Αυτοκαταστροφή

Re: Απάντηση: Re: Αυτοκαταστροφή

Θεωρώ την προσπάθεια σαρκασμού μάλλον άδικα επιθετική και σίγουρα καθόλου αναγκαία. Το να αποδεχεσαι έναν κυρίαρχο ρόλο είναι μεγάλη ευθύνη και δεσμευση, δεν το κάνεις ούτε επειδή σου αρέσει να ρίχνεις μπούφλες ούτε επειδη εχεις ψυχολογικά τραύματα. Οταν ο άλλος σου παραδίδει απόλυτα τον εαυτό του, σου παραδίδει ένα πακέτο - αυτό που διαχωρίζει τον πραγματικό dom ή την πραγματική domme απο τον τυχαίο λεχρίτη που τον ανάβουν οι φάπες και τα μαστίγια είναι το οτι ο dom/η domme θα δεχτεί αυτο το πακέτο στην ολότητα του, ψύχη και σώμα, και θα μοιραστεί με τον/την sub τόσο τις ωραιες στιγμές όσο και τις δύσκολες. Το BDSM είναι ένα σκοτεινό αλλά όμορφο ταξίδι για δύο, όχι δικαιολογία για ψυχωτικές σχέσεις καταπίεσης - αυτες υπάρχουν μια χαρα και σε vanilla εκδόσεις. Ναι, μπορει κάποιος να είναι ο master σου ή mistress σου, αλλά δεν παύει να είναι ταυτόχρονα και ο άνθρωπος σου, ο κοινωνός των προβλημάτων σου - και αν δεν είναι, τότε μάλλον κάπου κάτι έχει πάει πολύ λάθος.

 

Ορμώμενη από το αρχικό post, αναρωτιέμαι ποια τυχόν η επίδραση του κυρίαρχου μέρους πάνω στον αυτοκαταστροφικό μαζωχιστή. Η πιθανότητα δηλαδή, το κυρίαρχο μέρος να ανοίγει τους ασκους του Αιόλου και μετά να μη μαζεύεται το πράγμα... (δεν προσδίδω πρόθεση). Ο αυτοκατατσροφικός άνθρωπος δεν είναι πάντα από την αρχή αντιληπτός...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Αυτοκαταστροφή

Μενω σε αυτο

θελoντας να σου πω οτι δεν εχω λογους να ειμαι ουτε σαρκαστικη, ουτε επιθετικη με αυτα που εγραψες. Δεν διαφωνω μαζι σου στη θεωρια. Εκει ομως μονο. Η ζωη διαφερει.

Θεωρησα ομως αναγκαιο να προσγειωσω, αυτους που διαβαζουν για τις ωραιοποιημενες και συνειδητοποιημενες εκδοχες σχεσεων του bdsm και τις ιδιαιτερες ικανοτητες των ανθρωπων τους (που αναφερονται συχνα πυκνα).

 

Ξεχνάτε κάτι. Πως όλοι μας, λίγο ως πολύ, είμαστε αυτοκαταστροφικοί. Αυτό που αλλάζει απο άνθρωπο σε άνθρωπο είναι το μέγεθος και η σοβαρότητα , όπως επίσης και η δυνατότητα να το δούμε και να το αλλάξουμε προτού μας πάρει ο διάολος και μας σηκώσει.

 

Re: Απάντηση: Αυτοκαταστροφή

Αληθεια γιατι μιλαμε μονο για αυτοκαταστροφικους μαζοχιστες?

Οπως ειπε η zinnia αυτοκαταστροφικη συμπεριφορα μπορει να επιδειξει ο οποιοσδηποτε κατα καιρους.

Με την ιδια λογικη θα επρεπε να πεις Ηλια πως και η καταθλιψη εμφανιζεται μονο σε μαζοχιστες και καταστασεις αγχους και αισθηματα απελπισιας ή προσωρινης ματαιοτητας ειναι προνομιο των μαζοχιστων.

Παρεπιπτοντως και η ναρκισιστικη αγαπη θεωρειται ειδος αυτοκαταστροφικης συμπεριφορας κατι που αφορα περισσοτερο κυριαρχικες προσωπικοτητες παρα υποτακτικες.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Αυτοκαταστροφή

Aγαπητή Αdeline, μήπως έχετε υπόψιν σας κάποια ανάλυση εντός του φόρουμ ή και εκτός σχετικά με την αυτοκαταστροφικότητα της ναρκισσιστικής αγάπης; Με ενδιαφέρει πολύ το θέμα.

 

Re: Απάντηση: Αυτοκαταστροφή

Ψυχή Του, διάβασε το post 16.

 

Δεν είμαι βέβαιη ότι καταλαβαίνω τη σύμπλεξη μεταξύ της αυτοκαταστροφικότητας και της θεώρησης εκείνων που αντιλαμβάνονται τα γήινα ως purgatorio. Πριν διαβάσω το παρόν νήμα, πολύ θολά είχα κατά νου ότι η πρώτη αφορά σε αμιγώς ψυχολογικά αίτια, ενώ η δεύτερη απορρέει από μάλλον φιλοσοφική προσέγγιση της ζωής, σαφώς συναρτώμενη κάποιου είδους δεισιδαιμονίας / θρησκοληψίας.

Σκέπτεται ένας αυτοκαταστροφικός άνθρωπος ότι διέρχεται από κάθαρση ενώ θέτει εαυτόν σε δοκιμασίες, οδηγούμενος στο βέλτιστο, ή επιθυμεί να λήξει εσπευσμένα το τρέχον, από το οποίο είναι μάλλον απογοητευμένος;

Καθώς όπως παρατήρησες με την παύση της ύπαρξης του υποκειμένου, παύει και οποιαδήποτε αντίληψη, η άποψη πως ενδέχεται κανείς να επιθυμεί απλώς να αποφύγει τα όποια γήινα δεινά του, καταρρίπτεται, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα να αντιληφθεί αυτή την μη ύπαρξη δεινών. Άρα μάλλον υποσυνείδητα πιστεύει ότι θα είναι εκεί - ως υποκείμενο- για να αντιληφθεί τον παράδεισο. Αποσκοπεί σε μετά θάνατον δραστηριότητα - έστω ύπαρξη, έστω αντίληψη.

Έχεις δίκιο.

Ωραίο νήμα, παρεμπιπτόντως.

 

Ας κάνουμε μπαν από το bdsm και τους αυτοκαταστροφικους υποτακτικους μαζοχιστες να δουμε ποσοι θα μεινουμε.

Με ενοχλεί απίστευτα όλο αυτό που γίνεται τον τελευταίο καιρό εδωμέσα.

αν ο υποτακτικος εχει τασεις αυτοκαταστροφικότητας είναι άρρωστος, η εξάρτηση από τις εντολές του Αφέντη μη υγιής, δήθεν κυριαρχοι περιφρονουν τους υποτακτικους, οι σκλάβες πρέπει να είναι αυτόνομες, και άμα λάχει να δίνουν εκείνες release αμα εκείνος δεν ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους και οι Αφέντες κάθονται και περιμένουν να εκπαιδευτούν μόνες τους οι σκλάβες...

Καημένη γραμματέας που νάξερες πως στο ελληνικό φόρουμ θα σε καταδίκαζαν για τους αυτοτραυματισμούς σου ώς ασθενή και θα σε έκλειναν αν περνούσε απ΄το χέρι τους σε άσυλο, αντι να βρεις ισορροπία και ευτυχία κοντά στον Κ. σου.

Ρε που φτάσαμε!

 

Πιο "αυτάρκης" νιώθω με την ισορροπία που βγαίνει από μέσα μου παρά το δεκανίκι που μπορεί στην μία περίπτωση να ονομάζετε Κ ή νυστέρι ή όπως αλλιώς.

 

Νομίζω, αν κατάλαβα καλά, ότι ο Ηλίας μιλάει για μια πολύ συγκεκριμένη κατηγορία μαζωχιστών και όχι για όλους τους μαζωχιστές, ή όλους τους παντός είδους αυτοκαταστροφικούς.

Προσωπικά βρίσκω ενδιαφέρον το νήμα του, κυρίως αν κανείς αναρωτηθεί ότι ένας μαζωχιστής μπορεί καμιά φορά να κινείται και οριακά, χωρίς όμως να αυτοκαταστρέφεται. Και διερωτάμαι, πόσο καταλυτική μπορεί να είναι η επίδραση του Σαδιστή (ακόμη και αθελά του), ώστε ο συγκεκριμένος μαζωχιστής εν τέλει να οδεύσει προς την αυτοκαταστροφή λόγω της φυγόκεντρης δύναμης, δεδομένου ότι λειτουργούν σαν ένα σύστημα που το ένα μέρος επιδρά στο άλλο.

 

Ας το κάνουμε με τρόπο μαθηματικό ψυχή μου  

αυτοκαταστροφικός μαζοχιστής-αυτοκαταστροφή=μαζοχιστής

Η παραπάνω πρόταση είναι πάντα αληθής;

Και για τις περιπτώσεις που δεν είναι αληθής, τι έχεις να πεις;