Ασυμμετρία - αιτήματα και αξιώσεις

Αυτό..!

 

Γνωρίζω Υ με προοπτικές που πραγματικά, στα αλήθεια δεν έχουν όρια όχι ερωτικά αλλά γενικά...
Για αυτου του είδους τα Υ το Κ，είναι...... το όριο.

 

Κάτι που νομίζω αργούμε πολύ να καταλάβουμε είναι ότι κανονικότητα δεν είναι η σταθερότητα αλλά η αλλαγή. Αμφιβάλλω αν υπάρχει πουθενά αλλού η έννοια της σταθερότητας πέρα από το ανθρώπινο κεφάλι αλλά οκ...

Κάθε άνθρωπος που μας γνωρίζει και αναπτύσσει μια κάποιου είδους σχέση μαζί μας, ούτως ή άλλως γνωρίζει αυτό που είμαστε εκείνη την στιγμή. Και αυτό είναι ΚΑΙ η επιρροή των σημαντικών άλλων της ζωής μας πάνω μας.

Απαγκίστρωση... Δεν νομίζω ότι υπάρχει καν ανάγκη για αυτό. Απλά μεγαλώνοντας, πορευόμενοι στην ζωή γινόμαστε πιο ώριμοι, που σημαίνει ότι ενσωματώνουμε και περικλειουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους μέσα μας. Άρα ο εαυτός μας μεγαλώνει. Οι παλαιότεροι εαυτοί δεν χάνονται, ούτε πεθαίνουν. Απλά γίνονται κομμάτι του νέου, μεγαλύτερου, ευρύτερου εαυτού.
Αυτή είναι η δική μου σκέψη  

 

Αυτό...
Ένεκα που θέλει και αρετή και τόλμη το σκέπτεσθαι, τα υπόλοιπα είναι συνεπακόλουθα...

 

@χάντρα @gaby_m
Οι φοβίες άνετα μπορούν να υπάρχουν και να εμποδίζουν και σε s/m πρακτικές.
Ανέφερα ένα τυχαίο παράδειγμα που μου ήρθε εκείνη την στιγμή όπως είπα.Η φοβία θα μπορούσε και να ήτανε στις βελόνες ή ο,τι άλλο.
Μέχρι τώρα καταλαβαίνω ότι οι φοβίες είναι φοβίες και αντιμετωπίζονται ως τέτοιες κι όχι ως όρια κι ο καθένας πρέπει να σέβεται τις αδυναμίες που έχει (από προηγούμενο ποστ της gaby) Επομένως μπορεί να υπάρξει σ χωρίς όρια αλλά να διατηρεί τις φοβίες του.
Απ' την άλλη,καταλαβαίνω ακριβώς τα αντίθετα (με το τελευταίο ποστ από χάντρα) ότι όταν δεν έχει όρια το υ σημαίνει ότι δεν εκφράζει περιορισμούς (άρα και φοβίες αφού λειτουργούν ως περιορισμοί).
Και επανέρχεται το ερώτημα σχετικά με το σ και το αν πρέπει ή να μην είχε φοβίες γενικώς σαν άνθρωπος ή να πρέπει να αντιμετωπίζει και τις φοβίες του αν χρειαστεί εφόσον δεν τίθεται σαν περιορισμός.
Η @Seras Victoria όμως λέει ότι το κ γνωρίζει το υ και τις δυνατότητές του.Δηλαδή πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη στο ότι το κ ξέρει το υ πολύ καλύτερα απ' ότι το ίδιο.Αυτό εγώ μερικές φορές μπορώ να το δω και ως εξής: έχει πάθει κάτι κάποιος και πάει για χειρουργείο,εκείνη την ώρα θέλει ή έχει ανάγκη να έχει εμπιστοσύνη ότι ο γιατρός ξέρει καλύτερα και θα πάνε όλα καλά.Δεν είναι υπεράνθρωπος ο γιατρός όμως,μπορεί να κάνει και λάθος εκτίμηση κάποια στιγμή.Επομένως το να αφεθεί στην κρίση του γιατρού είναι ένα ρίσκο που παίρνει και το εκλογικεύει στο μυαλό του λέγοντας "είναι γιατρός,ξέρει".Αυτό ισχύει ακόμη κι αν ο ασθενής έχει επιλέξει τον καλύτερο με βάση όσα ο ίδιος πιστεύει.
Επομένως,αν έχει φοβίες το υ βασικά ρισκάρει και το αφήνει στην κρίση του κ που έχει επιλέξει το αν θα τις αγγίξει ή όχι,αυτό το συμπέρασμα βγάζω μέχρι στιγμής.

 

Δύο πράγματα σκέπτομαι, το ένα ότι φοβίες, αλλεργίες, εξαρτήσεις, σωματικές αδυναμίες δεν θίγονται για λόγους σαδομαζοχιστικών απολαύσεων είτε είναι του υ είτε είναι του Κ. Είναι μέρος του όλου. Όπως δεν ζητάς από άνθρωπο να πετάξει έτσι δεν απαιτείς από το σ να κάνει βελόνες αν οι βελόνες είναι η φοβία του και αυτό το ξέρει και ο γιατρός του, που αντί να του κάνει ένεση, σε περίπτωση που χρειάζεται, βρίσκει και του κολλάει ένα αυτοκόλλητο π.χ. Το άλλο, ότι αυτά όλα τα λέει το υ στο Κ πριν κάνουν S/m. Από κει και πέρα, αβλεπί και ασκεπτί ό,τι πει ο Κ. Αλλά ο Κ ήδη γνωρίζει γιατί τον έχει ενημερώσει το υ.

Υποσημείωση: Υπάρχουν πρόσωπα, υ όσο και Κ, που νομίζουν ότι μπορούν να δεχτούν / να τραβήξουν μια "BDSMική ομοιοπαθητική ψυχοθεραπεία" από / στον άλλο και να θεραπεύσουν την φοβία τους / του με επιθετική πρόκληση φόβου ακριβώς πάνω στην φοβία τους / του. Δεν πιστεύω στην ύπαρξη του θεού. Αν τυχόν υπάρχει, ας τους λυπηθεί. Και το λέω ενώ είχα προσπαθήσει να γιατρέψω τον φόβο μου, όχι φοβία, με τον φόβο. Απλά ταλαιπώρησα και ταλαιπωρήθηκα. Ο φόβος μου γιατρεύτηκε αργότερα, με την αποδοχή και χωρίς να κανονίζω εγώ τι και πώς.

Δεν είναι θέμα ότι το Κ ξέρει το υ πολύ καλύτερα από το ίδιο. Αυτό είναι το φλερτ στο S/m. Είναι θέμα ότι το Κ χρειάζεται να γνωρίζει πού πατά και πού πηγαίνει ως προς το υ. Για να γίνει αυτό, το υ συνεργάζεται. Λέει από πριν ό,τι γνωρίζει για τις αδυναμίες του. Όπως ακριβώς θα έκανε και στον γιατρό, δεν θα έλεγε π.χ. ότι είναι αλλεργικό στο τάδε αντιβιοτικό; Δεν ρισκάρει τίποτα. Υπάρχουν έτσι και αλλιώς αρκετά ρίσκα ώστε να μην ρισκάρει αυτά που αν τα πει έγκαιρα δεν γίνονται ρίσκα.

 

Ολοκληρωμένη απάντηση και ξεκαθάρισε το τοπίο με την μία,πραγματικά ευχαριστώ.Εφόσον είναι έτσι ειλικρινά δε βρίσκω να υπάρχουν άλλοι λόγοι σκοτούρας σχετικά με τα όρια

 

Δηλαδή;

 

Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς φοβίες. Νομίζω.
άρα
Αυτό που κάνει όλη την διαφορά, είναι ότι δεν πρέπει το σ να αντιμετωπίσει τις φοβίες του αν χρειαστεί, μόνο του. Αυτός που το έχει, τις αντιμετωπίζει και το σ δέχεται και πράττει ο,τι του επικοινωνηθεί.

Ακριβώς, για το αν θα τις αγγίξει ή όχι και πως θα τις λύσει/ξεπεράσει/ξεχάσει οτιδήποτε... αποφασιστεί για το υ/σ.
Την διαφορά πάλι εδώ την κάνει η λέξη, αποδοχή και όχι εμπιστοσύνη.
Τα μεγάλα βήματα, δεν γίνονται επειδή εμπιστεύεσαι ότι ο Αφέντης/ Κύριος είναι αλάνθαστος, ή θα πάει με τα νερά σου ή δεν θα σε ζορίσει ή δεν τον ενδιαφέρει το συγκεκριμένο που εσύ φοβάσαι.
Τα μεγάλα βήματα, γίνονται όταν αποδεχτείς ότι μπήκες σε μια θέση στην οποία, σωστός ή λάθος, δίκαιος ή άδικος, ζόρικος ή μη, Αυτός θα σου πει τι θα κάνεις και εσύ θα το κάνεις.
Αμα αποδεχτείς αυτό, γίνονται άλματα. Όσο το πας με την εμπιστοσύνη, πας και έρχεσαι μέσα σου, ανάλογα τι σου ''πετάει''.

και καλώς ή κακώς το αποτέλεσμα, η ποιότητα και ο χρόνος δείχνουν τα πάντα. Ναι είναι ρίσκο και μεγάλο γι'αυτό είπα παραπάνω ότι το να κρατάμε ( άρα και να επικοινωνούμε και να θέτουμε όρια) είναι μια μορφή ασπίδας και ''ασφάλειας'' στο κεφάλι μας πάντα, γιατί νομίζουμε ότι μειώνουμε το ρίσκο, νομίζουμε ότι έτσι κρατάμε έλεγχο, όχι νομίζουμε...κρατάμε έλεγχο και άρα μικρότερη η ζημιά αν όλα πάνε στραβά.
Σίγουρα όμως ( μιλάω πάντα για ψυχοσυνθέσεις σαν την δική μου, ψυχοσυνθέσεις υ και σ, όχι γενικά ) το μόνο σίγουρο είναι πως κρατώντας έλεγχο δεν θα έχουμε ποτέ και το πολύ καλό/wow αποτέλεσμα.

άρα..τι διαλέγουμε;
αφήνουμε και εδώ είμαστε να δούμε.  

Y.Γ Θεωρώ πως είναι αυτονόητο πως μιλάμε για τήρηση κανόνων SSC RACK και πως μιλάμε για υ/σ που καταλαβαίνουν τι θα πει αυτό και έχουν επικοινωνήσει πλήρως, φοβίες, αλλεργίες παθήσεις και ο,τι αναφέρει η γκαμπυ από πάνω. Αν δεις κάτι άλλο, τρέχεις, αλλά αυτά φαίνονται πριν μπεις σε Κ/υ πόσο μάλλον σε Μ/σ οπότε και μόνο η ύπαρξη των όρων, ακυρώνει τις όποιες παρερμηνεύσεις. Αλλά επειδή εδώ μέσα, ποτέ δεν ξέρεις..ας τα γράψω.

 

Ειλικρινά βοηθητικό και τεκμηριωμένο κι αυτό το post,σ' ευχαριστώ!Επειδή πολλές φορές μπερδεύομαι με τα ίδια,θα ξέρω που να ανατρέχω 

 

αχ αχ αχ, τι νόημα έχει τ' όνειρο (της κυριαρχίας και της υποταγής) χωρίς μικρές νοθείες.... 

 

Βασικά καλώς σας βρίσκω