Δημόσιος λόγος μετα κολάρου: Περιορισμός, αυτοπεριορισμός ή απλά not me?

Αφορμή για τη σκέψη στάθηκε το νήμα για το δημόσιο λόγο από s που φέρουν κολάρο.

Η τοποθέτηση της @aimilia και οι απορίες – αντιδράσεις – αντιλογίες που εκφράστηκαν με έκαναν να σκεφτώ τελικά ποιος “μιλάει” όταν γράφει ένας υποτακτικός/α που είναι σε κάποιον/α Κ.

Τελικά ο λόγος του υπο είναι προϊόν περιορισμού από τον Κ, αυτοπεριορισμού από τον ίδιο τον υπο ή δεν είναι καν ο ίδιος ο υ που μιλάει;

Ευπρόσδεκτες απόψεις από υποτακτικούς, Κυρίαρχους αλλά και οποιονδήποτε, αρκεί βεβαίως να είναι καλοπροαίρετη η θέση που εκφράζεται και όχι προσβλητική είτε προς αυτούς που το ζουν είτε προς αυτούς που δεν το αποδέχονται.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων  

 

Θεωρώντας ότι συνισταμένη είναι « Ο Δημόσιος λόγος μετά κολάρου»,
τότε οι συνιστώσες που την αποτελούν δεν είναι σίγουρα συγκεκριμένος
και μοναδικός συνδυασμός παραγόντων.

Εξαρτάται πάντα από τα εμπλεκόμενα μέλη και τον λόγο που ωθήθηκαν
σε όλο αυτό το παιχνίδι. Το βαθύτερο «γιατί» του καθενός που τον έκανε
να είναι είτε Κ είτε υ.

Για παράδειγμα, εάν ένα υ, έχει νοιώσει από μικρή κακοποίηση, απόρριψη κτλ
τότε όντως φέρει τον λόγο και τις σκέψεις του Κ. Αντίθετα, ένα υπό που έχει
βιώσει αγάπη, στοργή κτλ και η επιλογή της είναι ένας συγκεκριμένος Κ τότε
φαίνεται να φέρει τα λεγόμενά του, αλλά στην πράξη είναι ο κατοπτρισμός της πάνω του.

Μην ξεχνάμε, τις περιπτώσεις των Κ, που έχουν τεράστιες ανασφάλειες και
βρίσκουν αυτό το παιχνίδι ευκαιρία να τονώσουν το εγώ τους,
αλλά τελικά καταλήγουν να υπηρετούν οι ίδιοι τα θέλω των υπό τους.

Όπως και να έχει, δεν υπάρχει ποτέ ένας και μόνος τρόπος να φτάσουμε κάπου.
Πολλοί δρόμοι μας οδηγούν στο ίδιο σημείο.

 

Εισαι λιγο εκτος θεματος,εστιαζεις στις αιτιες της καθε κατηγοριας ενω το ζητουμενο ειναι να ορισεις ποιο κατα τη γνωμη σου γινεται απ ολα οσα ανεφερε.Θα ησουν πιο μεσα πιστευω αν κρατουσες μονο τη τελευταια παραγραφο και να την ανελυες καπως ; Μαλλον,γνωμη μου βεβαια.

 

Η απάντησή μου είναι ακριβώς αυτή.

Ότι δεν υπάρχει ένας μόνο τρόπος να ερμηνεύσουμε το γιατί γίνεται αυτό.

Υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί που οδηγούν σε αυτό. Δεν μπορούμε να βρούμε έναν και μόνο λόγο-αφορμή που οδηγεί εκεί.

Η αιτία είναι σίγουρα ότι κάθε υ έλκεται από κάτι, την γεμίζει, την εκφράζει, αλλά κάθε υ το κάνει για διαφορετικό πάντα λόγο.

 

νομιζω οτι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη και δεν μπορουμε να πουμε κατι συγκεκριμενο ειναι αυτο η δεν ειναι.

πομπος και δεκτης ειναι σιγουρα.Εμενα αυτο που με προβληματιζει ειναι με το

αν ολο αυτο ξεκιναει κ τελειωνει στην σεξουαλικη ικανοποιηση η τελοσπαντων στην ικανοποιηση και των 2

και το κατα ποσο αυτο μπορει να καταληγει απο την ικανοποιηση στην χειραγωγηση του Υ απτον τον Κ και σε αλλα επιπεδα,

γιατι καπου εκει υπαρχει προβλημα και ξεπερναει το "παιχνιδι" και παει αλλου το πραγμα.

σεβομαι το οτι η Αιμιλια δεν μου απανταει γιατι δεν την αφηνει λεει ο Κ,αλλα αυτο δεν παυει να μου προκαλει χαμογελα και να με προβληματιζει επισης

 

Τι σε προβληματιζει ακριβως;
η "χειραγωγηση" που ειπες ειναι συνειδητη και ερεθιστικη για τα υ,οποτε δε ξερω κατα ποσο ταιριαζει ο ορος βασικα....μου θυμιζει το νημα,βδσμ ή κακοποιηση.Δε γινεται εν αγνοια τους κι ειναι για την ικανοποιηση και των δυο,δε τιθεται θεμα σ αυτο.
Και κατι αλλο,
καλο θα ηταν μιας και δεν επετρεψε ο συγκεκριμενος να εχει οποιαδηποτε συζητηση μαζι σου η υ του,να το σεβαστεις και να μη την αναφερεις ακομη κι αν δε το καταλαβαινεις ή αν δε συμφωνεις,ειναι θεμα ευγενειας,τυπικης;μπορει,αλλα φορουμ ειναι,ας κρατας και καποιους τυπους παραπανω...

 

η "χειραγωγηση" που ειπες ειναι συνειδητη και ερεθιστικη για τα υ,οποτε δε ξερω κατα ποσο ταιριαζει ο ορος βασικα....μου θυμιζει το νημα,βδσμ ή κακοποιηση.Δε γινεται εν αγνοια τους κι ειναι για την ικανοποιηση και των δυο,δε τιθεται θεμα σ αυτο.

μπορεις να μιλησεις με σιγουρια για ολους τους ανθρωπους?εαν ναι,τοτε οκ εγω παω πασο και δεν θετω κανενα θεμα χειραγωγησης.και επειδη εγω προσωπικα δεν μιλαω με σιγουρια,εχοντας

γυρισει εδω και εκει στο ιντερνετ εχω δει πολλα παιχνιδια μονοπλευρα που στο τελος καταληγουν αλλου.

παιρνοντας παραδειγμα εμενα,για να μην παρω εσενα πχ και με παρεξηγησεις,τα παιχνιδια αυτα τα βρισκω πραγματι καυλωτικα,οταν ομως ειμαι σε τετοιο μουντ.και δεν ειμαι

ο ροκο σιφρεντι ουτε η αρσενικη Σασα Γκρει για να χω ορεξη 24/7.Ετσι λοιπον,βλεποντας
μια συμπεριφορα τετοια (και μιας και θιγεται το θεμα) μου γεννιουνται αποριες τις οποιες συζητω στο συγκεκριμενο θριντ που ανοιχτηκε γι αυτο τον λογο


καλο θα ηταν μιας και δεν επετρεψε ο συγκεκριμενος να εχει οποιαδηποτε συζητηση μαζι σου η υ του,να το σεβαστεις και να μη την αναφερεις ακομη κι αν δε το καταλαβαινεις ή αν δε συμφωνεις,ειναι θεμα ευγενειας,τυπικης;μπορει,αλλα φορουμ ειναι,ας κρατας και καποιους τυπους παραπανω...


το θριντ αυτο ανοιχτηκε με αφορμη οσα γραφτηκαν στο αλλο,

και ξεκιναει ετσι

Αφορμή για τη σκέψη στάθηκε το νήμα για το δημόσιο λόγο από s που φέρουν κολάρο.

Η τοποθέτηση της @aimilia και οι απορίες – αντιδράσεις – αντιλογίες που εκφράστηκαν με έκαναν να σκεφτώ τελικά ποιος “μιλάει” όταν γράφει ένας υποτακτικός/α που είναι σε κάποιον/α Κ.

που θα επρεπε αναφερθω για να πω την γνωμη μου? στον μανατζερ ραγκμπι? επισης αν ενοχληθει η Αιμιλια μπορει να απαντησει μονη της η ο Κ γι αυτην η οπως εκεινη αγαπα τελοσπαντων.Επισης ειναι θεμα ευγενειας να μην παιρνεις το ρολο του Κ.

 

Μπορεί να ισχύουν και τα τρία, ανάλογα με την σχέση που έχει ο καθένας, το πλαίσιο που έχει μπεί.
Δεν νομίζω πως μπορεί μέσα απο την συζήτηση να αποκλειστεί κάποιο ενδεχόμενο, υπάρχει ίσως και ένα τέταρτο, το υπο να εκφράζεται απόλυτα ελεύθερα.

 

Σε καταστάσεις σκλάβας/ου δεν μπορώ να έχω γνωμη, ούτε έχω εμπειρία, ούτε θα έκανα αυτή την επιλογή, αλλά σε αυτή τη περίπτωση θα καταλάβαινα τον περιορισμό στον δημόσιο λόγο. Σαφής περιορισμός στο μυαλό μου και όχι μία μορφή ελευθερίας. Ελευθερίας στην αρχική επιλογή παράδοσης ολικού ελέγχου,ναι, αλλά από εκεί και έπειτα, περιορισμού. Οπότε μάλλον αναμενόμενο.

Σε μία/έναν υ όμως το θέμα είναι σίγουρα πιο περίπλοκο. Εκει έχει να κάνει με τα θέλω του Κ και την επιλογή του/της υ του συγκεκριμένου Κ. Ο δημόσιος λόγος είναι η γνώμη του καθενός και η ελευθερία να τον εκφράσεις. Δεν έχει να κάνει με τη σχέση, ξεπερνάει τα όρια αυτής.

Προσωπικά δεν θα δεχομουν τον συγκεκριμένο περιορισμό. Δεν θα δεχόμουν να παραδώσω τόσο μεγάλο έλεγχο σε κανέναν. Θα ένιωθα να ευνουχίζει την προσωπικότητα μου, ότι δεν μου έχει εμπιστοσύνη, ότι ξεπερνάει θεμελιώδη όρια μου. Το να συζητήσουμε κάποιο θέμα όπως θα έκανα με οποιονδήποτε που εκτιμώ είναι ωραίο, ακόμα και να μου πει τη γνώμη του αν έχω κάνει λάθος, αλλά το να μου πει τι θα λέω ή δεν θα λεω σε έναν δημόσιο χώρο είναι, για εμένα, ένα επικίνδυνο μονοπάτι που δεν θέλω να ακολουθήσω.

Έχω την αίσθηση επίσης ότι οι περισσότεροι Κ δεν ζητούν το συγκεκριμένο περιορισμό, απο όσο έχω δει, αλλά δεν μπορώ να είμαι και σιγουρη σε αυτό που λέω.

 

Και για μένα, η συνολική προσέγγιση δεν είναι top down, δεν προέρχεται δηλαδή από μια κεντρικη λογική ως προς το συγκεκριμένο θέμα από την οποία προκύπτουν κανόνες συμπεριφοράς για μένα είτε του Κ είτε αυτοσχέδιοι δικοί μου, τους οποίους να τηρώ και να με στήνω στον τοίχο για το αν τους τηρώ καλά ή όχι. Είναι όπως προέκυψε και όπως μου επιτράπηκε. Ελεύθερα.

Ελευθερία σκέψης, λόγου και έκφρασης είναι θεμελιώδη για μένα και γενικά έχω αφεθεί ελεύθερη να εκφράζομαι, πάντα ή σχεδόν πάντα. Με τον καιρό και μετά από πολλά λάθη με πικρές συνέπειες, δυστυχώς και δεν εννοώ τιμωριούλες ούτε καν τιμωρίες, έμαθα να σέβομαι τα συναισθήματα και την ιδιωτικότητα του Κ και να εκφράζομαι ανάλογα. Σα να ήταν εδώ και να με διάβαζε, ας μην είναι. Να σέβομαι το γεγονός ότι ανήκω, να ευγνωμονώ αυτόν που με έχει κοντά του και ανάλογα να προσέχω τα λόγια μου. Μια κάποια συναίσθηση ότι μπορεί να μην "Του αρέσει" κάτι που πηγαίνω να γράψω την έχω. Ενενηντα εννέα στις εκατό δεν της πηγαίνω κόντρα και η μια, η εκατοστή, μένει και γίνεται η ντροπή μου, που μόνο εγώ ξέρω πού βρίσκεται. Ποτέ δεν κατάφερα να εμπεδώσω ότι δυνητικά είμαι καθρέφτης του Κ και ότι πρέπει να φέρομαι σαν καθρέφτης, δεν είναι όμως κάτι που μας έχει απασχολήσει σε κάποια σχέση ή δεν νομίζω.

Ως σκλάβα, η τελευταία οδηγία που έλαβα, πριν από χρόνια ήταν "αφού σου αρέσει γιατί να σου το στερήσω, μπορείς να γράφεις όσο και όπως επιθυμείς". Αυτονόητο ότι θα έγραφα αφού θα είχα υπηρετήσει και αν έμενε χρόνος. Και πάλι, ζήτησα άδεια για να ανεβάζω εμπειρίες, δεν μου ανήκουν στο κάτω κάτω. Όταν υπάρχουν θέματα προς συζήτηση στα οποία δεν με νοιάζουν οι απόψεις οι δικές μου αλλά του Αφέντη και δεν είμαι βέβαιη ότι τις γνωρίζω, τότε δεν μιλώ εδώ, ρωτώ τον Αφέντη και μου λέει και συνήθως δεν ανεβάζω κάτι σχετικά, γιατί οι απόψεις του Αφέντη μου είναι πολύτιμες και τις κρατώ για μένα.

Πάντα εκφραζόμουν λίγο ως πολύ ελεύθερα, λοιπόν και η ελευθερία που έδινα ήταν από επιθυμία δική μου. Μια εποχή μόνον, είχα πληροφορηθεί πολύ έγκυρα ότι οι σκλάβες δεν γράφουν ό,τι τους έρχεται αλλά τα ποστ τους ελέγχονται από τον Αφέντη τους και τότε θερμοπαρακάλεσα τον Κ να πάρει στην ευθύνη του τον λόγο μου. Με δική μου πρωτοβουλία και μεγάλη έξαψη - επιτέλους θα γινόμουν σκλάβα - τα ποστ μου περνούσαν από έλεγχο πριν ανέβουν. Ειλικρινά, ήταν πιο εύκολο όταν, καιρό αργότερα, ήμουν σε ένα είδος απομόνωσης κατ'οίκον επί μήνες, παρά εκείνο με τον έλεγχο των ποστ μου, για το οποίο είχα ικετεύσει. Η αλήθεια είναι ότι τότε έμαθα πώς θα μπορούσα να γράφω με τρόπο σύντομο, άμεσο και ακριβή, που να μην αποκαλύπτει και να μην αφήνει περιθώρια για παρεξηγήσεις. Αλλά ήταν το πιο ζόρικο από πλευράς περιορισμού πράγμα που έχω ζήσει στη ζωή μου. Ούτε έλεγχος οργασμού, ούτε παροχή υπηρεσιών με δύσκολες προθεσμίες, ούτε απομόνωση, ούτε δέσιμο, ούτε κλείσιμο σε κλουβί ούτε τίποτα άλλο δεν με έχει κάνει να νιώσω τόσο περιορισμένη όσο ο έλεγχος του λόγου μου.

Σε απάντηση στο

έχω ζήσει με περιορισμό λόγου αλλά όχι για πολύ, έχω δεχτεί εκπαίδευση την οποία πάντα θα εκτιμώ πάρα πολύ και ψήγματα αυτής μου έρχονται στο νου συχνά καθώς γράφω, αυτοπεριορισμό δεν έχω και νιώθω ότι αρκετά έγκαιρα ευαισθητοποιήθηκα στα αυτοαναφορικά της υποταγής τα οποία προσπαθώ να αποφεύγω όσο γίνεται, όσο για το αν είμαι εγώ που μιλάω, δεν θα μπορούσε να είναι κάποιος άλλος, όσο εγωϊστικό και να ακούγεται  

 

Δε πηρα κανενος το ρολο,μιλησα συμβουλευτικα απλως.
Οπως δε μπορω να ξερω για ολα τα ατομα δε μπορεις κι εσυ να μιλας για καποια ομαδα μη συνειδητοποιημενων ατομων και υστερα να το γενικοποιεις.Μη συνειδητοποιημενα ατομα ή ατομα με μη συνειδητοποιημενες προτιμησεις/αναγκες,υπαρχουν παντου και δεν αναφερομαστε σ εναν τομεα ουτε προβληματιζομαστε με βαση αυτη τη μια συγκεκριμενη ομαδα.Ειναι σα να απορεις πως τρωνε μακαρονια επειδη τα εχεις δει να σερβιρονται καπου λασπωμενα.Το οτι υπαρχουν ατομα που παραβραζουν τα μακαρονια,δε μας κανει να προβληματιζομαστε για τους αλλους πως ξερουν αν τα μακαρονια που φτιαχνουν ειναι λασπωμενα....
Το d/s δεν ειναι της φυσης σου κι ισως σου φαινεται περιεργο.Μη προσπαθεις να το κατανοησεις με βαση τις δικες σου προτιμησεις και το ο,τι εχει τσιμπησει ισως το ματι σου απο δω κι απο κει.Ειναι αυτο που ειναι και ανθρωποι τη βρισκουνε με αυτο και αν υπαρχουν μη συνειδητοποιημενα ατομα,δεν εχει να κανει με το d/s αλλα τα συγκεκριμενα ατομα.