Βαδίζοντας σε νέους δρόμους

Παλιός , νέος δεν ξέρω αλλά μου φαίνεται σαν λάτρης του wankel
 

 

Ο γραπτός μου λόγος είναι ξεκάθαρος οπότε αφαίρεσε μόνο το πρώτο για να μην στιγματίσω.
Ιδιαίτερο ερεθισμό μου προκαλεί να βρίσκομαι ήδη μέσα στο κτίριο, οίκημα, σπίτι όπως θες πες το όπου μου έχει ανοίξει η κυρία.
Σου έχει συμβεί; αν ναι θα ήθελα να διαβάσω την συναισθηματική ακολουθία σου.

 

Δεν είμαι γυναίκα, ούτε πρώην μέλος. Δεν τρολάρω αν και έχω πολύ ανεπττυγμένη την αισθηση του χιούμορ.
Έχω διαβάσει κάπως το φόρουμ όπως κάθε νορμάλ άτομο που γράφεται κάπου ως μέλος. Κάτι έχω διακρίνει λοιπόν στα καυγαδάκια σας.
Έχω καλή και κοινωνική διάθεση, αυτό κράτα το και δες το αν σε ενδιαφέρει.
Είμαι όμως αντιδραστικό άτομο σε ερεθίσματα που με θίγουν ή αφήνουν αιχμές κουτοπόνηρων εξυπνάδων.
Κατά συνέπεια έγραψα στο ποστ πως θα σκεφτόταν κάποιος κακεντρεχής -όχι εγώ- και η συζήτηση τελειώνει εδώ.
Βάζουμε τελεία, τουλάχιστον εγώ. Ας μείνουμε στο (κάθε) θέμα χωρίς "πυρά" με όμορφο χιούμορ αλλιώς δεν προάγουμε κάτι καλό.

Αυτά.

 

Εγώ για πιθανότητες μίλησα.

 

Κι εγώ γκρέμισα την αμφιβολία.

 

Aς συνεχίσουμε όμορφα...

Κάτι που λάτρευε η τύπισσα, ήταν να τις γρασσάρω καλά τις τρύπες της στημένη στα τέσσερα ή όπως να΄ναι.
Ώρες ώρες σκέφτομαι πόσο σωστό είναι το ανέκδοτο του γιατί οι γυναίκες έχουν τις τρύπες τους την μία δίπλα στην άλλη.
Μα πολύ απλά διότι αν αστοχήσεις στην μία να μπεις στην άλλη. Αφού ολοκλήρωνα το "φτιάξιμo", της έδενα τα μάτια με ένα παχύ μαντήλι ή ότι άλλο ύφασμα ταίριαζε να μην βλέπει ούτε καν λίγο φως και την έστηνα στα τέσσερα, με τα γόνατα βουτηγμένα σε μπόλικο μαλακό κερί.
Τα γόνατα θα τα έβρισκα φεύγοντας, ακριβώς όπως τα άφησα χωρίς κουνήματα στο κερί. Aλλιώς...άλλαζε το πρόγραμμα.
Αποχωρούσα από το σπίτι κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Η ώρα ήταν επιλεγμένη πριν καταφθάσει ο σύζυγος.
Απλώς έκλεινα την πόρτα πίσω της και αυτή έμενε να αυνανίζεται σε πολύ αργούς ρυθμούς με έντονο το άγχος μην πιαστεί στα πράσα να το κάνει. Έπρεπε να καθυστερήσω τον άλλον έτσι ώστε να αναμοχλεύσω τον χρόνο για να μην ξέρει αυτή ποιος θα έρθει.
Εγώ; αυτός; ή κάποιος άλλος; Αυτός θα φαινόταν φυσικά αν ερχόταν αλλά το άγχος μην την δει σε τέτοια κατάσταση μαζί με το άγχος μην φέρω άλλον και δεν έρθω εγώ ξεκλειδώνοντας μουγγά την πόρτα, την έφτανε σε τρομερή καύλα.
Έπαιρνα τηλέφωνο στην δουλειά του άνδρα της γνωρίζοντας τα πάντα για να τον καθυστερήσω και όταν "κλείδωναν" όλα, επέστρεφα σπίτι της.
Μετά από 15-20 λεπτά περίπου η τύπισσα είχε πιάσει εσωτερική ισορροπία.
Ξεκλείδωνα και την έβλεπα εκεί ακριβώς που την τοποθέτησα. Χωρίς καμιά κουβέντα μου κι αφού κλείδωνα, ούτε καν ψίθυρό μου της κολλούσα τ'αρχίδια μου στο πρόσωπο όπου και τα άρμεγε ενώ λίγα δευτερόλεπτα μετά της κάρφωνα την πούτσα στο λαρύγγι
ξεκινώντας ένα δυνατό τσιμπούκι. Κάπου κάπου μιλούσε και ρωτούσε ποιος είμαι ίσα για την ανασφάλειά της χωρίς να της απαντώ ενώ στο στέρεο έπαιζε...



Λίγα λεπτά μετά, πήγαινα πίσω της και αφού οργανωνόμουν, ξεκινούσα αδυσώπητο γαμήσι μουνί κώλο μέχρι να ουρλιάζει από καύλα πόνο και ηδονή, χαστουκίζοντας τα κωλομέρια της και τραβώντας τα πλούσια μαλλιά της πολύ δυνατά.
Έχυνε ποτάμια και ακόμα κι όταν γλυστρούσε την σήκωνα και την γαμούσα ακόμα πιο δυνατά. Στο τέλος σε κατάσταση διάλυσής της πήγαινα εμπρός και την έχυνα βαθιά στο λαρύγγι της.
Τα κατάπινε όλα με βουλιμία και μετά έτρωγε πουτσοχάστουκα μέχρι να πονέσει το πρόσωπό της ή γιατί όχι...κι η πούτσα μου.

Φορούσε πάντα χρυσό κραγιόν...

 

Το εν λόγω νήμα και σε συνδυασμό με την τελευταία συζήτηση που άρχισε από το ποστ #1501 του "Σκέψεις και προβληματισμοί" αυτόματα που έφερε στο μυαλό το "Όταν οι καννίβαλοι λιμοκτονούν ο Θεός μέσα στην απέραντη καλοσύνη του τους στέλνει ένα καλοθρεμμένο ιεραπόστολο"

 

Είσαι το τρίτο άτομο που πέφτει στην αντίληψη μου να κάνει αυτόν τον συλλογισμό.

 

Διακοπη για διαφημισεις!

 

Τώρα που έβαλα Top στο προφίλ, τι κάνω; κάθομαι ακίνητος και περιμένω να με διαλέξουν ή πρέπει να κάνω και κάτι;
μπορώ να μιλάω στα π.μ με όποια μου κάνει κούκου και πως ακριβώς οφείλω να το διαχειριστώ;
στην αρχή των συναντήσεων πίνετε καφέ ή κάποιο ρόφημα συζητώντας ελπίζω, τα λέω καλά;
υπάρχει κάποιο dress code στις συναντήσεις ή πάω όπως θέλω; π.χ σορτσάκι και ρακέτα του τένις;
πως μιλάμε σε όποια συναντήσουμε; δυναμικά με κελεύσματα τύπου "γεια σου μωρή" ή με ανάλαφρες εκφράσεις τύπου "άχου τι τσακίρικα μάτια έχεις;"
υπάρχει διαβάθμιση στον πόνο που ζητά η καθεμία ή βγαίνουν στην πορεία αυτά;
τα σχοινιά που τις δένουμε είναι συγκεκριμένων υλικών όπως δέρμα, λινά, συνθετικά ή κάνει κι ο διπλωμένος σπάγγος;
η λέξη ασφαλείας που διαβάζω πρέπει να είναι σύντομη ή μπορώ να τραγουδήσω κάτι για να δώσω χαρωπή διάθεση στον πόνο;
μπορώ να τρώω παστίλιες για τον πόνο του άλλου ή πρέπει να είμαι σοβαρός συνέχεια;
πείτε κάτι, όσο μπορώ κι εγώ το δουλεύω το χιουμοράκι μου, σας παίρνω με το καλό.

 

Τώρα πάρε φορά και διάβασε τους ευαγγελιστές της βδσμιακης ουτοπίας και Σεπτέμβριο δίνεις εξετάσεις

 

To switch που γράφετε έχει σχέση με εναλλαγή ρόλων κοινώς να μου ρίχνουν και τίποτα στραπονιές (δεν θέλω) ή απλά θα τρώω φάπες;
μήπως έχει να κάνει κάτι υπό την έννοια του διακόπτη (έχω πάρει κι ένα proficiency άμα λάχει) με ρεύματα που διαβάζω;
Δικαιούμαι να γνωρίζω. Το conrtibutor έχει σχέση με το ντιστριμπιτέρ; μην πάω για πλατίνες, ήδη μου βγήκε πρόβλημα καπάκι μηχανής.
Η μουτζούρα κι ο ιδρώτας στο ηλιοκαμμένο κορμί μου κάνει τις κλειτορίδες να χορεύουν σάμπα.
Μάγκες, να σας πω την αλήθεια από ότι διαβάζω στο κατά τα άλλα όμορφο φόρουμ, έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι κάποιες γυναίκες
δεν την έχουν δει bdsm αλλά μάλλον release και restart στα κορμάκια τους γουστάρουν.
Να τον ακούτε τον Ρότορα διότι κόβει το μάτι του, όχι ότι δεν ξέρετε (σας καλοπιάνω).
Πότε θα γίνει συνάντηση να πούμε καμιά κουβέντα; καλός μαθητής, μαθαίνω γρήγορα λέμε.