Αυτά που ποτέ δεν θα σου πω.

Μου λείπει το μυαλό σου και το χαμόγελο σου. Α και εκείνο το βράδυ στο ξενοδοχείο, εκείνο στο ταξί, εκείνο στο σταθμό.

 

Το πόσο μου λειψε η ανελέητα γλυκιά φωνή σου.

 

Μου λειπει το χερι σου που τυλιγοταν γυρω απο τη μεση μου οταν κοιμομασταν μαζι

 

Αυτό...

 

Συγνώμη.

 

Η άξια μου είναι απόλυτη, οι πράξεις μου μιλούν, δε δικαιολογουμε όταν με αδικούν, ούτε ταράζομαι από αυτό.

 

Είσαι το μόνο σταθερό σημείο αναφοράς στη ζωή μου από τότε που σε γνώρισα.

Μπορεί να μην μιλάμε πια, αλλά σε έχω δίπλα μου.

Μου δίνεις δύναμη να γίνω καλύτερη, για μένα και για σένα.

Θέλω να σε δέσω ακόμη μια φορά, θέλω να σε δένω για πάντα...

 

και που δεν στα ειπα, χαμενα πηγαν τα λογια μου.

 

δεν ήταν θαλασσινό νερό που μπήκε στα μάτια μου. Εγώ απλά δε μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Δεν το περίμενα. Δεν ήμουν προετοιμασμένος. Με φωναξες να μου δείξεις τους αστερισμούς στον ουρανό. Συγκινήθηκα. Επειδή ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τα αστέρια ως ενηλικος. Επειδή ήταν η πρώτη φορά που κάποιος μου έδειχνε τα αστέρια. Επειδή αυτός ο κάποιος ήσουν εσυ. Επειδή με κρατούσες σφιχτά απ τον ώμο και στεκοσουν στο πλάι μου. Επειδή την είχα πατήσει άσχημα μαζί σου ενώ έκανα τα πάντα για να σε αποφύγω. Επειδή ήξερα ότι δεν ήταν αμοιβαίο.

 

Θέλω να σε γαμήσω.
Θέλω να σε γαμήσω, στο κρεβάτι, στο μπαλκόνι, στο τζακούζι, στην παραλία, μέσα στη θάλασσα.
Θέλω να σου γαμήσω το μουνί, τον κώλο, ξανά το μουνί.
Θέλω να σε γαμήσω όρθια, ξαπλωμένη, καθισμένη πάνω μου.

Αν ξαναβάλεις χέρι στις πατάτες μου θα το κάνω.