Γιατί;

μόνο από τον παραλήπτη...βασικά..και πως εκλαμβάνει το μήνυμα...

 

Νομίζω κατάλαβα που υπάρχει η παρανόηση.
Αυτό που λέω είναι ότι μπορεί να είναι κάποιος ευθύς, χωρίς να είναι χύμα (όπως έχει ειπωθεί και παραπάνω). Προσωπικά το χύμα δε με εξέφραζε ποτέ, αλλά πάλι μπαίνει μπροστά ο παράγοντας αισθητικής του εκάστοτε ατόμου.
Και ένα απλό "θέλω να σε πάω σπίτι τώρα" μια χαρά περνάει το μήνυμα χωρίς να χρειαστεί επίκληση σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος

 

Καθρεφτάκι καντ;  

 

από τον παραλήπτη γίνεται, κι εξαρτάται απ το μήνυμα. ορθά διόρθωσε η @karamel οτι μπορεί και να μην εξαρτάται καθόλου απ το μήνυμα. να είναι τελείως αυταναφορική η ανταπόκριση, όποια κι αν είναι.
σε αυτήν την κατεύθυνση υποστήριξα οτι η ευθύτητα, σε αντιδιαστολή με τον κομφορμισμό, ή την αστική αβρότητα, εξυπηρετεί στο να κρατήσεις μακρυά σου, να απωθήσεις, τους πολύ αυταναφορικούς, να προκαλέσεις την αυταναφορική αντίδραση νωρίς, έγκαιρα.

«μπορεί» με χίλιους, ενδεχομένως, τρόπους, ευθείς ή πλάγιους, κομψό είναι το άμεσο. όχι το γύρω γύρω. δεν κατανοώ γιατί είναι ζητούμενο η αποφυγή αναφοράς σε μέρη του σώματος, αλλά ίσως να μην χρειάζεται να καταλάβω. είναι χρήσιμη η πληροφορία γιά τη σχέση με μέρη του σώματος, πάντως. με χαρακτηριστικά γενικότερα.

 

conditioning guilty parts...εγραψα τη λεξη μουνί και τη χάρηκα-γιατί μόνο εδώ πέρα θα μπορούσε να γραφτεί αυτή η λέξη, σε όλος της το μεγαλείο..και γιατί να υποτιμούν αυτή τη λέξη που φέρνει παιδιά στον κόσμο; όχι, η ενοχή δεν πάει καθόλου με το σώμα μας...η ουσία είναι που μετράει..και αυτή δεν θα κριθεί ποτέ από τυχαίες ατάκες...κοπελιά...ο άντρας που θα επιλέξω...θα τον επιλέξω εγώ...

το μουνί..της μουνάρας...ω μούναρε...χαχαχα το μουνί...το μουνάκι...υπέροχα..για όσους δεν θέλουν υπάρχει το άγιο όρος... άλλωστε οι μισογυνιδες είναι ακόμα εκεί...και κανείς παρόλι τη θεα....δεν διεκδικήσαν κάτι άλλο..καλά έχω ακούσει και για κάτι εικόνες...αλλά αυτο είναι άλλο θέμα...

 

Εσύ είσαι προοδευτικό Αρσενικό και καταδικάζεις την βία.

Σε αναγκάζουν οι νόμοι και κανονισμοί να προσλάβεις γυναίκες για κάποιες θέσεις, όμως το πρόβλημα δεν ξεκίνησε από τον νόμο αλλά από τα γεγονότα που έκαναν αυτόν τον νόμο αναγκαίο "κακό".
Και αν ήσουν πραγματικά «προοδευτικό» μυαλό και εναντίον κάθε μορφή βίας, τότε θα ήσουν ικανός να δεις ότι η πηγή του κακού που αποβράζει αντιδράσεις είναι πιο πέρα από τα κινήματα. Για έναν σκεπτόμενο άνθρωπο με την στοιχειώδη ευαισθησία όλα αυτά είναι αυτονόητα.

Ο κόσμος αλλάζει και κάποιοι γερνούν με αυτήν την πίκρα.

Καλή συνέχεια.

 

Αντιλαμβάνομαι το μήνυμα, αστραπιαία και χωρίς σκέψη, πακέτο με αυτόν που το μεταφέρει. Συγκεκριμένα, πρώτα κοιτάζω ποιος (μου) λέει τι και μετά με ποιον τρόπο, για ποιον λόγο, σε ποιο πλαίσιο. Δεν είναι πρωτότυπο, βασική επικοινωνία είναι. Έτσι, ένα "τι μουνί είσαι εσύ" μπορεί να είναι από τέλειο ως απαράδεκτο, εξαρτάται από άπειρα πράγματα. Πάντως, αν πάει κάποιος στο "μπαράκι" και αρχίσει να το λέει σε όποια βρει μπροστά του, θα βρεθεί όξω απ την πόρτα και αυτό είναι γνωστό από τα πρώτα πάρτι, όταν δοκιμάζονται όλες οι μέθοδοι - και την άλλη μέρα σχολιάζονται εκτενώς και σε βάθος στα διαλείμματα και άλλες πετιούνται, άλλες μένουν.

Τα πατριαρχικά στοιχεία δεν είναι κατάλοιπα, παραμένουν ενεργά και δομικά συστατικά. Προφανώς, σιχαμάρες τύπου βιασμών και ημιβιασμών και εκβιασμών και εκφοβισμών είναι παραφθορές και καταβάλλεται κάθε προσπάθεια να εξοβελιστούν το ταχύτερο και χωρίς να αφήσουν ίχνη ορατά.

Φυσικά, πολύ ευχαρίστως να περιγράψω, σε αυτές τις χωροχρονικές συντεταγμένες μεγάλη πέραση έχουν η αυθεντικότητα, η επίγνωση εαυτού στο περιβάλλον και η συναίσθηση σε ποιον μιλάς, με ελάχιστο συναίσθημα ίσα για γαρνιτούρα. Η αστική ευγένεια, που επουδενί δεν είναι να θελήσει κάποιος να πει κάτι και να το κάνει γαργάρα, υπάρχει και αυτή στην παλέτα, είναι ένα συστατικό από τα πολλά. Αν παρεμποδίζει έκφραση και επικοινωνία είναι απομίμηση αστικής ευγένειας. Το να παριστάνει κάποιος τον ευγενή ενώ δεν είναι είναι ο βασικός ορισμός του σνομπισμού, συνδυάζεται πολύ καλά με ανοησία, ενίοτε και επιθετική ανοησία. Ο δογματισμός υπήρξε για ένα διάστημα η εναλλακτική στην αστική ευγένεια, δεν νομίζω να παίζει πια, απαιτούσε πολλές ώρες εξάσκησης υπό εποπτεία, ιεραρχίες και ιδιόμορφη αντίληψη της πραγματικότητας και ιδίως αυτή η τελευταία, στο πρώτο σημάδι υγιούς προσαρμογής στο περιβάλλον κατηγορείτο για υποκρισία, πιθανότατα είχε κουράσει τους αποδέκτες των μηνυμάτων. Το "τίποτα" δεν υπάρχει ως εναλλακτική και ουδέποτε υπήρξε. Το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" έχει μείνει μόνον ως μανιέρα και σε προκλητική χρήση, που προσπαθεί και καλά να υποδείξει αδιέξοδα, προκαλεί γέλωτα. Τα do's and dont's του έρωτα και του ερωτισμού είναι φτιαγμένα για να διεγείρουν την επικοινωνία του ερωτισμού και για να φέρνουν προκαθορισμένες "ανατροπές" (τα στεγανά δεν είναι ποτέ καλό πράγμα, χρειάζεται και κάποια κινητικότητα ανάμεσά τους) τόσο όσο, ούτε πολύ να χάνεται η μπάλα, ούτε τόσο λίγο που να μη φτάνει να παίξουμε μπάλα.

Έρχεται λοιπόν η @iolanda και ρωτάει γιατί τόσες αποτυχίες συντονισμού που έχουν γίνει η νόρμα, γιατί έχει φτάσει να είναι τόσο λίγο που να μην φτάνει για παιχνίδι. Μια από τις απαντήσεις είναι και το βιντεάκι που μας έφερε ο @Discerning, γιατί είναι πολύ πιο πιθανό, μπερδεμένος και ενοχικός κάποιος, να μη μπορεί να πει ούτε "τι μουνί είσαι εσύ;" αυτό με τίποτα, δεν βγαίνει, ούτε και "πάμε για έναν καφέ να γνωριστούμε καλύτερα" και γενικά, στην έκφραση της επιθυμίας, χρόνιο κοκομπλόκο.

Ελαττωματικά σενάρια βασισμένα σε φαντασία μόνον, που έχει τροφοδοτηθεί από χιλιάδες ώρες έκθεσης σε άλλα ελαττωματικά σενάρια.

 

Τα πατριαρχικά στοιχεία δεν είναι δομικά υλικά.
Είναι η διαχρονική παραχάραξη της αλήθειας, που θέλει για όλα τα κακά υπεύθυνη την γυναίκα.
Την γυναίκα υποταγμένη φύσει και θέσει, την γυναίκα σε ρόλο πάντα δεύτερο, πίσω από κάποιον άνδρα.
Κι αν η γενιά μου πάτησε τα 50, ευτυχώς υπάρχουν οι νεότεροι που δεν ζήσανε όλες τις δικές μας παθογένειες.
Όχι, δεν είναι δομικό υλικό η πατριαρχία, είναι το κακό παρελθόν, με το οποίο κάποτε πρέπει να ξεμπερδεύουμε αν θέλουμε να συνεισφέρουμε στο να πάει λίγο πιο μπροστά ο κόσμος.
Χωρίς τόση θεσμική και κανονικοποιημένη βία κατά των "αδυνάτων" γυναικών.
Χωρίς "ναι μεν αλλά".
Με λόγια απλά και λίγα.
Ούτε πατριαρχία, ούτε μητριαρχία, ούτε τίποτα.
Κανένας διαχωρισμός με βάση το φύλο, την ηλικία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό.
Να έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια δικαιώματα επί της ουσίας.
Κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν.
Κανείς όμως δεν είναι φύσει ανώτερος από κάποιον άλλον.
Όλοι ας κρινόμαστε για το ποιοι επιλέξαμε να γίνουμε, όχι για το πως γεννηθήκαμε.
Κάποιοι επιλέγουν να γίνουν άνθρωποι και να παλέψουν και για τους άλλους, για την ανατροπή των αντιλήψεων που θέλει την πατριαρχία λειτουργική και χρήσιμη.
Δεν είναι.
Είναι κατάλοιπο. Βδελυρό.
Το ξεριζώνουμε.
Το φτύνουμε και το πετάμε.
Στα μούτρα όποιου το χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία για να αναπαράγει τα ίδια παρωχημένα στερεότυπα.
Στους ναιαλλάκηδες όλων των ειδών.
Ήρθε η ώρα να πάρουμε θέση.
Ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσει το τοπίο της κοινωνίας.
Και πολύ άργησε!

 

Πόσο προοδευτικό άραγε, να παρουσιάζονται-βαπτίζονται προβληματικές καταστάσεις ως αναγκαίο κακό, σε ή χωρίς εισαγωγικά. Ως αναγκαίο κακό, το 1933 διορίστηκε καγκελάριος ο Χίτλερ..., ως αναγκαίο κακό επιβλήθηκαν τα μνημόνια, ως αναγκαίο κακό κατεστάλησαν δημοκρατικά δικαιώματα, ως αναγκαίο κακό έγιναν πόλεμοι και σφαγιάστηκε άμαχος πληθυσμός..., ακόμα και στις μέρες μας, ο Κότον (άνθρωπος που θα διεκδικήσει την Προεδρία των ΗΠΑ το 2024) ονόμασε ως αναγκαίο κακό τη δουλεία... ως αναγκαίο κακό μπαίνει με νόμο η αστυνομία στα Ελληνικά πανεπιστήμια... και γενικά η Ιστορία είναι γεμάτη από την "λογική" του αναγκαίου κακού.

Αυτή την αναφορά και κρίση επί προσωπικού, για ανθρώπους που δεν γνωρίζεις/ετε, να την κοιτάξεις/ετε. Θα σου/σας προσθέσει.

Ο κόσμος αλλάζει και ο κάθε σύγχρονος άνθρωπος χαιρετίζει την εξέλιξη. Οχι όμως άκριτα, και όχι με σκέψη "ολοκληρωτισμού". Για παράδειγμα η βίβλος της Κίνας "κάτω από τον ουρανό" με την αντίληψη μιας πλανητικής αυτοκρατορίας που θα εξασφαλίζει την αρμονία επί γης (!) ή ο υπερανθρωπισμός που ευαγγελίζεται, μέσω της εξέλιξης πάντα, την τεχνοανθρωπότητα και την τεχνοφύση (!), αλλά και πολλά ακόμα παρόμοια καλούδια οραματισμού.

Οχι, δεν είναι ευπρόσδεκτο το κάθε τι, μόνο και μόνο επειδή χρησιμοποιεί τον μανδύα της αλλαγής. Και ναι, δημιουργεί πίκρα σε κάθε προοδευτικό νου, η ποινικοποίηση της ελεύθερης έκφρασης, η αβρόχοις ποσί δολοφονία χαρακτήρων, η βάρβαρη καταπάτηση του τεκμήριου αθωότητας του κατηγορουμένου, η τοξικότητα που παράγει και προάγει ο σύγχρονος φεμινισμός, ο παραλογισμός της πολιτικής ορθότητας κλπ. Δεν επιτελείται πρόοδος μέσω του μίσους, είτε αυτό είναι μισογυνισμός, είτε μισανδρία...