δεν προσπαθείς καλύτερα, να πεις κάποια στιγμή και κάτι δικό σου, γιά να μάθουμε κι εμείς τις δικές σου απόψεις;
Έως τώρα, με εξαίρεση ίσως κάποια από τα πρώτα ποστς σου (στα οποία προφανώς δεν επιφυλάχθηκε όσο θα ήθελες ενθουσιώδης υποδοχή), μόνο γκρίνια για το "που πάμε;" έχω συναντήσει (δεν μετράμε φυσικά τα καλαμπουράκια)...

 

Ασφαλώς δεν είναι θέμα στάτους ούτε και επιβεβαίωσης του. Ούτε όταν συνάπτουν
σχέση σκέφτονται σοβαρά τα στάτους και φυσικά οι περισσότεροι άνθρωποι
μπορούν να ζήσουν μια χαρά και χωρίς να πραγματοποιούν τις φαντασιώσεις τους
Η παρατήρηση μου έχει να κάνει περισσότερο με την γυναικεία κυριαρχία μέσα στα
πλαίσια του βδσμ και ας το αντιστρέψουμε λίγο. Πως σας φαίνεται η εξής πρόταση.
«Εγώ είμαι μαστερ ερεθίζομαι όταν «υποτάσσω» μια γυναίκα αλλά οι υποτακτικές
γυναίκες δεν μ αρέσουν δεν με καβλωνουν και για να το πω και στα «ίσα» τις σιχαίνομαι
και ποτέ δεν κάνω σχέση μ αυτές» Αντιφατική και παράλογη δεν είναι?
Και φυσικά μας επιτρέπει να σκεφτούμε ότι αυτός που την λέει ,η στην πράξη την
εφαρμόζει, μας λέει «μπαρούφες» όταν δηλώνει μαστερ και υπενθυμίζω ότι μιλώ
για τα πλαίσια αυτού που αποκαλούμε S/M. Βέβαια τέτοια ψέματα δεν κάνουν κακό
σε κανέναν, είναι αθωα , και επιπλέον όλοι έχουν το δικαίωμα του αυτόπροσδιορισμου
η ακόμα καλύτερα να κάνουν και λίγο χαβαλέ διαβάζοντας τα ερωτικά καλέσματα
που συνήθως είναι αστεία. Και για να λάβεις αστεία ερωτικά καλέσματα εδώ, κάτω
από το ψευδώνυμο πρέπει να γράφει μιστρες.
Μαιντ μαστερ η γυναικεία κυριαρχικοτητα υπάρχει και μην αμφιβάλεις ούτε στιγμή
γι’ αυτό. Απλά δεν εκφράζεται μέσα από τα βδσμεμικα αρχέτυπα ούτε από γελοίες
προτάσεις του τύπου «όσο υπάρχω εγώ οι άντρες θα είναι κατώτεροι» Είναι πολύ
πιο «υπόγεια» και συνήθως κάθετε ήσυχα σε μια γωνιά και δεν φωνάζει γιατί είναι
απασχολημένη με το να κυριαρχεί. Στην ορεινή Κρήτη οι βεντέτες ,
όταν υπήρχαν, ήταν σκληρές και κυρίως κρατούσαν πολύ επειδή τις εκτελούσαν άντρες
αλλά τις διαφέντευαν γυναίκες. Εδώ μέσα όμως δεν μιλάμε περί αυτού.
Όταν λέμε «κυριαρχικοτητα» στα πλαίσια του s/m εννοούμε κάποια «kinky» παιχνίδια
που δεν αμφιβάλω ότι πολλές γυναίκες παίζουν παίρνοντας τον «κυρίαρχο» ρόλο
Αλλά είναι μόνο παιχνίδια και δεν σε κάνουν σεξουαλικά κυριαρχικό άτομο
Τι εννοείς λέγοντας ότι είσαι μιστρες η κυριαρχική γυναίκα στα πλαίσια του s/m
για το οποίο εδώ μέσα συζητάμε? Ποιος σε ελκύει και ποιον ερωτεύεσαι συνήθως?
Ποια είναι η διέξοδος στις φαντασιώσεις που ασφαλώς θα έχεις ως μιστρες
(άσχετα από το όποιο δεσμό μπορεί να έχεις τώρα η να είχες στο παρελθόν)
Αυτά τα απλά ερωτήματα έβαλα και μέχρι τώρα δεν πήρα καμία απάντηση εκτός
από μερικές υπεκφυγές του τύπου «ο έρωτας στάτους δεν κοιτά» που πρώτος εγώ
εβαλα στο θέμα ακριβώς για να τις αποφύγω και να πάμε παρακάτω. Δεν τα
κατάφερα καλά μάλλον. Όπως δεν κατάφερα να κάνω και πολυγραφότατες κατά
τα άλλα μιστρες, που γράφουν σεντόνια, σε παρόμοια θέματα να γράψουν δυο λέξεις πάνω στο θέμα.
Εξακολουθώ να ελπίζω υπενθυμίζοντας ότι το να είσαι βανιλα ΔΕΝ είναι κακό
Να είσαι υποτακτικός-η στα πλαίσια του S/M ΔΕΝ είναι κακό
Να θεωρείς τους «υποτακτικούς» αξιοθρήνητους είναι η γνώμη σου και ΔΕΝ είναι κακό.
Όπως ΔΕΝ είναι κακό να μην σε «τραβάνε» ερωτικά
Να θες να προσδώσεις κύρος στα λεγόμενα σου μέσα σε ένα τέτοιο σαιτ ΔΕΝ είναι κακό
Και τελος,να κάνεις πλάκα με τα ζητήματα αυτά και να διασκεδάζεις με τα πμ ΔΕΝ είναι κακό

 

Ο αισθησιακος βασανιστης ανωτερω εθεσε το θεμα στην πραγματικη του βαση.
Η πραγματικες συνθηκες ειναι που διαμορφωνουν τη ζωη μας,οχι οι φαντασιωσεις η οι θεωριες.
Ακομα και τα ορμεμφυτα μας καποια στιγμη μπορει να υποκλιθουν σε μια ματιά,σε μια εκφραση που θα τα μαγνητισει και θα τα αποφορτισει ,(για ποσο;,αγνωστο ,αλλα σ'αυτη την περιπτωση,who cares ? )

 

Re: Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

Μια κριτική για να είναι κριτική πρέπει να είναι κακόβουλη, κακοπροαίρετη και σκληρή - αν δεν μπορεί να τα πετύχει αυτά ας είναι στείρα, αλλιώς δεν είναι κριτική, είναι εξομολόγηση .. Δεν επιθυμώ να εμπλακώ σε εποικοδομητικές κριτικές, δηλαδή σε κριτικές που κρύβουν τα μαχαίρια πίσω από διαλεγμένα γλυκόλογα - προτιμώ την λιτότητα ενός κοάν - αν είμαι άξιος ... αυτά ως εξήγηση του τρόπου κριτικής μου ..

Τα ποστ είναι αυτάρεσκες πράξεις - τις στέλνεις για τον εαυτό σου και μόνο. Αν κάποιος τα καταλάβει έχει καλώς ... αν δεν τα καταλάβει πάλι έχει καλώς .. να περιμένεις ενθουσιώδη υποδοχή σε ποστ που ηθελημένα είναι κρυπτικό και απευθύνεται σε όσους έχουν κοινά χαρακτηριστικά και μόνο - αυτούς ανιχνεύει - είναι τουλάχιστον ανόητο εκ μέρους μου... ελιτιστής, σίγουρα .. και απροκάλυπτα ... αρνούμαι να το περάσω έμμεσα σε γλωσσικές φιοριτούρες ΜΟΝΟ.

Οι δικές μου απόψεις; Είναι εκεί .. εκφρασμένες άμεσα και καθαρά - για όποιον γνωρίζει ανάγνωση και γραφή. Αν υπάρχουν απορίες να τις λύσω πάραυτα - όπως καληώρα τώρα ... Δεν έχετε παρά να ρωτήσετε ... αν θέλετε φυσικά

Γκρίνια για το που πάμε; δεν νομίζω .. κακώς την εκλαμβάνεις έτσι .. ότι τίθενται ερωτήσεις και δεν απαντώνται ή περί άλλα μιλάμε ναι .. αλλά δεν το θεωρώ και καντάντια αυτό .. απλά ενοχλητικό, δηλωτικό μιας ελαφρότητας, μερικές φορές ανεπίτρεπτης .. γιατί φίλτατε, αν κάποιος θέτει μια ερώτηση την θέτει για να πάρει απαντήσεις, όχι ανοησίες .. δόξα τω θεω υπάρχουν και νήματα για την πλάκα μας .. που πολύ εκτιμώ .. αυτή η ελαφρότητα απέναντι στον ερωτώντα με ενοχλεί πρωτίστως ...

Αυτά τα ολίγα ...
εξακολουθώ να διατελώ υμέτερος .. (έκπαλαι .. πλην ανανεωμένα)

 

Μα τωρα τι κανετε? Κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε περί ποιου ομιλώ ε?
Με άλλα λόγια τον «Κινέζο» η «άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε»