Από δώ η βανιλλογαμία μου κι από κεί το D/s-αίσθημά μου

Ειναι μια απο τις φορες που δεν ξερω αν απαντω σωστα.
Παρ' ολα αυτα θα το επιχειρησω.
Απο εμπειριες διασπαρτες μεσα στον χρονο εχω καταληξει στο εξης συμπερασμα.
Οταν καποιος ψυχη τε και σωματι ανηκει στο BDSM οσες vanilla σχεσεις και να κανει, και οσους γαμους μπορει θρησκευτικους και μη, στο BDSM θα ανηκει παντα.
Καποτε ενας υποτακτικος μου παντρευτηκε με μια vanilla κοπελια που λατρευε.
Στον 1 μηνα αρχισε να μου τηλεφωνει και να μου ζητα να "βρεθουμε".
Αρνηθηκα μια συνεδρια μαζι του, δεχτηκα ομως το να πιουμε καφε μαζι και να συζητησουμε σαν 2 καλοι φιλοι.
Μου εξομολογηθηκε οτι ναι μεν σεξουαλικα περνουσε καλα αλλά............................, αυτο το αλλά τον τυραννουσε.
Ηρεμα και με χαμογελο και λογω της εμπειριας μου μαζι του, του ειπα το εξης.
"Εισαι παιδι του BDSM ανηκεις σε αυτο και οσο καλα και να περνας, οσο ευτυχισμενος και να νοιωθεις, τα φετιχ, οι συνεδριες, καθε λαγνα στιγμη που ενοιωσες θα τρυπωνουν την νυχτα στο κρεββατι σου και θα σε τυραννουν".
Τον ρωτησα σε μια προσπαθεια να τον βοηθησω, τι γνωμη θα ειχε η γυναικα του για ολα αυτα. Εαν υπηρχε δηλαδη εστω και ενα 5% να μετατραπει σε Κυρια του αν της το ζητουσε.
"Με τιποτε" μου απαντησε, "ολα αυτα τα θεωρει διαστροφες και ανωμαλιες".
Το μονο που μπορεσα να του απαντησω ηταν, "και καλα βρε παιδι μου, αφου τα ηξερες προς τι ο γαμος?"
Σηκωσε τους ωμους μοιρολατρικα και δεν απαντησε.
Ηταν φανερο οτι το ειχε σαφως μετανοιωσει.

 

Απάντηση: Από δώ η βανιλλογαμία μου κι από κεί το D/s-αίσθημά μου

Μήπως τελικά τούτη η επιλογή δεν είναι παρά ένας τρόπος να απενοχοποιήσει κανείς την απιστία ονομάζοντας την lifestyle;[/QUOTE]



Αγαπητέ εν διαστροφή Αδελφέ Aldur,
Η πολυγαμία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των πρωτευόντων θηλαστικών και ως εκτούτου δεν χρειάζετε κανείς να απενεχοποιήσει την "απιστία" του ονομάζοντάς την life style.Το ερώτημα είναι, μήπως η ανικανότητα ή η δυσκολία εύρεσης ερωτικού συντρόφου οδηγεί μερικούς εξ υμών στο "lifestyle" .

 

Απάντηση: Από δώ η βανιλλογαμία μου κι από κεί το D/s-αίσθημά μου

σύμφωνοι, αλλά έχει σημασία το πως υποστηρίζει (αν υποστηρίζει) κανείς την παραπάνω θέση... από πείρας μπορώ να πω πως οι περισσότεροι παντρεμένοι καμουφλάρουν το ξενοπήδημα πίσω από το άλλοθι της "κυριαρχίας"

νομίζω πως θα μείνει εσαεί ένα αναπάντητο ερώτημα...

 

Πικρες αληθειες ολα οσα αναφερει η camera obscura.Πικρες και δυσπεπτες.

Δεν βοηθαει κι'αυτη η ρημαδα η Χριστιανικη ηθικη, με την οποια ολοι ανατραφηκαμε και της οποιας καταλοιπα ολοι στον ενα η στον αλλο βαθμο κουβαλαμε.Οσο και να θελουμε να την ξεπερασουμε,στην προσπαθεια μας να φτιαξουμε ουσιαστικες ανθρωπινες σχεσεις,εναρμονισμενες με την φυση μας,ξεπροβαλλει παντα μεσα απο τις δομες της κοινωνιας και μας δειχνει τα δοντια της,υψωνοντας απειλητικα το δαχτυλο...

 

εκείνοι που γνωρίζουν τι θέλουν αλλά απολαμβάνουν και το βόλεμα του "οικογενειάρχη" ,και έχουν τις σκλάβες τους μία στα Γίαννενα και άλλη μία στη Καλαμπάκα ,αυτοί και οι σκλάβες τους μακάριοι στη σαπίλα της υποκρισίας τους ,έχω εκφέρει την αποστρόφα άποψη μου για τέτοια βολέματα .

εκείνα τα άτομα που πλέον μετά καιρό ανακαλύπτουν τον αληθινό εαυτό τους ,αλλά πλέον έχουν πέσει στην παγίδα της οικογένειας υπό την κοινωνική έννοια της δυτικής κοινωνίας ,θεωρώ πως αργά ή γρήγορα πέφτουν στη κατάθλιψη και δεν ξέρω αν η ανάλογη επιστήμη (φαντάζομε ανθρωπολογία/κοινωνιολογία και όχι πυρηνική φυσικη) θα μπορέσει να τους προσφέρει λύση ,αλλά ναι είναι σαν να βγαίνουν από το κόσμο του Matrix και να πρέπει να προσαρμοστούν στην ΑΛΗΘΕΙΑ ,καλό τους κουράγιο . σηκώνω τα χέρια ψηλά δεν έχω βρει το μαγικό τζιβάνι για
να τους βοηθήσω παρόλο που θέλω τουλάχιστουν να έχουν προσωπική ευτηχία ...



εν κατακλείδη οι έννοιες της κοινωνικής υπόστασης της οικογένειας σύμφωνα με τον λανθάνον δυτικό πολιτισμό που ισωπεδώνει τα πάντα ,είναι επισης λανθάνων δηλαδή στο δικό μου μυαλό η έννοια της οικογένιας είναι κάτι μίζερο και άρρωστο που το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί δυστηχία σε άτομα όπως της προηγούμενης παραγράφου ,από την άλλη απεχθάνομε τους υποκριτές που χρησημοποιόντας έννοιες όπως οικογένεια και κυριαρχία/σαδισμός ,τα ανακατεύουν και βγάζουν ένα απίστευτο βολικό αποτέλεσμα αφέντες και σκλάβοι και κρύβοντε πίσω από οθόνες και ραντεβού της μισής ώρας ανά εξάμηνο σε καφετέρεια της Γλυφάδας ,τους περιφρονώ και απεχθάνομε .

 

Απάντηση: Από δώ η βανιλλογαμία μου κι από κεί το D/s-αίσθημά μου

+1


Το θεμα νομιζω ειναι καπως δυσκολο και περιπλοκο για να απαντηθει και μαλιστα απο εκεινους που δεν εχουν ζησει μια παρομοια κατασταση.

Εν κατακλειδη "οποιος ειναι εξω απο τον χωρο πολλα τραγουδια ξερει"

 

είναι κλασσικό φαινόμενο η βανιλλογαμία....πέρασαν τα χρόνια, βρέθηκε η κοπέλα για σπίτι, ή ο "καλός" γαμπρός....

 

Παραμάζωμα τα πήρες όλα με μιας -- κάθετος, απόλυτος και καταγγελτικός. Υπεργενικεύεις. Βάζεις, δηλαδή, τους πάντες σ' ένα τσουβάλι. Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι, οικογένειες και οικογένειες.

Θα συμφωνήσω μαζί σου πως υπάρχουν ολέθριοι "οικογενειάρχες", ολέθριοι Μάστερ, ολέθριοι έγγαμοι, αλλά και ολέθριες σκλάβες, σκλάβοι, περβ, βανίλλα, παπουτσήδες, γαζώτριες, γιατροί, ταξιτζήδες, απ' όλα ολέθριοι. Θα συμφωνήσω επίσης πως σε γενικές γραμμές είναι καλύτερα να είμαστε ειλικρινείς. Το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό, είναι μια μακρύτατη συζήτηση.

Φέρνεις την καταστροφή -- "θεωρώ πως αργά ή γρήγορα πέφτουν στη κατάθλιψη και δεν ξέρω αν η ανάλογη επιστήμη (φαντάζομε ανθρωπολογία/κοινωνιολογία και όχι πυρηνική φυσικη) θα μπορέσει να τους προσφέρει λύση" -- μου θυμίζεις εκείνους τους παλιούς αφορισμούς κατά του αυνανισμού, που έλεγε πως άμα μαλακίζεσαι πέφτεις στην κατάθλιψη, σιγά-σιγά καταρρέεις, γίνεσαι αντικοινωνικός, μαραζώνεις, αρρωσταίνεις, αδυνατίζεις, λιώνεις ... Άντε, τα ίδια παθαίνουν όλοι όσοι έχουν οικογένεια, τώρα; ΟΛΟΙ; λολ....


 


 


 


​

 

όταν στηρίζεσε στον αυνανισμό δεν τα παθαίνεις αυτά ;;;

 

Όχι.



Παρόμοια έχουν γραφτεί κατά κόρον και για ...το πολύ σεξ, δηλαδή, πχ. περισσότερο από μια φορά το μήνα, άσε πια τι παθαίνεις άμα το κάνεις εκτός γάμου.



​

 

προσωπικά η μοναξία του αυνανισμού προσφέρει παρωδικές απολαύσεις ... σε βάθος χρόνου είναι προβληματική σαν λύση ... μάλλον τα κάνει χειρότερα .

 

Εξαιρετική ιδέα, να ανοίξουμε ένα νήμα περί αυνανισμού και να το συζητήσουμε εκεί.


Το επιχείρημά μου δεν ήταν οτι η μαλακία είναι μια ιδανική μόνιμη λύση, αλλά οτι οι φοβέρες περί ασθενειών και κατάρρευσης πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις όταν κάποιος μαλακίζεται, είναι απόλυτες μπούρδες. Υπεργενικεύοντας και βάζοντας τα πάντα σε ένα τσουβάλι, προσθέτοντας και μερικούς αφορισμούς, καταλήγει κανείς σε ακραία, φασιστικού και ρατσιστικού τύπου επιχειρήματα. Δεν μπορώ να δεχτώ (δεν το έχω δει στην πράξη καν) πως ΟΛΟΙ οι οικογενειάρχες είναι δυστυχισμένοι. Πολλοί είναι. Για πάρα πολλούς λόγους. Πολλά μπακούρια επίσης, ιδίως αν η μαλακία είναι η μόνη εναλλακτική.



​