Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

Νυκτερινό

Τούτη την ώρα
που το σκοτάδι
το τρυπούν μικροί σταλακτίτες από φως,
κάτω από το μπαλκόνι,
δύο πουκάμισα λευκά,
δειλός υπαινιγμός ανθρώπινης σάρκας,
μοναδική ανθρώπινη επαφή,
τούτη την ώρα
που τα σπίτια σιωπούν
με συνοφρυωμένα τα κλειστά παντζούρια,
νιώθω τον ύπνο λεκέ στα ματόκλαδα,
ρίχνω νερό να τον ξεπλύνω,
γιατί θέλω να ζήσω
όσο πιο πολύ μπορώ αυτή την ώρα,
που η μοναξιά
γίνεται αβάσταχτη,
τόσο πολύ αβάσταχτη,
όσο πολύ γλυκιά.

( Χλόη Κουτσουμπέλη )

 

.

 

Εμού της ιδίας και επίσης όσων τους θυμίζει κάτι αυτή η οικουμενικοποίηση.... @underherfeet , ναι, σε σας αναφέρομαι... 

 

Heute laufe ich auf Autopilot. Müde... Jede Ecke ist mir willkommen, um zu schlafen.

Moin Moin

 

i thought love was only true in fairy tales
Meant for someone else but not for me.
Love was out to get me
That's the way it seemed.
Disappointment haunted all my dreams.




i thought love was more or less a given thing,
Seems the more i gave the less i got.
What's the use in tryin'?
All you get is pain.
When i needed sunshine i got rain.


Then i saw His face, now i'm a believer
Not a trace of doubt in my mind.
i'm in love, i'm a believer!
i couldn't leave Him if i tried...