Αποριες προς κυριαρχους

Απάντηση: Αποριες προς κυριαρχους

Καλά λοιπόν, να μη γκρινιάξω άλλο...

Απάντηση όμως στο παρακάτω ερώτημα θα πάρω, ή να υποθέσω πλέον ότι κακώς είχα υποθέσει αρχικά, ότι έχεις κάποια εμπειρία επί του θέματος;

 

Re: Απάντηση: Αποριες προς κυριαρχους

ας πούμε ότι ο δρόμος που έκανα ως τώρα είναι αρκετός από την μια αλλά φαντάζει ένα τίποτα εμπ΄ρος στην αιωνιότητα της μάθησης

χεχε

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Αποριες προς κυριαρχους

Όπερ έδει δείξαι...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Αποριες προς κυριαρχους

Για αυτό σε αγαπάω ... γιατί αρκείσαι με τα λίγα ...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Αποριες προς κυριαρχους

Θα μπορούσαμε να ανταλάσσουμε ευφυολογήματα φαντάζομαι γιά μέρες, αλλά αυτό θα έκανε απλά λιγότερο εμφανή την έλλειψη δυνατότητας ή διάθεσης, να δοθεί μιά συγκεκριμένη απάντηση, σε μιά συγκεκριμένη ερώτηση...

Σταματώ λοιπόν εδώ, το πιγκ-πογκ πλέον με κούρασε. Πόσο πιγκ-πογκ να αντέξει κανείς άλλωστε, αν δεν είναι (ή αν δεν θέλει να το παίζει) κινέζος;



Η τελευταία ατάκα αν θέλεις δική σου, γιά μένα το θέμα έκλεισε.

 

Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

Tώρα εμενα με φαγουρίζουν τα δάχτυλα μου..

αυτο το ΕΙΠΑ καθόλου καλά δεν μου κάθησε..

Θα πάω για υπνο ομως αρκετές οι συγκινήσεις για σημερα..

 

Re: Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

Πραγματικά δεν γενίκευσα ρωτάω για να μάθω γιατι δεν το κατανοώ, δεν το χωράει το μυαλο μου και ζητώ βοήθεια να το κατανοήσω.

Και πραγματικά είχα την τάση να γενικεύω και ίσως ακόμη την έχω, αλλά προσπαθώ να μην το κάνω.
Όπως έπαψα να ασχολούμαι με τις επιλογές των άλλων, όσο δεν προσπαθούν να μου τις επιβάλουν ή να ακυρώσουν τις δικές μου, όπως επαψα να θεωρω πως το δικο μου ειναι το σωστο και το καλυτερο και αποδεχομαι με σεβασμο τη διαφορετικοτητα μεταξύ μας.
Πολλά δεν ξέρω και θάθελα να τα μάθω και στη συγκεκριμένη ρώτησα για να μάθω από όσους γνωρίζουν, πως ακριβώς λειτουργούν τέτοιου είδους σχέσεις, αν μπορουν να λειτουργήσουν χωρίς ύπαρξη 3ου ατόμου και όλα όσα αναρωτήθηκα πιο πάνω ή όπως λιτά και ξεκάθαρα το Έθεσε Ο MindMaster   :

Σ ευχαριστώ καλή μου τώρα κατάλαβα τι εννοείς  

 

Re: Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

Γιατί γίνεσαι κακός, βρε Κολοσσέ της Ρόδου;

Ουρτ και ξεουρτ και γιαούρτ.

Πες τί έχεις στο μυαλό σου και άσε τα σάπια. Ή περιμένεις από μένα να πω τα ανείπωτα;

 

Re: Απάντηση: Re: Αποριες προς κυριαρχους

Για πες!
να δούμε τι λες και εσύ!
γιατί εγώ αρκετά μίλησα ήδη! και υποσχέθηκα και διήμερο σιγή σε κάποια ψυχή!

 

Απάντηση: Αποριες προς κυριαρχους

Αφού μου έγινε η τιμή να αναφερθώ, μαζί με την Augusta, ως (αξιοπερίεργο; ) παράδειγμα, αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάνω μιά διευκρίνηση. Η 'κανιβαλιστική θεωρία' μου περί Έρωτα', είναι ένας απλός εξηγητικός ιδεότυπος, μια ερμηνευτική αφαίρεση με στόχο την 'κατανόηση', σε αδρότατες γραμμές, ενός κατά βάση ακατάληπτου φαινομένου θυμικής και συναισθηματικής παραφοράς. Σε καμιά περίπτωση δεν αντανακλά ή εξαντλεί περιγραφικά όλες τις εξατομικευμένες ερωτικές σχέσεις, ανάμεσα σε όλα τα μεμονωμένα υποκείμενα.
Ας προστεθεί, εδώ, ότι η πάλη για την Κατίσχυση - συνυφασμένη με την ανθρώπινη αυτοσυντηρητική ενόρμηση - επ' ουδενί μεταφράζεται, στη δική μου οπτική, με όρους 'ανταγωνισμού', εντός της ερωτικής σχέσης. Μπορεί να 'βοά στα έγκατα', αλλά δεν δίνει απαραίτητα το ρυθμό της καθημερινής συμβίωσης. Αντιθέτως, κάθε εκδήλωση επιθετικού ανταγωνισμού, όταν καταλάβει το προσκήνιο δρά, μακροπροθέσμως, υπονομευτικά. Η συμπερίληψη του Άλλου στο Εγώ, δηλαδή η 'καταβρόχθιση' ή ανάλωση του, σημαίνει ακριβώς ότι παύει να είναι Άλλος, και ως εκ τούτου δυνητικός Εχθρός. Κανείς δεν επιτίθεται στον καθρέφτη του, για να τον υποτάξει ή εξουδετερώσει.
Καταλήγουμε, ως συνήθως, σε μια ταυτολογία, μια διαπίστωση τετριμμένη κι άχρηστη, πλήν ορθή: Δεν υπάρχουν κανόνες. Δυό κυριαρχικά πρόσωπα, αληθινά ερωτευμένα μεταξύ τους, μπορεί να βρούν ή να επινοήσουν μια δύσκολη ισορροπία, αναγκαία για την αναίμακτη μακροβιότητα της 'συνάφειας' τους. Ενδέχεται, όμως, και να μην την ανακαλύψουν ποτέ, οπότε εύκολα το φλογερό πάθος θα μετατραπεί σε άσβεστο μίσος. Το ενδιαφέρον των σχετικών συζητήσεων εξαντλείται στην ανάλυση όσων ανθρωπολογικών θεωρήσεων υποβαστάζουν τις αντιπαρατιθέμενες αντιλήψεις. Δεν 'φωταγωγεί' τα ένσαρκα όντα, στις καθέκαστες περιδινήσεις τους, στη βίωση των υπαρξιακών περιπετειών τους.
Όσα προηγήθηκαν αφορούν, προφανώς, ανθρώπους που δεν ζούν τη φύση τους ως αδιάκοπη υπόδυση ενός ρόλου, Κυριαρχικού εν προκειμένω, με συγκεκριμένες και προκαθορισμένες τελετουργίες και πρωτόκολλα - αν αδυνατούν να απελευθερωθούν από τέτοιες αγκυλώσεις, η συμφωνημένη 'συμμετοχή' υποτακτικών, για τις ερωτουργίες, ίσως αποτελεί διέξοδο ή περιοδική εκτόνωση τυχόν αλγολαγνικών παρορμήσεων.

 

Τα είπε ο Μεγάλος, και με απήλλαξε. Φυσικά εγώ θα τα έλεγα πιο ωραία, όπως συνήθως. Τα λες λίγο ξερά βρε παιδί μου, βάλε και κανένα μπιχλιμπίδι στην έκφρασή σου (όταν γκρινιάζεις βάζεις ένα σωρό). 

Θα ήθελα να προσθέσω ότι η μεγαλύτερη απόλαυση σε μία σχέση είναι η συνειδητοποίηση και διατήρηση της Ετερότητας των δύο μετεχόντων Καθικιών, χωρίς να χάνεται ο ταυτόχρονος άψογος συντονισμός τους.

 

Καθίκια = ?