Δίπλα στο τζάκι...

Το είχαμε συζητήσει κ το σχεδιάζαμε καιρό.Η εβδομάδα προσφερόταν για μια 4ήμερη απόδραση απ'τη μεγαλούπολη.`Ημασταν ξεκούραστοι κ είχαμε κέφι για ένα αρκετά μακρύ ταξίδι.`Ημασταν ερωτευμένοι.Σ'όλη τη 12ωρη διαδρομή με λεωφορείο κ ferry-boat,έκανε φοβερό κρύο,έριχνε χιονόνερο κ δεν ξεκόλλησα απ'την αγκαλιά της Κυρίας μου.Κοιμόμουν στη δικιά της κ κοιμόταν στη δικιά μου.Κάθε τόσο της ζέσταινα τα χέρια με την ανάσα μου.`Οταν κάποτε το βράδυ φτάσαμε στο έρημο χωριό του νησιού,το μοναδικό σημείο ζωής ήταν η μυρωδιά του καπνού απ'τα τζάκια κ τις ξυλόσομπες που σιγόκαιγαν στα λιγοστά κατοικημένα σπίτια.Ομίχλη,υγρασία κ παγωνιά.Το παλιό,μικρό,πέτρινο σπίτι ήταν κι'αυτό σκοτεινό κ κρύο όταν μπήκαμε αλλά σιγά σιγά άρχισε να ζεσταίνει απ'την παρουσία μας κ τη φωτιά του τζακιού που άναψα αμέσως.
Αφού εγκατασταθήκαμε κ τακτοποίησα τα πράγματά μας,κούρνιαξα στη φλοκάτη,στα πόδια της Κυρίας μου που καθόταν στην αναπαυτική πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι.`Ολο το βράδυ τριβόμουν νωχελικά στα πόδια της κ κάθε τόσο της σέρβιρα τοπικές λιχουδιές κ κόκκινο κρασί απ'τα σταφύλια που είχα τρυγήσει κ πατήσει πριν μερικά χρόνια,όταν ακόμα ζούσα εκεί.Ανταλλάζαμε γλυκόλογα κ αισθανόμουν πλήρης βλέποντας στο βλέμμα της Κυρίας μου την απόλαυση κ την ευχαρίστηση.Είχα πιεί κ γω αρκετό κρασί αλλά το χρειαζόμουν καθώς είχε έρθει η ώρα...
Με εντολή της στάθηκα στα τέσσερα,έχοντας εκτεθειμένο το εσωτερικό μέρος του μηρού,ανάμεσα στα πόδια,ώστε να διευκολύνω το έργο της.Η λεπτή σιδερένια βέργα με το καλλιγραφικά φτιαγμένο Μονόγραμμα της Κυρίας μου στην άκρη,είχε ήδη ερυθροπυρώσει μέσα στο τζάκι.Το κορμί μου ήταν πια έτοιμο να στιγματιστεί ανεξίτηλα με το σημάδι Της.

 

Απάντηση: Δίπλα στο τζάκι...

Και τελικά;  

 

Απάντηση: Δίπλα στο τζάκι...

Τελικά ..Προφανώς επέζησα!..