Δεσποινίς έμπνευση

ο χειμώνας διαπερνά το διάφανο / έτσι λένε / όμορφοι, ανώνυμοι οι γνωρίζοντες / μεταμορφωμένος σε ακίνητα στοιχεία τυπογραφείου / αγκαλιασμένα στην κρύπτη τους / ακίνητα από την χαρά του ύπνου / στα πλυμένα χέρια της ήττας / Είναι η αστεία σοφία του εκ των υστέρων / το γλυκό μειδίαμα / θυμάσαι; στα έλεγα εγώ / έλα κοιμήσου δίπλα μου / νιώσε το κενό της όρασης σου / πίσω από τον φράχτη των ερτζιανών / και τον αθόρυβο λευκό τοίχο / άλλωστε / δεν σου υποσχέθηκα τίποτα / μόνος σου ήρθες / με τα ίδια ρούχα που έφυγες / έναν άλλο χειμώνα.

Κλειτώ Art 2015-2055

 

 

Το μυαλό σου πρέπει να αλλάξει
και όχι ο ουρανός κάτω από τον οποίο ζεις
Η βιάση με την οποία συνεχώς
Ταξιδεύεις από δω κι από κει δεν εξυπηρετεί κανέναν
Και ξέρεις γιατί δεν βρίσκεις ανακούφιση στη φυγή;
Γιατί η φυγή σε φέρνει πάλι πίσω σε σένα.
Έτσι μας βλέπω να ξες..

 

 

Ταξίδι στην άκρη της νύχτας.
Βυθίζεσαι , τρομάζεις στην αρχή μες στην νύχτα, μα θες παρ' όλα αυτά να καταλάβεις, και τότε δεν εγκαταλείπεις πια τα βάθη. Είναι, όμως, πολλά τα πράγματα που πρέπει να καταλάβεις ταυτόχρονα. Κι είναι πολύ σύντομη η ζωή. Δεν θες να αδικήσεις κανέναν. Έχεις ενδοιασμούς, διστάζεις να τα κρίνεις όλα μονομιάς και προπαντός φοβάσαι μην αναγκαστείς να πεθάνεις ενόσω διστάζεις, γιατί τότε θα 'χεις έρθει τζάμπα στην ζωή. Ό,τι χειρότερο.
Λουί Φερντινάν Σελίν

 

Όταν γδυθείς είσαι απλή / σαν έν’ από τα χέρια σου. / Είσαι γλυκιά και στρογγυλή / και διάφανη κι ωραία / και απαλή και μια σταλιά / και μια χουφτίτσα χώμα. / Όταν γδυθείς είσαι λεπτή / σαν το γυμνό σιτάρι / γεμάτη φεγγαριού γραμμές / και δρόμους από μήλα. / Γαλάζια είσαι όταν γδυθείς / κι ατέλειωτα μεγάλη / ίδιο κατακαλόκαιρο / σε μια χρυσή εκκλησία. / Μικρούλα είσαι όταν γδυθείς / σαν έν’ από τα νύχια σου / Κι άλλοτε μοιάζεις κόκκινη , / όπως αρχίζ’ η μέρα / κι είσαι γεμάτη από στροφές / κι από κορφές και τούνελ / και σβήνεσαι και χάνεσαι / σε μια μεγάλη στράτα / κι ύστερα πάλι ντύνεσαι / τα φύλλα πέφτουν πάλι / και το κορμί σου γίνεται / σαν το γυμνό το χέρι.

Pablo Neruda, “Το γυμνό χέρι”, (μετάφραση: Λευτέρης Παπαδόπουλος)
(περιοδικό Απρόοπτο, τεύχος 1, 1970-71)
photo by Francesca Woodman

 

 

" Άφησέ με να υποφέρω ίσαμε το τέλος: παρ' όλη την κούραση, έχω ακόμη αρκετή δύναμη για να φτάσω ως εκεί".
- ΓΚΑΙΤΕ, "Βέρθερος".

 

 

"Οι ξανθιές κάνουν τα πιο ωραία θύματα. Είναι όπως το απάτητο χιόνι που αναδεικνύει τα ματωμένα ίχνη." Άλφρεντ Χίτσκοκ (αφιερωμένο σε όλες τις ξανθιές της Hiroshima, ορίτζιναλ και μη..)

 

 

Όλες οι πληγές μες στο φως
όλα τα χτυπήματα των βλεφάρων
και η καρδιά μου που χτυπάει
καινούρια διαιώνιση των αρνήσεων
οι αγαναχτισμένοι ετοιμάζουν όρκους
θα διαβάζω σε λίγο μες στις φλέβες σου
το αίμα σου σε διαπερνάει και σε φωτίζει
ένα νέο άστρο του έρωτα σηκώνεται παντού

Πωλ Ελυάρ

 

 

-Μ' αγαπάς;
-Πινω νερό στο όνομα σου..!
-Μμμ αφυδατωμένη σε βλέπω..!!!
Sarah Jaffe - Clementine



 

 

*πιτόγυρα, αγκαλιές και ποιητές εραστές*

 

 

Notre voyage à nous est entièrement
imaginaire. Voilà sa force.
L. F. CELINE

 

 

"Τα ποιήματα που έζησα στο σώμα σου σωπαίνοντας,
θα μου ζητήσουν, κάποτε, όταν φύγεις, τη φωνή τους."

~Γιάννης Ρίτσος~

_____________

photo by Amalia Iuliana