ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΤΟΥΜΕ?

Yπαρχει η θεωρεια που λεει οτι κανεις δεν ανηκεις σε κανεναν και οτι η Αγαπη ειναι ελευθερια. Συμφωνω απολυτα. Επειδη ομως υπαρχει αποσταση μεταξυ θεωρειας και πραξης, καπου εκει αναμεσα δημιουργουνται τα προβληματα...Υπαρχουν ζευγαρια που τα ξεκαθαριζουν απο την αρχη αυτα τα πραγματα και πορευονται ετσι...Δηλ. υπαρχει μια ισχυρη βαση, ενα ισχυρο κεντρο και καποιες στιγμες κινουνται και γυρω γυρω. Υπαρχουν και αλλα ζευγαρια βεβαια τα οποια ουτε να ακουσουν γι αυτο...Και αυτο γιατι; Γιατι πολυ απλα οι περισσοτεροι εξαρντωνται σε μεγαλο βαθμο απο τον αλλο, επενδυουν στον αλλον, αναζητουν ψυχολογικη ασφαλεια, πιστευουν οτι την ευτυχια θα την βρουν στο προσωπο που εχουν απεναντι τους, θελουν αποκλειστικοτητα. Και οταν γινεται η στραβη γκρεμιζεται ο κοσμος γυρω τους. Στο σπιτι καθε μακροχρονης σχεσης μετα εισβαλει η ρουτινα, η γκρινια και παει και στρογγυλοκαθεται στο καναπε του σπτιου. Ο ποθος και ο ερωτας φευγει απο την πορτα. Ειναι λογικο βεβαια. Και ψαχνεις κατι αλλο...κατι διαφορετικο...αλλη σαρκα...μπορει και να αγαπησεις και αλλον-ην...Ποιος ειπε οτι πρεπει να ποθουμε και να Αγαπαμε εναν ανθρωπο μονο...; Τι γινεται ομως στην περιπτωση που ο ενας μονο απο την σχεση πιστευει αυτα τα πραγματα; Εχει πιο ανοιχτο μυαλο; Το εχει φιλοσοφισει αλλιως; Και ο αλλος περπατει στο μονοπατι της αποκλειστικοτητας και εχει παντου γυρω του εικονες μιας ψευδης Αγαπης ( ζηλια, κτητικοτητα, εξαρτηση, καυλα ) ; Εκει υπαρχει προβλημα ετσι; Γι αυτο αυτα τα ξεκαθαριζεις απο την αρχη, βρισκοντας εναν ανθρωπο που εκπεμπει στα ιδια μηκη κυματος. Σε αντιθετη περιπτωση οπου δηλ. εχουμε ενα διαμορφωμενο ζευγαρι, οπου εχει ποτιστει απο τα πρεπει και τα μη για τις σχεσεις και τον γαμο, εαν γινει η στραβη απο τον εναν υπαρχει θεμα. Θα μου πεις ειναι λογικο να συμβει η στραβη καθοτι πολυγαμικα οντα και...για τους λογους που εξηγησα παραπανω. Εαν ομως το κανεις....μην στραβωσεις εαν το κανει και ο αλλος...Και εαν μαθεις οτι το εκανε ο αλλος θα πληγωθεις...; Ναι...Εσυ γιατι το κανεις τοτε...; Αυτος δεν θα πληγωθει...; Τωρα εαν εχουμε παιδια...εκει διογκωνεται το προβλημα...Γι αυτο ξαναεπιστρεφουμε στην ειλικρινεια ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ...Τα ψεμματα δεν βοηθανε. Εαν πιστευεις στην Ελευθερια της Αγαπης πορευσου ετσι...Και καλα θα κανεις...Βρες ενα πλασμα ομως να πορευτειτε μαζι. Εαν ομως εχεις μια εικονα για την αλλη...την Αγαπη που σου εμαθαν δεν χρειαζεται να κανεις μαλακιες στον αλλον...

 

Eπίτρεψέ μου να συμπληρώσω: Όχι μόνον από την αρχή, αλλά κάθε μέρα. Μεγαλώνοντας, οι ανάγκες μου αλλάζουν, το ίδιο και του συντρόφου μου. Η σχέση είναι υπό διαρκή διαπραγμάτευση. Επικοινωνώ τα θέλω μου συνεχώς. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο. Αν χρειαστεί, ξανασυστήνομαι στο σύντροφό μου.

 

Πολυ σωστα.

 

Μια από τις λίγες φορές που βρίσκω τραγούδι ταιριαστό με το νόημα του νήματος.



Η Περέλ κατ εμέ είναι λάθος στο βαθμό που μοιάζει να αναζητά μια γενική θεωρία όλων των εποχών και όλων των τόπων η οποία να ερμηνεύει γιατί τα ταίρια απατούν - αν κατάλαβα και αν θυμάμαι σωστά - το μονογαμικό στεφάνι τους. Πλην η μοιχεία είναι πάντα μια υπόθεση ιδιωτική, απόλυτα σημαντική για τους τρεις, το λιγότερο, που την βιώνουν και καθόλου σημαντική για τους άλλους όλους. Επειδή προξενεί τόση αμηχανία που οι άλλοι επιμένουν να την αγνοούν. Ασφαλώς και η Περέλ παίζει με τις ενοχές @peleas και μάλιστα με όλων τις ενοχές, του απατήσαντα και του απατημένου - ως συνήθως το τρίτο πρόσωπο είναι μόνον ρόλος! Είναι και σε διάφορα επί μέρους λάθος, όπως αφορισμοί για την εξέλιξη του θεσμού του γάμου ή διάφορα ρητορικά σχήματα που συσκοτίζουν ακόμα περισσότερο τα θολά λεγόμενά της.

Η τελική της πρόταση είναι αναμενόμενη "ξεπεράσετε το, θα σας πω εγώ πώς" γιατί αυτό πουλάει, στην ιστοσελίδα της υπάρχουν και οι σχετικοί τιμοκατάλογοι. Αν ήταν ειδική στα διαζύγια, με την ίδια μακροσκελή εισαγωγή θα τελείωνε διαφορετικά.

Εγώ έχω να συνεισφέρω μία σκέψη, είτε τελικά μείνει κάποιος με το αρχικό του ταίρι είτε όχι να φροντίσει με επιμέλεια να μην το μάθουν αυτοί που δεν θα μπορούσαν να το χειριστούν (πχ σύντροφος με αυταπάτες και αντίληψη ότι υπάρχουν "σωστές σχέσεις") ή που δεν μπορούν να το χειριστούν και δεν τους αφορά (πχ παιδιά).

 

Oμολογώ πως δεν έβγαλα αυτά τα συμπεράσματα, ίσως γιατί το ανέγνωσα με τρόπο επιλεκτικό και επικεντρώθηκα στα σημεία που ταιριάζουν με την κοσμοθεωρία μου.
Ο αμερικανικός νεοσυντηρητισμός δε με ενδιαφέρει. Επίσης απορρίπτω κάθε επιστημονικοφανές κόλπο μάρκετινγκ με σκοπό να πουλήσει κάποιος την πραμάτεια. Και έχω δει πολλά ψάχνοντας στο διαδίκτυο για ένα συγκεκριμένο θέμα υγείας. Το ζητούμενο δεν είναι "κάνω λάθος - έχω ενοχές - κάνω θεραπεία - ξανακάνω το ίδιο λάθος". Είτε θεωρώ κάτι λάθος και το διορθώνω χωρίς ενοχές, είτε δεν το θεωρώ λάθος και το συνεχίζω, πάλι χωρίς ενοχές.

Διευκρινίζω για πολλοστή φορά οτι ανέβασα το κείμενο της Περέλ για συζήτηση και προβληματισμό. Δεν ταυτίζομαι με τις απόψεις της. Θα μπορούσα να την υπερασπιστώ με διάφορες σοφιστείες @gaby , υπερασπιζόμενος έμμεσα την επιλογή μου, αλλά δε με απασχολεί. Την άποψή μου την έχω πεί, όπως έχω παραδεχτεί οτι υπήρξα άπιστος παρ' όλα αυτά.

Οπως έγραψες πιό πάνω, η μοιχεία είναι μιά υπόθεση ιδιωτική. Το ίδιο και η λύση στο πρόβλημα της απιστίας..

 

Χωρίζεις οριστικά όταν νιώσεις ξανά διαθέσιμος. Μένεις μέχρι να φύγεις. Ή να φύγει ο άλλος. Αυτό θα ήταν τόσο ανακουφιστικό ε;

 

Nα σε πω....
Καταρχάς, δεν προσπαθώ να το υποβιβάσω το νήμα, προσπαθώ να το χιουμορίσω,
γιατί, όπως είδα και πριν λίγα ποστ... μαύρη, μαυρίλα επλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα.
Βήτα. Το νήμα αναφέρεται σε απατημένους και απατούντες και φέρει τον τίτλο "Γιατί Απατούμε?" (και μάλιστα στα κεφαλαία).
Μιλάει, δηλαδή, για .... απατεώνες (sic) και, μεταξύ απατεώνων πρέπει να υπάρχει, αν μη τι άλλο, ειλικρίνεια (ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΤΣΟΥ ΚΑΚΟΙ).
Έχω αναφερθεί στο παρελθόν και ο ίδιος απαξιωτικά στο Βαλκανικό (βασικά το Ελληνικό) μοντέλο σχέσεων (ή μήπως Greek Dream?),
και κριτικά σταθεί απέναντι στην βλαχουριά (προς θεού δεν αναφέρομαι στην φάρα των Βλάχων) του Νεοέλληνα (ακριβώς επειδή
έχω ζήσει σε επαρχία και έχω ιδίαν πείρα του τι έστι βερύκοκο, ήτοι συμπεριφορικό μοντέλο κοστουμάκι δια τους έξω - κουτσή μαρία,
άνω μουσουνιώτισσα, παράγων βλαχοδήμαρχος u name it).
Eδώ, λεπόν, είμαι κατά του μοντέλου του Νεοέλληνος (και δη του επαρχιώτη) με τους γάμους γκράντε, τα κινητά - τα ακίνητα, την
μάνα, τον πεθερό, το μπατζανάκι, κατά του lifestyle (so fucking 90s) και του ευ ζειν των... και δεν θα είμαι κριτικός και χιουμορίστας με
την κουτόφραγκη αντίληψη των άνωθεν πως η απάτη του έτερου είναι Γαμάουα ή Προχώ?
Οι άνωθεν δεν έχουν καταλάβει πως... πολύ απλά... το μοντέλο που έφτιαξαν εξ' αρχής ΔΕΝ ΤΣΟΥΛΑΕΙ, δεν είναι λειτουργικό,
είναι το ίδιο μια ΑΠΑΤΗ, από την οποία - αργά ή γρήγορα δεν έχει σημασία - θα φύγουν με τραύματα από 9βολα (μεταφορικά ή κυριολεκτίκ).
Και, ομοίως, καταλήγω στο συμπέρασμα της τελευταίας πρότασης της παραγράφου του κειμένου σου, μα σαφώς αλλέως διατυπωμένης....

Οταν θέλεις να ζεις στο κόσμο οφείλεις, αφού πρώτα μετρήσεις τον εγωισμό, την μαγκιά και τις ανάγκες σου, να λάβεις υπ' όψη και τις ανάγκες των άλλων, χωρίς να κάνεις εκπτώσεις στις αξίες σου... και αν με αυτούς τους άλλους βλέπεις πως δεν "κολλάει" το πράγμα να την πουλεύεις εγκαίρως.

 

Απλά τοποθετήθηκα με επιχειρήματα πάνω στο αρχικό κείμενο, @peleas δηλαδή αυτό που ζήτησες έκανα, και προβληματίςτηκα πάνω στο κείμενο, τι αγριεύεις λοιπόν;;  

ΥΓ. Ακόμα και η λέξη "απιστία" με κάνει να γελάω. Είναι τόσο ανελεύθερη.

 

Βγαίνει αγριεμένο το κείμενό μου? Τα πικάντικα του γραπτού λόγου, γαρ  
Οχι @gaby , δεν είμαι θυμωμένος. Για ποιό λόγο, άλλωστε. Κουβέντα κάνουμε.
Εχεις δίκιο για τη λέξη "απιστία". Είναι τόσο ανελεύθερη όσο και η "πίστη". Γιατί η πίστη είναι τυφλή, ενώ η εμπιστοσύνη επιλογή...

 

Δεκτόν. Συμφωνώ με το κείμενό σου, from Top to Bottom (για να το ψιλοβουδουσουμιάσουμε...)

 

τρεμω την εποχη που η @gaby και ο @thanasis θα ειναι απλά μέλη πάλι!!

 

Και ο λόγος;