Δανεισμός του υ σε άλλον - η Κ

Η δικη μου διαθεση περι δανεισμου, εξαντλειται στο να δανειζω παντα οταν ειμαι παρουσα. Αλλωστε αυτο γινεται για να μου προκαλεσει ευχαριστηση. Και ευχαριστηση εν τη απουσια μου δεν υπαρχει. Θελω εν ολιγοις να ειμαι "εκει". Να βλεπω. Και να με κοιταζει στα ματια οσο "δανειζεται". Θελω να τα βλεπω να υγραινονται....να κοκκινιζουν.

 

Είτε σε αγέλες, είτε σε ομάδες, ο homo sapiens λειτουργεί καλύτερα όταν υπάρχει αυστηρά καθορισμένη ιεραρχία.

 

Θέλουν και οι πιθηκάνθρωποι τα δεντρά τους, μην τους βαστάζουμε με το ζόρι  

 

Είναι σύνηθες στους ανθρώπους να ταυτίζονται με ο,τι τους μοιάζει και επίσης, να το γενικεύουν σε συντριπτική πλειοψηφία, ώστε να νιώσουν καλύτερα. Οτι ανήκουν σε μια μεγάλη παρέα κλπ κλπ.
Είναι επίσης συνηθισμένο να ειρωνεύονται ο,τι δεν τους μοιάζει.
Πολύ συνηθισμένα όλα αυτά, στην φύση των ανθρώπων.

 

Συ είπας !

 

Eίναι γοητευτική η πείρα, τα χρόνια εμπειρίας στον χώρο κλπ κλπ, αλλά το να οδηγείσαι σε μια αναζήτηση παρτενερ/συντρόφου με γνώμονα κυρίως τα χρόνια που βρίσκεται κάποιος στον χώρο, είναι κάπως λες και πηγαίνεις στο μαρκετ και ψάχνεις τις γνωστές μάρκες επειδή σου δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας, τύπου "αυτήν παίρνω, αυτήν εμπιστεύομαι". Υπάρχουν πολλά περισσότερα πέρα και πίσω από την βιτρίνα.

 

Δεν αποτελεί ούτε ανάγκη ούτε επιθυμία ούτε και φαντασίωσή μου αυτή η πρακτική.

 

Δεν ξέρω αν θεωρητε δανεισμός
Αλλά εμένα μου έχει τύχει ο Κ. να φέρει φίλους του σπίτι και να με "κεράσει" στη παρέα του
Εμένα μου άρεσε πολύ

 

"ἄλλαι μὲν βουλαὶ ἀνθρώπων, ἄλλα δὲ Θεὸς κελεύει"

 

Μιλάω σα κοινή θνητή.    

 

Εσείς δεν λέγατε το " είδομεν το φως το αληθινόν" ή κάτι παρόμοιο;      

 

Ψέμματα να πω; Το είδα...
Το Φως μου όμως, ξέρει εκείνο τι αποφασίζει..