Γυναικεία αντιζηλία

I agree  

 

Βιωματική λοιπόν απάντηση, καθιστώντας εκ των προτέρων σαφή τα εξής: 1. Δεν θα αναφερθώ σε Κ/υ εμπειρία, αλλά σε Τ/b, εκτιμώντας όμως, εκ του αποτελέσματος, ότι δεν είναι απίθανο να υπάρξουν αναλογικές προεκτάσεις. 2) Στέκομαι καταλυτικά αρνητικός έναντι του "χρήζει".
Το σχήμα περιελάμβανε T και δύο b, με απόλυτα ξεκαθαρισμένο εξ αρχής από άπαντες, ότι επρόκειτο περί συχνών μεν, περιστασιακών δε και άνευ δεσμεύσεων, συνευρέσεων.
Άγνωστο και εν πολλοίς αδιάφορο, το γιατί γεννήθηκε η αντιζηλία μεταξύ των b., όταν όμως εντοπίσθηκε, δεν αντιμετωπίσθηκε με στόχο τη θεραπεία ή τη συμπτωματική αντιμετώπιση, αλλά εξετράφη και υποδαυλίστικε με τον πλέον αμοραλιστικό τρόπο, εν πλήρη συνειδήση, με σαφή σκοπό την ένταση του ανταγωνισμού μεταξύ των b.
Αποτέλεσμα. Δύο b με μέτριο pain threshold μετετράπησαν σε εξαιρετικές painslut, η εισπραχθείσα ηδονή για άπαντες εκτοξεύθηκε και, κατ' εκτίμηση, παρατάθηκε σημαντικά ο χρόνος ζωής του σχήματος.

Αναγνωρίζω και αποδέχομαι πλήρως, ότι εκ του βιωματικού παραδείγματος λείπει το στοιχείο Κυριαρχίας/Κατίσχυσης, πλην όμως σεβόμενος την πλειστάκις και εξ εμού του ιδίου πρόταση του βιώματος επί της όποιας επιστημονικής ή μη θεωρίας, περιορίζομαι να αναφέρω ότι εάν ποτέ το βίωνα από υ., δεν είναι απίθανο να το διαχειριζόμουν με ανάλογο τρόπο, προς επίτευξη του αυτού σκοπού.

 

Αφιερωμένο σε καλούς συνομιλητές...

Λοιπόν...
Ένας ηθοποιός πήρε 27 κιλά για να παίξει έναν ρόλο (δεν ήταν "κινηματογραφικά" αναγκαία τα κιλά)...
Ένας άλλος δούλευε κάπου 6 μήνες νύχτα ινκόγκνιτο, για να μπει στο πετσί του ρόλου...
Κανά δυο τρεις άλλοι είχαν τα πάρε-δώσε τους με διάφορα ευαγή ιδρύματα για τις ανάγκες ρόλων που έπρεπε να υποδυθούν...
...
Ένας πάλι μελέτησε τον ρόλο του εμβριθώς, βούτηξε στο "μέσα" του και δημιούργησε μια από τις κορυφαίες και αξεπέραστες εικόνες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Ένας, στο ίδιο βιολί κι αυτός, με τη σειρά του δημιούργησε κι αυτός έναν παρόμοιου βεληνεκούς ρόλο.
Κι ένας τρίτος το ίδιο...
...
Οι πάνω είναι κορυφαίοι επαγγελματίες αφοσιωμένοι στην τέχνη τους και εργάτες των παραστατικών τεχνών...
Οι κάτω είναι παγκόσμιες προσωπικότητες σκέτο...

Εννοείται πως και το έργο και των δυο παραπάνω γκρουπ στέκεται υπεράνω κριτικής...

Όπως ομοίως εννοείται πως η αναφορά στο επάγγελμα του ηθοποιού είναι τελείως "πιασιάρικη".
Θα μπορούσε να ήταν γιατροί, καταστηματάρχες, τεχνικοί, ζωγράφοι, μηχανικοί, δάσκαλοι, τραγουδιστές, πωλητές, ερευνητές, καλλιεργητές, ποιητές, εμπειροτέχνες ή υπάλληλλοι, γιου νέιμ ιτ...

It's a matter of Aesthetics ... u mothafuckas..!

 

Μια σκέψη ή λέξη ή εικόνα, η οποία φέρνει έναν όγκο, σαν κόμπο, στο διάφραγμα και σε κάνει να πνιγεσαι, να αλλάζεις χρώματα, να προσπαθείς για να αναπνεύσεις και δημιουργεί παραλήρημα. Οδηγεί αναπόφευκτα στη δημιουργία νέων, διάσπαρτων , δυνατών , εικόνων και σκέψεων που αδυνατείς να ελέγξεις (σύμπτωμα).
Η υπερβολή των δικών σου επιθυμιών, η υπερβολή η οποία σε απομακρύνει από το να μπορείς να σκεφτείς λογικά. Αυτό είναι η ζήλεια (όσο μπόρεσα εγώ τουλάχιστον να το ψάξω και να το φέρω στην συζήτηση) στη φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων. Εκεί πηγάζει ο φθόνος. Να επιθυμείς δηλαδή αυτό που είχες (ή όχι) και τώρα έχει άλλο άτομο, ή πιστεύεις ότι μπορεί να το έχει. Να μην σε νοιάζει η επιθυμία και η χαρά του άλλου ατόμου (εφόσον μιλάμε για ερωτική σχέση) αλλά να σε οδηγεί το Εγώ σου και το τι σε κάνει εσένα να νιώθεις καλά.
Λύσεις όσες και οι άνθρωποι (αν δεχτούμε τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου), άπειρες ή και καμμία, αναλόγως του ατόμου και της προσωπικής του επιθυμίας για επίλυση ή μη.
Θέλει το κάθε μέλος να βοηθήσει το άλλο μέλος να το λύσει ή όχι; Σωστά όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι βέβαιο το πρώτο. Προσωπικά ως καλύτερη αντιμετώπιση θεωρώ (σε περίπτωση που θέλουμε τη λύση) αυτή που περιέγραψε πιο πάνω ο @bumblebee . Ειδικά στο πλαίσιο των bdsm σχέσεων η πλήρης αποδοχή και διαφάνεια , η κυνική (ίσως) παραδοχή του τι συμβαίνει ή είναι πιθανό να συμβεί στο μέλλον. Αυτό θα κάνει το άλλο μέλος να δει την γυμνή αλήθεια, μέσω της ενδοσκόπησης να δει αν το αντέχει, αν το επιθυμεί, αν μπορεί να ζήσει βάζοντας την επιθυμία του άλλου πάνω από τη δική του και ουσιαστικά να δημιουργήσει ένα κάποιο (ίσως πρώτο) είδος διαχείρισης της "κρίσης" που βιώνει μέσα του.

 

πολύ ωραία τα λέτε, ιδιαίτερα στο σημείο με την γυμνή αλήθεια και την κωλονοσκόπηση.
αποδραματοποιημένα: είναι κατανοητό και χρήσιμο να αισθάνεσαι την αποτυχία ή την αστοχία σαν τσίμπημα στην καρδιά ή κράμπα στο υπογάστριο, αποτελεί και τελέσφορο κίνητρο.
η φαντασιωτική αναζήτηση αποτυχίας στην εξιδανικευτική αδυναμία να πιάσεις το σύμπαν κυριολεκτικά απ' τ' αρχίδια είναι διασκεδαστική.

κατανοώ τη μεγάλη σύγχυση που έχει προκαλέσει το εκρηκτικό   ανακάτεμα ζήλιας, αντιζηλίας και πολιτικής ερμηνείας στο ανεκδιήγητο νήμα, η οποία είναι έτι διασκεδαστικότερη.

 

Όλο το παραπάνω δεν έχει να κανει, καθόλου με αισθητική, όμως. Είναι καθαρά θέμα χρόνου και προσπάθειας και και και... Το αποτέλεσμα δεν εγγυειάται καμιά αισθητική.

 

Oh..!

 

Αν και στη βιβλιοθήκη μου, η σειρά είναι 11.000 βέργες, Περί Πολέμου, Ηγεμών, όποτε σαφώς εκτιμώ τη χρηστικότητα της μεθόδου, εν προκειμένω, Διαίρει και ......... μαστίγωνε!

 

Έχετε και τα θετικά σας.... Η μετάπτωση από μια ds σχέση στην επόμενη διαρκεί όσο η μνήμη ενός χρυσόψαρου. Άσε που μπορείτε να έχετε ταυτόχρονα πολλές ds σχέσεις, (δυστυχώς για τους Κ αυτό το κάνουν οι υ)

 

It's a matter of results my dear.
Ανεπανάληπτος ο Συνταγματάρχης Κουρτζ, αλλά ποιος μπορεί να πει εαν θα ήταν ή όχι "αισθητικά αρτιότερος" ο Orson Wells?

 

Όντως, τα υποτακτικά έχουμε πολλές D/s ταυτόχρονα, αλλά θεωρούμε ότι είμαστε σε μια τη φορά. Φταίει το ξεχαστικό νεύρο, που έχουμε από κοινού με... αχ το ξέχασα, πώς το 'πατε;