Αφορισμοί, ρήσεις, γνωμικά, σατιρικά, αποφθέγματα...

Έτσι είναι ο έρωτας..δέκα πίκρες-μια χαρά!
(Η γιαγιά μου)

 

Η δικιά μου γιαγιά, η μίνι Ισμήνη (είχε βαριάς μορφής οστεοπόρωση και κατέληξε γύρω στο 1.45 πριν πεθάνει) έλεγε κάτι παρόμοιο.
''Μια χαρά και δέκα λύπες είναι η ζωή κορίτσι μου. Αλλά γι αυτήν την μικρούλα την χαρά, χαλάλι όλες οι λύπες...''

 

Φυσιολογικη ελλειψη ασβεστιου ,η καποια παθηση?

 

και η δικια μου ! ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ !

 

Η ίδια έλεγε: ''Εξαϋλώνομαι, αλλά σιγά-σιγά. Ο Θεός με παίρνει με δόσεις''.
Δεν ξέρω πόσο φυσιολογική είναι αυτής της δριμύτητας οστεοπόρωση, αλλά τελικά από αυτό πέθανε, ένα απλό κάταγμα στο ισχίο ήταν αρκετό. Κάνω μετρήσεις οστικής πυκνότητας συχνά πάντως, δεν το έχω κληρονομήσει εύχομαι.

 

Γιατι υπαρχουν κ παθησεις για αυτο το λεω για τη μη φυσιολογικη απορροφηση του ασβεστιου παθησεις των νεφρων με σωληνηριακη οξεωση δηλαδη φευγει μεγαλη ποσοτητα ασβεστιου απο τα ουρα.η ελλειψη βιταμινης d,.

 

Η κοιλιοκακη..

 

Πέθανε το 1984, σημαδιακή χρονιά, για πολλά πράγματα, αλλά η επιστήμη δεν ήταν τόσο εξελιγμένη τότε, μη νομίζεις κι η γιαγιά δεν τους πολυήθελε τους γιατρούς, με το ζόρι την πηγαίναμε. Η αλήθεια είναι ότι στο τέλος είχε και άνοια.
Οπότε με το ζόρι της δίναμε τα φάρμακά της, είχε αλλάξει χωροχρόνο.
Εκεί βέβαια, μας είπε και τις καλλίτερες ιστορίες από το παρελθόν. Η μίνι Ισμήνη, γλυκιά σαν μέλι... 

 

Ισως την κανανε κ μάγια..

 

Μπα, τα μάγια δεν πιάνουνε αν δεν τα πιστεύεις, χοχοχοχο , η γιαγιά πίστευε μόνο στην αγάπη. 

 

Ο φθονος κ η ζηλεια παντα σταυρωναν ανθρωπους με πολυ αγαπη...τες πα...ολα καλα τελος καλα.!