ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΤΟΥΜΕ?

Δύο σε ένα. Τα έχω όλα και συμφέρω.

Ούτε το μαγειρικό του ταλέντο έχω. Κιθάρα παίζω πάντως  

Ασε ρε φίλε. Βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό. Πάει η αντρική αλληλεγγύη. Ολα για το φουστάνι και τη γόβα-στιλέτο.

 

Η αρχή Κ.Ι.S.S. (Keep it simple, stupid!), απλά πράγματα. Η αμοιβαιότητα σε μια σχέση κάνει τα πράγματα (λίγο πιο) απλά. Ο ένας από τους δύο θέλει να βγει από το στενό πλαίσιο της σχέσης, για τον οποιονδήποτε λόγο. Αν συμβαίνει αυτό, τότε το ίδιο θέλει και ο άλλος. Όπερ έδει δείξαι. Σοβαρά μιλώ και λέω ότι είναι κάτι που υπάρχει και συμβαίνει. Δεν το προτείνω και δεν το κρίνω όπως δεν κρίνω οποιοδήποτε άλλο ενδεχόμενο. Για την αμοιβαία συμφωνία έχω την επιφύλαξη ότι μπορεί να είναι πιο πολύ για να λέγεται παρά για να γίνεται, ενίοτε ίσως μια μορφή άλλοθι, και δεν ξέρω πόσο αμοιβαία είναι πραγματικά γιατί η αμοιβαιότητα σε μια σχέση εκφράζεται με πάρα πολλά πράγματα, μερικά ανεπαίσθητα ακόμα, αλλά εκφράζεται δεν δηλώνεται. Το "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" όπως λες κι εσύ, είναι μια αρχή αποτρεπτική και όχι προτρεπτική. Το "μία σου και μία μου" έχει το κακό -ναι, εδώ κρίνω - της εργαλειακής χρήσης του τρίτου προσώπου. Το τσιλιπούρδισμα όταν η κατάσταση μεταξύ των δύο χαλαρή είναι ένα παιχνίδισμα που θυμίζει ότι δεν είναι τα πάντα για να τα παίρνουμε τρομερά στα σοβαρά, ιδίως όταν είμαστε ειλικρινείς στο τι νιώθουμε για την κύρια σχέση.

Προκάτ ιδεοληψίες: "Δεν άντεχα άλλο" - μα εσύ δεν το διάλεξες;- "καταστρέφω την ευτυχισμένη μου οικογένεια" - το πιπί σου δεν έχει τέτοια υπερφυσική δύναμη, μήπως κάτι άλλο την καταστρέφει που δεν θέλεις / μπορείς να δεις; - "αλλοιώνεται η προσωπικότητα μου και χάνω την ταυτότητα μου επειδή ο άλλος απατά εμένα" - σύνελθε! το πιπί του άλλου δεν γίνεται δικό σου υπό καμία συνθήκη, μη ζεις τη ζωή σου ενώπιον δικαστών και μη θυματοποιείται.

Ο μέγας απών: Ποιός κρατάει το μαγαζί όσο ασχολείστε νυχθημερόν με το δράμα σας; Τι γίνεται το διδακτορικό που μαζεύει σκόνη, η επιχείρηση, η προαγωγή, το project κλπ;

 

Μέχρι τη μέση μπορεί και να ψιλοσυμφωνούσαμε...
Μετά τις ιδεοληψίες, σε έχασα τελείως...
Οι προβληματισμοί και τα ερωτήματα που παραθέτεις τίνος είναι;
Το "μαγαζί" είναι ο γάμος; Ή η σχέση; Που δεν έχει και πολύ σημασία βέβαια, καθώς όπως λες, αν εστιάσεις υπερβολικά στο μ´απατά δεν μ´απατά, χάνεις άλλες μπάλες στην ζωή...αλλά εν τέλει, ποιος το κάνει αυτό;

 

@brenda "το μαγαζί" είναι οι δουλειές τους, ο βιοποριςμός τους, αυτά όλα που κάνουν στη ζωή τους εκτός του να σχετίζονται.

 

Γιατι η φυση μας εκανε πολυγαμικα οντα, ολα τα πρωτευοντα ειναι πολυγαμικα επισης (Nature favors diversity) ειναι τοσο απλο οσο οταν τρωει η τιγρης την αντιλοπη, δεν ειναι ουτε καλο ουτε κακο, ειναι αυτο που ειναι και λεγεται φυση, διαφορετικα ως ειδος θα ειχαμε αποδειξει το αντιθετο.

 

Το μόνο πρωτεύον που έχει ο άνθρωπος είναι ο εγωισμός και μία έμφυτη τάση στα "ευκολάκια". Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες για να καλύψουμε τις ενοχές μας.

 

Τα ταμπου ειναι πολιτισμικες κατασκευες.

 

Συμφωνώ. Αλλά και ο πολιτισμός είναι ανθρώπινο προϊόν.
Είναι εύκολο να μετατοπίζουμε την εθύνη των πράξεών μας σε κάποιες απρόσωπες υπερδομές.

Γουστάρω να είμαι πολυγαμικός? Το λέω με θάρρος και επίγνωση των συνεπειών της δήλωσης  
Γουστάρω να είμαι άπιστος? Δε μπορώ να έχω και την πίτα χορτάτη και το σκύλο ολόκληρο...

 

Αντε να ξαναφησω την σοφία μου στους διαβάζοντες...
Απατάμε γιατί μας αρέσει αυτό που δεν έχουμε (οχι απαραίτητα ωραίο) απλά για να επιβεβαιώνουμε τον ανδρισμό μας ή το γυναικείο μας "είναι".
Απατάμε γιατί μας αρέσει η ποικιλία των κορμιών, των οργασμών και των διαφορετικών, απο αυτό που έχουμε.
Απατάμε γιατί σκεφτόμαστε οτι η ζωη είναι μικρή και σύντομα θα γίνουμε χλαπάτσες και δεν θα μας θελει κανείς/ια.
Απατάμε γιατί μονο ετσι θα απολαυσουμε το ωραίο, το συντομο το εφημερο.
Απατάμε γιατι ειναι καυλα το απαγορευμενο
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τωρα γιατί δεν πρεπει να απατάμε :
1. Γιατί θα χασουμε το σίγουρο, αυτό που μα ςστηρίζει , που μας δεχεται οπως είμαστε , που ισως μας αγαπάει κι ολας.
2. Γιατί θα γκρεμίσουμε για ενα χυσιμο.... χιλιαδες άλλα σιγουρα χυσιματακια....
3. Γιατί δεν θελουμε να ζησουμε την στιγμή της απολογιας, της ξεφτίλας και της αποριψης
4. Γιατί η στιγμή της τιμωρίας , η διάλυση, το γκρέμισμα της σιγουριας που ποτε δεν καταλαβαίνουμε ειναι τραγικά.
5. Γιατί η μοναξιά σκοτωνει....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

λοιπόν....επειδη δεν μπορώ να σας πω τι να κάνετε, ακολουθηστε το μυαλό, το πουλί , το μουνί ....οπως θέλετε πείτε το.
Απλά ο Μέρφυ να ξέρετε ....καπού γελάει....ΝΟΜΟΣ.

 

Γιατί βαρεθήκαμε.

 

Υπάρχει πάντως και το κεράτωμα της μέσης ηλικίας. Κι ενώ τα έχεις όλα και είσαι ευτυχισμένος ξαφνικά βλέπεις ορατά τα σημάδια του χρόνου πάνω σου, σε πιάνει μια ανασφάλεια και θες να δεις αν περνάει η μπογιά σου... Βέβαια ίσως μπορείς να το καλύψεις αυτό μόνο με το φλερτ... δεν ξέρω