Αφιερώσεις!!!

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Σε μια φιλη..

[ame="http://[/ame]



στα απραγματοποιητα...

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!


Το υπέροχο "Δε Λες Κουβέντα" από το δίσκο "Φράγμα" του Δήμου Μούτση σε στίχους Κώστα Τριπολίτη και ερμηνεία Σωτηρίας Μπέλλου (μαζί με Δήμο Μούτση).

Δε λες κουβέντα,
κρατάς κρυμμένα μυστικά
και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο
συνθήματα μεταλλικά
των μικροφώνων

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή...

Περνούν οι νύχτες,
τα δευτερόλεπτα βαριά
στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό
κι οφθαλμαπάτη

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή...

Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
ακούγονται τώρα
σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή...

ΥΓ: Αρχές Οκτωβρίου 2010, οι θεάσεις του video αυξήθηκαν κατακόρυφα. Τις ίδιες μέρες δείχνει στη τηλεόραση διαφήμιση με τα τραγούδια της Μπέλλου ως δώρο κάποιας εφημερίδας

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Στον Ακριβο μου...[ame="http://[/ame]

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Στον DocHeart ;-)

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!



---------- Post added at 03:21 ---------- Previous post was at 03:06 ----------



---------- Post added at 04:16 ---------- Previous post was at 03:21 ----------


στον ιδιο παρανομαστη
εγω μπηκα με σενα
τη λυση ψαχνω στη σωστη στα καθιερωμενα

χωρις τηλεγραφο και φως η επικοινωνια
εγω σε σκεφτομαι αλλιως κι αλλιως η κοινωνια

και καταντησαμε που λες
ανθρωπινα ρεταλια
με αγχη και με απειλες
βρισιες και παρακαλια

---------- Post added at 04:38 ---------- Previous post was at 04:16 ----------


Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης.
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης.
Ενορχήστρωση:Νίκος Λαβράνος.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, «ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ ΧΕΙΛΙΑ», 1981.

Η ζωή σου έτσι κι αλλιώς
κούφιο κόκκαλο και φαγωμένος σκελετός
η ζωή σου εδώ κι εκεί
μαύροι έρωτες και καταδίκη μυστική
η ζωή σου όπου κι αν πας
κρύες κάμαρες κι αποκλεισμένος μαχαλάς.

Ετσι κι αλλιώς
σε ξέρουνε δυο τρία άτομα
έτσι κι αλλιώς
πεσμένος μια ζωή στο πάτωμα.

Η ζωή σου έτσι κι αλλιώς
τρύπιο γόνατο κι ανάπηρος βηματισμός
η ζωή σου εδώ κι εκεί
απομόνωση στην ίδια σου τη φυλακή
η ζωή σου όπου κι αν πας
άδειο τρίκυκλο και φαγωμένος μουσαμάς.

---------- Post added at 04:43 ---------- Previous post was at 04:38 ----------


Συχνότητα - Μοσχολιού Βίκυ

Μουσική/Στίχοι: Κραουνάκης Σταμάτης/Τριπολίτης Κώστας


Αλλάζεις κάθε βράδυ
το βράδυ, ρούχα κι ονόματα
χαμένος μες στης νύχτας τα κυκλώματα
χαμένος μες στη νύχτα
χαμένος, στα κυκλώματα
αλλάζεις το βράδυ ονόματα

Δεν είμαστε στην ίδια την συχνότητα
Δεν είμαστε στον ίδιο τον σταθμό
Τα όνειρά μου έχουνε ταυτότητα
Τα όνειρά σου έχουν αριθμό

Ο κόσμος σου γεμάτος
ο κόσμος, πληρωμένους έρωτες
οι νύχτες σου μεγάλες και ατέλειωτες
οι νύχτες σου μεγάλες
οι νύχτες, και αξημέρωτες
οι νύχτες του κόσμου ατέλειωτες

Δεν είμαστε στην ίδια την συχνότητα...

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

@ isnogood

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

για σενα,διαστροφη μου...


The living ... have a look at the living:
Dancing blindly ... losing balance,
Will you chose pain ... or will you prefer the penance;
The penance.
The living ... have a look at the living:
Dancing blindly ... losing balance,
Will you chose pain ... or will you prefer the penance;
The penance.
The living and the undead,
The living and the undead.
A ballet of the living and the living dead:
Penance, penance & Pain;
Penance & Pain.
The living ... have a look at the living:
Dancing blindly ... losing balance,
Will you chose pain ... or will you prefer the penance;
The Penance.
Light and dark, two paths ahead,
Death to rebirth ... - or life undead;
Life undead.
One for the living,
One for the undead ... -
The undead, the undead, the undead.
Light and dark, two paths ahead,
Death to rebirth ... - or life undead;
Life undead.
One for the living, for the living,
Only for the living;
One for the undead, for the undead.
Life on one side,
Undeath on the other side ... - the darkest side:
"I don`t belong to your side anymore.
I`m one of the undead",
This is what the pale boy said.





Μαρια


Hidden behind merciful shadows, beyond the cruel daylight,
living to hunt and kill, we are the... damned children of the night.
Dragging our immune existence through thousands of centuries
and from dusk to dawn we suffer from our immortality.

Hosts contaminate our tombs and crosses burn our skin,
you can kill us a thousand times, but we're the ones,
who will always remain ... - In Pain ... In Pain:
"I'm the resurrection-man, who steals his own corpse
and abducts himself to the beloved catacombs and vaults".

Death and decay, cadaverous smell,
for us there's neither heaven, nor is there a hell,
and only the stigmata could be able to betray
the sombre existence of the former days.

After the dead Lover's kiss you fall into a dream,
but with your second birth you're a prince in our mournful realm.
By day, when a million suns are killing with their shine,
the cold, dark crypts are saving me ... and mine.
Death and decay, cadaverous smell,
for us there's neither heaven, nor is there a hell,
and only the stigmata could be able to betray
the sombre existence of the former days ...

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!


Ηχογράφηση απο το αφιέρωμα στο Κώστα Τριπολίτη στον Ιανό (14/3/2007)

PROSPECTUS
Σύνθεση-ερμηνεία: Θάνος Μικρούτσικος
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
CD: Συγνώμη για τη άμυνα - 1992 (Minos)
---------------------------------------- ---------------------------
Φαντάζομαι τις έγχρωμες
γυαλιστερές γυναίκες
στον τελευταίο τους χορό
μ 'ένα στο χέρι κέρμα

Μπροστά από το παλιό τζουκ μποξ
τα ρούχα τους να σκίζουν
και ρίγος να διαπερνά
το αμείλικτο τους δέρμα

Απρόσιτες στον πύργο τους
έχοντας δραπετεύσει
για μια συνάντηση κρυφή
με κάποιον εραστή τους

Στης θάλασσας των ηδονών
βουλιάξαν το βελούδο
και βρέθηκαν αιχμάλωτες
μες στην κοιλιά του κήτους

Ναι, λάμπουνε φωσφορικά
νιώθοντας στο κορμί τους
ενός παράφρονα θεού
να τους χαϊδεύουν χάδια

Λικνίζονται στα δάπεδα
λύνοντας το σπασμό τους
κι από τα μέλη τους τα ανοιχτά
βγαίνουν υγρά διαμάντια

Κυνηγημένες μάγισσες
χωρίς την πυρκαγιά τους
μιλώντας με ακατάληπτες
περίπλοκες διαλέκτους

Ωραίες αλλοπρόσαλλες
και απομακρυσμένες
ίδιες με αυτά τα μανεκέν
που βλέπω στα προσπέκτους

Το υπόκωφο τραγούδι τους
κρατά φυλακισμένο
μες στο βυθό του Ιωνά
τη σάρκινη μεμβράνη

Αυτή που τις παγίδεψε
σε ηλιοτροπίων τόπους
και που το κάθε ανόητο
κορίτσι δεν τις πιάνει

Φαντάζομαι τις έγχρωμες
γυαλιστερές γυναίκες
στον τελευταίο τους χορό
μ' ένα στο χέρι κέρμα

Να με κοιτάζουν σαν τζουκ μποξ
να με περιγελάνε
κι όλο να μου επιστρέφουν
το ματαιωμένο σπέρμα

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!


Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Βαρδής & Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ( Τερτσέτο )

Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται
το λόγο αυτό εγώ τον σεβάστηκα
και να που η Τροία ακόμη καίγεται
και να ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα
κι εγώ δεν έχω για νοίκι
φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα
κι ο λόγος αυτός τής ανήκει.

Ο λόγος δεν έχει λόγο να υψώνεται
ο λόγος ωμή τροφή για τους κόρακες
και να που η Ρώμη ακόμη σώνεται
και να οι Αννίβες με τρύπες στους θώρακες
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...

Ο λόγος σαπίζει καταναλώνεται
στο λόγο αυτό κουβέντα δεν γίνεται
και να που ο Οιδίπποδας τυφλώνεται
και να η Σαλώμη τα πέπλα της γδύνεται
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...

---------- Post added at 00:41 ---------- Previous post was at 21:57 ----------



Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Μούτσης

Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Mεταξύ μας όπως βλέπεις τα περιθώρια στενεύουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Τις καμμένες πόλεις, τα νεκρά παιδιά θυμάμαι και το αίμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

και η δικιά μου η ζωή, δίχως νόημα δίχως φωνή και μ' άδειο βλέμμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μ

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Με τρομάζεις σαν των γηπέδων τις φωνές και τις σημαίες
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

φοβισμένος σε κοιτάζω διπλωμένες κρατώντας τις κεραίες
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Ξεκινάς να με βρεις κι όλο πέφτεις θαρρείς σ'ένα τοίχο
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

και ερωτεύεσαι εκεί δίχως χρώμα, δίχως οσμή και δίχως μύθο
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Αλλά εγώ Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου...

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!



τι και αν υπηρετώ άλλους, για σένα ζω ξέρεις ...
εκείνοι μόνο όσο έχουν τη στολή κρατάνε, εσύ δεν έχεις ανάγκη στολή ; )