Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Συχνά πυκνά ακούγεται αυτή η έκφραση στους κόλπους του BDSM. Κάποιοι ισχυρίζονται πως BDSM πρέπει να κάνουν μόνο όσοι δεν μπορούν αλλιώς,
κάποιοι άλλοι το περιορίζουν και λένε πως M/s πρέπει να κάνουν μόνον όσοι δεν μπορούν αλλιώς.
Πως μεταφράζεται το ΄΄δεν μπορώ να κάνω αλλιώς΄΄ στη δική σας κοσμοθεωρία και που βασίζεται;
Κρίνετε λογικές αυτές τις θέσεις και αν ναι με ποια κριτήρια;
Θα χαρώ να δω τις τοποθετήσεις σας.
Ευχαριστώ!

 

@kinvara μόλις βρω χρόνο θα αφήσω τον οβολό μου στο νήμα σου, όπου btw είχα αυτή τη συζήτηση προσφάτως!   

 

Μια πρώτη σκέψη:

Θα μπορούσα να κάνω πολλά.Ή και όχι.
Θα προτιμούσα επίσης να μην κάνω τίποτα, προκειμένου να μην κάνω συμβιβασμούς.

Ανέκαθεν δεν μου άρεσαν οι ρόλοι εν γένει,
προτιμούσα στάσεις ζωής.
Προσωπικά δεν δηλώνω ότι κάνω BDSM, ότι παίζω τις κουμπάρες ή ότι άλλο.
Δηλώνω ότι εξουσιάζομαι.

Και εν προκειμένω, δεν είναι ότι δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, αλλά ότι δεν θέλω, δεν φαντάζομαι και δεν θα μπορούσα να είμαι στα πόδια άλλου, πέραν Εκείνου που με κατέχει.-

 

Σε μένα το "δεν μπορώ να κάνω αλλιώς", έχει την εξής ερμηνεία..
Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς πολύ απλά γιατί δεν θέλω να κάνω κάτι άλλο.
Από το να κάνω κάτι άλλο, προσπαθώντας να καλύψω το κενό, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα υπάρξει χάσμα η να συμβιβαστώ με κάτι ανάλογο δεν θέλω να μπω καν στην διαδικασία,εξού και το δεν μπορώ.

 

"δεν μπορώ να κάνω αλλιώς"... Ευγενής πόθος.

 

Μήπως όχι τόσο ευγενής αλλά ευσεβής;

 

Ξέρω εγώ τι λέω...  

 

Όταν σκέφτομαι το bdsm, πάντα μα πάντα η σκέψη μου περιλαμβάνει το S/m.
Στη δική μου θεώρηση δεν υφίσταται χωρίς αυτό.
Αναγνωρίζω αλλά άτομα που αρέσκονται είτε λίγο είτε και καθόλου, ως bdsmers.

Πάμε στις ερωτήσεις της νηματοθέτριας

Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς = Δεν τη βρίσκω τόσο πολύ διαφορετικά.
Με παρέα ή και μόνη μου θα το αναζητήσω με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.
Βασίζεται καθαρά στην καύλα, στην έκφραση του ερωτισμού κι αν όχι στην απόλυτη εγκεφαλική σύνδεση, την ανάγω στις πιο υψηλές εγκεφαλικές συνδέσεις που έχω βιώσει.

Περισσότερο βρίσκω αυτές τις απόψεις ως από τις πιο εύστοχες απαντήσεις που δίδονται σε άτομα του βανίλα κόσμου αλλά και σε άτομα που είναι kinksters και δεν αντιλαμβάνονται γιατί καυλώνουμε με τα ακρωνύμια του bdsm ή πιστεύουν πως "κάνουν" bdsm.
Αλήθεια οι kinksters που ανήκουν;  

Πολύ θα ήθελα να διαβάσω και τη δική σου άποψη @kinvara  

 

Μπορώ να κάνω και αλλιως, 30 χρόνια αλλιώς έκανα. Αλλά απο τη στιγμή που μπήκα σε αυτό μου ειναι αδύνατον πλεον να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς αυτό, χωρίς την ισορροπία και την πληρότητα που νιώθω ούσα μέσα σε αυτό.
Οτιδήποτε άλλο πλέον αποτελεί συμβιβασμό.

-πολυ ενδιαφέρον νήμα..

 

Στη δική μου αντίληψη, η ασύμμετρη συσχέτιση είναι φυσική, πηγαία. Αποτελεί είδος συσχέτισης ετών στα θηλαστικά είδη, κατ επέκταση και στους ανθρώπους. Δεν αποτελεί τίποτε το ξεχωριστό ή το ιερό που χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερες γνώσεις, κάποιο χάρισμα, ή δεν ξέρω τι άλλο για να συσχετιστεί.
Δεν βλέπω λοιπόν να έχει καμία ουσία η ηθική φράση "κ/υ πρέπει να κάνουν μόνον όσοι δεν μπορούν αλλιώς".

Από εκεί και έπειτα, για ένα υ ουσιαστικά σημαίνει δεν έχω άλλες επιλογές. Και καταλαβαίνω πως μπορεί να μην είναι εύηχο, αλλά έτσι είναι. Δεν έχω άλλη επιλογή από το να ακολουθώ τον αφέντη μου.
Όχι γιατί θέλω, αλλά γιατί ...δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

 

@kinvara σπουδαίο θέμα!

Αν και δεν έχω πολύ ισχυρές απόψεις ως προς το ερώτημα. Όλες οι λέξεις του είναι ανοιχτές σε ερμηνείες κατά μόνας ή κατά υποομάδες. Τι θα πει "δεν μπορώ", τι θα πει "BDSM" για τον καθένα και χωρίς ποιο τμήμα του δεν μπορεί αλλά και με ποιο τμήμα του δεν κάνει, τι θα πει "αλλιώς" για τον καθένα, ποια πιστεύει ότι θα ήταν η εναλλακτική του και ούτω καθ' εξής.

Αυτό που γνωρίζω για μένα είναι ότι όταν ήμουν vanilla θεώρησα λάθος από κάθε άποψη να είμαι με vanilla πρόσωπο και να το φαντασιώνομαι να με κυριαρχεί για να μπορέσω κάτι να κάνω μαζί του. Το θεώρησα κακή ερωτική συμπεριφορά, κακό συνήθειο, κακή και αδιέξοδη αυταπάτη. Θα μου άφηνε στο τέλος και χούγια θυματοποίησης. Δεν επέτρεψα να συμβεί. Από κάποια στιγμή, τότε που η κλεψύδρα μου, όπως και του καθενός μας, έγινε αισθητή ότι έτρεχε αντίστροφα έστω και με μικρή ροή ακόμα, ένιωσα ότι δεν μπορούσα να αναβάλω αυτές τις αποφάσεις εσαεί, οπότε κάποιες επιλογές έκανα ή απλά προκάλεσα την τύχη μου προς ορισμένες κατευθύνσεις.

Ο σαδομαζοχισμός έρχεται όταν κάποιος έχει επιθυμίες που δεν μπορεί να διευθετήσει με διάφορους (αυτοσχέδιους) ψυχοδιανοητικούς ελιγμούς, όπως είναι οι φαντασιώσεις. Αν μπορούσε, είναι η γνώμη μου πως θα το έκανε γιατί θα έπαυε από κάποιο σημείο και έπειτα να έχει σημασία για τον ίδιο.

Άρα, για να απαντήσω στην ερώτηση του νήματος

Σε μένα βασίζεται στο ότι ήθελα η ερωτική μου έκφραση να είναι ανοιχτή στην κρίση και την επιθυμία του Άλλου και οι επιλογές μας να είναι φανερές και ενσυνείδητες.

Αυταπόδεικτες αλήθειες μου φαίνονται. Δεν είμαι σίγουρη αν έχει κάποιο νόημα η καταφυγή σε αυτές, αν πραγματικά αποφεύγει κάτι και επιλέγει κάτι άλλο κάποιος με αυτό το κριτήριο.

Και εγώ το ίδιο χωρίς να είμαι αλγολάγνα.