Για ποιόν λόγο θα αποδέσμευε ένας Κυρίαρχος της υποτακτική του;

Πάντα υπάρχει η περίπτωση να ζητήσει η υποτακτική την αποδέσμευση της, αλλά στο προκείμενο ερώτημα δεν έχει λόγο μια απάντηση του ότι «το ζήτησε η υποτακτική».
Το νήμα πραγματεύεται τις περιπτώσεις στις οποίες ο Κυριαρχικός αποφασίζει να αποδεσμεύσει μια υποτακτική και μάλιστα όχι μετά από κανένα μήνα αλληλοεπίδρασης, αλλά μετά από χρονικό διάστημα ικανό να την γνωρίσει αρκετά καλά.

 

Αχμ,

Όταν έχει χάσει τον έλεγχο της σχέσης.
Δεν ήταν σωστή η επιλογή του.

 

Είναι πολλοί οι λόγοι που ένας Κυρίαρχος αποδεσμεύει μια υποτακτική. Το πιο συχνό, είναι οι λόγοι που μια υποτακτική εισέρχεται στην ασύμμετρη σχέση. Μου έχει τύχει πολλές φορές να έρχεται ζητώντας ή αυτό που έχει σαν φαντασίωση ή αυτό που της έδινε ο προηγούμενος Κυρίαρχος της. Αντιμετωπίζοντας την νέα πραγματικότητα αντιδρά και δεν συνεργάζεται, ή υπομένει για καιρό και απογοητεύεται και δεν το απολαμβάνει. Είμαι της άποψης πως με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα και γιαυτό μετά από κουβέντα και αφού διαπιστωθεί ασυμβατότητα στα θέλω γίνεται η αποδέσμευση.

Είναι πολύ σημαντικό το υποτακτικό μέλος στο ξεκίνημα της σχέσης να "αδειάσει" από το παρελθόν του και να προσαρμοσθεί στο νέο Κυρίαρχο και αυτό είναι δουλειά του Κ να το πετύχει.

Άλλος λόγος είναι να μην θέλει ή να μην μπορεί να ακολουθήσει το δρόμο που την οδηγεί ο Κ της, γιατί με το πέρασμα του χρόνου ο πήχης ανεβαίνει και τα ζόρια είναι μεγαλύτερα. Φτάνει κάποια στιγμή που στυλώνει τα πόδια και καταστρέφει τη μαγεία της κάθε στιγμής. Προσωπικά δεν μπορώ να απολαύσω το βδσμ μόνος μου, γιατί αντλώ ένα μεγάλο μέρος της ηδονής από την αλληλεπίδραση που έχουν οι πράξεις μου στην υ μου. Στην περίπτωση αυτή η αποδέσμευση ανοίγει δρόμους και στους δύο.

 

Στην περίπτωση εκείνη, όπου το Κ μέλος αντιλαμβάνεται πως μια απόφασή του πέρα απ'τα συμφωνηθεντα, τραυματιζει ψυχικά το υ.

 

Αν το αντιληφθεί έχει το χρόνο να διορθώσει, αλλιώς τα πράματα γίνονται σοβαρά. Η αποδέσμευση σε αυτή την περίπτωση δεν είναι νομίζω ενδεδειγμένη, μια και μιλάμε για πέρα από τα συμφωνηθέντα.

 

Για τους ίδιους, από ηλίθιους έως σοβαρότατους, λόγους, που τερματίζουν οι κάθε είδους ανθρώπινες σχέσεις...
Η ιδεολογικοποίηση του όποιου σκεπτικού της απόφασης, δεν μπορεί παρά να αποτελεί πρόσχημα μιας μηχανιστικής προσέγγισης του θέματος στην αντίληψη μιας κάποιας "αντικειμενικότητας" που τύποις υπαγορεύεται από δεδομένες παραμέτρους, στο πλαίσιο της παραμύθας που ο πάσα ένας έχει ανάγκη για το προσωπικό του ώπα-ώπα/κανάκεμα.
Η ιδεολογικοποίηση των όποιων λόγων έχει ως μοναδικό αποτέλεσμα την υπαγωγή αυτού που την υιοθετεί στον χώρο της βλακείας..!

 

Κι αν το αντιληφθει όταν ειναι ήδη σοβαρά τα πράματα;
Κι αν αδυνατεί να διορθώσει το λάθος;
Ή από εγωισμό δε θέλει να το διορθώσει;

 

Νομίζω πως ένας σκεπτόμενος Κυρίαρχος :

στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να επουλώσει τα τραύματα που προκάλεσε
στη δεύτερη και τρίτη περίπτωση θα πρέπει να επανεξετάσει το στάτους του.

Όπως και να έχει η λογική "κάψαμε μια υποτακτική ,πέτα τη και βρες άλλη" δε μου πάει.

 

Εγώ δε μίλησα για "πέτα τη και βρες άλλη", αλλά για "βλέπω πως σου κάνω ζημιά,δε μπορώ να σε βοηθήσω και είναι καλυτερα για σένα να φύγεις μακριά μου".

 

Έτσι όπως το λες ακούγεται καθαρή εξήγηση, αλλά έχω ακούσει και ιστορίες.......

 

Γιατί μπορεί να δει ότι οι αμφότερες προσδοκίες δεν μπορούν να έχουν υπόσταση μέσα στη συγκεκριμένη σύσταση?

 

γιατι ξαφνικα την ειδε και αυτη λιγο κυριαρχη