Ασυμβατότητα στο σεξ

Ποςο ευκολο ειναι στα λογια να λεμε πως θα φύγουμε απο μια σχεςη αν δεν εχει αυτο ή εκείνο κ ποςο μαλλον σε σχεσεις τέτοιες που κατα μεγάλο ποσοστό υπαρχουν κ παιδιά οταν .... Τις περισσότερες φορες δυσκολευόμαστε να τερματίσουμε μια σχεςη με λιγότερες δεσμεύσεις ....
Ο καθενας για το πως θα κινηθεί κ θα πράξει εχει να κανει καθε φορα με το πως βιώνει την δεδομένη στιγμή την οποια καταςταςη ειτε συναισθηματικά ειτε πρακτικά ...
Ας μην ξεχνάμε οτι στο τελος της μέρας έχουμε ν αντιμετωπίσουμε τον μεγαλύτερο κριτή , για τις πράξεις μας / σκέψεις μας , που λέγεται συνείδηση ...

 

Πηγες στον παιδοψυχολο σου εδωσε κατευθυνση και καθαρισες ε; Ησυχος και ωραιος την εβγαλες την υποχρεωση.


Σ´ αυτην την περιπτωση τον κοβεις απο την ριζα, ζεις με τις προτεραιοτητες σου τα παιδια!

 

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες απαντήσεις (έως τώρα) με εξέπληξαν.

Και το λέω αυτό γιατί στα περισσότερα νήματα εδώ μέσα έχω παρατηρήσει ότι η πλειοψηφία των μελών θεωρεί ως βασικό προαπαιτούμενο σε μια σοβαρή σχέση (δεν μιλάω για ξεπέτες) την ύπαρξη του έρωτα και της αγάπης ώστε να μπορεί να υπάρχει και το σεξ.

Και εκεί που περίμενα να δω απαντήσεις του στυλ «αφου αγαπιέστε τότε συβαστείτε με αυτό που έχετε γιατί το συναίσθημα είναι το βασικότερο» ή «αφου υπάρχει αγάπη θα καταφέρετε να βρείτε τη λύση με αυτόν ή τον άλλον τρόπο», βλέπω την αβίαστη απάντηση «θα χώριζα».

Αυτή όμως η απάντηση τελικά έρχεται να ακυρώσει την «ανωτερότητα» των συναισθημάτων που έχεις για τον σύντροφο σου (να μην αναφέρω και την περίπτωση και των παιδιών που προφανώς δεν θα τα βλέπεις να μεγαλώνουν όπως αν είχες παραμείνει στον γάμο) έναντι της σαρκικής σου απόλαυσης…δηλαδή σεξ.

Τελικά το σεξ είναι υπεράνω συναισθημάτων ή όχι;

Αν όμως δεν είναι τότε πως μπαίνει τόσο εύκολα και αβίαστα ως μοναδική λύση ο χωρισμός;

Αν όμως είναι τότε γιατί η εξωσυζυγική σχέση προς κάλυψη σεξουαλικών αναγκών θεωρείτε κέρατο/απιστία και στιγματίζει;

 

Για αρχη οι απαντησεις δοθηκαν με βαση αυτο που ειπες, οτι δεν ψαχνεις τους λογους που εγινε αυτο αλλα το τι γινεται απο εκει και περα. Σε αντιθετη περιπτωση κατα πασα πιθανοτητα θα ειχες δει πολλους να συζητουν τα του σεξ στο πρωτο εξαμηνο και να ληγει η σχεση προτου υπαρξουν τοσο εντονα συναισθηματα. Απο εκει και περα ολα ειναι θεμα οπτικης.Επειδη το σεξ συνδεεται με το συναισθημα λοιπον, τουλαχιστον για εμενα δε θα μπορουσε να υπαρξει απλα για καλυψη σεξουαλικων αναγκων με ενα τριτο προσωπο, το να δινω λοιπον κομματια του εαυτου μου και αλλου για να μη χαλασει η σχεση μου το θεωρω τουλαχιστον υποκριτικο και ξεκαθαρα δικαιολογια. Στη δευτερη περιπτωση, του να μεινω και να το παλεψω, ηδη ειπες στο αρχικο μηνυμα οτι προσπαθειες εγιναν κι απο τις δυο πλευρες για βελτιωση της σεξουαλικης ζωης και σε κανεναν δεν ταιριαζει αυτο που προσφερει ο αλλος. Πολλες φορες φευγεις κι απο μια κατασταση πριν ευτελισεις οσα νιωθεις για ενα ανθρωπο, η φθορα θεωρω οτι επερχεται ουτως η αλλως, ποσο μαλλον οταν δεν περνας καλα και σου λειπουν πραγματα. Απο το να χασεις τον αλλο μετα απο μια πενταετια γεματη προστριβες και τσακωμους, ισως ειναι καλυτερο να το ληξεις μια ωρα αρχυτερα οσο ακομη τον εκτιμας και τον σεβεσαι. Τωρα σχετικα με τα παιδια, πολλες οι περιπτωσεις που μεγαλωνουν πολυ καλυτερα εχοντας δυο γονεις χωρισμενους κι αγαπημενους, παρα να τσακωνονται και να φωναζουν κατω απο την ιδια στεγη, υπαρχουν πραγματα που μπορει να τα πληγωνουν πολυ χειροτερα απο ο,τι ενα διαζυγιο. Προσωπικες αποψεις και παντα λαμβανοντας υποψη πως επηρεαζει εμενα και την καθημερινοτητα μου η ελλειψη επικονωνιας στο σεξ, καθως και το πρωτο σου μηνυμα, αλλιως το θεμα θα εκλεινε στο οτι αυτη η σχεση δε θα προχωρουσε εξαρχης, απο τη στιγμη που εχω γνωση των σεξουαλικων μου αναγκων και θελω.

 

Το σεξ για κάποιους είναι απαραίτητο συστατικό προκειμένου να επιτύχουν αρμονία, ισορροπία και στγμές ευτυχίας στη ζωή τους, για άλλους είναι απλώς μια διαδικασία, για κάποιους όχι απαραίτητο ή και αδιάφορο.

Δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω τι εννοείς με τη φράση " υπεράνω συναισθημάτων". Και η επιθυμία, ασυνόδευτη, συναίσθημα δεν είναι;

Τα "εξωσυζυγικά" είναι "στιγματικά" λόγω εγωισμού, ζήλειας, παιδείας και κοινωνικών στερεοτύπων.

 

Τα εξωσυζυγικά είναι στιγματικά(sic) όταν δεν συνοδεύονται από ειλικρίνεια μπρος τον έτερο ώστε να δώσει τη συγκατάθεσή του αν κι εφόσον το επιθυμεί.

 

Σε αυτή την περίπτωση δεν κατατάσσονται στα "στιγματικά" μα στις συμφορές  

(Από την άλλη, μια ιαπωνική παροιμία, για όσους τις "εμπιστεύονται", υπογραμμίζει: "δενυπάρχει τετράγωνο αυγό, δεν υπάρχει ειλικρινής π...." )

 

 

π? πες μου οτι ντραπηκες  

 

Ειλικρινά;  

 

Εμ... οι "συμφορές" πλεονάζουν σε συνάρτηση με τα "στιγματικά"  

Αναρωτιέμαι, πάντως, μιας κι έκανες αναφορά στα της παιδείας. Πόσο πεπαιδευμένος είναι ένας άνθρωπος που δε σέβεται τον τρόπο με τον οποίο κάποιος επιθυμεί να αλληλεπιδρά με τον/την σύντροφό του σε πλαίσια ντρετιάς και τον "στολίζει" μεγαλοπρεπώς; Είτε ομιλούμε για πολυερωτία, είτε για μονογαμία (αναλόγως το τι εκφράζει τον καθένα)

Δεν τα πάω καλά με τις γιαπωνέζικες παροιμίες. Έχω ακουστά όμως κι εγώ το "ό,τι μου κάνει είναι γαμάτο, τα υπόλοιπα είναι για τση μαλακοπίτουρες".

 

πινοκιο?

 

Καθόλου ήσυχος.(ωραίος δεν το συζητώ, εξυπακούεται)
Σε αυτές τις περιπτώσεις επιλέγεις το μη χείρον ως βέλτιστον. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως αν το κόψεις από την ρίζα οι συνθήκες που θα δημιουργηθούν στο σπίτι θα'ναι οι καλύτερες για τα παιδιά.Εσύ είσαι;