Αφέντης και «καθημερινότητα» της δούλας

Είναι κανόνας πως η υποταγή σε τέτοια βάθη είναι βαθύτερη. Πολύ βαθύτερη!

 

Κανείς δεν σας βλέπει σε πρόποδες, ούτε προφανώς υπάρχει καμμία κορυφή. Υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι, του οποίου ίσως εσείς είστε πιο κοντά στην αρχή σε σχέση με άλλους και άλλες που το πήραν νωρίτερα, αλλά ταυτόχρονα, σε σχέση με άτομο που δεν το έχει ξεκινήσει ακόμη, βρίσκεστε εσείς πιο μπροστά. Αξιολόγηση δεν υπάρχει.

Δεν χρειάζεται γενικότερα ούτε να προδικάζετε ούτε να νοιώσετε άσχημα, δεν είναι πολύ χρήσιμα. Απολαύστε το ταξίδι.  

 

Έχει περάσει κάμποσος καιρός από τότε που έχω διαβάσει, σε ετούτο το φόρουμ, ένα τόσο διαυγές νήμα.
Έχει περάσει πολύ περισσότερος, από τότε που σε εννέα σελίδες, υπήρξαν ελάχιστες βλακώδεις αναρτήσεις.
Έχει περάσει ακόμη περισσότερος από τότε που αποτυπώθηκε η τόσο συνειδητή προσπάθεια μιας εξελισσόμενης σ., με όλα τα αναμενόμενα εμπόδια και σφάλματα, τα οποία όλοι οι Αφεντάδες έχουν βρει αναλαμβάνοντας μια σ. στα αρχικά της μπουσουλίσματα στο χώρο της υποταγής.
Αν και υπέρ του δέοντος ίσως ερωτευμένος με την σκέψη μου, δεν έχω να προσφέρω κάτι παραπάνω από όσα ήδη έχουν ειπωθεί πέραν των εξής:
1. Εύγε στον Κύρη, ο οποίος επέτρεψε την ανάρτηση και (υποθέτω) παρακολουθεί.
2. Σημειολογίες μεν, ουσία δε:
Η νηματοθέτης προσδιορίζεται ως "ιδιοκτησία Του". Φεύγοντας από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα, την νηματοθέτιδα και τον Κύρη της, και μεταφέροντας το νήμα σε πιο απρόσωπο επίπεδο, η κατάσταση η οποία περιγράφεται είναι το στάδιο της εκπαιδεύσεως. Καθαρά προσωπικά, σε καμία περίπτωση δεν θα επέτρεπα σ. να διακηρύσσει τον εαυτό της ως δική μου ιδιοκτησία, πριν ολοκληρωθεί το στάδιο της εκπαιδεύσεως με επιτυχία, κυρίως για λόγους προσωπικής προστασίας και δευτερευόντως διότι εάν η δημιουργία προσδοκιών αποσαθρώνει το έδαφος επί του οποίου χτίζεις, η αποδοχή και επισημοποίηση εικονικής πραγματικότητας, δημιουργεί νεφελοβάτες.

 

Ευχαριστώ πολύ! Καλή Σας μέρα.

 

Πόσο δίκιο έχετε. Σας ευχαριστώ. Καλή Σας μέρα.

 

Αυτό είναι που λέμε μια "σκέτη από γκρουπ θέραπι"...
Κάτι σαν κουβέντες γύρω από την φωτιά...
Όσο νάναι, ένα κατιτίς το έχει...
Και ώπα, ως εκεί...

 

Η νηματοθέτης είναι ιδιαίτερα συμπαθής με τον ευγενικό τρόπο που απαντά.
Θεωρώ αδόκιμο το να απευθύνονται τέτοιες απορίες δημόσια όταν υπάρχει Κυρίαρχος.
Η όλη εντύπωση μου είναι ότι χρειάζεται να αντιμετωπισθεί με συμπάθεια η νηματοθέτης, κάτι που γίνεται.
Δεν ξέρω αν υπομειδιούν κάποια άτομα που μπορεί να έχουν προσωπική επικοινωνία (Εγώ δεν έχω).
Ελπίζω να μην εκπλαγούμε.

 

Λογικές οι σκέψεις και οι ανησυχίες σου.

Προφανώς οι προλαλήσαντες σε κάλυψαν σε μεγάλο βαθμό με όσα "κατέθεσαν" στο ενδιαφέρον και από καρδιάς νήμα σου.

Όσο η σχέση στηρίζεται στην ειλικρίνεια και την καλή εκατέρωθεν διάθεση, το μόνο που έχεις ίσως να κάνεις είναι να εκφράζεσαι. Να μην κρατάς πράγματα μέσα σου και να μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου σκέψεις και προβληματισμούς.

Η καθημερινότητα είναι σκληρή και απαιτητική για όλους μας. Αν ωστόσο θέλουμε πραγματικά να τη μοιραζόμαστε με κάποιον, υπάρχουν πολλοί και ωραίοι τρόποι να συμβεί.

Καμιά φορά οι Κ δεν εκφράζονται όπως θέλουν και περιμένουν οι υ. Δεν λένε πολλά ή τα εκφράζουν με έναν δικό τους τρόπο. Που μπορεί και να μη γίνεται απόλυτα αντιληπτός και κατανοητός.

Ωστόσο αν η (οποιαδήποτε) σχέση στηρίζεται σε ανοιχτές σκέψεις και σωστή και ξεκάθαρη συζήτηση, τα πάντα γίνονται πολύ πιο απλά και όμορφα και για τις 2 πλευρές.

"Κόψε και μοίρασε στα 2" λέει η Ζουγανέλη. Πόσο δίκιο έχει...

 

Εύκολο να αναλύεις κανείς θέματα που προφανώς δεν τα έχει βιώσει. Δύσκολο να γίνει κανείς ένας άλλος εαυτός στα 54 και να ετεροκαθορίζεται στο οτιδήποτε. Θέλει χρόνο, κόπο, δύναμη και μεγάλη τόλμη.Πολύ θα ήθελα να γνωρίζω ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν η δούλα, στα πλαίσια της εκπαίδευσης, «καταρρεύσει». Εσείς προσωπικά γνωρίζετε γιατί εγώ ειδικά διατρέχω αυξημένο κίνδυνο να καταρρεύσω . Ο ετεροκαθορισμός ντυσίματος, τροφής, ώρας ύπνου, συμπεριφοράς, αντοχής στον ψυχικό και σωματικό πόνο, βαθμού εξευτελισμού, αναγωγής σε « τίποτα» και “ σκουπίδι», σε ρομπότ που απλώς υπακούει και εκτελεί, σε απαγόρευση «θέλω» και επιθυμιών, σε απώλεια ταυτότητας και εαυτού, φοβάμαι ότι τους περισσότερους ανθρώπους θα οδηγούσε σε βασανιστικό άγχος, δυσκολία στην διεκπεραίωση προσωπικών υποχρεώσεων και πλήρους ψυχικής αποδιοργάνωσης. Η ευθύνη και οι υποχρεώσεις του Κυρίαρχου υπάρχουν και πως πρέπει να εκδηλωθούν; Δεν υπάρχουν σκλάβες του κουτιού, έτοιμες για λειτουργία, ο Κυρίαρχος πρέπει να αποδεχθεί ότι ένα μεγάλο μέρος της προσπάθειας αφορά τον Ίδιο. Ευχαριστώ για την συμμετοχή !

 

Ευχαριστώ για το κείμενό Σας. Γαλήνη...

 

Εύχομαι τα καλύτερα.

Προφανώς και δεν είναι εύκολο αλλά αξίζει.