Γιατί;

Μία αρχική προσέγγιση μπορεί κάλλιστα να γίνει αποτελεσματική χωρίς να εμπεριέχει κολακευτικά λόγια, ούτε να ταιζει το εγώ του ατόμου που μας ενδιαφέρει. Άντρας κυνηγός δεν είναι μόνο ο σαλιάρης. Ακόμα και ο άκομψος τρόπος πάντως, μια χαρά μπορεί να ταισει το εγώ του ενδιαφερομένου ατόμου εάν αυτό αποζητά.
(Με την αντίληψη του άντρα κυνηγού εννοούσα ότι εάν πχ αρέσω σε μία κοπέλα και χωρίς να συντρέχει κάποιος λόγος για τον οποίο εμποδίζεται η προσέγγιση, δεν έρχεται να μου μιλήσει γτ εγώ είμαι ο άντρας και άρα εγώ πρέπει να προσεγγίσω, τότε μιλάμε για στερεοτυπική πατριαρχική αντίληψη, η οποία κάποιες φορές υποστηρίζεται και από κατά δήλωση φεμινίστριες)

Απάντηση για το υγ : εάν χρειάζεται να αναλύσουμε τα αυτονόητα περί καλής συμπεριφοράς μεταξύ των ανθρώπων, είτε είναι φλερτ, είτε είναι μάζωξη για φαγητό κλπ, τότε κάπου έχει χαθεί η μπάλα.

 

Ως προς την παρατήρηση/συμπεράσματα συμφωνούμε πλήρως.

 

Θα θέλατε να εξηγήσετε ποιός είναι ο φαύλος κύκλος αυτός, και ποιά είναι τα προσβλητικά επιχειρήματα; Πολύ ενδιαφέρον θα είχε και η αιτιολόγηση του λόγου που τα περιγράφετε ως προσβλητικά.

Και μια και κάνουμε κουβέντα, θα θέλατε μήπως να περιγράψετε σε τι συνίσταται η διαφορά που αναφέρετε παρακάτω;

 

όχι δε θέλω, προτιμώ να αποχωρήσω από το φαύλο κύκλο

όχι δε θέλω, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε

 

Υπεκφυγή, καταπληκτική βοηθός    

 

Συμφωνώ ότι είναι μια ρητορική ερώτηση όπως είπες,γιατί θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινά αποδεκτή απάντηση.Ο καθένας θα απαντήσει σύμφωνα με τα απωθημένα που τυχόν έχει και με τις εμπειρίες και την όποια νοοτροπία έχει μέχρι τώρα.
Όλα έχουν την δυσκολία και την ευκολία τους.Είναι θέμα οπτικής και ζυγίσματος.Κάθε περίπτωση και διαφορετική.

Εδώ δε συμφωνώ τόσο με την ερώτηση γιατί υπάρχει η πλάγια παραδοχή ότι όλοι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε και οπότε ψάχνουμε να βρούμε το γιατί...
Απλώς είτε υπάρχει συμβατότητα τρόπου επικοινωνίας είτε όχι...Συνεννοούμαστε με άτομα που εκπέμπουν στην ίδια συχνότητα με εμάς,δηλαδή που έχουν την δυνατότητα να κατανοήσουν τα σήματά μας και που έχουμε αντιστρόφως την δυνατότητα να κατανοήσουμε κι εμείς τα σήματά τους.

Η χρυσή τομή αν δεν βρίσκεται,έχει να κάνει με το ίδιο το πρόσωπο που δεν την βρίσκει.Δεν την βρίσκει για κάποιον προσωπικό λόγο που διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Κοινή χρυσή τομή για όλους όσον αφορά διαπροσωπικές σχέσεις και προσεγγίσεις,δεν μπορεί να υπάρξει.
Οι φράσεις αυτές φαίνονται να έχουν αντικρουόμενες νοοτροπίες αλλά πολύ πιθανόν να απορρέουν (όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι) από διαφορετικές περιπτώσεις.

 

Μάλιστα. Όμως ξέρουμε και οι δυο ότι δεν είναι αυτό το θέμα. Επιστημονικά λέγεται υπεκφυγή, πολύ χρήσιμη όταν κάτι ζορίζει πολύ, όπως εδώ.
Γιατί δύσκολα ορίζεται τι είναι φυσιολογική συμπεριφορά, ή λεπτότητα και λοιπά, χωρίς να ολισθήσει κανείς σε δηλώσεις καθωσπρεπισμού: όσοι έχουν διαφορετική αντίληψη της λεπτότητας - ή του τι εστί "φυσιολογική συμπεριφορά" - από μένα (ή από την εικαζόμενη ομοιόμορφη πλειοψηφία) οφείλουν να συμμορφωθούν, γιατί εγώ/εμείς ορίζουμε τι είναι πρέπον.

Και δύσκολα συνδυάζονται τέτοιες δηλώσεις με οποιοδήποτε άλλο είδος ελευθερίας, παράδειγμα την ελευθερία να σχετίζεται κανείς όπως προτιμάει, δεν σας φαίνεται;

 

Δεν μου φαίνεται. Πραγματικά δεν καταλαβαίνετε ότι δεν ενδιαφέρομαι να απαντήσω στο αρχικό σας ερώτημα; Αν επιλέγετε να το θεωρήστε υπεκφυγή, δικαίωμα σας. Όπως και δικαίωμα μου ήταν να μην σας απαντήσω.

 

Εν συντομία...
Η επικοινωνία χρειάζεται δυο, εύγε, το είπες.
Το αν υπάρχουν δυο δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά μπορεί να υπάρξει οποιουδήποτε είδους επικοινωνία, πα να πει είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη.
Φραγκοδίφραγκα: Αν το άτομο Α πει/δείξει/παραστήσει/παράγει μυρωδιά/προτείνει γεύση στο άτομο Β, αυτό αποτελεί εκπομπή μηνύματος, πα να πει απόπειρα επικοινωνίας.
Δεν στοιχειοθετεί απολύτως τίποτε άλλο: ούτε επικοινωνία ούτε πληροφόρηση ούτε πληροφορία -για προφανείς λόγους που όμως εκφεύγουν του παρόντος.
Η ανταπόκριση στο μήνυμα μπορεί να είναι από (πρακτικώς) μηδενική έως "σου σπάω την κεφάλα" ανεξαρτήτως πεδίου (ακροατήριο, περιβάλλον, μέσον, συνθήκες).
Φυσικώ τω λόγω, η ερμηνεία της τελεσμένης απόπειρας επικοινωνίας αφορά αποκλειστικώς στον πομπό ή /και το "ακροατήριο" εξ αντικειμένου δεν αφορά επ' ουδενί στον δέκτη της.

 

Μία φορά να κάνουμε κουβέντα (και ας διαφωνούμε μια ζωή χωρίς αποτέλεσμα) χωρίς να καταλήξει σε χαρακτηρισμούς (νοητους και μη) επί προσωπικού, πολύ θα το χαιρομουν...

 

Σε καμμία από τις αναρτήσεις μου προς εσάς κάνω αναφορά στο "αρχικό μου ερώτημα", ούτε σας ζήτησα ποτέ να το απαντήσετε.
Έχει ενδιαφέρον πάντως ότι βρήκατε μόνη σας πώς αυτό συνδυάζεται με τα λεγόμενά σας. Όντως.    

 

σου απάντησα, παρόλο που δεν ήμουν υποχρεωμένη... αν τώρα, δε σου άρεσε η απάντησή μου γιατί δεν ήταν καλή πάσα να λασπολογήσεις και να αμολύσεις την τοξικότητά σου (που εδώ που τα λέμε το έκανες ούτως ή άλλως με την απάντησή σου), αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα, deal with it