Γύμνια..

Θα σε ρώταγα πώς ήταν για να δούμε μήπως ήμουν εγώ αυτή αλλά:
1. Δεν συχνάζω σε γυμναστήρια (εκτός προγραμμάτων zumba)
2. Δεν φοράω βρακιά    

 

χαχαχα και να ήθελες δεν θυμόμουν το απώθησα απ'τη μνήμη

 

Είδες;; Ενώ αν δεν έβαζε βρακί καν, θα τη θυμόσουν μια ζωή...χαχαχαχαχαχαχα

 

Ψυχολογικό τραύμα :Ρ

 

εγώ πάλι δεν ντρέπομαι να δω μια άγνωστη όμορφη γυναίκα ολόγυμνη μπροστά μου! Βέβαια πάντα ξυπνώ με έντονη στύση! (ευτυχώς) !  

 

Εμ ναι υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια.Σ'αρέσουν οι γυναίκες εσένα :Ρ

 

και για να μην ξεχνιόμαστε

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/anthimos_i_gymnotis_einai_adikima-63839176/


     

 

Εμμμ... moderators; Αυτό δεν θεωρείται διαφήμηση;    

 

Με το σώμα μου είμαστε μαζί 30 χρόνια.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το σημαδεύω και με σημαδεύει.
Σημάδια στα γόνατα από εκείνα τα χαλίκια που καρφώθηκα όταν ήμουν 4, ένα στην γάμπα από κάτι ξεροσφύρι ράμματα, ένα κατάμαυρο από δάγκωμα αράχνης, οι ραγάδες επειδή έβαλα κιλά, επειδή έχασα κιλά, επειδή έπαθα καταθλιψη και επειδή μου πέρασε η κατάθλιψη....Μετράμε παρέα με το σώμα μου 8 τατουάζ για να θυμόμαστε και τα άλλα που περάσαμε, τα πιο δύσκολα ή χαρούμενα. Οπότε τα σημάδια όλα έχουν και τις ιστορίες τους, λατρεύω τις ιστορίες άρα λατρεύω και τα σημάδια...

That being said, και για να μείνει το focus στο bdsm θα ηθελα να αναφερθώ συγκεκριμένα στο γυμνό κορμί αλλά από την μεριά του υ.

Είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι το σώμα ενός υ ανήκει στον Κ του. Αλλά πιο βασικό και από αυτό είναι το γεγονός ότι οποιαδήποτε κρίση για το σώμα του υ δεν ανήκει πλέον στο ίδιο.
Πχ δεν μπορεί ο Κ να λέει ότι οι αναλογίες του σώματος του υ είναι μία χαρά και εκείνο να χτυπιέται ότι το παντελόνι αυτό το παχαίνει  

Καταλαβαίνω ότι μπορεί να ακούγεται περίεργο ή δύσκολο, αλλά έτσι είναι. Άρα, όποια σημάδια, ατέλειες (ή αυτά που θεωρούνταν πριν ως τέτοια) δεν χρειάζεται πλέον να απασχολούν το υ σε κανένα βαθμό και μπορώ να πω από προσωπική πείρα ότι δεν υπάρχει κάτι πιο απελευθερωτικό από αυτή την αίσθηση.
Δεν είναι πλέον δικό σου άγχος, τίποτα από αυτά. Ο Κ τα έχει αποδεκτεί . -

Ομοίως, αν το Κ θεωρήσει ότι κάτι πρέπει και μπορεί να αλλάξει μπορεί απλά να το πει ή (όπως στην δική μου την περίπτωση) να βάλει καμιά εκατοστή κάμψεις για το υ έτσι για να μην χαλαρώνει  

Άρα, στο bdsm και ειδικότερα στο M/s (και ορισμένες φορές στο D/s) τα πράγματα που αφορούν το υ και τη γύμνια μπορούν να είναι πάρα μα πάρα πολύ απλά  

ΥΓ - Αντιλαμβάνομαι πλήρως την δυσκολία που υπάρχει σε αυτά που γράφω. Όμως το ότι είναι δύσκολο να πετάξεις το σεντόνι ή την πετσέτα και να αποδεκτείς ότι το σώμα σου δεν είναι δικό σου πρόβλημα πλέον δεν αλλάζει ούτε στο ελαχιστο τα παραπάνω. Ίσα ίσα, τα ενισχύει.

 

Bλέπουμε αυτό που θέλουμε (και μας βολεύει) να δούμε...
Ας μη το πάω παρακάτω... Ως εδώ καλά είναι..!

 

Στον εαυτό μου και όλα τα ξεδιάντροπα παιδάκια....
      
 

 

χαχαχαχα Μακάρι να τις έχουμε όλοι αυτές!


Μου αρέσει πάντως που βλέπω τόσες πολλές απόψεις πάνω στο θέμα ^_^ Με άλλες συμφωνώ, άλλες απλά τις σέβομαι  
Γενικά δεν κλαίγομαι, έχω κάνει τόσα πολλά για να αλλάξω, όχι για κάποιον, αλλά για τον εαυτό μου, για να νιώθω εγώ καλά!
Δεν κολλάω πάντως στην εικόνα μου πλέον, απλά νιώθω. Και γι'αυτό πρέπει να ευχαριστήσω τους ανθρώπους στην ζωή μου που μου επιβεβαιώνουν αυτό που δειλά δειλά εγώ αρχίζω και ανακαλύπτω.