Αφέντης και «καθημερινότητα» της δούλας

Ευχαριστώ για την κατανόηση ότι η έννοια της « προστασίας» μπορεί να έχει εκ διαμέτρου αντίθετο νόημα από την υποτίμηση της Κυριαρχίας Του.

 

Νιώθω πλέον άσχημα ότι με βλέπετε στους πρόποδες ενώ Είστε στην κορυφή. Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα: ότι κορυφή δεν υπάρχει.

 

Γιατί? Έχει πλάκα όταν διαβάζεις κατεβατά από εξπέρ του πληκτρολογιου.

Η πραγματικότητα όμως τα ξεβρακωνει.

 

@Alpha Wolf Κοίτα, είμαι έξω από τον εν λόγω χορό, όπως είμαι και έξω από την αναρρίχηση. Αυτό που μπορώ να αξιολογήσω -άρα περιέχει υποκειμενισμό- είναι η ευκολία ή η δυσκολία του οποίου εγχειρήματος, όπως αυτό φαίνεται στα δικά μου μάτια.

 

@Tania κατά την προσωπική μου άποψη δεν υπάρχουν κορυφές, υπάρχουν σημεία ψηλότερα, ακόμη πιο ψηλά, όσο και στραβοπατήματα. Αναγκαία και πολλές φορές θεραπευτικά για όλους. Ο καθένας πέφτει ανάλογα με τις εμπειρίες του και ξανασηκώνεται ομοίως. Τα πράγματα δε συμβαίνουν απλά. Συμβαίνουν αναπόφευκτα. Σκοπός είναι να αντιλαμβανόμαστε και να διδασκόμαστε. Είτε στεκόμαστε κάπου, είτε γκρεμιζόμαστε.

 

Εσύ είσαι ο λογικός της υπόθεσης.

Αντιδιαστολή στο χάνει λάδια κι έχει κάψει φλατζες.

 

@Tania.

Διάβασα ξανα από την αρχή και αναφέρεσαι συνέχεια σε πόνο. Πόνο η ενόχληση η οργή νιώθουν τα Κ όταν δεν γινεται το δικό τους.

Και είναι αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που συμβάλλουν στο να κυριαρχούν στην καθημερινότητα, με όποιο τρόπο και μεσο
κρίνουν κατάλληλο, πέρα από την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους.

- Έχεις δοκιμάσει ποτε στο Κ στάτους ;
- Μήπως ελκεσαι από το Κ στάτους μόνο και μόνο γιατί δεν υπάρχει η συστολή στην έκφραση των επιθυμιών ; Δηλαδή αν έχεις την ίδια Κ ιδιοσυγκρασία αλλά όχι την αυτοπεποίθηση να την εφαρμόσεις.

Και βέβαια οι ερωτήσεις δεν είναι μόνο για την Τάνια είναι για όλους.

 

Προσωπικά, μου φαίνονται εντελώς φυσιολογικές οι αντιστάσεις σου. Η οδύνη, η αντίδραση στην πλήρη άφεση,η ανασφάλεια, το να νιώθεις ευάλωτη, η επανάσταση, η αυθάδεια, η μοναξιά, η απελπισία. Ειδικά στους δυο μήνες. Και ειδικά που στο play κομμάτι (όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες) είσαι πολύ προχωρημένη (αν δεν είχες σχέση με bdsm πριν). Τραπεζάκι, pet play...σε δυο μήνες. Είναι πολύ καλή πρόοδος, για τα δικά μου μάτια, για έναν νεοεισερχόμενο στον χώρο.

Για εμένα είναι όλα συναισθήματα που οδηγούν στην υποταγή σου. Το να γονατιζεις μπροστά στον Άλλον δεν είναι εύκολη διαδικασία, και ένας έμπειρος Αφέντης φαντάζομαι το ξέρει.

 

@Tania

Αναρωτήσου αν πραγματικά θέλεις να είσαι σκλάβα, και κυρίως γιατί. Το να παραδώσεις τον πλήρη έλεγχο και να υπηρετείς, είναι κάτι πολύ βαθύτερο από το να το χρησιμοποιείς για να καλύψεις ή ξεπεράσεις άλλα εσωτερικά κενά και δυσκολίες.

Δεν γίνεσαι σκλάβα για να υπηρετήσεις δικές σου ανάγκες ή ενοχές, αλλά για να υπηρετήσεις τον Master σου. Οσο και να είναι δύσκολο στην εφαρμογή του (εσύ καλύτερα απ' όλους αντιλαμβάνεσαι το γιατί), δεν χωράνε ημίμετρα στο M/s.

Στη συνέχεια, κάνε μια ενδοσκόπηση, όσο αντικειμενικά μπορείς, αν επιθυμείς να είσαι σκλάβα, ή σκλάβα του συγκεκριμένου ανθρώπου. Αν δεν μπορείς να μην είσαι στα πόδια του, ή αν δεν μπορείς να μην είσαι στα πόδια κάποιου.

Σε κάθε περίπτωση, εάν θέλεις να τιμήσεις την επιλογή σου, χρειάζεται να αφεθείς χωρίς όρια που μπαίνουν από σένα, και να ακολουθήσεις το δρόμο και τις εντολές που θα σου δοθούν. Οπως ακριβώς θα σου δοθούν. Να αποδεχτείς δηλαδή, πως πλέον δεν αποφασίζεις εσύ για σένα. Δεν χωρά δική σου κρίση, αμφισβήτηση ή απόφαση. Μη δημιουργείς δικά σου σενάρια, για το πως θα ήθελε ο Μaster σου τη σκλάβα του. Μόνο αυτός γνωρίζει πως τη θέλει. Μόνο αυτός θα σου μάθει πως να είσαι γι' αυτόν.

 

Δηλαδή; τι σημαίνει αυτό το "πολύ βαθύτερο" για σας; πως μεταφράζεται;

Όχι. Όταν αναγνωρίζεις στον Άλλον την Κ ιδιότητα τιμάς Εκείνον. Παύει να ειναι θέμα επιλογών. Τι είδους προτροπή είναι αυτή σαν τους παλιούς "καλούς" καιρούς. Εσύ τον διάλεξες , τώρα λούσου τον; Αν δεν αξίζει ο Άλλος/Άλλη ή ο άλλος/άλλη στα τσακίδια με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτή η προσπάθεια επιβολής ενοχών (έμεσα ή άμεσα) για τις επιλογές κάποιου εκτός από λάθος είναι και άκρως επικίνδυνη!

 

άνω των 20cm βάθος, κατά κανόνα.

 

Εγώ θα πω ότι η αντιδράσεις σου και οι σκέψεις σου @Tania είναι φυσιολογικές.
Ακόμα κι αν είχες εμπειρία, το "σταμάτημα" των σκέψεων και η οποιαδήποτε "πρωτοβουλία" για την "καλύτερη" εξέλιξη της σχέσης απαιτούν χρόνο και εμπιστοσύνη.
Δεν λέω ότι δεν υπάρχει τώρα. Μα η εμπιστοσύνη έχει επίπεδα. Όσο πιο βαθιά λοιπόν φτάσει η εμπιστοσύνη τόσο πιο πολυ θα αφήνεσαι κι εσύ. Ως που στο τέλος θα φτάσεις σε επίπεδο που απλά δεν θα χρειάζεται να σκέφτεσαι όλα αυτά. Θα αισθάνονται φυσιολογικά μέσα σου.
Ένα πολυ καλο βήμα για τον δρόμο της εμπιστοσύνης είναι που πήρες την απόφαση να αντιμετωπίσεις το λάθος που εντοπισες.
Σιγά σιγά και χωρίς άγχος.
Αν έχεις τα υλικά φτιάχνεις γλυκό.
Το ποσο καλό θα βγεί εξαρτάται από εσένα. (Αυτό παει φυσικά πιο πολυ σε Κ αν σκεφτείς οτι εμείς είμαστε τα υλικά  )

Καλη συνέχεια!