Αφιέρωμα στην Κρήτη

Re: Απάντηση: Αφιέρωμα στην Κρήτη

Εχεις αδεια οικοδομης και μαγαζι στο κολωνακι τοτε? Δηλαδη ρε παιδια φταιμε εμεις με τα αυθαιρετα και τα μαγαζακια και δεν φταινε αυτοι που τα εχουνε και τα χωνουνε και θελουνε κι απο πανω να μας κατεδαφισουνε?

 

Υ.Γ Σε χρησιμοποιησα ατυχως Dolmance, μην ετοιμαζεις κεραυνους τωρα  

 

Δε το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι, γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ.

Ζηλεύγω το, του φεγγαριού που πάντα σερνιανίζει γιατί θωρεί την π'αγαπώ τη νύχτα σαν πορίζει.

Σαν θα περνάς την πόρτα της, φεγγάρι μου σταμάτα, χαιρέτα μου την κι ύστερα συνέχισε τη στράτα... Χαιρέτα μου την κι ύστερα συνέχισε τη στράτα....

Ήλιε μου παραγγέλνω σου, να γοργοβασιλέψεις μην, το φεγγάρι, δεις αυγή γιατί δα του ζηλέψεις.

Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη, να φέγγει, η αγάπη μου στο σπίτι της να φτάξει.

Σαν θα περνάς την πόρτα της, φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή και εγώ μαζί σου... πόσες βραδιές περάσαμε αυτή και εγώ μαζί σου.

Σαν θα περνάς την πόρτα της, φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή και εγώ μαζί σου
πόσες βραδιές περάσαμε αυτή και εγώ μαζί σου...

 

Αν και κατάγομαι από τον Αγ. Νικόλαο δεν έχω πάει ποτέ καλός ή κακός.
Την Κρήτη στο μυαλό μου την έχω συνδέσει με κάποια αίσθηση σαν αυτή που αφήνει το παρακάτω.

 

Κρατάω αυτό που είπε η dora: "Δεν μπορώ παρά να επικεντρώνομαι στην ομορφιά."

Στα κανάλια φτάνουν τα κατορθώματα των Ζωνιανών, τα "εγκλήματα τιμής" των βαρεμένων, τα νταϊλίκια των κουμπουροφόρων, τα σίριαλ του Μανουσάκη και όλα τα συναφή. Σπανιώς ακούμε κάτι για την άλλη Κρήτη, εκείνη που αναπνέει ελεύθερη το ιστορικό της βάθος, εκείνη που ασφυκτιά μέσα στα στερεότυπα μα στο τέλος τέλος τα αντιπαρέρχεται και τραβάει το μοναχικό της δρόμο. Σύρετε ως το Βάμο, ως το Μαρουλά, ως το Μέσα Λασιθάκι, ως τις Λίγκρες μα και στις γωνιές των Χανίων, του Ρεθύμνου, του Μεγάλου Κάστρου και του Αγίου, κι ίσως ακούσετε την ανάσα της Κρήτης.

Αγάπησα έναν τόπο που στα όρη όταν ορκίζονται λένε "νη το Ζα" (μα το Δία). Αγάπησα έναν τόπο που τα τραγούδια του έχουν την πιο σκληρή γλύκα: "να ζήσεις μόνο μιαν αυγή, τόση ζωή σε φτάνει, ρόδο π' ανθεί πολύ καιρό τη μυρωδιά του χάνει". Την αγάπησα και την έκανα πατρίδα μου. "Σκύβω της γης και σαν ψωμί φιλώ το μυρισμένο χώμα".

Επειδή όμως το γέλιο ξορκίζει τα στερεότυπα και τους φόβους, έχουμε και λέμε:

Για τον τοπικισμό:
"Πατέρα ίντα 'πα να πει σωβινιστής;"
"Σωβινιστής Μανώλη είναι κειος απού αγαπά την πατρίδα του καλλιά απ' ντη Κρήτη"

Για τη γλώσσα:
"Σύρε μωρέ Σηφαλιώ να πεις τσ' αδερφής σου ότι ντη ζητά ο κύρης τζη"
"Πήγα πατέρα και λέει δεν έρχεται γιατί γρικά Prodigy".
"Σύρε και πες τζη πώς άμα δεν έρθει αμέσως θα 'ναι η πρώντη τζη και η τελευταία τζη".

Για την πολιτική:
"Γιώργη θαρρώ πως είναι ώρα να παντρευτείς. Ίντα λες για το Μαριώ του καπετάν-Λευτέρη απού 'ναι όμορφη και προκομμένη;"
"Δε ντηνε θέλω πατέρα"
"Ίντα λες για το Λενιώ του παπά απού 'χει τα μάθια της χαμηλά κι είναι μοναχοκόρη;"
"Δε ντηνε θέλω πατέρα"
"Τότε ίντα λες για το Κατερινιώ του Δασκαλοθανάση απού 'ναι ψηλή και λυγερή;"
"Δε ντηνε θέλω πατέρα"
"Ε, μα πια μ' έσκασες. Πε μου ποια θες να ιδούμε"
"Εγώ... πατέρα... θέλω το Μανούσο"
"Το Μανούσο; Το Μανούσο του Σήφακα; Μωρέ κουζουλέ αυτοί ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία!"

Κι ένα κουίζ: Τι είναι μεγάλο, πράσινο, βρίσκεται στο Ηράκλειο και αρχίζει από Ζ;

 

Απάντηση: Re: Αφιέρωμα στην Κρήτη

Το Ζζζήπεδο του ΟΦΗ!

Και πως λένε στα κρητικά το Affinity (shampoo) ?

 

Re: Απάντηση: Αφιέρωμα στην Κρήτη

Καλέ μου Δολμανσέ, ο Καζαντζάκης δεν είναι για χόρταση, ούτε για όλη την ζωή σου - πρέπει να τον ξεπερνάς και να παίρνεις ότι έγραψε με την ίδια (ίσως) σειρά που τα έγραψε - αλλιώς εγκλωβίζεσαι στην συμβατικότητα της γλώσσας του, και την γλώσσας γενικότερα. Και φυσικά δεν ευθύνεται για το Βάι, το γκόλφ, τους αγγλους που την αγοράζουν, τους ίδιους τους κρητικούς που την πωλούν ... την κρητική κουζίνα της ευμάρειας και κυρίως το marketing ενός ξένου, για αυτόν, τόπου.

Αντιλαμβάνομαι το νόημα των λόγων σου, αλλά με θλίβει ο κυνισμός των απόψεων .. Βέβαια καθείς μας διαλέγει τα όπλα του σε αυτόν τον κόσμο, αλλά και πάλι, δεν είναι αυτός λόγος να βρίσκουμε έναν κακό λόγο για όλα ...

Γνωρίζεις ότι διατελώ Υμέτερος ...

 

Απάντηση: Αφιέρωμα στην Κρήτη

Γιατί επιμένεις και εσύ, εξοικειωμένος με το δηκτικό ύφος, να ταυτίζεις τον 'κυνισμό' με τον ρεαλισμό - δηλαδή, την απροκατάληπτη περιγραφή;
Φυσικά, ο Καζαντζάκης δεν ευθύνεται για όσα αναφέρεις; Αλλά του τα απέδωσα εγώ;
Είπα, απλώς, ότι ο ιδεολογικός του αχταρμάς και η επινοημένη, κατασκευασμένη γλώσσα δεν ασκούν πάνω μου την παραμικρή έλξη - σήμερα.
Μετά - και ξέχωρα - μνημόνευσα την Κρήτη.
Επειδή με την πάροδο των χρόνων και σκληρή άσκηση δεν περιμένω πιά τίποτα καλό και τίποτα κακό, προσπαθώ να αναπαραστήσω όσα βλέπω. Στη Μεγαλόνησα τούτα αντικρύζω, αυτά γράφω - κι ας λυπάμαι που οι αναμνήσεις απέδραμαν χωρίς ν' αφήσουν ίχνη ή αρχειοθετήθηκαν στο τεφτέρι όσων δεν θα αξιωθούν την Αιώνια Επιστροφή του Ίδιου.

 

Κρήτη...

Απίστευτη φυσική ομορφιά.

Απίστευτη ψυχική ασκήμια.

Απορώ γιατί παραμένω (γενικευμένη απορία ετούτη).