ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΤΟΥΜΕ?

Με αλλα λογια, πως γινεται καποιος να εχει φουλ δικιο, αλλα να αυτοητταται απο την ξυνιλα και την επαρση.

 

Οι γάμοι δεν τελειώνουν απαραίτητα με τις απιστίες. Συνήθως είναι σοβαρότερα θέματα ασυμβατότητας, κατά την προσωπική μου γνώμη και εμπειρία. Το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για τον καθένα να "πάρει το καπελάκι του" και να φύγει, είναι μία άλλη ιστορία. Ο καθένας πάντως δικαιούται να εκφράζει την άποψή του, ποιος ο λόγος για αντιπαραθέσεις, χαρακτηρισμούς και αντεγκλήσεις;

Μαθητευόμενοι μάγοι σε θέματα ανθρωπίνων σχέσεων υπάρχουν πολλοί. Άρα, κάπου απευθύνονται, υπάρχει κοινό γι αυτούς, αυτό τους δίνει και υπόσταση. Εγώ σαν ανωμαλάρα που είμαι, έχω το βίτσιο να προσπαθώ να επιλύσω τα θέματα που προκύπτουν με τον εκάστοτε σύντροφό μου. Μία φορά, απευθύνθηκα σε ειδικό, εντός γάμου, κάναμε συμβουλευτική, προσπαθώντας να στηρίξουμε αυτό που κατέρρεε...τζάμπα κόπος, χρόνος και χρήμα. Η βοήθεια δύσκολα προσφέρεται εξωγενώς, αν οι συμμετέχοντες δεν μπορούν να δώσουν ζωή σε μία σχέση που ψυχορραγεί...

Οπότε, εμένα δεν με πειράζει η κυριούλα, ας πει κι αυτή τα δικά της κι όποιος θέλει ας την ακούσει. Εμένα πάντως, δεν με ψήνει το σκεπτικό της.
Αν πάλι, απλά είναι αφορμή για συζήτηση, πολύς ντόρος για το τίποτα, θα πω...

 

Κάθε άποψη είναι σεβαστή όταν διατυπώνεται ως άποψη. Οχι ως θέσφατο.

 

Γιατί κάποιοι έχουν λίγο την περιπέτεια και το ρίσκο περισσότερο μέσα τους, άλλοι γιατί τους βάρεσε ο φτερωτός θεός στο κεφάλι       Αυτά συμβαίνουν.
Και επίσης υπάρχει υπερπροσφορά, η εποχή είναι τελείως απελευθερωμένη, ο ένας γαμεί τον άλλο      

Όσο πιο πολλά υπάρχουν, τόσο πιο πολλά ζητάς. Νόμος    
Σουμπίδια       Νηστεία και προσευχή          

 

Mιά κυνική απάντηση που άκουσα στην ερώτηση "γιατί απατούμε" είναι: "επειδή μπορούμε"...  

 

Γιατι απατουμε ?!
Μεγαλη ερωτηση πολλες και σωστες απαντησεις ... αν και δεν τις διαβασα ολες ...

Να κανω και εγω ισως μια σκεψη απατουμε τον/την συντροφο μας γιατι δεν τα εχουμε καλα με τον εαυτο μας ?... λεω εγω τωρα

 

Άρα αν στο κάνουν, δεν έχεις και πρόβλημα. Θα πεις μετά: μπα όχι δε με απάτησαν.

Ναι κοιτάξτε.. Καλά είναι όλα αυτά, αλλά ναι απιστία είναι. Αυτό που ξεχωρίζει τις φιλικές σχέσεις από τις ερωτικές είναι το σεξ. Ναι ξέρω θα πουν οι περισσότεροι είναι η επικοινωνία μπλα μπλα..Η αγάπη μπλα μπλα... Ναι, γι' αυτό οι φίλοι/φίλες στο 99% των δεσμευμένων γνωρίζουν περισσότερα από όσα οι σύντροφοί τους.

Επομένως, είναι λογικό να απαιτείται σεξουαλική αποκλειστικότητα σε μία σχέση και οτιδήποτε άλλο να θεωρείται απιστία.

Ως προς το κύριο ζήτημα, της αιώνιας ερώτησης γιατί απατάει ο κόσμος, η απάντηση είναι κατά τη γνώμη μου ότι ο κόσμος πλειοψηφικά επιλέγει συντρόφους επιφανειακά. Ελάχιστοι έχουν τα κότσια να παραδεχθούν στον εαυτό τους ότι ο/η σύντροφος τους δεν τους πληροί και προτιμούν να ψάχνονται αριστερά δεξιά (και ο χρόνος που έχουν για να το πράξουν αυτό κυρίως εξαντλείται στο σεξουαλικό) από το να σταματούν μία σχέση που δεν τους καλύπτει, να μένουν μόνοι για ικανό χρονικό διάστημα. Κακά τα ψέματα, δεν κερατώνεις αν δεν έχεις κάποιο πρόβλημα με την ήδη υπάρχουσα σχέση σου. Βρίσκεις κάτι, μόνο αν ψάχνεις και ψάχνεις μόνο όταν κάτι σου λείπει. Τόσο απλά.

Όλα τα υπόλοιπα περί πολυγαμίας και οι τυπικές κλισέ συγκρίσεις με το ζωικό βασίλειο είναι άτοπες και ανυποστήρικτες, εντάξει απαλύνουν λίγο τις τύψεις των κερατούκληδων και όλα καλά.

 

Από το αρχικό κείμενο ξεχώρισα το παρακάτω απόσπασμα:

Απαντώ σε κάποια από τα ερωτήματα που θέτει στο λόγο της η Eσθέρ Περέλ.

Γιατί απατούμε; Και γιατί απατούν οι ευτυχισμένοι άνθρωποι;

Έχω καταλήξει με βάση τις προσωπικές μου κουτσουκέλες.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, ο λόγος που κεράτωσα ήταν ότι κάτι έλειπε από τη σχέση, αλλά δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Και γι'αυτό προχώρησα στο κέρατο.

Στη τρίτη (τη μισή) περίπτωση, ήμουν σε σχέση και μου άρεσε πολύ ο σύντροφός μου, αλλά... έτυχε να πάω διακοπές χωρίς αυτόν. Εκεί λοιπόν το έφερε η περίσταση και βρέθηκα με κάποιον και (μπίρι μπίρι) μου την έπεσε κι αρχίσαμε να φιλιόμαστε. Όμως με το που ήρθαμε κοντά, ένιωσα τύψεις, έκλεινα τα μάτια μου κι έβλεπα ερινύες (το χειρότερο συναίσθημα που έχω νιώσει ποτέ μου) και τον έκοψα. (το αστείο της φάσης ήταν όταν είπα ότι δεν μπορώ, αισθάνομαι τύψεις, ο άλλος μου είπε τη ατάκα: τελικά είσαι πολύ καλή κοπέλα!)

Έβγαλα λοιπόν το δικό μου συμπέρασμα από τις παραπάνω περιπτώσεις: δεν μπορώ να κερατώσω όταν είμαι καλά με τον άλλο, μπορώ όταν δεν είμαι. Αλλά αφού όταν δεν είμαι καλά με τον άλλον η σχέση δεν πρόκειται να διαρκέσει, αποφάσισα ότι καλύτερα να χωρίζω παρά να κερατώνω. Το έχω και κάπως σαν κριτήριο για το αν η σχέση μου πάει καλά ή όχι, αν μου βγαίνει να κερατώσω, σημαίνει ότι η σχέση έχει τελειώσει, αν όχι, όλα καλά... Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και ήμουν πιστή σε όλες τις σχέσεις μου.

Και η παράλληλη σχέση σημαίνει πάντα το τέλος της μόνιμης σχέσης;

Για μένα που είμαι μονογαμικός τύπος, ναι. Δεν θα μπορούσα να μοιράσω την αγάπη μου, την αφοσίωσή μου κλπ σε δύο άντρες. Και δεν θα δεχόμουν να μοιράζομαι το σύντροφό μου. Η συντήρηση κρυφής παράλληλης σχέσης σημαίνει κλεμμένο χρόνο από την κύρια σχέση, λιγότερη αλληλεπίδραση από το να είσαι πιστός σε έναν άνθρωπο.

Οπότε, αφού μπορούμε να πάρουμε διαζύγιο, γιατί εξακολουθούμε να κάνουμε παράλληλες σχέσεις;
Γιατί δεν θέλουμε να αφήσουμε τη σιγουριά και το βόλεμά μας.

 

Μπερδεμενες καταστασεις...... Η απιστια... μια απο τις δεκα εντολες.... ενας απαγορευμενος καρπος....συμφωνα με την καινη διαθηκη απιστια ειναι και μονο η σκεψη .... η επιθυμια η φαντασιωση...... Απιστια ενας γλυκος καρπος που στο τελος αφηνει μια μεγαλη πικρα ενα τεραστειο κενο.....απιστια ενα προιον βιολογικης αναγκης....??? συναισθηματικου καινου....??γενετησιας ορμης...??? ολα αυτα καποια απο αυτα η και τιποτα απ ολα αυτα.......

 

Αυτό που βλέπετε τις ερινύες μετά το φάσωμα αντί για πριν ας πούμε, είναι φανταστικό, λολ (Συγγνώμη αλλά δεν κρατήθηκα)

 

Η μόνη απιστία είναι αυτή απέναντι στον εαυτό μας όταν δεν καλύπτουμε τις ανάγκες μας τα θέλω μας.....

 

Όταν όμως κατ επιλογή προτιμούμε κάτι άλλο από τις ανάγκες μας και τα θέλω μας και μετά από καιρό αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια ωθώντας μας να τα ικανοποιήσουμε τότε δεν ερχόμαστε σε αντίφαση αφού επιλέξαμε κάτι άλλο και τώρα τα θέλω και οι ανάγκες θέλουν ικανοποίηση;