Απορριπτικό Στυλ Δεσμού

Αφού σήμερα παρά έχω "ρέντα" ( και αρκετό ελεύθερο χρόνο )...
Πρώτον, disclaimer, ότι γράφω είναι προσωπική μπλα μπλα μπλα ( τα γνωστά ).
Δεύτερον, ενότητα Sex και σχέσεις ( έπεται ορισμός της παρούσας ενότητας ) :
Θέματα που αφορούν το Sex, ή γενικά τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ vanilla, gay, lesbian, bisexual ζευγαριών χωρίς BDSM περιεχόμενο.
Αν κάποιοι/ες δεν νοούν το bdsm σαν πλαίσιο μιας σχέσης ( δηλαδή σαν κάτι που θα την "κάλυπτε"/"περικύκλωνε" ), αλλά σαν το πυρήνα της.
Γούστο και καπέλο τους, αλλά μάλλον πιάνουν το νήμα "λάθος" ( αυτό θα το ήξεραν μόνο εκείνοι/ες ). Αν η νηματοθέτρια ανακάτεψε έστω και στο ελάχιστο το bdsm με το άρθρο.
Αν έβαλε το νήμα της στην κατάλληλη ενότητα ή όχι, γούστο και καπέλο δικό της. Αν όμως γίνονται και παρανοήσεις, δεν θα έφταιγαν μόνο όσοι/ες παρανόησαν.
Τώρα αν και κατά πόσο θα μπορούσε να δοθεί ένα ποσοστό, βάσει του οποίου οι περιγραφόμενες συμπεριφορές του άρθρου θα ήταν κυρίως "Καππίστικες" ή άλλου status.
Αυτό το ξέρει ο καθένας/καθεμία χρησιμοποιώντας το αλεύρι του δικού του σακιού ( λέγε με βιώματα ) και πάλι τα όποια συμπεράσματα του/της επί του θέματος, θα ήταν πάντα να παρθούν με τα "μανταλάκια" και σίγουρα όχι κάποιος κανόνας.

Στο δια ταύτα? Κάποιος/α ασχολείται περισσότερο ή λιγότερο με το βουδουσουμού για τους/τις λόγους του/της.
Αναζητά κάποια πράγματα ( μάλλον διαφορετικά για τον καθένα/καθεμία μας ), χρησιμοποιεί τις όποιες "δεξιότητες"/χαρακτηριστικά του/της, για να τα ικανοποιήσει.
Επιπλέον κάποιοι/ες παραμένουν πιστοί στην εξίσωση : Πρώτα άντρας-γυναίκα, άντρας-άντρας, γυναίκα-γυναίκα και μετά τα Α/Κ/υ/σ κουλουπου κουλουπου.
Πείτε τους γιαλαντζί βουδουσουμιάρηδες, πείτε τους kinksters, πείτε τους κρυφοβανίλλιες, πείτε τους όπως στα τσακίδια θέλετε.
Κλείνοντας, η κλασική ρητορική ερώτηση. Τ' όποιο βουδουσουμιάρικο status έρχεται πάν' απ' οποιοδήποτε άλλο στοιχείο του χαρακτήρα μας, σε σημείο που να το "κουτουπώνει"?
Για κάποιους/ες μπορεί και να λειτουργεί έτσι. Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ ( η ρητορική ερώτηση, αναφερόταν στην πάρτη μου ).
Τι σχέση θα είχε αυτή η παρέμβαση μου με το παρόν νήμα? Η εξίσου κλασική εκτέλεση της ίδιας "μελωδίας" σε άλλη ενορχήστρωση.
Τουτέστιν, φασούλι το φασούλι γέμισε το γάλα τρίχες. Τουτέστιν δις, αφού το δάσος βαριόμαστε/μας ζορίζει να το κοιτάξουμε, ας το ρίξουμε στην παρατήρηση του δέντρου.
Ή ακόμη καλύτερα, ας ασχοληθούμε για πολλοστή φορά με τους θάμνους που θα βρίσκονταν στα πέριξ.
Παίρνουμε άλλη μια συσκευασία σκέψης/γνώσεως "μικροκυμάτων", την στουμπώνουμε στον εγκέφαλο/φούρνο μας, 5 λεπτά ζέσταμα.
Σερβίρισμα σε βαθύ ή ρηχό πιάτο με την συνοδεία των μπαχαρικών που πιο πολύ θα μας άρεσαν. Την γεύση ( ή την θρεπτική αξία του "εδέσματος" ), ποιος/α τα μαμεί?
Απορριπτικοί/ες, εξαρτήσεις ή ελευθερίες, timing, δικαιολογίες, προβλήματα, Κ/υ κουλουπού κουλουπού όλα μια σαλάτα.
Γι' άλλη μια φορά σας προτείνουμε, ν' αποσυνδέσετε το μυαλό σας απ' την πρίζα.  

 

... εχει και τέστ στο τέλος του άρθρου, να μάθει ο καθένας τι σόι δεσμούς κάνει, τι καλά!  

 

Εντυπωσιάζομαι δυσάρεστα από το γεγονός ότι συζητάμε ένα αρθράκι το οποίο δημοσιεύθηκε σε μια ιστοσελίδα που έχει ως επικεφαλίδα "Γίνετε όσα μπορείτε να γίνετε. Δουλέψτε μαζί μου¨. Και καλά, η κυρά-βιβή προσπαθεί να βγάλει το ψωμάκι της, πιθανά δε και το παντεσπάνι της, και καλά κάνει. Το όλο concept όμως δεν σας κάνει κάτι από "desperate housewives"? Μια αμερικανιά αυτοβοήθειας πολιτισμικού ύφους και αισθητικής cheeseburger? Και άντε να γίνει η υπέρβαση, Μεγάλη και Αγία Τεσσαροκοστή γαρ, και να κουβεντιάσουμε τα όσα λέει στο βανιλοχώρο, να βάλουμε και τα ξύδια μας και μπόλικη νικοτίνη και να (αμπελο)φιλοσοφήσουμε. Αν δεν ασπασθούμε κείνη την (ψευδο)επιστήμη η οποία Δευτέρα, Τετάρτη, Παρακευή υποστηρίζει ότι η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια, το σύνδρομο Asperger αυτισμός και το bdsm σεξουαλική διαταραχή και Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο ότι δεν είναι ή αν δεν είναι κάποιος οπαδός του Χριστόδουλου (όχι εκείνου με το μπαγλαμαδάκι, του άλλου που 7 χρόνια μελετούσε) να τα θεωρεί συγχωρητέα κουσούρια, πώς μπορεί να προβληθούν όσα η κυρά-πώς -τη-λένε υποστηρίζει σε bdsm σχέσεις?
Η νηματοθέτιδα έχει μια εντύπωση (την οποία έχει κάθε δικαίωμα να έχει) ότι πολλά άτομα με τα χαρακτηριστικά του άρθρου (κυρίως ως Κ) έχουν εμπλακεί με το bdsm για λάθος λόγους, επίσης δε έδωσε την απάντησή της στο ερώτημα τί εννοεί η ίδια λέγοντας "λάθος" λόγους φέρνοντας ως παράδειγμα ότι ένας ΄τετοιος τύπος ανθρώπου θα μπορούσε πιο εύκολα να σχετιστεί με ένα υ το οποίο είναι πολύ πιο πιθανό να ειναι πιο ανθεκτικό σε συμπεριφορές σαν αυτές που περιγράφει το άρθρο.
Κάπου εδώ βλέπω ένα λογικό άλμα. Θα έπρεπε να είναι προφανές και να μη χρήζει διευκρινήσεως ότι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει το σκεπτικό και το modus vivendi του παραδείγματος, απλά δεν είναι Κ. Το εάν κάνει κατάχρηση του status Κ. δεν τον νομιμοποιεί. Προχθές έβλεπα την ομάδα να ζορίζεται να κερδίσει τη Κηφισιά κι απ την ταραχή μου έσπασα ένα αυγό. Απλά έσπασα ένα αυγο όμως, δεν έφτιαξα αυγοτάραχο.
Για ευρύτερο χώρο που η παρούσα Κοινότητα περικλείει, ο οποίος και έχει μέσα του top, bottom, kink, perv μια χαρά είναι η κουβέντα. Το ερώτημα όμως τέθηκε για το στενό πυρήνα του D/s και M/s (και πάλι για να προλάβω τα γνωστά ουρλιαχτά, δηλώνω ευθέως ότι ο διαχωρισμός είναι περιγραφικός και σε καμία περίπτωση αξιολογικός), και για τον χώρο αυτό η συζήτηση είναι εξ αρχής εκτός ορίου, απλά, κατά που θα' λεγαν κι οι μαθηματικοί, γιατί λείπει η ικανή και αναγκαία συνθήκη.

 

δυσνόητος ο λόγος που σε έκανε να νιώσεις την ανάγκη να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι "αμύνομαι ως προς το στάτους"...όπως δυσνόητο μου φαίνεται που ένιωσες την ανάγκη να μιλήσεις....... για λάθη υ.

απλά διαφωνώ ότι το άρθρο αναλύει συμπεριφορές "που απατώνται σε Κ συνήθως"!

διατύπωσα την άποψη ότι τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να εκδηλωθούν από ανθρώπους άσχετα με το στάτους τους.

αυτά από μένα για αυτό το θέμα...καλή συνέχεια.

 

Είχα κάνει μια φορά σχέση με άντρα απορριπτικό - τότε που, κάπου βαθιά μέσα μου, θεωρούσα καλή ιδέα τον ερωτικό ανταγωνισμό και καβλωτική φάση. Ο τύπος ήταν ψυχρός, στεγνός, στυφός και την ώρα που γδυνόμασταν για να κάνουμε έρωτα. Ήταν έτσι πάντα. Είχα προσπαθήσει να τον ερμηνεύσω, αγαπημένες μου ερμηνευτικές η άμυνα και η βλακεία. Αλλά δεν με βοηθούσε και πολύ. Ένα γλυκό απόγευμα που κοιμόταν δίπλα μου μετά τον έρωτα αναρωτήθηκα, "τι δουλειά έχω εδώ με αυτόν τον τύπο που καλύτερα να με πλάκωνε στα χαστούκια παρά να με κοιτάζει έτσι ό,τι και να έχω ή να μην έχω κάνει;". Το καλοσκέφτηκα και συμπέρανα ότι έβρισκα άξιους κάθε κόπου και θυσίας άντρες που με κοίταζαν όπως (νόμιζα τότε ότι) με κοίταζε ο πατέρας μου. "Ναι, αλλά αυτό δεν είναι καλό", συνέχισα να σκέπτομαι. Ο έτσι συνέχιζε να κοιμάται μακαρίως. "Είναι κακή ιδέα, θα μπλέξω και θα σέρνομαι μια ζωή στα πόδια του και δεν λέει με τέτοιο χαρακτήρα που έχει, δεν λέει διόλου."

Κάποια στιγμή ξύπνησε ο έρμος, τον άφησα να ανοίξει καλά τα μάτια του και του ανακοίνωσα ότι το διαλάμε. Το ύφος του όταν το άκουσε θα μου μείνει αλησμόνητο. Ήταν η στιγμή που σκότωνα ξέρετε ποιον, να μη σας λέω τα ίδια και τα ίδια. Ήμουν 23 χρονών.

Μετά σκέφτηκα ότι από το να είμαι με άντρες που με κοιτάζουν έτσι αλλά ποτέ δεν βαράνε, μήπως να δοκίμαζα τη βαριασιόνα που βαράνε αλλά δεν κοιτάζουν έτσι;

Από κει ως το BDSM, μιάμισης δεκαετίας δρόμος…

ΥΓ. Η Βιβή κόρη της Μίκας είναι;