Ασυνήθιστα Φετίχ...

Το μεγαλυτερο φετιχ μου ειναι ο ηχος πιανου... μπορω να παραδωθω στην μελωδια του χωρις αναστολες... ειδικα οταν την μελωδια την Δημιουργεί ο Ιδιος ο Κ....

 

Θα πω και εγώ ένα παράξενο μου που με ανάβει και δεν ξέρω γιατί. Όταν μυρίζει το στόμα του άλλου μπύρα. Εμένα δεν μου αρέσει η μπύρα καθόλου.. Αλλά όταν την μυρίζω σε στόμα άλλου κάτι με πιάνει. Ερεθίζομαι.. (αλλά μόνο από αυτόν που μου αρέσει. μην παρεξηγηθώ)

 

ναι ναι, μ' επίσημες διαταγές και τα τοιαύτα...
...έλα να το πεις στο στρατόπεδο αυτό  

     

 

Στρατιωτικός ιατρός να υποθέσω?..

 

Όχι -αν και θα ήθελα. Αν ήμουν θα επέμενα σαν τον Νταρκ ότι δεν γίνονται κλπ  

 

Ήχος και φως απόψε... χρώματα κι αρώματα

Η μυρωδιά του χαρτιού ενός καινούργιου βιβλίου
Η μυρωδιά του γνήσιου δέρματος
Η μυρωδιά του φρεσκοψημμένου ψωμιού (ειδικά από ξυλόφουρνο)
Η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος την άνοιξη

Η εικόνα των φωσφοριζουσών φυσαλίδων σε ένα νυχτερινό μπάνιο

Ο ήχος των Ducati όταν φορτώνουν αλογατάκια...
Triumph Bonneville Εlectro χωρίς τελικό εξατμήσεων... φετιχ που οδηγεί σε ανατριχίλες!

 

Οταν ημουν φανταρος το ελεγα

 

Μπα δεν ειμαι εντος στρατου. Μας ειχαν μαθει στην εκπαιδευση οταν σου πει ανωτερος να κανεις κατι πρεπει πρωτα να του ζητησεις να στο δειξει...

 

Ναι, καλά κάνανε. Αλλά η πρακτική διέφερε. Ανακαλύπτονταν νέοι τρόποι, με το ίδιο αποτέλεσμα.

 

Οι ελαφρως "πεταχτοι" προς τα εξω κυνοδοντες.

 

τα γυαλια μυωπίας

 

Τα καφε σεντονια κ τα μεγαλα μαξιλαρια