Από όσα θυμάστε

Ποια ήταν η πιο όμορφη , αξιομνημόνευτη, εντυπωσιακή, προσέγγιση/πέσιμο/ φλερτ που σας έχουν κάνει και το θυμάστε με ξεχωριστό τρόπο; Απευθύνομαι τόσο σε Κ όσο και σε υ. Φυσικά και στους vanilla.

 

Το "giaso kokla" το λες και αξιομνημόνευτη 

 

Σου συνέβη όντως κάτι τέτοιο ; Η απλώς κανεις χιούμορ ;

 

Μια και δύο φορές....και δεν κάνω καθόλου πλάκα.

 

Οκ. Αν καταλαβαίνω σωστά σου έχει μείνει... αλησμόνητο προφανώς επειδή σε ξενέρωσε ;

 

Όπως κάθε άλλη γυναίκα θαρρώ.

 

Χαχαχα

 

Θα ήθελες να μοιραστείς και κάποια προσέγγιση πέσιμο όπως θες πες το, που να σου έμεινε αξιομνημόνευτο για το σωστό λόγο;

 

Ως vanilla να απαντησω;
Δεν τουες αδικω.. και εγω δυσκολα θα εβρισκα κατι ευφανταστο, αλλα πραγματικα ειναι λιγες οι φορες που εχω ακουσει κατι διαφορετικο.
Αξιομνημονευτο ηταν πως καποιος με δηλωσε ως crush του σε νημα...
Και καποιος αλλος ως εθισμο του σε αλλο νημα.
Μαλλον κολακευομαι απο τις δημοσιες κινησεις.

 

Αμέλεια μου που δεν συμπεριέλαβα και τους vanilla.  
Ιδιαίτεροι οι τρόποι που σε προσέγγισαν! Δεν αναφέρομαι κατ ανάγκη στο ευφάνταστο, αλλά αυτό που στο μυαλό κάποιου/ας έχει καταγράφει με ξεχωριστό τρόπο, έστω κι αν ήταν απλό.

 

Ωχ έχω πολλά αξιομνημόνευτα…

1. Ήταν ένας σε ένα μεγαλο βιβλιοπωλείο, πραγματικά δεν έδωσα σημασία, με πλησίασε μου λέει πως σε λένε, του λέω το όνομα μου (ας πούμε Χριστίνα), κάτι μου είπε για τα βιβλία που διάβαζα. Έτσι ευγενικά χαμογέλασα, και τον ευχαρίστησα και πήγα σε άλλο διάδρομο. Κάπου δυο εβδομάδες μετά, λαμβάνω ένα μήνυμα από μια συνάδελφο «γνώρισες κάποιον στο τάδε βιβλιοπωλείο με αυτό το όνομα»; Γράφω «ναι αλλά δεν τον ξέρω καθόλου, δεν μιλήσαμε καν!»…»καλα θα σου πω αύριο».

την επόμενη μέρα, την βλέπω, της λέω ποιος παλαβός πάλι είναι αυτος, που τον ξέρεις, τι είπε. Μου λέει «εχει στείλει ένα βιβλίο στο γραφείο προσωπικού της εταιρείας -για την Χριστίνα, και έχουμε στείλει σε όλες τις Χριστινες της εταιρείας να βρούμε ποια είναι»

η εταιρεία που δούλευα τότε είχε 1700 άτομα…

Κι ακόμα ένας παλιός συνάδελφος το λέει «ένας άγνωστος της έστειλε βιβλίο που την είδε τρία λεπτά»     

 

Πολλά σκηνικά. Θα τα γράφω λίγο λίγο.
Για αρχή αυτό:

Έπεσε κυριολεκτικά στο πάτωμα.
Κατά λάθος βέβαια.
Πήγε να στηριχτεί στον τοίχο να μου μιλήσει, δεν υπολόγισε καλά το σκαμπό ανάμεσά τους κι έφαγε τα μούτρα του.
Πάντως κόντεψα να πέσω κι εγώ.
Κάτω.
Από τα γέλια.