Βρωμιά.

λοιπον, my dear @SAP, αυτες τις ιδεολογικοσεξουαλικες μαλακιες τις λεγαμε κι εμεις καποτε, καμια φορα τις λεμε ακομα... η αληθεια βεβαια ειναι οτι απλα βαριομαστε, δεν εχουμε ορεξη να χασουμε μια μερα, ειναι τοσο μπουρδελο που δεν ξερουμε απο που να αρχισουμε.

Ασε λοιπον τις μαλακιες, και ξεκινα να φτιαχνεις το δωματιο. Εναλλακτικα, βρες house boy γιατι σε βλεπω να πιανεις πεταλιδες...

τιπ οφ δε ντευ: ξεκινα απ τα σαπια σκορδα...  

 

Μίλησε ο νοικοκύρης  

 

αντε μπας και ξεβρωμισουμε

 

Σε φάσεις πολύ κακής ψυχολογικής κατάστασης κι εμένα ο χώρος μου έχει φτάσει να γίνει σαν από ατομική βόμβα...αλλά ήταν πραγματικά ο αντικατοπτρισμός της κακής μου ψυχολογίας και ένας φαύλος κύκλος που όσο το έβλεπα έτσι τόσο έπεφτα χειρότερα...αν άφηνα κάτι σε μία θέση που δεν ήταν η θέση του, μετά από 2 μέρες έπαυα να το βλέπω...στην εβδομάδα έβλεπα το σύνολο όσων δεν ήταν στην θέση τους και με έπιανε τρέλα! Πάντα βέβαια ήξερα που ήταν το κάθε τι...(αφορά τα διαστήματα εκτός συγκατοίκησης)

Πλέον, όντας σε καλύτερη ψυχολογία εδώ και καιρό, το βλέπω σαν ασκησούλα...από μισή ωρίτσα κάθε μέρα και από κάτι...Ο χώρος μένει τακτοποιημένος και ευπρόσδεκτος για εμένα που τον ζω, συμβάλει στη χαρά μου, διώχνει την οκνηρία μου, με κρατάει σε μία κίνηση και από άποψη ροής του αίματος καθότι η δουλειά μου είναι καθιστική και γενικά νιώθω πολύ καλύτερα. Αυτό σε συνδυασμό και με 2-3 ακόμη πραγματάκια προγραμματισμένα μέσα στη μέρα εμένα μου έκαναν απίστευτο καλο πέρα από την ψυχολογία και στην σιλουέτα.    

 

εγώ πάλι προτιμώ να λειτουργώ με τους δικούς μου ρυθμούς. και να έχω τις δικές μου αξιολογικές βάσεις για το τι είναι όντως αναγκαίο να βρίσκεται σε καθαρή κατάσταση και τι όχι.
άσε που τα σκόρδα διώχνουν και τους βρικόλακες και το κακό το μάτι.

καμία οικειότητα με την έννοια λούμπεν ;

 

Τι εχουνε οι βρικολακες δηλαδή? Ρατσιστρια    

 

Πρόσφατα διάβασα για κάποια πειράματα που απέδειξαν και καλά ότι η ακαταστασία είναι ένδειξη υψηλής ευφυίας. Εγώ προσωπικά βαριέμαι να συμμαζεύω οπότε έμαθα να μου αρέσει το χάος. Άσε που όταν το γραφείο μου είναι τριμπούρδελο ξέρω, τα κλειδιά μου είναι κάτω από αυτά τα χαρτιά πάνω στα οποία έχω αφήσει τον καφέ μου, δίπλα σ εκείνα τα άλλα χαρτιά... Α! Να και το πορτοφόλι μου!
Όταν το συμμαζεύει η μητέρα, ή η δικιά μου ή κάποιος, δεν μπορώ να βρω τίποτα μετά. Δε μπορώ όμως τη βρωμιά...

 

Το νήμα ανοίχτηκε με ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα...
Μετά λείπεις μου όμως διαβάζω προσωπικές επιθέσεις, χωρίς κανένα απόλυτος σκοπό, παρά μόνο...γιουχάισμα.

 

Η μητέρα φροντίζει και για την καθαριότητα;

 

Όταν ζεις ταυτόχρονα σε δύο μέρη είναι δύσκολο να συντηρείς και δύο σπίτια. Οπότε χρησιμοποιείς και το πατρικό σου. Σήμερα όμως δεν τακτοποιεί η μανούλα το γραφείο, άντε κανένα φαγητό μόνο. Αναφερόμουν σε παλαιότερους καιρούς.

 

Εμένα προσωπικά το χάος στον χώρο που βρίσκομαι με αποσυντονιζει..
Μου αρέσει να υπαρχει μια σχετική τάξη. Όχι στα άκρα βέβαια να μυρίζει χλωρίνη.. απλά να δείχνει καθαρό και τακτοποιημένο..
Δεν μιλάω για προσωπική υγιεινή. αυτό είναι αυτονόητο για μένα..
Καθαρά θέμα χώρου λοιπόν. Θέλω ελεύθερο πάτωμα χωρίς πεταμενα σκόρπια πράγματα κάτω, θέλω καθαρά σεντόνια και μαξιλάρια να μυρίζουν Μαλακτικο.
Όχι φαγητά στον χώρο που κοιμάμαι. θέλω να έχει μια ουδέτερη όσο γίνεσαι μυρωδιά ο χώρος. κεριά και στικ νομίζω δεν θα τά άντεχε ο οργανισμός μου.. είχα ασθμα απο μικρή.