ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΤΟΥΜΕ?

Καμία φορά δεν χρειαζόταν να πεις ή να επαναλάβεις ότι τα νήματα είναι αφορμές για να πει ο καθένας το δικό του, το γνωρίζουμε όλοι   Αυτό άλλωστε κάναμε και εδώ.

Η αναφορά στον τίτλο του νήματος θα ήταν ο πιο σαφής τρόπος για να πάρεις τις αποστάσεις σου από περιεχόμενο και ουσία της ομιλίας. Και θα ήσουν ευγενικός προς την κυρία Περέλ. Εναλλακτικά θα μπορούσες να προτείνεις να το έχουμε στο mute και να το απολαμβάνουμε γενικώς, για οτιδήποτε άλλο πλην των λεγόμενων - δεν θυμάμαι να έχει ξανατύχει εδώ ή οπουδήποτε αλλού να θέλει κάποιος και να κρατήσει αποστάσεις και να μην αποδίδει τα λόγια σε αυτόν που τα είπε, αλλά για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά  

Τώρα, επί της ουσίας των λεγομένων του νήματος, πολύ φασαρία για το τίποτα. Νομίζω πως η ταυτότητα του καθενού κλονίζεται όχι όταν τον "απατά" το έτερον ήμισυ αλλά όταν αυτός κάθεται και περιμένει να επιστρέψει ο άλλος γιατί εκεί όντως αρχίζει να του σαλεύει ποικιλοτρόπως. Η λύση είναι να τσιλιπουρδάει κι αυτός να τελειώνουμε, αυτός είναι ένας καλός κανόνας ισορροπίας που, βιωματικά, λέγω πως λειτουργεί καλά και μπορώ να εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους είναι αποτελεσματικό κάτι τέτοιο.

 

Τώρα, αυτό που περιγράφεις, έτσι όπως το περιγράφεις, δεν συνιστά απάτη, εφόσον δηλαδή γνωρίζεις τα ''τσιλιμπουρδίσματα'' όπως λες, του άλλου. Απάτη συνιστά οτιδήποτε είναι φύκι και περνάει για μεταξωτή κορδέλα -πλην, αργά ή γρήγορα αποδεικνύεται αναπόφευκτα ότι είναι φύκι-, άρα δεν μιλάς για απάτη, με την καμμία, μιλάς για ξενοπήδημα, ούτε καν εγνωσμένη άλλη σχέση. Σε αυτήν την περίπτωση, η λύση που προτείνεις, αν όντως σοβαρά την προτείνεις, θαρρώ πως δεν είναι η ενδεδειγμένη. Αν υπάρχει αμοιβαία συμφωνία τσιλιμπουρδίσματος/ξενοπηδήματος/παράλληλων σχέσεων, αυτή πρέπει να βασίζεται στην επιθυμία, όποτε και εάν προκύπτει, κι όχι στο ''μία σου και μία μου'', το οποίο κατ΄εμέ έχει μία νοσηρότητα, όταν αποστερείται πραγματικής επιθυμίας και μία εγγενή αδυναμία αποδοχής ή διαχείρισης του γεγονότος αυτού καθεαυτού. Εγώ πάλι λέγω πως δεν λειτουργεί καλά και μου θυμίζει το ''οφθαλμός αντί οφθαλμού'', μόνο που έχουμε μόνο δύο μάτια και οσονούπω θα καταλήξουμε στο τέλος όλοι τυφλοί (όπως άλλωστε έλεγε και ο Γκάντι). Και δεν είναι απλά πασιφιστική αυτή η προσέγγιση, είναι απλοϊκή σκέψη που μας εξασφαλίζει ψυχική ηρεμία, σε ένα βάθος χρόνου.

Το κίνητρο για μένα έχει περισσότερη σημασία από την ανταπόδωση. Αν το κίνητρο του άλλου είναι ηδονιστικό ή όχι. Αν νιώθουμε ότι μας προδίδει σε ψυχικό επίπεδο ή όχι. Αν έχουμε μέσα μας συναισθηματική ανασφάλεια σε σχέση με το πρόσωπο ή όχι. Αν πραγματικά νιώθουμε ότι η πράξη του, μάς αποστερεί κάτι ή όχι. Αν, εν τέλει, νιώθουμε ότι απειλείται η δική μας σχέση, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί στον χρόνο που έχει κυλήσει ή όχι.

Αν λοιπόν, δεν νιώθουμε να απειλείται η σχέση μας από το παιχνίδι/τσιλιμπούρδισμα/παράλληλη σχέση(άλλη βαρύτητα) του άλλου, τότε το αν θα ανταποδώσουμε ή όχι εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το αν το έχουμε εμείς πραγματικά ανάγκη ή όχι, σε ηδονιστικό ή ακόμη σημαντικότερα, σε ψυχολογικό επίπεδο.
Αλλιώς, απλά καταλήγουμε στο ''γαμιόμαστε'', με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό...

Ελπίζω να μου συγχωρήσεις την παρέμβαση, μιας που όπως είπες στην αρχή ο καθένας στα νήματα βρίσκει την αφορμή να πει το δικό του... 

 

Αναφέρομαι στις ρητορικές δεξιότητες της κυρίας, αλλά τέσπα. Ας μην το αναλύσουμε άλλο.

Η ταυτότητα του καθενού κλονίζεται όταν δεν είναι ευτυχισμένος. Οταν έχει ενοχές, δεύτερες σκέψεις, αμφιβολίες, όταν νιώθει άβολα. Οταν βιώνει εσωτερικές συγκρούσεις. Αν συναντήσεις κάποιον που ξενοπηδάει και έχει λύσει το ηθικό και το πρακτικό κομμάτι, τα έχει βρει με τον εαυτό του και δε δίνει δεκάρα για το σύντροφό του, άντε να του πεις οτι δεν είναι σωστός. Το πολύ να σου πει κυνικά "ε, και?"

Λύσεις-συνταγές δεν υπάρχουν. Επαναλαμβλανω οτι η απιστία είναι για μένα ασυνέπεια όχι απέναντι στο σύντροφό σου, αλλά απέναντι στον εαυτό σου και στα θέλω σου.

 

@peleas σε κεράτωσε με νέο και τα χεις πάρει έτσι;   

 

χαχαχχα... δε μπορώ να αποκλείσω τίποτα.
Αλλά δεν είναι αυτό. Το γεγονός οτι δεν είμαι πιά νέος είναι από μόνο του αρκετό για να με χαλάσει... 

 

πόσο είσαι πια βρε πέλυ?

 

  σαράντα φεύγα

 

κωλόγερε!!

 

To "φεύγα" ήταν για σένα. Βρε ουστ!!!  

 

Ρε συ σταμάτα να τρολλάρεις. Άκου σαρανταφεύγα.
Εσύ βία 30 να είσαι...
Εκτός αν έχεις το DNA του Μπλέτσα....  

 

Νόμιζα οτι εδω λιθοβολούμε τους μοιχούς...ο λιθοβολισμός για τις ηλικίες είναι σε άλλο νήμα.

 

ρε συ ο @peleas είναι και κερατάς και γερομπισμπίκης!!