Αρσενικά Ελληνικά τραγούδια

Από την πόρτα σου περνώ, ωραία Αιγιώτισσα
κι από τη γειτονιά σου, κόρη με τις ελιές
και με τα μαύρα μάτια, τι έχεις κι όλο κλαις

Θα πάρω αερόπλανο, ωραία Αιγιώτισσα
και θα ’ρθω να σε πάρω, κόρη με τις ελιές
και με τα μαύρα μάτια, τι έχεις κι όλο κλαις

Κι αν έχεις μάνα μάγισσα, ωραία Αιγιώτισσα
τα μάγια δεν με πιάνουν, κόρη με τις ελιές
και με τα μαύρα μάτια, τι έχεις κι όλο κλαις

Μ’ αρνήθηκες, δε με πονείς, ωραία Αιγιώτισσα
πρέπει να με λυπάσαι, γιατί ’μαι ορφανό
δεν ξέρω το καημένο πλέον τι θα γινώ

 

Πως μου είχε ξεφύγει αυτό το νήμα-φεστιβάλ υπερηφάνειας για την τρίχα μπούκλα στο στήθος

 

Μας τρολαρουν οι Ντομηδες ρε φίλε. Τέλειο  

 

Είσαι από το Αίγιο καλέ;
 

 

Είναι σερνικο τραγούδι η Αιγιωτισσα;  

 

Γιατί είναι κανένα άλλο;
χα χα χα χα

 

Αφού τρολαρουν κι οι Ντομηδες, ο κόσμος είναι ωραίος   λάικ

 

το πλαστό το πασαπορτι

 

Μήλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένο
μήλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένο
γιατί με μάρανες τον πικραμένο
γιατί με μάρανες τον πικραμένο
Παένω κι έρχομαι μα δε σε βρίσκω
παένω κι έρχομαι μα δε σε βρίσκω
βρίσκω την πόρτα σου μανταλωμένη
τα παραθύρια σου φεγγοβολούνε
Ρωτώ την πόρτα σου "πού πάει η κυρά σου;"
ρωτώ την πόρτα σου "πού πάει η κυρά σου;"
κυρά μ' δεν είνι δω πάεισι στη βρύση
πάει να πιει νερό και να γεμίσει

 

Παναγή μας πάισι για να πασταλιάσ΄
στου Γιουργούσ' του μαγαζί
τι γυρεύ'ς συ δω αρή Παναγή
τι σμπουρείς μι τσ' Ντουβισνοί
γω δεν ήρθα Μάρθα μ' για τσ' Ντουβισνοί
μον' ήρθα να βρω δουλειά
σαν αρπάχνει Γκόγκλιαρς τ' βασταγαριά
κι απού τ' σκάλα ντ' κουρδουκλά
δέκα κρούει κι μια μιτρά
μην του κρους ρε Γκόγκλιαρι του κουρτσούδ
του κουρτσούδ είνι μικρό
καμιά σαρανταριά χρουνών

Το τραγούδι προέρχεται απ' τα Νταρνακοχώρια Σερρών αλλά όχι απ' την Πεντάπολη. Απ 'το Νέο Σούλι είναι, καθώς αναφέρεται σε περιστατικό που συνέβη εκεί γύρω στα 1890. Η νεαρή Παναγή που δούλευε σε έναν καπνομάγαζο συνήψε σχέση με κάποιον εργάτη απ' τον γειτονικό Εμμανουήλ Παπά (τότε Δοβίστα-Ντουβίστα, οι κάτοικοι "Ντουβισνοί", εξ ου και ο στίχος "γω δεν ήρθα Μάρθα μ' για τσ' Ντουβισνοί"). Ο πατέρας της όμως (αναφέρεται με το σκωπτικό παρατσόύκλι "Γκόγκλιαρος") όταν έμαθε τα καθέκαστα εξοργίστηκε, πήγε στο καπνομάγαζο και την έδειρε χτυπώντας την με τη "βασταγαριά" και "κουρδουκλώντας" (κατρακυλώντας) την απ' τη σκάλα, όπως λέει και το τραγούδι. Η Μάρθα που αναφέρεται στο τραγούδι ήταν φίλη της Παναγής που προσπάθησε (ανεπιτυχώς, όπως φαίνεται) να την σώσει απ' τον ξυλοδαρμό.

Και ναι, το όνομα Παναγή υπάρχει και σήμερα στα χωριά αυτά, ή για την ακρίβεια υπήρχε μέχρι και μερικές δεκαετίες πριν γιατί σήμερα πλέον βρίσκεις μόνο μερικές ηλικιωμένες που τις λένε έτσι. Και τη γιαγιά μου Παναγή την έλεγαν.

Πηγή: youtube