Αυτοαποδοχή

Απάντηση: Αυτοαποδοχή

Self-acceptance is defined as affirmation or acceptance of self in spite of weaknesses or deficiencies.
Although this term has been often understood in a common sense way, researchers have defined it formally in terms of positive and negative self-concepts. According to Shepard (1979), self-acceptance refers to an individual's satisfaction or happiness with himself, and is thought to be necessary for good [ame="http://en.wikipedia.org/wiki/Mental_health"]mental health[/ame]. Self-acceptance involves self-understanding, a realistic, albeit subjective, awareness of one's strengths and weaknesses. It results in an individual's feeling about himself that he is of "unique worth".
In [ame="http://en.wikipedia.org/wiki/Clinical_psychology"]clinical psychology[/ame] and [ame="http://en.wikipedia.org/wiki/Positive_psychology"]positive psychology[/ame], self-acceptance is considered the prerequisite for change to occur. It can be achieved by stopping criticizing and solving the defects of one's self, and then accepting them to be existing within one's self. That is, tolerating oneself to be imperfect in some parts.


Self-acceptance - Wikipedia, the free encyclopedia

 

Απάντηση: Αυτοαποδοχή

Συμφωνω.
Πως βγαζω τους αλλους απο μεσα μου;
Πως σιγαζω τις φωνες, που μ αυτες μεγαλωσα και που ειμαι αυτες;

Ο μονος δρομος που ξερω, ειναι η αυτο-αντιληψη.
Αναρωτιεμαι μηπως αυτη η φωνη δεν ειμαι εγω, αλλα ειναι κατι που εβαλαν να τρεχει μεσα μου, και που πανω του εχτισα ενα κομματι του εαυτου μου, γιατι οταν το εκανα ηταν λιγοτερο επωδυνο απο τις αλλες επιλογες.

Να το αποδεχθω; Τοτε δε βλεπω να αλλαζει. Δε βλεπω να βελτιωνομαι.
Πνευματικος θανατος; Ναι, μ αυτη την εννοια.

Να μην το αποδεχθω; Να το πολεμω; Μα, ο πολεμος μου το δυναμωνει!
Με ελεγχει περισσοτερο, γιατι ειναι βαθυτερα απο κει που μπορω να αγγιξω με τη συνειδηση μου.

Τι να κανω;

Ο δρομος μου ειναι να αναγνωρισω την υπαρξη του.
Να του δωσω το χωρο του.
Να του κανω το χατηρι.
Να ειμαι εκει και να παρατηρω!

Αυτο-αντιληψη, αυτο-αναγνωριση.

Κι αν παρατηρωντας τη διαδικασια, αντιληφθω οτι δε με βλαπτει, σε ολη τη φαση της, αν αναγνωρισω οτι ειναι κατι που προαγει ακομη τη ζωη μου, εστω και μονο μεσα απο τον ηδονισμο, τοτε θα στραφω να παρατηρησω τις αντιρρησεις που εχω ή που ειχα σε σχεση με τη διαδικασια.

Μηπως τελικα αυτο που θεωρουσα αρνητικο για τη ζωη μου ηταν ακριβως ο στοχος μιας αλλης -ξενης προς τη φυση μου- διαδικασιας;
Μηπως η ιδεα για το καλο, το ορθο, το δικο μου, για την οποια παλευα ειναι ακριβως αυτο που με σταματουσε απ το να ελευθερωσω τις αναγκες μου;

Τοτε, θα στρεψω την αυτο-αντιληψη μου και την αυτο-αναγνωριση σ αυτο που με συγκρατουσε...

Μπερδεμενο;

Δε νομιζω...

 

Απάντηση: Αυτοαποδοχή

Αποδοχή αυτού που είσαι... βασική προϋπόθεση για την ευτυχία...
Μετά, βέβαια θέλεις να σ' αποδεχτεί και ο κύκλος σου κι εκεί αρχίζουν τα ζόρια... 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Αυτοαποδοχή

Αποφασίζεις να μην αποφασίζεις, όχι όμως για θέματα της φύσης σου, αλλά για διάφορες επιλογές, ωράριο, εμφάνιση, πως μιλάς, με ποιούς έχεις επαφές, αν θα τις έχεις κλπ. Είναι κι αυτό εξαιρετικά ερεθιστικό. Την φύση σου την έχεις αποδεχθεί και δεν αλλάζει. Αν για παράδειγμα σου αρέσει ο έντονος σωματικός πόνος και δεν ντρέπεσαι να το πεις, αυτό είναι αυτοαποδοχή μιας πλευράς της φύσης σου, που αν στην χαρακτηρίσουν διαταραχή, ειδικά άνθρωπος που βρήκες σε bdsm χώρο πληγώνεσαι βαθειά. Συμφωνώ ότι επιλέγεις να βρίσκεσαι με κάποια μέσα σε σχέση, αλλά δεν συμφωνώ ότι ζεις με στεγανά ή αυτό ή τίποτα άλλο (ή άγριο ξύλο ή φεύγω). Τουλάχιστον εγώ δεν λειτουργώ έτσι. Διαφωνώ ακόμα ότι στο M/s φεύγεις μόνος σου με ευκολία από τη σχέση. Επιστρέφεις, ακόμα και κατακρεουργημένος αν ο ψυχικός δεσμός είναι ισχυρός, και πρέπει να ανακαλύψεις δόλο ή εξαπάτηση για να φτάσει στο απροχώρητο.

 

Απάντηση: Αυτοαποδοχή

Η αυτοαποδοχή είναι πανεύκολο πράγμα. Απλά θυμάσαι πως θα πεθάνεις. Problem solved.

 

Όμορφο νήμα. :- )