Δημόσια D/s συμπεριφορά

RE: RE: Δημόσια D/s συμπεριφορά

Αγαπητε MasterJp

Κατ'αρχην διακρινω μια προθεση περι ανακυκλωσης της συζητησης με μια λεπτη ταση προς την αντιπαραθεση σαν αυτοσκοπο της οποιας το οφελος αδυνατω να αντιληθω.Υφισταται κατι σε προσωπικο επιπεδο ωστε να πιανουμε το θεμα απο τα ακρα?

Εγω βεβαια εγραψα "Η χρηση των οποιων απορρεωμενων πρωτοκολλων θα πρεπει να ειναι τετοια που να επιτρεπει την ελευθερη επιλογη τροπου εκφρασης των μελων και οχι αυτα τα πρωτοκολλα να ειναι δεσμευτικα για τον τροπο εκφρασης γιατι τοτε δεν μιλαμε για κατι δημοσιο αλλα ιδιωτικο"

Με λιγα λογια καμια διαθεση επιβολης,και το αξιοπεριεργο ειναι η Κριση σας οτι θυμιζω πρωτοκολλο

Βεβαια την απαντηση την δινετε εσεις ο ιδιος στον εαυτο σας

Συνεχιζετε

Και...

Γιατι αραγε η αποψη μου να εκλαμβανεται σαν επιβολη?Μηπως λοιπον εδω βρισκεται η εμμονοληπτικη διαθεση και η ροπη σας προς την επιβολη MasterJp?

Σε ενα αλλο μου ποστ σε ενα αλλο thread,ενα μελος επισημανε οτι δεν καταλαβε τιποτα απο τα λεγομενα μου,γιατι εκανα ακορεστη χρηση καβαφη και σεφερη στην γραφη μου.Βεβαια δεν υπηρχε ιχνος των δυο στο εν λογω κειμενο μου.Απλα το μελος αυτο εξεφρασε την αποψη του σε κοσμια πλαισια γιατι ενοχληθηκε απο την αισθητικη μου,πρεπει να νοιωσω θιγμνενος τωρα και οτι λογοκριθηκα?Να απαιτησω το ανοιγμα ενος αλλου Thread για να δωσει εξηγησεις στο οτι δεν του αρεσει η δικη μου αισθητικη. Δεν νοιωθω ετσι γιατι ακριβως η ταυτοτητα του φορουμ πρεπει να επιτρεπει την διαφορα αισθητικης μεταξυ των μελων,κατι που ουδεποτε αμφισβητησα.Και η διαφορα μου στην αισθητικη του Tlatoani εκφραστηκε εχοντας σαν παραμετρο το status που εσεις ο ιδιος ορισατε οτι δεν περιλαμβανεται στον παρον νημα.Τωρα βρεθηκα εγω στη θεση του Tlatoani,πρεπει να επαναστατησω επι προσωπικου επειδη ενα αλλο μελος δεν αποδεχεται την αισθητικη και την γνωμη μου?

Η ουσια υπαρξης αυτου του νηματος ειναι να ακουστουν οι αποψεις των μελων για να δημιουγηθει μια "εικονα" του πως αντιλαμβανομαστε σαν κοινοτητα τη δημοσια συμπεριφορα.

Ας αφησουμε λοιπον τις επιμερους ανακυκλωσεις και την απαξιωση των αποψεων για την δημιουργια αυτοσκοπτων αντιπαραθεσεων και εντυπωσεων.

Εκτος βεβαια αν πισω απο αυτο το αναμασημα των εννοιων υπαρχει μια βαθυτερη αναγκη σας στην μεταξυ μας αντιπαραθεση.Μηπως θα ηταν καλυτερο για την εξελιξη του παροντος thread αυτη η ανακριτικη σας διαθεση απεναντι μου με εμφανη διαθεση επιβολης, να ανοιχτει ενα αλλο thread οπου θα εκφρασετε ανοιχτα τις προσωπικες σας Κρισεις για το ατομο μου,η εστω pm

Απλα αναρωτιεμαι....

Με εκτιμηση
moondance

 

Αυτό το thread έχει γίνει εξαιρετικά ενδιαφέρον. Έχουν ακουστεί πολύ ωραία σχόλια και ομολογώ πέρασα αρκετή ώρα να τα διαβάζω με ενδιαφέρον.

Θα ήθελα να παρατηρήσω πως όταν αναφερόμαστε σε δημόσια BDSM συμπεριφορά, έχω σημειώσει τουλάχιστον τρεις διαφορετικές αντιλήψεις από τα μέλη, για το τι την αποτελεί.

(1)
Θα αποκαλούσα την πρώτη ως μια "διακριτική" συμπεριφορά. Για αυτή, θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει πως υπάρχει η εξαιρετικά σεβαστή άποψη πως το BDSM αποτελεί έκφραση που πρέπει να γίνεται μόνο πίσω από κλειστές πόρτες. Συμφωνώ σε ένα αρκετά μεγάλο βαθμό με αυτό, και δεν προτείνω να βγάλουμε όλοι αύριο το πρωί βόλτα στο δρόμο τον υποτακτικό ή την υποτακτική μας (Το ανέφερα μόνο ως παράδειγμα, για να δείξω την διαφορά κουλτούρας. Αν και σαν φαντασίωση νομίζω είναι κάτι που απηχεί θετικά σε πολλά μέλη). Απεναντίας, σε κάποιο άλλο thread είχα σχολιάσει πως η δημόσια συμπεριφορά πρέπει να έχει κανόνες και μέτρο, και πάνω από όλα με την συγκατάθεση του οποιουδήποτε άλλου συμμετέχει. Δεν είναι ποτέ μονόπλευρη, δεν είναι κάτι που πρέπει ποτέ να επιβάλλεται. Ακόμα και για τους 24/7 υπάρχει συναίνεση, έστω και αρχική.

(2)
Υπάρχει μια δεύτερη άποψη, εξίσου σεβαστή και με πολλά ενδιαφέροντα επιχειρήματα πως δεν πρέπει να υφίσταται μια δημόσια συμπεριφορά D/s, παρά μόνο σε προσωπικό επίπεδο ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα μέλη, και να μην εκφράζεται ποτέ δημόσια, ούτε καν στα άλλα μέλη της κοινότητας. Με την ανοχή των υπολοίπων μελών, θα πρότεινα να την πούμε "προσεκτική" ή "συγκρατημένη" συμπεριφορά.

Συμφωνώ κι εδώ σε ένα βαθμό: Εάν ο άλλος δεν συναινεί, δεν θα πρέπει να προσπαθήσεις να επιβάλεις ένα κανόνα συμπεριφοράς D/s πάνω του. Δεν υπάρχει συναίνεση, άρα δεν υπάρχει και λόγος για κάτι τέτοιο. Η οποιαδήποτε συμπεριφορά D/s ή ακόμα και η δημόσια συμπεριφορά S/m, βασίζεται στην αμοιβαία αποδοχή πως αυτό είναι επιτρεπτό.

Υπάρχει όμως και μια μεγάλη διαφορά, ανάμεσα στο να εκφράζεις μια δημόσια D/s συμπεριφορά στο forum με τους κανόνες και τον τρόπο που εμφανίζονται κοινή συναινέσει από πολλά μέλη του forum, και το να αρχίσεις να συμπεριφέρεσαι δημόσια υποτιμητικά, υβριστικά και πορνογραφικά, σε προσωπικό επίπεδο, απέναντι στους άλλους, παρενοχλώντας τους. Κανένα μέλος του forum, από ότι ξέρω και έχω δει στα post, δεν έχει προβεί ποτέ σε μια τέτοια αποτρόπαια ενέργεια, εις βάρος κάποιου άλλου. Και αν προσπαθούσε, ευτυχώς υπάρχουν και οι moderators που θα προστάτευαν τα μέλη από αυτή την συμπεριφορά. Δεν νομίζω πως υπάρχει μια τέτοια διάθεση εδώ.

Η διαφορά που αναφέρω βρίσκεται στο γεγονός πως όταν αναφέρεσαι στο forum σε κάποιον με όρους D/s, ο οποίος συναινεί να ακολουθεί αυτό τον κώδικά συμπεριφοράς, γιατί πρέπει να είναι καταδικαστέο; Δεν θα το έκανε κανείς για να μειώσει κάποιον άλλο, αλλά για να εμπλακεί σε ένα διάλογο που θα ερεθίσει πνευματικά τον άλλο και να του προσφέρει μια δυνατότητα έκφρασης. Το ζήτημα είναι άλλο, αν δεν υπάρχει συναίνεση με αυτόν που συνομιλείς...

Όμως, από την άλλη, εδώ τίθεται ένα εξαιρετικό ερώτημα: Πόσο δικαίωμα έχει ένα άτομο (είτε εντός, είτε εκτός lifestyle, κοινότητας, τρόπου σκέψης, κλπ. δεν έχει σημασία) που δεν συναινεί με μια συμπεριφορά τρίτων (ακόμα και αν αυτή είναι ρoμαντική vanilla συμπεριφορά σε ένα BDSM πάρτυ!) να πάει σε αυτούς, που φέρονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο και να παρέμβει; Και πότε αυτό θα ήταν δικαιολογημένο; Πριν προκαλέσω μια οργισμένη αντίδραση, να σημειώσω πως δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα και προσωπικά, αλλά θέτω ερώτημα πάνω στην πολλή ενδιαφέρουσα συζήτηση εδώ. Η απάντηση που θα έδινα εγώ είναι πως τα όρια του ενός σταματάνε στα όρια του άλλου.

Τι εννοώ; Επιτρέψτε μου να κάνω ένα παραλληλισμό, για να εξηγήσω όλα αυτά και να γίνω κατανοητός. Για όσα μέλη είναι Αθηναίοι, ή πολίτες άλλης μεγάλης πόλης στην Ελλάδα ή στον κόσμο, ή αν έχετε επισκεφτεί την πόλη αυτή, μπορεί και να σας είναι ίσως γνώριμο πια το θέαμα, να βλέπετε δύο άνδρες ή γυναίκες gay να κρατιούνται χέρι με χέρι και να φιλιούνται δημόσια.

Πιστεύω πως ίσως κάτι τέτοιο μπορεί και να σοκάρει κάποιον που το βλέπει για πρώτη φορά στην ζωή του. Είναι κάτι αναπάντεχο και γενικότερα δεν μας έχει μάθει η κοινωνία μας, ως τώρα, σε μια τέτοια δημόσια συμπεριφορά. Από πολλούς δε, μπορεί και να είναι κάτι μη αποδεχτό, ενώ κάποιοι άλλοι μπορεί να κοιτάξουν με περιέργεια, ή ακόμα και με συμπάθεια.

Επίσης αν μια τέτοια συμπεριφορά εκδηλωθεί σε δημόσιο χώρο, όπως ένα εστιατόριο, τότε μπορεί ακόμα και να επιφέρει εκδηλώσεις χλευασμού και καταδίκης από τον περίγυρο. Όμως, αν κάποιος πάει π.χ. να φάει στο Γκάζι, σε ένα από τα πιο γνωστά και σοβαρά εστιατόρια της Αθήνας, και περπατήσει λίγο στην περιοχή, θα παρατηρήσει από το διπλανό κιόλας τετράγωνο κάτι τελείως απρόσμενο: Αυτή την συμπεριφορά να εκδηλώνεται, όχι μόνο δημοσίως, αλλά και χωρίς αναστολές! Η εξήγηση που δίνω είναι πως λόγω του πλήθους των χώρων που είναι ανοιχτά προς την gay κοινότητα στην περιοχή, η συμπεριφορά, ας πούμε έτσι ελλείψει άλλου όρου, πως "διαρρέει" από τα μαγαζιά στους γύρω δρόμους, όπως είναι και λογικό άλλωστε.

Το βασικό ερώτημα: Θα πήγαινε κάποιος σε ένα τέτοιο ζευγάρι, σε ένα δρόμο στο Γκάζι, για να κράξει κάποιους που συμπεριφέρονται με τον δικό τους τρόπο, σε έναν χώρο που θεωρούν δικό τους; Μάλλον όχι, και ίσως να κατέληγε να τον κυνηγούν μερικοί γεροδεμένοι τύποι από τα γύρω μαγαζιά, επειδή θα ξεπερνούσε κατά πολύ τα όρια του.

Ζητάω συγνώμη από όσους ενοχλούνται με αυτόν τον παραλληλισμό, είτε επειδή προσβάλλονται με το να τους παραλληλίζω με gay, είτε γιατί είναι gay και προσβάλλονται με το παράδειγμα και τον παραλληλισμό, είτε γιατί προσβάλλονται γενικά. Μπορεί και να μην ήταν ο καλύτερος που μπορούσα να κάνω, όμως σαν εικόνα είναι πλέον πολύ γνώριμη, και πλέον αρκετά mainstream, άρα χρήσιμη για να κατανοήσει κάποιος τι εννοώ.

Οπότε πάταξετε με μεν, ακούστε με δε: Το νόημα αυτού του παραλληλισμού είναι να αποδείξω πως, μια δημόσια έκφραση μιας συμπεριφοράς που μπορεί να μην θεωρείται αποδεκτή από την κοινωνία, που την θεωρεί "παρεκκλίνουσα", εκ των πραγμάτων μπορεί να είναι αποδεκτή σε ένα φυσικό της δημόσιο χώρο. Προτείνω την γκετοποίηση; Όχι. Χρειαζόμαστε όμως και εμείς έναν χώρο BDSM, μέσα στον οποίο μπορούμε να εκφραστούμε πιο ελεύθερα; Σίγουρα Ναι. Και ποιο θα πρέπει να είναι το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του χώρου; Η ανοχή προς τις επιλογές του άλλου.

(3)
Παραθέτω εδώ και την Τρίτη κατηγορία απόψεων, ας τις πούμε "σκληροπυρηνικές" (αν και προσωπικά δεν μου αρέσει ο όρος), η οποία λέει πως μια δημόσια έκφραση BDSM θα έπρεπε να είναι επιτρεπτή και είναι κάτι το οποίο δεν πρέπει να κρίνεται, όσο δεν παραβιάζει τα όρια του άλλου. Σε αυτό συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όταν παραβιάζει την αισθητική του άλλου που το θεωρεί κιτς, τότε είναι απλώς θέμα έκφρασης και ελευθερίας αυτής, και όχι πραγματικών ορίων.

Θα αναφέρω επίσης κάτι εδώ: Πιστεύω πως η διαφορά δημόσιου χώρου και δημόσιου BDSM χώρου είναι μεγάλη και δεν θα πρέπει να συγχέονται τα δύο.

Δεν το έχω κρύψει, πως πέρα από Κυριαρχικός, είμαι και φετιχιστής (ούτε εμένα μου αρέσουν τα ξέκωλα leather   ) και έχω ήδη αναφέρει πως θεωρώ τα fetish club σαν κάποιους χώρους δημόσιας έκφρασης που έχω βρεί στο παρελθόν. Παράλληλα, έχω βρεθεί και σε πιο ιδιωτικούς χώρους, πολύ πιο προσανατολισμένους προς το BDSM.

Σε αυτούς τους χώρους (που τους αναφέρω εδώ μόνο για να ξεχωρίσω την έννοια "fetish" από την έννοια "δημόσια έκφραση BDSM" για χάρη της συζήτησης αυτής), υπήρχαν αυστηροί κανόνες συμπεριφοράς και η βασική επιταγή για μια ελεύθερη δημόσια έκφραση D/s, ακόμα και S/m. (Ας πούμε πως οι χώροι αυτοί ήταν κάτι σαν π.χ. το ξακουστό πια Club Doma στην Χάγη, ή το πιο καινούργιο Club Isis στο Λονδίνο). Η συμπεριφορά εκεί μέσα ήταν πολύ ερωτική και αισθησιακή, όμως διέφερε κάθετα από την έννοια του οργίου. Οι παρέες εκδήλωναν μια D/s συμπεριφορά, παρακολουθώντας τα δρώμενα στην σκηνή, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα παιχνιδιού και συμμετοχής, ακόμα και με χειροκροτήματα για τα S/m δρώμενα στην σκηνή! Μπορεί να ακούγεται λίγο σουρεαλιστικό πως κάποιοι μπορεί να χειροκροτούν δημόσια BDSM παιχνίδια, αλλά αυτή είναι η ατμόσφαιρα σε τέτοιους χώρους. Και πάνω στην σκηνή μπορεί να βρίσκονται ζευγάρια μέλη του club που καταβάλουν προσπάθεια για να προσφέρουν κάτι από τον εαυτό τους στους άλλους, αλλά και στους ίδιους. Και εδώ το βάζω για να τονίσω τον όρο "θεατρικότητα" του BDSM, που σημαίνει δημιουργία, εξερεύνηση, διάθεση για παιχνίδι και ίσως και για επίδειξη, με τον όρο "θεατρινισμοί" που σημαίνει "καραγκιοζιλίκια". Έχει τεράστια διαφορά...

Που θέλω να καταλήξω; Μα και το forum αυτό είναι ένας χώρος έκφρασης και συνεύρεσης ανθρώπων με διαφορετικό παρελθόν και διαφορετικές προτιμήσεις. Όμως, παρόλη την διαφορετική προσέγγιση που κάνουμε στο θέμα BDSM, είναι ο χώρος όλων μας. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε είναι στον χώρο αυτό να μην απαιτούμε αυστηρούς κανόνες (είτε για τον ένα, είτε για τον άλλο λόγο), αλλά πάνω από όλα πρέπει να ανεχόμαστε την διαφορετικότητα της ύπαρξης και έκφρασης του άλλου. Νομίζω πως αυτό το thread είναι μια εξαιρετική προσπάθεια για να βρούμε τον κοινό αυτό τόπο.

Tlatoani

 

Αυτή είναι η τακτική που έχω δει να Χρησιμοποιεί Ο Κύριος μου.

Κι αυτή είναι η δική μου.  

Στην Κύπρο όταν ήμουν μικρή, το να καπνίζει δημόσια μια γυναίκα, ή να ανταλλάξει ένα φιλί θεωρείτο έγκλημα και αμέσως την χαρακτήριζαν και την χλεύαζαν. Το ίδιο συνέβαινε με τους ομοφυλόφιλους.
Σιγά σιγά τα πράγματα άλλαξαν, αλλά αυτό δεν οφειλόταν στο ότι, όλοι κρυβόντουσαν και δεν τολμούσαν να εκφραστούν, φοβούμενοι την κατακραυγή.
Η ίδια προσωπικά ήμουν απ΄ τις πρώτες που δήλωσα πως αρνιέμαι να καπνίζω στις τουαλέτες και να κρύβομαι σαν εγκληματίας, για κάτι που θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμα μου. Κάτι ανάλογο έκαναν και κάποιοι φίλοι μου ομοφυλόφιλοι, οι οποίοι τόλμησαν ανοιχτά να εκφράσουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες.
Αν όλοι για οποιουσδήποτε λόγους, ακολουθούσαν το μονοπάτι, είμαστε διαφορετικοί άρα κρυβόμαστε, τίποτα δεν θα άλλαζε ποτέ στην κοινωνία.
Οπότε όταν μου λένε πως δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, δεν είναι έτοιμος ο Έλληνας για τέτοια, εκείνο που εισπράττω είναι πως οι ίδιοι που τα λένε απλά δεν είναι έτοιμοι, ούτε να το παλέψουν, ούτε να το εκφράσουν, είτε από φόβο, είτε από έλλειψη αποδοχής της ίδιας τους της διαφορετικότητας και συμφωνούν κατά βάθος μ΄ αυτούς που θεωρούν ντροπή την έκφραση της.

Μάλλον έχω πρόβλημα αντίληψης του "προφανές".  
Αλλά ας μην σταθώ προς το παρών σ΄ αυτό.

Ποιος είναι αυτός που θα αποφασίσει ποια αισθητική και ποιος τρόπος συμπεριφοράς είναι ο ορθός?
Γιατί είναι αδύνατο να συμπεριφέρεται κανείς με τρόπο που να καλύπτει τους όποιους κανόνες διαστρεβλωμένης ή όχι αισθητικής που κουβαλάει ο καθένας.

Και ειλικρινά, ενώ έχω δηλώσει πολλές φορές την αντίθεση μου προς την άγονη χρήση της ετικέτας και των πρωτοκόλλων, δεν βλέπω πως είναι δυνατό να υπάρξει BDSM χωρίς αυτά, αλλά και με ποιο τρόπο επηρεάζει αρνητικά.

Θα ένιωθα πως μου στερούν το δικαίωμα έκφρασης και βιάζουν την δική μου αισθητική άποψη για το πώς θα απολάμβανα να συμπεριφέρομαι η ίδια, για να μην αναφερθώ στο πως θα απολάμβανα παρόμοιες εκφράσεις από άλλους.

Δεν κατανοώ επίσης κι αυτή τη μονομανία, επεξήγησης και ερμηνείας των πάντων μέσα από το sm, σε βαθμό που μοιάζει πλέον προσπάθεια επιβολής της συγκεκριμένης άποψης σε όλους τους υπόλοιπους που έχουν το «θράσος» να μην το ασπάζονται και εισηγήσεις στους πάντες ως προς το πώς να συμπεριφέρονται και πώς να εκφράζονται βασισμένοι σε ξένες προς αυτούς απόψεις περί αισθητικής και τρόπου βίωσης του BDSM.

Και συμφωνώ απόλυτα με Τον MasterJp πως,

σημ. η υπογράμμιση δική μου.

Υποθέτω πως ο χαρακτηρισμός της "σκληροπυρηνικής" που μου αποδόθηκε από κάποια άτομα εδώ, δικαιολογεί την κατάταξη μου στην 3η κατηγορία.  
Θεωρώ πως η φράση κλειδί είναι «Όταν παραβιάζει την αισθητική του άλλου που το θεωρεί κιτς, τότε είναι απλώς θέμα έκφρασης και ελευθερίας αυτής, και όχι πραγματικών ορίων.».
Γιατί στο όνομα της επονομαζόμενης από τους ίδιους ελευθερίας, δημιουργείται η καταπίεση για όλους τους υπόλοιπους που «τόλμησαν» όχι απλά να διαφέρουν μέσα απ΄ την ντουλάπα τους, αλλά να έχουν το θράσος να το εκφράσουν και δημόσια και προς Θεού, κάνοντας σα δεν ντρέπονται! χρήση πρωτοκόλλου.   

 

Δημόσια συμπεριφορά λοιπόν.

Πάντα είχα την άποψη πως ότι δεν μας αρέσει να μας κάνουν ας μην το κάνουμε, από την άλλη ο σεβασμός στην ιδιαιτεότητα του άλλου είναι ένα θέμα.
Με ντροπή παραδέχομαι πως έχω κοροϊδέψει στον δρόμο κάποιον/α που θεωρούσα κακόγουστο ή προκλητικό για τα δικά μου δεδομένα. Δυστυχώς δεν το σταμάτησα πριν συνειδητοποιήσω πως κάποιες φορές μπορεί και εγώ να γίνω στόχος.

Από την άλλη, δεν βλέπω γιατί πρέπει να επιβάλω στον άλλον την άποψη μου για την ζωή, να σοκάρω και να προσβάλω αξίες. Δεν υπάρχει λόγος. Υπερτερεί πλέον μέσα μου το live and let live σεβόμενη το γεγονός πως η γειτόνισα δεν μπορεί να αντέξει μια ακραία συμπεριφορά, πως η γιαγιά μου δεν θα άντεχε να με δεί με διάφανη μπλούζα χωρίς σουτιέν, πως το παιδάκι από πάνω δεν χρειάζεται να μεγαλώσει με τις δικές μου Μ/s αξίες. Αυτές είναι οι απόψεις που μοιράζομαι με Τον Κύριο μου ως προς το έξω περιβάλλον.

Προσωπικά την βρίσκω με το M/s. Είναι ο χώρος που ανθίζω. Σε ένα περιβάλλον όπως αυτό του πάρτυ για παράδειγμα, που έγινε σε ένα μπαράκι με πολύ βανίλλα κόσμο όσο και μέλη του φόρουμ, τα πρωτόκολλα τα ακολούθησα όσο και εκεί που έπρεπε και ήξερα πως δεν θα ξενίσουν. Σε ένα πιο προσωπικό meeting, σε πιο ιδιωτικό χώρο όπου θα ήταν ξεκαθαρισμένη η D/s ατμόσφαιρα, η συμπεριφορά μου θα ήταν διαφορετική. Οι οδηγίες μου άλλωστε είναι σαφείς.

Εάν αυτή η κοινότητα είχε στέγη και χώρο συνάντησης, πιστεύω πως από την στιγμή που δεν θα είχε ιδιαίτερους κανόνες με κώδικες συμπεριφοράς όπως συμβαίνει και τώρα, που έχουμε μόνο το διαδίκτυο σαν χώρο συνεύρεσης, για να στέριωνε, θα οφείλαμε όλοι να σεβαστούμε την διαφορετικότητα του άλλου (όπως τις σκλάβες (πχ anasia) που θα διατηρούσαν τα πρωτόκολα., τις σκλάβες (πχ carissa) που δεν θα τα ακολουθούσαν πάντα. Την επιθυμία Των Κυρίαρχων (πχ Tlatoani) να διατηρήσουν την D/s διαβάθμιση στον χαιρετισμό Τους, χωρίς να αισθανόμαστε υποτιμημένοι, διότι αυτό δεν υφίσταται, τους perv (πχ oscarwil) τόσο όταν γίνονται απολαυστικοί όσο και όταν γίνονται προκλητικοί, Τους Κυρίαρχους που σιχαίνονται τον πληθυντικό (πχ Master Spiler). κλπ κλπ.).

Σε ένα περιβάλλον λοιπόν, που δημιουργήθηκε για να εκφράζει ο καθένας την ιδιαιτερότητα του, ελεύθερα, όπως η συγκεκριμένη κοινότητα και μέσα στα όρια και τους όρους που την διέπουν, δεν χαίρομαι και δεν δέχομαι τις επικρίσεις του ενός προς τον άλλον για τις όποιες προτιμήσεις τάσεις και πρωτόκολα που ακολουθεί.

Δεν την δέχομαι γιατί η κοινότητα ονομάζεται BDSM και σημαίνει μια ομπρέλα που περιβάλλει διάφορα γούστα, τάσεις, αποχρώσεις και ο καθένας μας, σαν ώριμος άνθρωπος, μπορεί να νιώσει ελεύθερος να εκφράσει τις πεποιθήσεις του χωρίς να αισθάνεται πως απειλείται από την διαφορετικότητα των άλλων. Για αυτό δημιουργήθηκε στην τελική.

 

Αυτό το post carissa[L_T] είναι όλα τα λεφτά !!!
(Ολόκληρο το post είναι αλλά για να μην καταχράζομαι το χώρο δεν το πήρα ολόκληρο επέλεξα αυτό τα κομμάτια )!!

Συγχαρητήρια μακάρι να το αντιληφθούν όλοι και να υιοθετήσουν τις απόψεις σου.

 

Ενδιαφέρον και πολύπλευρο νήμα.

 

πως και δεν εχεις να κανεις καποια ερωτηση ? !!!!  

 

Έχω τόσες πολλές που θα σε τρομάξει ο αριθμός και η ανακα αυτών.
Αλλά δεν είναι του παρόντος.