Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Η τελετουργική ρουτίνα που προσδίδει όντως εσωτερική ηρεμία είναι συνεχής και αδιάκοπη επιβολή ελέγχου και υποταγή. Αναφορές, άδειες, εντολές κτλ.
Το "αλλιώς" έχει άλλη τελετουργική ρουτίνα και άλλη εσωτερική ηρεμία. Ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη, απλά διαφορετική.
Λέγοντας τσίτες γκάζια κτλ δεν εννοώ υστερίες και νεύρα, κάθε άλλο.

 

Βγαίνει φυσικά, δεν χρειάζεται συνεχή ανατροφοδότηση. Δεν αποτελεί αγγαρεία.

 

Προφανώς και δεν είναι αγγαρεία. Βγαίνει απόλυτα φυσικά. Όσον αφορά την ανατροφοδότηση, καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά νομίζω με έναν τρόπο υπάρχει και μια συνεχής ανατροφοδότηση, θα βγούμε οφ αν το προχωρήσουμε ως θέμα και ίσως αξίζει ένα νήμα δικό του κάποια στιγμή ( εκτός αν υπάρχει ήδη).

 

Οι ανατροφοδοτήσεις έχουν νόημα κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης.
Μετά γίνεται ροή.
Υπάρχουν αρκετά σχετικά νήματα. Έχω τοποθετηθεί κατά καιρούς. Μπορείς να ανατρέξεις για περισσότερες αναλύσεις.

 

Παρ' ότι πήρε αρκετά έως πολλά χρόνια για να μπορώ να το γράφω αυτό: όχι, δεν είναι αναγκαίο τίποτα από αυτά.
Υπάρχει η εν-σωμάτωση του Άλλου.
Από έξωθεν κανονιστικό πλαίσιο, γίνεται εσωτερικός νόμος, ένα νέο "εγώ"  

 

Ήταν επώδυνο. Επώδυνο για κάθε εγώ που έπρεπε να τιθασεύσω. Μέχρι το κλικ εκείνο που όλα μπαίνουν στη θέση τους. Μόνα τους. Το ένα πίσω από το άλλο.  

 

Δεν υπάρχει μεγάλωμα που να μην είναι επώδυνο  

 

Μαργαριτάρι μου γλυκό   

 

Αν καταλαβαίνω καλά, οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη αυτό το έξωθεν κανονιστικό πλαίσιο το οποίο στη συνέχεια γίνεται εσωτερικός νόμος είναι υποτακτικής φύσεως; Σε αντίθεση με τους κυριαρχικούς που το επιβάλλουν;

Συγγνώμη που διακόπτω, απλώς μου δημιουργήθηκε η απορία και σκέφτηκα να το διευκρινίσω.
Για να μην εκτροχιάσουμε το παρόν νήμα, αν μπορεί κάποιος να με παραπέμψει οπουδήποτε σχετικά, θα το εκτιμούσα.
Ευχαριστώ!

 

Στη δική μου εμπειρία και οι υποτακτικοί και οι Κυρίαρχοι έχουν εσωτερικό νόμο. Η διαφορά είναι ότι για τους υποτακτικούς, ο νόμος αυτός φτιάχτηκε από κάποιον Άλλον, είναι αυτός ο Άλλος.  

 

Το ίδιο λέει και ένας φίλος gay.

Μπορώ να κάνω αλλιώς, λέει ο φίλος...

Γιατί αν δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, λέει ο φίλος, τότε θα είμαι ανάπηρος, άρρωστος, ανώμαλος...

Ευτυχώς που η ανθρωπότητα προχώρησε, λέω Εγώ, και όσοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, δεν χρειάζεται να υποστούν λοβοτομή, ηλεκτροσόκ, εγκλεισμό σε ψυχιατρεία.

Ευτυχώς που εκείνοι που τα πιστεύουν αυτά έχουν περιοριστεί σε λίγους και γραφικούς μπαρμπάδες...

Το M/s δεν είναι για όλους.

Είναι για λίγους.

Είναι μόνο για όσους δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνουν τουρισμό στο bdsm.

Τουρίστες που Μ/μας επισκέφτηκαν κατά καιρούς, Ε/έχουμε δει αρκετούς σε αυτό το φόρουμ.

Είναι εκείνοι που αντιλήφθηκαν τις σχέσεις ελέγχου με βάση το δικό τους σύμπαν.

Ο τουρισμός βέβαια δεν κρατάει για πάντα.

Και τους χάσαμε.

 

Χάσατε τελείως το νόημα όσων είπα.

Και θα σας το κάνω δεκάρικα.

Προχθές στο νοσοκομείο που νοσηλευόμουν, ήρθαν και πήραν τον διπλανό τρεις και ο παππάς τέσσερις.

Αυτός ΔΕΝ μπορεί να κάνει αλλιώς.