Γυμνισμός, καλό κακό και άσχημο...

σε κλειστούς χώρους που υπάρχει αποδοχή του γυμνού πχ σπίτι μας χωρίς να υπάρχουν ανήλικοι, ναι μου αρέσει, άσε που μου προσδίδει μία αίσθηση ελευθεριότητας, δημόσια πέραν από παραλίες γυμνιστών είμαι αντίθετος.

 

Κάποτε, με έναν εκπληκτικό και ανεπανάληπτο ερωτικό σύντροφο που είχα, γνωριστήκαμε γυμνοί, σ΄ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, (ας μην το διαφημίσω, αλλά ήταν γαμάτο...)
Μιλούσαμε καιρό μέσω του διαδυκτίου, όπου γνωριστήκαμε σε φόρουμ γυμνιστών και με την εξοικείωση που αναπτύξαμε, συμφωνήσαμε ότι η όποια επαφή θα είχαμε από κει και πέρα θα ήταν οριοθετημένη από το γεγονός ότι όταν είμαστε οι δύο μας δεν θα φοράμε ΠΟΤΕ ρούχα...
Του άνοιξα την πόρτα γυμνή, μπήκε, γδύθηκε και δίπλωσε τα ρούχα του προσεκτικά και όμορφα...
Ενώ ήταν έρωτας απ΄την πρώτη ματιά, δεν κάναμε σεξ παρά τρεις ώρες μετά, αν και είμασταν (όπως καταλαβαίνετε εμφανώς) ερεθισμένοι κι οι δύο από το πρώτο λεπτό....
Ήταν μία υπέροχη σχέση, με έναν υπέροχο άνθρωπο που μοιραστήκαμε αμέτρητες χαρές κι απεριόριστη νοητική ελευθερία...
Ακόμη και τώρα, το σκέφτομαι σαν μία περίοδο της ζωής μου που απελευθερώθηκα εκπληκτικά με το σώμα μου, τα σώματα των άλλων και την υπέροχη ελευθερία που σου δίνει αυτό...
Τατουάζ εγκεφάλου...
Σε ευχαριστώ για πάντα, για όλα όσα μου πρόσφερες...και για όλα όσα μου επέτρεψες να σου προσφέρω.... 

 

εγώ πάντως μία εποχή που η πεθερά μου δεν έλεγε να ξεκουβαλήσει σκέφτηκα να περιμένω την Κυρία μου στο σπίτι όπως συνηθίζουμε..
Αλλά έμεινα στις σκέψεις.. ευτυχώς ξεκουβάλησε νωρίς.

 

Ομοίως. Κάνω τριπλά άξελ και διπλά τόλουπ για να μην με δουν οι ασθενείς του απέναντι οδοντιατρείου  

 

φιλτατε lucozade με τις πεθερες δεν παιζουμε. τα βγαζεις και ποζαρεις με το ενα ποδι πανω σε σκαμπουδακι ετσι για την επιδειξη και την αλητεια..

 

έχεις κανέναν οδοντίατρο να μου προτείνεις;

 

ναί αλλά... αν η κόρη έχει πάρει από την μάνα;

και δεύτερον αν δεν έχει πάρει θα είναι χειρότερα μετά..

 

Πολύ κακώς. Την ώρα που ο ασθενής βλέπει τον τροχό να πλησιάζει επικίνδυνα προς το μέρος του, μια ωραία εικόνα θα μπορούσε να τον κάνει να ξεχαστεί.
Αλλά έτσι είναι, δεν σκεφτόμαστε ποτέ τον συνάνθρωπο. Αίσχος!

 

 

τυφλα να εχει ο πλουσενκο! παω να κλεισω το στερεοφωνικο κατι πρωινα και αρχιζω ερποντας και καταληγω με μιικρα αλματακια στους καναπεδες με κουδουνακια για υποκρουση..

 

Τον δικό μου οδοντίατρο, που το παράθυρό του δεν είναι απέναντι από την μπαλκονόπορτα του δωματίου μου.  

 

η κατασταση ειναι win - win. ειτε γουσταρει και μετατρεπεις το σαλονι στην παραλια του αη-γιαννη στη γαυδο, ειτε ακους την κραυγη του ντικινσον και πριν το καταλαβεις εισαι ΗΔΗ μονος...

 

Αν ήταν στην ίδια πολυκατοικία ο οδοντίατρος και πετύχαινα τον (πρησμένο από τον τροχό) ασθενή στο ασανσέρ, κάτι θα γινόταν.
Αλλά και στο δωμάτιο;;