Γιώργος Καρκάς Αθώος

Στις αρχές Δεκέμβρη 2019 συντάξαμε ένα μικρό κείμενο για να καλέσουμε στη δίκη του Γιώργου Καρκά ο οποίος βρίσκεται προφυλακισμένος από τις 16/11/2018 έπειτα από την καταγγελία ότι βίασε τον ταξιτζή Θωμά Χαρίτο. Μετά την παρουσία μας στην εν λόγω δίκη, η οποία έγινε στις 10/12/19 χωρίς να ολοκληρωθεί, θα θέλαμε να προσθέσουμε ορισμένα σημεία.

Στο πρώτο κείμενο μας, ανάμεσα στα λίγα που γράψαμε, αναφερθήκαμε στο γεγονός ότι στην εν λόγω περίπτωση έχει αρθεί το τεκμήριο αθωότητας εφόσον άνευ στοιχείων το δικαστήριο έχει ήδη κρίνει τον Καρκά ένοχο και επικίνδυνο. Για αυτό, άλλωστε, παραμένει στη φυλακή περισσότερο από ένα χρόνο. Για τον ίδιο, μάλιστα, λόγο ο εισαγγελέας διέταξε τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του στα ΜΜΕ. Αποφάνθηκε, δηλαδή, ότι συνιστά απειλή για το κοινωνικό σώμα το οποίο προφανώς νοείται ως στρέητ. Τι είναι αυτό που τον καθιστά επικίνδυνο εγκληματία από τη στιγμή που δεν υπάρχουν στοιχεία πως διέπραξε το έγκλημα ούτε για δείγμα; Μα φυσικά η παραδοχή της σεξουαλικής του ταυτότητας, την οποία ο στρέητ εισαγγελέας αποκάλεσε «αποκλίνουσα συμπεριφορά». Στη δίκη υπονοήθηκε ότι, εφόσον ο κατηγορούμενος έφερε στην τσάντα του σεξουαλικά βοηθήματα, είχε πρόθεση να βιάσει! Επομένως, εγκληματοποιείται η κατοχή δονητή όπως στην προηγούμενη ακροαματική διαδικασία είχε εγκληματοποιηθεί το ψωνιστήρι!

Επίσης αξίζει να θυμίσουμε ότι αυτού του είδους η διαπόμπευση και η παράνομη κράτηση δεν είναι πάγια τακτική των εισαγγελικών αρχών για κάθε κοινό εγκληματία. Συμβαίνει σε συγκεκριμένες- ειδικές περιπτώσεις. Συνέβη το 2012 με τις οροθετικές γυναίκες, συβαίνει με τους μετανάστες και τις μετανάστριες σωρηδόν τις τελευταίες δεκαετίες, συμβαίνει με τους πολιτικούς κρατουμένους. Ποιο είναι όμως αυτό το ειδοποιό στοιχείο που καθιστά τον Καρκά πιο επικίνδυνο από τους χιλιάδες αποδεδειγμένα βιαστές οι οποίοι είτε αθωώνονται (βλ. υπόθεση Αμαρύνθου και άλλες τόσες υποθέσεις), είτε δε μαθαίνουμε ποτέ τα ονόματα τους και δε βλέπουμε πουθενά τις φάτσες τους; Μα είπαμε, ο Καρκάς είναι ομοφυλόφιλος.

Για του λόγου το αληθές, όσο περιμέναμε στη δικαστική αίθουσα, εκδικάστηκε μία ακόμα υπόθεση αρπαγής και ομαδικού βιασμού. Και παρόλο που οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι, αφέθηκαν ελεύθεροι επειδή άσκησαν έφεση. Αυτά τα καθάρματα, δηλαδή, είναι ελεύθερα γιατί προφανώς δεν κρίθηκαν επικίνδυνοι. Δεν κρίθηκαν επικίνδυνοι παρόλο που είχαν ομολογήσει και καταδικαστεί για την αρπαγή και τον ομαδικό βιασμό μιας κοπέλας! Από την άλλη, βέβαια, έχουν απορριφθεί και οι τρεις αιτήσεις αποφυλάκισης του Καρκά.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο αξίζει να σταθούμε είναι το γεγονός ότι ο δικηγόρος του ταξιτζή είναι ο Π. Παναγιωτόπoυλος, γνωστός δημοσιογράφος, δικηγόρος, πολιτικός και πρώην υπουργός με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται, επομένως, για έναν πανάκριβο δεξιό μεγαλοδικηγόρο τον οποίο αποκλείεται να έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει ένας μεροκαματιάρης ταξιτζής και δε μπορεί ο δικηγόρος να βασίζεται μόνο στο ποσοστό της αποζημίωσης που έχει ζητήσει ο Χαρίτος- ένα ποσό βέβαια διόλου ευκαταφρόνητο, μιας που ανέρχεται στα 50.000 ευρώ.

Ο Χαρίτος απολαμβάνει της στήριξης του σωματείου των οδηγών ταξί αφού η συγκεκριμένη υπόθεση είναι βούτυρο στο ψωμί τους στην προσπάθειά τους να πλήξουν την αντίπαλη εταιρία taxi-beat, για λογαριασμό της οποίας εργαζόταν ο Χαρίτος. Το επιχείρημα του σωματείου βεβαίως είναι άκρως ομοφοβικό και συμπυκνώνεται στο ότι «η beat αφήνει τους οδηγούς της να γίνουν βορρά στα γαμψά νύχια του κάθε ανώμαλου». Επισημαίνουμε δε, ότι αυτό δεν είναι ένα τυχαίο σωματείο, εν αντιθέσει έχει τόση δύναμη ώστε κατάφερε το 2018 να διώξει από την ελλάδα την πολυεθνική εταιρία uber. Ενώ θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι είναι δηλωμένα βαμμένο χρυσή αυγή.

Επανερχόμενες όμως στα της δίκης, θέλουμε να γράψουμε για ορισμένα πολύ σημαντικά σημεία. Στην τελευταία λοιπόν ακροαματική διαδικασία, μάθαμε, και μάλιστα από μάρτυρα κατηγορίας, ότι ο καφές που μαινόμενος ωρυόταν ο Χαρίτος, όταν έφτασε στο νοσοκομέιο, μπροστά σε γιατρούς και αστυνομικούς ότι περιείχε κάποια ναρκωτική ουσία, όχι απλώς δεν εξετάστηκε ποτέ από τη σήμανση, αλλά είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ ένα πράγμα. Και πόσο βολικό να στήνουν οι κατήγοροι, τους ισχυρισμούς τους σε στοιχεία που δεν μπορούν να εξεταστούν! Αντιθέτως, το μόνο «στοιχείο» που υπάρχει σχετικά με τον καφέ αυτό, είναι μια φωτογραφία που τράβηξε ο γιατρός- εν λόγω μάρτυρας κατηγορίας, αφού θεώρησε πως είναι σημαντικό να τραβήξει αυτήν τη φωτογραφία, μιας και ο ταξιτζής ούρλιαζε πως σε αυτόν τον καφέ κάτι του έριξαν! Έλα όμως που η φωτογραφία αυτή δεν έχει ούτε ημερομηνία, ούτε ώρα, ούτε τίποτα! Επίσης, παρόλο που ο γιατρός ήταν τόσο σαήνι που σκέφτηκε ότι ο καφές αυτός συνιστά τεκμήριο και αποφάσισε να τον βγάλει φωτογραφία και να την καταθέσει για να συμπεριληφθεί στη δικογραφία, δεν είπε στους μπάτσους να πάρουν τον καφέ για ανάλυση γιατί, όπως μας είπε στη δίκη, δεν το θεώρησε σωστό να υποδείξει στα όργανα της τάξης τη δουλειά τους! Προσπάθησε λοιπόν να μας πείσει πως του φαινόταν λογικό να βγάζει εκείνος φωτογραφίες τα «αποδεικτικά στοιχεία» αλλά δε του φαινόταν λογικό να τα δείξει στους μπάτσους! Εμείς με τον καχύποπτο νου μας θα πούμε ότι αυτές οι άκυρες φωτογραφίες ενός καφέ και των πινακίδων του ταξί που προσκόμισε ο γιατρός είναι αφενός φυτευτές, αφετέρου μία μάλλον απελπισμένη προσπάθεια των κατηγόρων να στηρίξουν το επιχείρημα πως του Χαρίτου «κάτι του είχαν δώσει» μιας που οι τοξικολογικές στις οποίες υποβλήθηκε βγήκαν καθαρές!

Μαλιστα, η κατάθεση- ρεσιτάλ σουρεαλισμού του γιατρού- εν λόγω μάρτυρα κατηγορίας, δε σταματάει στον καφέ. Συνεχίζει, παραδίδοντας εξαίσια μαθήματα ψευδορκίας, λέγοντας πως ο Καρκάς κουβαλούσε μάλλον μαζί του το μπουκαλάκι, το οποίο περιείχε την ναρκωτική ουσία που υποτίθεται πως έριξε στον ταξιτζή, και όταν έφτασαν οι μπάτσοι στο νοσοκομείο, το βρήκαν κιόλας στην τσέπη του! Αλλά όχι μόνο δεν το κράτησαν ως στοιχείο αλλά τους είδε, λέει ο μάρτυρας, να το κλωτσάνε μακρυά! Πάλι όμως ο ταπεινός αυτός μάρτυρας κατηγορίας, δεν είπε τίποτα! Άλλωστε η δουλειά του είναι να βγάζει φωτογραφίες, όχι να υποδεικνύει στους μπάτσους!

Τα μοναδικά, δηλαδή, στοιχεία που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς των κατήγορων απλώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Επομένως, προκειμένου να μπορέσουν να στηρίξουν τη γραμμή τους ότι ο Χαρίτος ναρκώθηκε κ βιάστηκε κι εφόσον στοιχεία δεν υπήρχαν, ως όφειλαν, άρχισαν να κατασκευάζουν ψέματα ακόμα και γελοία, όπως ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι οι αστυνομικοί βρήκαν στην τσέπη του Καρκα ένα μπουκαλάκι, πιθανώς κάποιο σπρέι όπως είπε ο μάρτυρας, το οποίο- άκουσον άκουσον!, κλώτσησαν και πέταξαν μακριά!

Επειδή όμως ο συγκεκριμένος μάρτυρας, μας φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρων, θα θέλαμε να συνεχίσουμε λίγο ακόμη με την καταθεσή του. Ο μάρτυρας αυτός, πέρα από την κατάθεση στην οποία αναφερόμαστε και παρακολουθήσαμε, έχει καταθέσει άλλες δύο φορές! Αν δεν κάνουμε λάθος, η πρώτη ήταν σχεδόν αμέσως μετά την καταγγελία και η δεύτερη, κάπου ενα μήνα μετά την καταγγελία. Στις δυο λοιπόν αυτές καταθέσεις δεν είχε αναφέρει τίποτα περί βιασμού! Δεν είχε αναφέρει πουθενά ότι ο Χαρίτος ούρλιαζε πως κάτι του έριξαν στον καφέ, δεν είχε αναφέρει πουθενά ότι φώναζε πως τον βίασαν! Όλα αυτά, τα «θυμήθηκε» στην τρίτη του κατάθεση! Ένα τόσο λοιπόν σημαντικό γεγονός, όσο το να φωνάζει ένας άνθρωπος ότι βιάστηκε, «ξέχασε» να το αναφέρει σε 2 ολόκληρες καταθέσεις! Και το «θυμήθηκε» ξαφνικά! Παρόλο που οι φωνές του Χαρίτου εκείνη τη μέρα ήταν τόσο ισχυρές ώστε ο γιατρός να αρχίσει να βγάζει φωτογραφίες τον υποτιθέμενο καφέ με την υποτιθέμενη ναρκωτική ουσία που τον νάρκωσε ώστε να τον βιάσουν, δεν ήταν τόσο ισχυρές ώστε να τις καταθέσει! Εμείς είμαστε λιγάκι καχύποπτες πάλι και λέμε πως δεν ξέχασε να αναφέρει τα λόγια του Χαρίτου και ξαφνικά τα θυμήθηκε στην τρίτη του κατάθεση αλλά οι κατήγοροι χτίζουν σιγά σιγά τα ψέματά τους και με βάση αυτά συμβουλεύουν και τους μάρτυρές τους!

Ο ίδιος γιατρός, μάλιστα, στην κατάθεση του υπογράμμισε επανειλημμένως ότι ο Χαρίτος ήταν υπερδιεγερτικός. Βάσει κοινής λογικής, αν ο Καρκάς ήθελε να τον βλάψει, δε θα του έδινε ναρκωτική ουσία που θα είχε διεγερτική επίδραση στον οργανισμό του αλλά κάποια που θα τον έκανε υποτονικό. Όπως επίσης, αν είχε ναρκωθεί δε θα μπορούσε να διανύσει οδηγώντας τόσα χιλιόμετρα μέχρι το Ιπποκράτειο που έφερε τον Καρκά σχεδόν αναίσθητο ουρλιάζοντας «σώστε το παιδί! Θα σας σκοτώσω αν πάθει κάτι το παιδί!».

Όλα αυτά, θα μας φαίνονταν έως και αστεία αν δεν είχαν κοστίσει την ελευθερία ενός ανθρώπου, αν δεν είχαν σταθεί αιτία για τον άγριο διασυρμό του, και δεν είχαν οικοδομήσει την φιγούρα του ύπουλου γκέι που καιροφυλαχτεί να βιάσει, παρανομοποιώντας με αυτόν το τρόπο ομοφυλοφιλικές πρακτικές. Κι αν η έδρα δεν ήταν τόσο καταφανώς ομοφοβική, δε θα είχαμε καμία αμφιβολία για την αθώωση του Καρκά μιας που το κατηγορητήριο δεν ευσταθεί και είναι όλο στο αέρα!

Όσο για μας, καλό είναι να εξηγήσουμε από ποια θέση μιλάμε γιατί μεταξύ άλλων ακούστηκε ότι είμαστε φίλες του Καρκά. Την καμπάνια μας για τη δίκη στις 10/12/19 την υπογράψαμε ως «φίλες» γιατί αυτό ήταν το όνομα που είχαμε δώσει προσωρινά στη νεοσύστατη ομάδα μας κι έτσι υπογράψαμε κι άλλες δράσεις μας άσχετες με την υπόθεση. Δεν έχουμε προσωπική σχέση με τον Καρκά και πριν την υπόθεση δεν τον γνωρίζαμε καν. Τον στηρίζουμε και θα τον στηρίζουμε γιατί για μας είναι προφανές ότι δικάζεται ως γκέι και στοχοποιώντας αυτόν, βάλλονται οι γκέι. Αυτός είναι ο λόγος που θεωρούμε ότι αυτή η δική μας αφορά κ είναι πολύ σημαντική πολιτικά!

Παρόλο που δεν αντιλαμβανόμαστε την εξουσία ριζικά κάθετη αλλά περισσότερο σαν ένα πλέγμα σχέσεων, είναι για μας σαφές ότι οι δικαστικές αίθουσες συνιστούν πυκνά σημεία άσκησης εξουσίας και οι αποφάσεις που λαμβάνονται έχουν κοινωνικό αντίκρυσμα. Όποια απόφαση κι αν πάρει η έδρα στις 7/1/20 που είναι η συνέχεια της δίκης, ένα είναι σίγουρο! Ο Καρκάς έχει ήδη κριθεί ένοχος για την ομοφυλοφιλία του γιατί αυτή είναι η πρώτη και κύρια κατηγορία που τον βαραίνει. Όχι μόνο έχει κριθεί ένοχος αλλά έχει εκτίσει ήδη μία ποινή φυλάκισης ενός έτους και εχει υποστεί ανεπανόρθωτη διαπόμπευση χάρη στην αγαστή συνεργασία μίντια κ δικαστικών. Ούτε ο χρόνος που έχασε μέσα στο κελί μπορεί να του επιστραφεί ούτε το όνομα του μπορεί να αποκατασταθεί αφού για μήνες συνοδευόταν από τη φράση «δράκος των ταξιτζήδων» και «βιαστής». Με τον τρόπο αυτό, καθίσταται σαφές το μήνυμα πειθάρχησης και σε άλλους γκέι: μπορούν να έχουν «αποκλίνουσες συμπεριφορές» εντός του οίκου τους, κρυμμένοι στην ιδιωτική σφαίρα. Γιατί, άμα γουστάρουν, οι εισαγγελείς χαρακτηρίζουν τους δονητές εργαλεία τέλεσης εγκληματικών ενεργειών κ καταδικάζουν τις ομοφυλοφιλικές πρακτικές ως ποινικά κολάσιμες.

Τέλος, προς μεγάλη μας έκπληξη είδαμε μία κατάμεστη αίθουσα από αλληλέγγυο κόσμο. Αργήσαμε ένα χρόνο να ξεπεράσουμε τα ταμπού μας και να σταθούμε στο πλευρό του Καρκά αλλά τα καταφέραμε. Γιατί μπορεί αυτή η υπόθεση να πηγαίνει κόντρα στην κεκτημένη ταχύτητα μας ως κίνημα σε υποθέσεις καταγγελίας βιασμού, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε ένα και μόνο αναλυτικό εργαλείο ως πασπαρτού για κάθε περίσταση. Άλλωστε, γνωρίζουμε ότι η καταγγελία βιασμού ως εργαλείο δεν έχει χρησιμοποιηθεί μόνο από χειραφετητική σκοπιά. Αξίζει να ανακαλέσουμε στην κινηματική μας μνήμη ότι στον αμερικανικό νότο, τις δεκαετίες μεταξύ του 1930 και του 1970, η κατηγορία του βιασμού υπήρξε ένα από τα πιο ύπουλα σχέδια ρατσισμού στην ιστορία των ΗΠΑ και εμφανιζόταν ξαφνικά μαζί με τα ρατσιστικά χτυπήματα στις κοινότητες των μαύρων. Οι μαύρες όμως γυναίκες υπερασπίστηκαν τους άντρες της κοινότητάς τους κάνοντας λόγο για το μύθο του μαύρου βιαστή που στόχο είχε να νομιμοποιήσει τη διαπόμπευση και το λιντσάρισμα των μαύρων εγκληματοποιώντας τις κοινότητες τους. Και ο μύθος αυτός δε μας είναι άγνωστος σήμερα, αλλά τον βλέπουμε να ανακύπτει και στην Ελλάδα, στοχοποιώντας τους μαύρους, τους μουσουλμάνους και όλους τους μετανάστες και τις κοινότητες τους.

Γιώργος Καρκάς αθώος!

Δικαιοσύνη Ομοφοβική!

Όλα μας στη συνέχεια της δίκης στις 7/1/20 Δέγλερη 4 Αμπελόκηποι

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ
https://athens.indymedia.org/post/1602306/

 

ιεροποιήσεις και δαιμονοποιήσεις, αμφότεροι οι αντίδικοι από πουριτανές θέσεις, ομοϊδεάτες.
σε πουριτανές συνθήκες η κατηγορία του βιασμού είναι αφοπλιστική κι άμεσα «καταδικαστική».
καταλληλότατη για εκδικητική χρήση, όπως υπονοείται γι ακόμη μιά φορά στην συγκεκριμένη περίπτωση.
μόνη η αμφισβήτηση της κατηγορίας βιασμού συνιστά βαρύ ηθικό αδίκημα κατά τον νεοπουριτανισμό.

το κριτήριο, μεταξύ πουριτανών, είναι "δικός μας" ή "εχθρός μας".
θα μπορούσε κάλλιστα να αφορά και εισαγγελείς ή και δικαστές ο πουριτανισμός.