Αφορισμοί, ρήσεις, γνωμικά, σατιρικά, αποφθέγματα...

Η ζωή μου είναι φτιαγμένη από συμβιβασμούς, αλλά είναι αυτοί οι συμβιβασμοί που με φέρνουν πιο κοντά στο στόχο. Το είπε ο Γκάντι, που γεννήθηκε σαν σήμερα. Κατά μία έννοια θα μπορούσε να πει το ίδιο και ο Μακιαβέλλι. Αυτό που φέρνει κοντά τους σπουδαίους είναι η ομοιότητα ως προς την ευφυία και αυτό που μπορεί να τους απομακρύνει είναι η διαφορά ως προς την ηθική...

 

ΑΝ ηταν καλη η γυναικα ...

... θα ειχε και ο Θεος ΜΙΑ ....

 

Όταν θέλεις κάτι, περιμένεις κάποια πράγματα, συνήθως απο αυτά για αυτό και τα θέλεις.

Ξέρεις πότε θα το έχεις ?
Όταν θα το θές, χωρίς απο αυτό να περιμένεις τίποτα...

Πώς γίνεται ?
Αν το θέλεις για να εκφράσεις όσα έχεις κι όχι για να βρείς όσα σου λείπουν...

 

Έχουμε δεν έχουμε φτερά,
πρέπει να μάθουμε να πετάμε,
για να πετάξουμε μακριά από
την ασχήμια και την κακία!

Όσκαρ Ουάιλντ

 

Κυρά Κατίνα θα σε βγάλω μπουρδελότσαρκα
σε μια μεγάλη internetική παρτούζα
για να δεις από κοντά παθητικούς και επιβήτορες
που μας το παίζουνε δασκάλοι και ηγήτορες
μας ξεβρακώνουν το μυαλό, μας ξεφτιλίζουνε
στα ίσα βγαίνουν και μας λεν "Είστε μαλάκες"

Και μεις τους δίνουμε από πάνω και παράσημα
αδερφές, σταρχιδιστές κι αγιογδύτες
μάγοι, άγιοι και προφήτες
τσογλανάκια με κουστούμια, μοντελάκια και μουνόπανα διάσημα
γέννημα-θρέμμα της δικής μου ανοχής και της δικιάς σου

Χάρρυ Κλυν - Κυρά Κατίνα

 

@brenda μοναδική μου αγάπη      

Μάνθος Φουστάνος ( Κων/νου και Ελένης )

 

@jasmin sg, ωωωω λατρεμένη, τέτοια αγάπη δεν αξίζω... 

Για να απαντήσω όμως ως γκαρσόνα α΄θα πω τα εξής:

Στου έρωτα το μαγικό παιχνίδι
Τους εραστές φωτίζει η ομορφιά τους.
Κι ο έρωτας που λεν τυφλός πως είναι
Τη σκοτεινιά της νύχτας προτιμάει...

Ως άλλη Ιουλιέτα, χιχιχιχιχιχιχιχι...Πρόσεξε να μην συναντηθούμε νύχτα κι ερωτευτούμε τυχαία, πριν προλάβουμε να πέσουμε στην παγίδα της όψης... 

 

Δυστυχώς την @jasmin sg δεν την γνωρίζω, αλλά εσένα αρχίζω και σε πάω όλο και περισσότερο   Πρόσεχε μη με μυρίσεις μόνο      

 

Εγώ θα μαι ο Όφις, εσύ το Κρίνο (ή ο Κρίνος, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί...)
Και θα τρίζουν αναμφίβολα τα κόκαλα του Καζαντζάκη...

Αφιερωμένο λοιπόν...
<<Μέσα Στην ψυχή μου έπρόβαλες και τόξερα πώς θάλθεις. Και σε περίμενα Σε περίμενα όπως ή γη τον χειμώνα παγωμένη κι έρημη πονεί και περιμένει. Είσαι Συ η ανοιξη κι έρχεσαι και προχωρείς αγάλια, αγάλια, μέσα Στην ψυχή μου. Στο διάβα Σου ανοίγονται κι ανθούν κι εύωδιάζουν οι σκέψεις μου. Κάτω από τα πόδια Σου φυτρώνει και χαμογέλα το χρώμα της ελπίδας.ή αναπνοή Σου θερμή και παρηγορήτρα διαβαίνει απάνω από την ψυχή μου και ξυπνούν από τη νάρκη των ανέρωτων χειμώνων τα όνειρα μου και Σε βλέπουν χωρίς έκπληξη και Σού χαμογελούν. Τόξεραν πώς θάλθεις.Κάποια πουλιά ανοίγουν μέσα μου τα μάτια των και ξετινάσσουν τα φτερά. Κι Έσύ χαμογελάς και προχωρείς αγάλια, αγάλια, βασίλισσα μέσα Στην ψυχή μου. Αγάλια,αγάλια προχωρείς μέσα Στην ψυχή μου με την περηφάνεια των ρόδων και τον ίμερο των μεγάλων κισσών και τη σιωπηλήν επίκληση των ντροπαλών μενεξέδων. Κι ενα φιλί απέραντο ανατριχιάζει κι απλώνεται και τρέμει στο κορμί μου. Το νοιώθω–είσαι η ΑνοιξηΈσύ, ωΕκλεχτή και ω Ευλογημένη,και είμαι εγώ ή γη, ή μεγάλη και ακόλαστη μητέρα- που ανοίγει τις λαγόνες της και περιμένει.>>

 

Ολαλα. Καλά θα περάσουμε