Αυτά που ποτέ δεν θα σου πω.

Λέω, γενικά, χωρίς να υπονοώ κάτι, ότι στις σχέσεις, όλοι έχουν πάντα το δικό τους δίκιο. Θα χε πλάκα, να μπορούσες να βάλεις και τις δύο πλευρές σε ένα μπουντρούμι, κι όταν κάνουν φάουλ σε αυτά που λένε, να αμολας τις ρομποτικες κατσαρίδες......

Τι ψυχολόγοι, τι συνεδρίες ζευγαριών κι ανάλυση.. ...Λύκος shock therapy!

 

Αυτό να μην καταλαβαίνει την αλήθεια, το πληρώνω τους τελευταίους 4 μήνες +.

Είναι σκληρή η αλήθεια. Λίγοι την δέχονται κατάμουτρα.

Κανείς δεν θα την πληρώσει εκτός από τον ίδιο σου τον εαυτό. Και τι είναι οι επόμενοι άνθρωποι δηλαδή που θα "την πληρώσουν" για τους προηγούμενους;
Μιλάμε με προσοχή στις λέξεις και ζυγίζουμε την κατάσταση

 

Εγώ το ονομάζω, the Titanic effect.

Στην αρχή υπάρχει μια υπεροψια και υπερβολή, αλλά επειδή δεν τα υπολόγισαν σωστά, δεν υπάρχει μετά σωτηρία.

Την πληρώνουν άλλοι, όπως τότε πήραν χιλιάδες κόσμο στο λαιμό τους.

Λιγότερο εξ αρχής, θα ήταν καλύτερο. Αλλά που μυαλό....

 

Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε.
Κάτι τελευταίο μόνο για να μην ξεφύγουμε. Βρε Λύκε, όταν νοιάζεσαι για τον άνθρωπο δίπλα σου, ακόμη και το χειρότερο να σου κάνει (γιατί αρνούμαι να γίνω ή να κάνω το ίδιο "χειρότερο" σε κάποιον και γενικά μισώ την εκδίκηση), μου φαίνεται πλέον σκληρό να ανοίξω το ρημάδι μου και να πω, ότι αλήθεια δεν άκουσε ποτέ στην ζωή του.
Ε! Τι σόι αγάπη είναι αυτή;

«Κάθε άνθρωπος πρέπει να επιλέγει πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει»
― Irvin D. Yalom, από το βιβλίο "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" (αν δεν το διαβάσατε, οπωσδήποτε_

 

Πάντα με απασχολεί η έννοια της αλήθειας και το κατά πόσον είμαι σε θέση να αναγνωρίσω ότι η δική μου αλήθεια ίσως είναι διαφορετική από την αλήθεια του άλλου. Αλήθειες είναι κι οι δύο.

Η συνεννόηση μόνο μπορεί να ενώσει τις δύο αλήθειες σε μια και καμιά φορά ούτε καν αυτή.

 

Δεν με πειράζει να διαφωνούμε. Μια χαρά είναι. Με ενοχλεί η νοοτροπία μερικών, νομίζουν ότι κάθε διαφωνία πρέπει να τη λύσουν στον Άρειο Πάγο, παρουσία της ολομέλειας του ΟΗΕ, με στόχο την αποδομηση της αντίπαλης πλευράς.
Ελεος.

Έμαθα ότι και η αγάπη πεθαίνει, με το κατάλληλο δηλητήριο η την στοχευμενη βολή

Αφού το άτομο δε φεύγει να κάνει χώρο στο κατάλληλο, φεύγεις και το βρίσκεις εσύ. Κρατάμε δίπλα μας αυτούς που το θέλουν και το αξίζουν.

 

Ναι εντάξει.
Μην μπερδέψουμε τώρα "την αλήθεια μας" που πηγαίνει ως προς το, ποιοι είμαστε εμείς σαν άνθρωποι με την "αλήθεια" σαν λέξη.
Η μεν αλήθεια είναι κατά πόσο μας δέχονται οι άλλοι (ξέρω δύσκολο να σε δεχτούν χωρίς να προσπαθήσουν να σε αλλάξουν)
και η άλλη αλήθεια πηγαίνει σε λόγια όπως "είμαι ερωτευμένη μαζί σου" (δεν το δέχονται όλοι) ή ακόμη και "μυρίζεις άσχημα".

 

Η αγάπη δεν πεθαίνει. Δεν την σκοτώνεις. Υπάρχει σε πολλά επίπεδα και δεν μιλάω μόνο για ερωτική. Αυτό το συναίσθημα δεν σου δημιουργείται. Είτε αγαπάς τον κόσμο σαν ύπαρξη είτε όχι.
Κρατάμε δίπλα μας ανθρώπους που μας σπρώχνουν να γίνουμε καλύτεροι στο γενικό σύνολο και διώχνουμε τοξικούς.

 

Δεν σ' ερωτεύτηκα ποτέ αλλά δεν θα το μάθεις.
Ζήσαμε μαζί τόσα πολλά που τη θεωρώ σκληρή και άδικη τόση ανούσια ειλικρίνεια.
Ακόμα κι αν είναι αλήθεια, ακόμα και αν το ξέρεις μέσα σου ήδη.
Δεν σε ερωτεύτηκα ποτέ αλλά δεν θα στο πω.
Γιατί μου έκανες το μεγαλύτερο δώρο. Μοιράστηκες μαζί μου τον σπουδαιότερο ρόλο και συνεχίζεις δίνοντας την ψυχή σου.
Και μόνο για αυτό θα έχεις πάντα μια θέση στη καρδιά μου.

 

Σε είδα στην συνάντηση ,ήσουν πενταμορφη.
Ρώτησα πια εισαι και μου είπαν η "πενταμορφη".
Δεν ειχα το θάρρος να σου συστηθώ να μάθω το όνομά σου, να σου πω ποσο σε θαυμάζω!!
Δεν ειχα το θαρρος να σου πω τις φαντασιώσεις μου.
Πόσο θ' ήθελα να σε κάνω δική μου , να μπω μεσα στο μυαλό σου .
Να μάθω τι ποθείς και να στο προσφέρω απλόχερα.
Ειμαι δειλός , φοβήθηκα την απόρριψη, σεβαστηκα τον συνοδό σου, σεβαστηκα, τους φίλους μας.
Αναζητούσα ενα βλέμμα σου, μου το έδωσες , και μαζι με αυτό εναν ολόκληρο κόσμο ηδονής, φαντασίωσης που με συντροφεύουν και δίνουν φως μεσα στα σκοτάδια τις μοναξιά μου.
Αν σε ξαναδώ ελα μίλα μου , βοήθησε με να πάρω θάρρος,φώτισε με "πενταμορφη".

 

Για να σου πώ οτιδήποτε, πρέπει να μπει σε λέξεις.
Για να μπει σε λέξεις, πρέπει να μικρύνει.

"Σου είπα, όσα έμαθα, τα 'μαθα με το σώμα".

Καμιά λέξη δεν μπορεί να πει τόσα, όσα ενα καλοζυγισμένο χαστούκι.
Καμιά λέξη δεν μπορεί να πει τόσα, όσα το άγγιγμα των ακροδαχτύλων στο σημάδι που άφησε η βέργα.

"Κι όταν μετρούσα τί μπορώ, η γη δεν με χωρούσε"

Καμιά λέξη δεν μπορεί να πει τόσα, όσα ένα βλέμμα.
Καμιά λέξη δεν μπορεί να πει τόσα, όσα η σιωπή.

"Οι αλήθειες μου εσύ όταν κλαίς και τις καρδιάς μου οι χτύποι"

Καμιά λέξη δεν μπορεί να χωρέσει το αχ του οργασμού.
Καμιά λέξη δεν μπορεί να χωρέσει το αχ του πόνου.

"Όσα κομμάτια κι αν μπορέσεις να ενώσεις, δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νοιώσεις
Στα είπα όλα"
Σταμάτα να έχεις την ανάγκη να κατανοήσεις.
Νοιώσε.

 

Νομίζω πως απόψε αυτό αρκεί. Το μόνο που χρειάζεται είναι να σταματήσεις να είσαι αχόρταγη.