Αφεντρα + Αφέντης= ?

Αφεντρα + Αφέντης= ?

Παράθεση προσωπικών εμπειριών, οι οποίες ίσως συμβάλλουν στην διερεύνηση του εν λόγω νήματος.
Σε καμμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι πως τα όσα έχω βιώσει ισχύουν καθολικώς και πως μονοσήμαντα ορίζουν τέτοιου είδους σχέσεις.

Α. Σχέση με Αφέντρα (real one - όχι μετέπειτα sub μου). Μάπα το καρπούζι. Χωρίς να υπάρχει ανταγωνισμός (επάνω σε άλλα σκλαβιά εννοώ - καλό αυτό), όταν και έαν ένας εκ των δύο άρχιζε να φέρεται όπως του βγαίνει και του αρέσει (δλδ. να sub-άρει τον άλλον), ακόμα και με υποχώρηση -λόγω έρωτα- από την άλλη πλευρά, το αποτέλεσμα ήταν άστα να πάνε...
Θετικά στοιχεία: η συναδελφικότητα, η αλληλοβοήθεια στις παράλληλες σχέσεις και η free-will αλληλοεκτίμηση. Επίσης και το πολύ καλό βανιλα sex (το καλό, χρειάζεται που και που).
Καθαρά αρνητικό στοιχείο: ο έρωτας -που όπως και σε άλλες σχέσεις π.χ. M/s- σκοτώνει το όποιο BDSM. Αυτό κάνει και σε αυτή την περίπτωση*.

Β. Σχέση με Αφέντρα (not so natural-born). Όπως πολλοί έχουν περιγράψει και εδώ στο forum, απλά δείχνεις σε μία υποτακτική πως ναι, ταίριαζε στο BDSM, αλλά για κάποιους (ανεξάντλητη πληθώρα) λόγους μπήκε από την λάθος μεριά. Συνεχίζει ως μία από τις γνωστές σχέσεις του χώρου.

Γ. Συνεργασία με Αφέντρα (συνήθως όχι με ανεξάρτητους υ ο καθένας -όπως περιγράφω στην πρώτη περίπτωση- αλλά για κοινή κυριαρχία σε υ και κυρίως ΖΕΥΓΑΡΙΑ υ). Αν και φαίνεται ως-και την ονομάζω άλλωστε- συνεργασία, λόγω των κοινών session δεν μπορεί να αποφευχθεί το ερωτικό/σεξουαλικό στοιχείο. Not bad... Υπέροχος ερωτισμός, αλλά κάτι σαν αδιάφορο... "φίλοι με προνόμια". Καλή αλλά λίγη συντροφικότητα, σχεδόν καθόλου συναίσθημα. Θετικό: Δημιουργεί αγνές φιλίες αλληλοεκτίμησης που αντέχουν στον χρόνο, αν και σε αυτή την κατηγορία έχω την λιγότερη εμπειρία, Τόσο... ξώφαλτσα που παραλίγο να μην την είχα καν σαν εμπειρία.

Αν και είναι άσχετο με το topic, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην:
Φιλία με Αφέντρα και φιλία μόνον. Ίσως οι πιό φιλότιμες, υποστηρικτικές και ανθρώπινες φιλίες που έιχα ποτέ!!!

Υπόμνημα

*Για να μην "φαγωθούμε", θυμίζω ξανά πως περιγράφω τι έχω δει και το τι προσωπικά πιστεύω, χωρίς προεκτάσεις σε άλλα άτομα και πρακτικές. Στο κάτω-κάτω ο χαρακτήρας του καθενός μπορεί να δρομολογεί συγκεκριμένες -και μόνον- εξελίξεις στις σχέσεις του, οπότε στα "μάτια του", αυτή η εξέλιξη να φαντάζει ως κανόνας, ΟΚ?

Προσωπικά, λοιπόν, έχω δει το συναίσθημα να σκοτώνει το BDSM σε κάθε flavor σχέσης και status, άρα και να "σκοτώνει" την σχέση την ίδια σχεδόν πάντα. Γι αυτό και πιστεύω στο ξερο-απόλυτο M/s. Θα μου πεις: το καταφέρνεις πάντα? Φυσικά και όχι, αλλά κάθε φορά το πλήρωσα τόσο εγώ όσο και η σχέση. Γηράσκω αεί... και μπλα μπλα...

Πήγα να γράψω και άλλα για αυτό, μετά γέμισα σεντόνι και τα έσβησα ΟΛΑ. Αν είναι να επεκταθούμε σε αυτό ας το κάνουμε στο κατάλληλο topic. Πως να εξηγήσω σε 2-3 γραμμές εδώ το πως αυτό που απαιτώ, δλδ. η έλλειψη συναισθήματος, μπορεί να οδηγήσει σε εκρηξη αγάπης και BDSM "συναισθήματος" άλλου ύφους και επιπέδου? Ας γίνω... γραφικός σε άλλο νήμα!!!