Αφιερωμένο στη γενιά μου...

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

Μίλησα σε προηγούμενο post στο νήμα για το ραδιόφωνο που συνόδεψε την εφηβεία μας. Όσο και αν οι νεώτεροι το θεωρούν απίστευτο, ως το 1987 η πολύβουη σήμερα μπάντα των FM είχε τα 4 κρατικά ραδιόφωνα (που εξέπεμπαν και στα Μεσαία) και αυτό ήταν όλο. Υπήρχε και ο Αμερικανικός Σταθμός από τη Βάση του Ελληνικού που έδινε την καλύτερη εναλλακτική λύση για να μπορούμε να ακούμε την (έστω) εμπορική μουσική που έπαιζε, η οποία όμως στα κρατικά ραδιόφωνα κρατούσε το πολύ 2 με 3 ώρες την ημέρα (Γιάννης Πετρίδης, Άκης Έβενης, Μιχάλης Τσαουσόπουλος, Ηλίας Ξυνόπουλος και τέλος).

Όμως κάπου 25 χρόνια πριν, σε πολλά Αθηναϊκά σπίτια (και σίγουρα και αλλού στην Ελλάδα) τα φώτα χαμήλωναν και σε ένα μικρό δωμάτιο «η εκπομπή άρχιζε». Μουσική, τηλεφωνικές αφιερώσεις και ο σταθμός ήταν on air με κάποια κωδικοποίηση ή απλώς τον αριθμό της συχνότητάς του αντί για όνομα. Τότε οι ερασιτεχνικοί σταθμοί δεν χρειαζόταν πολύ χώρο για να τους στήσεις. Εκπέμπανε μόνο την νύχτα, κυρίως μετά τις 10.30 ή τις 11.00, μέσα από σαλόνια, από τα δωμάτια τους και ταράτσες πολυκατοικιών και οι άνθρωποι που ήταν πίσω από αυτούς ήταν κυρίως ηλεκτρονικοί στο επάγγελμα.

Κάπου στα τέλη του 1985, ο Αλέξης Βενέτης ξεκινάει το Star Radio. Η διαφορά; Τακτικό πρόγραμμα, αρχικά από τις 8 το βράδυ ως τα μεσάνυκτα που όταν ο σταθμός σταμάτησε το 1988 είχε επεκταθεί σε 18 με 20 περίπου ώρες την ημέρα, πολλοί συντελεστές επώνυμοι (κάποιοι έστω με αλλαγμένα επίθετα), καλή μουσική και ζώνες για soul, jazz, metal, indie πέρα από τα mainstream, σχετικά ποιοτικός τεχνικός εξοπλισμός αν και ο σταθμός εξέπεμπε από την ταράτσα του σπιτιού του Αλέξη. Και ένα ακόμα πλεονέκτημα: Το «στούντιο» και η κεραία ήταν στους Θρακομακεδόνες, 2 – 3 στενά πάνω από το προπονητήριο της ΑΕΚ, και έτσι τo 1MW (αν θυμάμαι καλά) στους 92.6 μεγακύκλους έφτανε και περίσσευε για να καλύπτεται καθαρά όλη την Αθήνα. Στόμα με στόμα (και με τη βοήθεια κάποιων νεανικών περιοδικών) ο σταθμός έγινε γνωστός και αγαπημένος στη νεολαία της πόλης. Και μιλάμε για μεγάλες ακροαματικότητες διότι ο κόσμος ήθελε να ακούσει μουσική! Κάποτε (Χριστούγεννα, Πάσχα) όταν έβγαιναν και κάποια τηλέφωνα στον αέρα, αυτά έσπαγαν στην κυριολεξία.

Και βέβαια οι ακροατές να ταυτίζονται με το σταθμό και πολλοί να παίρνουν το δρόμο για το στούντιο. Έκανα και εγώ κάποιες φορές τη μακρινή διαδρομή ως εκεί. Γνωρίστηκα με κάποια από τα παιδιά, υπήρχε και η ανάγκη να προσφέρει όποιος μπορούσε και έτσι κάποιο βράδυ τόλμησα και βγήκα στο μικρόφωνο. Για ένα γεια και 5 μπούρδες στην αρχή, βοηθός παραγωγής λίγο μετά και «είμαστε στον αέρα» λίγο αργότερα. Είμαι πολύ περήφανος και θεωρώ την ενασχόλησή μου αυτή σαν ένα από τα καλύτερα κομμάτια της ζωής μου ανάμεσα στο Λύκειο και το Πανεπιστήμιο. Θυμάμαι και πάντα θα θυμάμαι με νοσταλγία εκείνες τις μαγικές νύκτες με τη θέα της κατάφωτης Αθήνας από εκεί ψηλά, να σε κάνει να «βλέπεις» νοερά το ακροατήριο σου.

Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να καταλάβουν αυτά που λέω, ίσως μόνο όσοι έχουν ζήσει βλέποντας εκ των έσω αναμμένη την φωτεινή επιγραφή “on air” ζώντας και συμμετέχοντας στη μαγεία του ραδιοφώνου και μάλιστα χωρίς ηχολήπτες, μουσική από computer και την κατάρα του σύγχρονου ραδιοφώνου, τα playlists!

Το παρόν παραλήρημα είναι αφιερωμένο σε όλους όσους ασχολήθηκαν με την άδολη και πραγματική ελεύθερη ραδιοφωνία ξοδεύοντας το χαρτζηλίκι τους και έχοντας το άγχος των ραδιογωνιόμετρων και της σύλληψης (ευτυχώς στο Star Radio τα παιδιά του τοπικού αστυνομικού τμήματος γνώριζαν και κάποιοι ήταν και… ακροατές!).

 

Απάντηση: Αφιερωμένο στη γενιά μου...

θεατρο της Τεταρτης
τηλεοραση δεν υπηρχε
μετα το βραδυνο φαγητο καθομασταν στο σαλονι και ακουγαμε θεατρο
ακομα ηχουν στ αυτια μου οι φωνες των Χορν, Ρεζαν, Κωτσοπουλου, Λαμπετη,
που μας μετεφεραν σε κοσμους μαγικους , μοναδικους για τον καθενα μας
και οταν μπηκε η τηλεοραση στη ζωη μας δεν επαψα να ακουω το θεατρο της Τεταρτης
νομιζω υπηρχε μεχρι το 1985 περιπου.

 

Απάντηση: Αφιερωμένο στη γενιά μου...

 

Απάντηση: Αφιερωμένο στη γενιά μου...

H/Y IBM 1620 II

Ο IBM 1620 είναι ο πρώτος κεντρικός υπολογιστής (Main-frame) που εγκαταστάθηκε στη Βόρεια Ελλάδα και ο δεύτερος σε όλη την Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης το 1964.
Στην αρχή χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της σχολής, όμως στη συνέχεια η χρήση του επεκτάθηκε και στις υπόλοιπες σχολές του Παν/μίου.
Ανήκει στη δεύτερη γενιά υπολογιστών. Για την είσοδο των στοιχείων του χρησιμοποιούνταν διάτρητα δελτία των 80 στηλών ή διάτρητες χαρτοταινίες.
Η γλώσσα προγραμματισμού που χρησιμοποιούνταν για την επεξεργασία των δεδομένων του ήταν η FORTRAN.

---------- Post added at 08:11 ---------- Previous post was at 07:57 ----------

ΣΗΜΕΡΑ

 

Απάντηση: Αφιερωμένο στη γενιά μου...

Η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς από άνθρωπο σε άνθρωπο έγινε το 1967 στη Νότια Αφρική από τον Christian Barnard οπότε και ο μεταμοσχευμένος έζησε για 18 ημέρες και πέθανε από πνευμονία. Το 1968 η δεύτερη μεταμόσχευση από τον ίδιο είχε ως αποτέλεσμα ο ασθενής να ζήσει για 18 μήνες. Σήμερα η μεταμόσχευση καρδιάς παρ όλα τα ιατροκοινωνικά προβλήματα που δημιούργησε αποτελεί πια μια αποδεκτή θεραπευτική μέθοδο.


Η πρώτη μεταμόσχευση παγκρέατος έγινε το 1967 και από το 1988, οπότε και θεωρητικά τελειώνει η πειραματική φάση, θεωρείται ότι αποτελεί εναλλακτική μορφή θεραπείας. Μείζονος σημασίας αποτελεί η προσπάθεια για μεταμόσχευση νησιδίων του παγκρέατος, που ξεκίνησε το 1970

 

Απάντηση: Αφιερωμένο στη γενιά μου...